Δύο χρόνια τραπεζικής ένωσης: η μεταρρύθμιση που άλλαξε τη ροή της κρίσης
Να γιορτάζουν την ημέρα της 29ης Ιουνίου καλεί τους Ευρωπαίους το ινστιτούτο Bruegel, καθώς θεωρεί ότι είναι το σημείο καμπής για την αλλαγή του κλίματος για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.
Η τραπεζική ένωση της Ευρώπης, που αποτελεί μια υπερεθνική συγκέντρωση των περισσότερων μέσων τραπεζικής πολιτικής, ιδρύθηκε πριν από δύο χρόνια, τις πρώτες πρωινές ώρες της 29 Ιουνίου, 2012.
Σε μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι είχε αρχικά εκτιμηθεί από τους περισσότερους παρατηρητές, αυτό το βήμα αποτέλεσε ορόσημο στην ευρωπαϊκή κρίση παρέχοντας τη δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να σταθεροποιήσει τις αγορές κρατικού χρέους.
Η τραπεζική ένωση βοήθησε επίσης στη βαθιά αναμόρφωση και τον επαναπροσδιορισμό του πλαισίου λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των θεσμών της Ευρώπης.
Άλλωστε, η δήλωση της συνόδου κορυφής για την ίδρυση της τραπεζικής ένωσης είχε εστιάσει σε τρία σημεία:
- την πρόθεση να σπάσει ο φαύλος κύκλος μεταξύ τραπεζών και κρατών.
- την ενοποίηση της τραπεζικής εποπτείας υπό την ομπράλα της ΕΚΤ
- την πρόταση ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), το κοινό ταμείο της ζώνης του ευρώ, θα μπορεί να βοηθήσει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών άμεσα, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Οι επενδυτές άρχισαν να μειώνουν την πίεση στην περιφέρεια τέσσερις εβδομάδες αργότερα, όταν ο Mario Draghi, πρόεδρος της ΕΚΤ, υποσχέθηκε να κάνει "ό, τι χρειάζεται" για να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της ζώνης του ευρώ".
Αλλά ακόμη και αν η οριστική ιστορία αυτών των κρίσιμων εβδομάδων μέσα του 2012 δεν έχει ακόμη γραφτεί, είναι δύσκολο να πούμε ότι η ΕΚΤ ήταν αυτή που άλλαξε την πορεία της κρίσης χρέους.
Οι μετέπειτα εξελίξεις απέδειξαν πόσο η τραπεζική ένωση ήταν ένα παιχνίδι αλλαγής της πορείας της ευρωζώνης.
Η δέσμευση για την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του ESM, η συγκέντρωση της εποπτείας στην ΕΚΤ (που ήδη έχει ενσωματωθεί στην εξαιρετικά ισχυρή νομοθεσία της ΕΕ), είναι μια δύσκολη συμβιβαστική λύση μεταξύ των εθνικών και των ευρωπαϊκών αποφάσεων, αλλά και τη χρηματοδότηση αυτών.
Παράλληλα, ενισχύει την προοπτική ότι οι πιστωτές θα μοιραστούν ένα μεγαλύτερο μέρος της μελλοντικής αναδιάρθρωσης προβληματικών τραπεζών, σημείο που μπορεί να αποτελέσει μια νέα τραπεζική εισφορά, η οποία είναι αξιοσημείωτη περίπτωση εισαγωγής ενός οιονεί φορολογικού πόρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η μεταρρύθμιση του εποπτικού ρόλου της ΕΚΤ είναι εμπροσθοβαρής είναι πιθανό να τελειώσει (καθυστερημένα) τη συστημική αστάθεια.
Σύμφωνα με το Bruegel, η επέτειος της τραπεζικής ένωσης της Ευρώπης αξίζει να τη γιορτάζει κανείς.
Πριν από δύο χρόνια, ενόψει της έλλειψης εναλλακτικών επιλογών, καθώς οι Ευρωπαίοι κατάφεραν να κάνουν κάτι ριζοσπαστικό και δούλεψε.
Μπορεί ωστόσο να χρειαστεί να ξαναλάβουν και πάλι μία αντίστοιχη απόφαση, καταλήγει το Βruegel.
www.bankingnews.gr
Η τραπεζική ένωση της Ευρώπης, που αποτελεί μια υπερεθνική συγκέντρωση των περισσότερων μέσων τραπεζικής πολιτικής, ιδρύθηκε πριν από δύο χρόνια, τις πρώτες πρωινές ώρες της 29 Ιουνίου, 2012.
Σε μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι είχε αρχικά εκτιμηθεί από τους περισσότερους παρατηρητές, αυτό το βήμα αποτέλεσε ορόσημο στην ευρωπαϊκή κρίση παρέχοντας τη δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να σταθεροποιήσει τις αγορές κρατικού χρέους.
Η τραπεζική ένωση βοήθησε επίσης στη βαθιά αναμόρφωση και τον επαναπροσδιορισμό του πλαισίου λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των θεσμών της Ευρώπης.
Άλλωστε, η δήλωση της συνόδου κορυφής για την ίδρυση της τραπεζικής ένωσης είχε εστιάσει σε τρία σημεία:
- την πρόθεση να σπάσει ο φαύλος κύκλος μεταξύ τραπεζών και κρατών.
- την ενοποίηση της τραπεζικής εποπτείας υπό την ομπράλα της ΕΚΤ
- την πρόταση ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), το κοινό ταμείο της ζώνης του ευρώ, θα μπορεί να βοηθήσει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών άμεσα, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Οι επενδυτές άρχισαν να μειώνουν την πίεση στην περιφέρεια τέσσερις εβδομάδες αργότερα, όταν ο Mario Draghi, πρόεδρος της ΕΚΤ, υποσχέθηκε να κάνει "ό, τι χρειάζεται" για να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της ζώνης του ευρώ".
Αλλά ακόμη και αν η οριστική ιστορία αυτών των κρίσιμων εβδομάδων μέσα του 2012 δεν έχει ακόμη γραφτεί, είναι δύσκολο να πούμε ότι η ΕΚΤ ήταν αυτή που άλλαξε την πορεία της κρίσης χρέους.
Οι μετέπειτα εξελίξεις απέδειξαν πόσο η τραπεζική ένωση ήταν ένα παιχνίδι αλλαγής της πορείας της ευρωζώνης.
Η δέσμευση για την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του ESM, η συγκέντρωση της εποπτείας στην ΕΚΤ (που ήδη έχει ενσωματωθεί στην εξαιρετικά ισχυρή νομοθεσία της ΕΕ), είναι μια δύσκολη συμβιβαστική λύση μεταξύ των εθνικών και των ευρωπαϊκών αποφάσεων, αλλά και τη χρηματοδότηση αυτών.
Παράλληλα, ενισχύει την προοπτική ότι οι πιστωτές θα μοιραστούν ένα μεγαλύτερο μέρος της μελλοντικής αναδιάρθρωσης προβληματικών τραπεζών, σημείο που μπορεί να αποτελέσει μια νέα τραπεζική εισφορά, η οποία είναι αξιοσημείωτη περίπτωση εισαγωγής ενός οιονεί φορολογικού πόρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η μεταρρύθμιση του εποπτικού ρόλου της ΕΚΤ είναι εμπροσθοβαρής είναι πιθανό να τελειώσει (καθυστερημένα) τη συστημική αστάθεια.
Σύμφωνα με το Bruegel, η επέτειος της τραπεζικής ένωσης της Ευρώπης αξίζει να τη γιορτάζει κανείς.
Πριν από δύο χρόνια, ενόψει της έλλειψης εναλλακτικών επιλογών, καθώς οι Ευρωπαίοι κατάφεραν να κάνουν κάτι ριζοσπαστικό και δούλεψε.
Μπορεί ωστόσο να χρειαστεί να ξαναλάβουν και πάλι μία αντίστοιχη απόφαση, καταλήγει το Βruegel.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών