O Krugman πιστεύει ότι εάν οι κυβερνήσεις αυξήσουν σε μεγάλο βαθμό τα δάνεια που έχουν υπερβεί τα όρια, τότε η εκτύπωση χρημάτων θα κρατήσει τα πάντα υπό έλεγχο
Χρειαζόμαστε περισσότερη ανεργία - για να μας σώσει από την ανεργία αναφέρει ο οικονομολόγος Paul Krugman, δεχόμενος ωστόσο κριτική από τον William L. Anderson ο οποίος είναι καθηγητής οικονομικών στο Frostburg State University στο Frostburg, Maryland.
Ο Paul Krugman, ως ακραίος της κευνσιανής οικονομικής σχολής εγκατέλειψε εδώ και πολύ καιρό την οικονομική ανάλυση για κάτι που οι οικονομολόγοι πρέπει να αναγνωρίσουν ως μεταφυσική, όπως υποστηρίζει και το Mises institute.
Κατά τον Krugman το Γραφείο Στατιστικής για την Εργασία επικύρωσε επίσημα αυτό που ήδη γνωρίζαμε:
Λίγους μήνες μετά την κρίση του Covid-19, η Αμερική έχει ρεκόρ ανεργίας.
Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο με το να λέμε ότι είμαστε σε βαθειά ύφεση.
Δεν θα ξέρουμε αν αυτό ισχύει μέχρι να δούμε αν η εξαιρετικά υψηλή ανεργία διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ας πούμε ένα χρόνο ή περισσότερο.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Trump και οι σύμμαχοί κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν μετατρέψουν την κρίση σε βαθειά ύφεση μεγάλης κλίμακας.
Τώρα, πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι οι τεράστιες νομισματικές και «φορολογικές» παρεμβάσεις στην οικονομία των ΗΠΑ είναι πιθανό να δημιουργήσουν μια βαθειά ύφεση ώστε να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η ανεργία.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι θέμα του Krugman.
Στην πραγματικότητα, ο Krugman φαίνεται να πιστεύει ότι δεν υπάρχει αρκετή κυβερνητική παρέμβαση, η οποία είναι ένα συνηθισμένο θέμα στα γραπτά του.
Αντ 'αυτού, ο Krugman ισχυρίζεται ότι το άνοιγμα της οικονομίας είναι αυτό που θα οδηγήσει στην επόμενη μεγάλη ύφεση.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την έκκληση του Krugman το 2011 για να δημιουργήσουμε πραγματικές άμυνες ενάντια σε μια φανταστική εισβολή από εξωγήινους προκειμένου να αναζωογονήσει την οικονομία;
Όποιος έχει διαβάσει (ή διδάξει) τα κεϋνσιανά οικονομικά γνωρίζει ότι, σύμφωνα με τους Κεϋνσιανούς, η οικονομία είναι πάντα μακριά από τη μαζική ανεργία, εκτός εάν η κυβέρνηση (α) μειώσει τα επιτόκια έως ότου δεν μπορούν πλέον να μειωθούν και (β) συμμετέχει σε τεράστιες νέες δαπάνες για την αύξηση της «συνολικής ζήτησης» επειδή η «πλήρης απασχόληση» μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν παρεμβαίνει το κράτος.
Κατά τον Krugman η καραντίνα δεν έπρεπε να αρθεί.
Εάν μπορούσαμε να ελέγξουμε τον κορωνοϊό, η ανάκαμψη και ανάκτηση στην οικονομία θα μπορούσε πράγματι να είναι πολύ γρήγορη.
Είναι αλήθεια ότι η ανάκαμψη από την οικονομική κρίση του 2008 χρειάστηκε πολύ χρόνο για να αναπληρωθεί το σοκ της τότε ύφεσης, αλλά αυτό είχε να κάνει με προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια της φούσκας των στεγαστικών δανείων, ιδίως με ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο χρέους των νοικοκυριών.
Δεν φαίνεται να υπάρχουν συγκρίσιμα προβλήματα τώρα.
Όμως, ο έλεγχος του κορωνοιού δεν σημαίνει «ισοπέδωση της καμπύλης», αν και υπάρχει σαφώς παγκόσμια επιβράδυνση στην εξάπλωση του Covid-19.
Ωστόσο, για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει πρώτα να διατηρήσουμε ένα αυστηρό καθεστώς κοινωνικής απόστασης για όσο καιρό χρειάζεται για να μειώσουμε τις νέες μολύνσεις σε χαμηλό επίπεδο.
Και τότε θα έπρεπε να προστατεύσουμε όλους τους Αμερικανούς με test και με άλλους τρόπους.
Μια κλασική φράση υποστηρίζει ότι έγινε απαραίτητο να καταστρέψουμε την πόλη για να τη σώσουμε.
Στη σύγχρονη γλώσσα, σημαίνει ότι για να «σώσουμε» την αμερικανική οικονομία, η κυβέρνηση πρέπει να θεσπίσει και να επιβάλει πολιτικές που θα παρεμποδίσουν σοβαρά την οικονομική δραστηριότητα.
Ωστόσο, ο Krugman, πιστεύει ότι υπάρχει μια εύκολη ενδιάμεση «λύση» που επιτρέπει στην οικονομία να λειτουργεί καλά - χωρίς να λειτουργεί φυσικά.
«Οι αμερικανικοί δεν είναι θετικοί στα μέτρα δημοσιονομικών κινήτρων.
Επέκταση ενισχυμένων παροχών ανεργίας, η οποία θα λήξει στις 31 Ιουλίου; «Πάνω από τα πτώματά μας», λέει ο γερουσιαστής Lindsey Graham.
Βοήθεια σε κρατικές και τοπικές κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν ήδη απολύσει ένα εκατομμύριο εργαζόμενους; Αυτό, λέει, ο Mitch McConnell, θα ήταν μια «διάσωση απαράδεκτη».
Στην κευνσιανή θεωρία το χρήμα είναι το σχεδόν άμεσο ισοδύναμο της παραγωγής, το χρήμα ισοδυναμεί με κάποιο προϊόν ή υπηρεσία που παράγεται.
Όπως όλοι οι Κεϋνσιανοί, ο Krugman υποπίπτει στην πλάνη της σύνθεσης, πιστεύοντας ότι αυτό που μπορεί να είναι καλό για ένα άτομο (ή για λίγα άτομα) είναι καλό για όλους.
Για παράδειγμα, έχουμε ήδη δει ότι χάρη στις τρέχουσες κυβερνητικές πολιτικές, πολλοί εργαζόμενοι λαμβάνουν επιδόματα ανεργίας που υπερβαίνουν τους μισθούς που θα λάμβαναν εάν επέστρεφαν στη δουλειά, οπότε, δεν αποτελεί έκπληξη, ότι παραμένουν εκτός εργασίας.
Σύμφωνα με τους κεϋνσιανούς, αυτό είναι «καλό πράγμα».
Όχι, αυτό είναι μια καταστροφή στην παραγωγή.
Αν και μπορεί να είναι καλό για μένα αν η κυβέρνηση μου έδινε ένα εκατομμύριο δολάρια την εβδομάδα για να μην δουλέψω, θα ήταν αποτελεσματικό μόνο αν είμαι ο μόνος που λαμβάνω αυτό το όφελος.
Αν αυτό μεταφερθεί σε όλη την κοινωνία θα ήταν καταστροφή δεδομένου ότι δεν θα ήταν παρά μια γυμνή μεταφορά πλούτου από όλους τους άλλους σε μένα - θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι είναι πραγματικά «καλό πράγμα», επειδή, στην Κινέζικη λογική, θα αυξήσει τη «συνολική ζήτηση».
Παρόλο που είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Trump έχει εμπλακεί σε μια πολιτική καταστροφή μετά την άλλη πλημμυρίζοντας την οικονομία με νέα χρήματα με ελπίδες (μάταιες ελπίδες) ότι μπορεί να «αντικαταστήσει» τις μόνιμες οικονομικές απώλειες λόγω του υποχρεωτικού τερματισμού των επιχειρήσεων, o Krugman υποστηρίζει ότι αυτά τα λεγόμενα πακέτα δεν είναι αρκετά.
Υπενθυμίζεται στο απόσπασμα του J.M. Keynes ότι η πιστωτική επέκταση από αέρα «μετατρέπει τις πέτρες σε ψωμί».
Ο Krugman ουσιαστικά λέει το ίδιο πράγμα, η κυβέρνηση μέσω μαζικών χρηματικών ενέσεων στην οικονομία αντικαθιστά μαγικά το χρήμα χωρίς παραγωγή πραγματικών και αναλώσιμων αγαθών και υπηρεσιών.
Δυστυχώς, πάρα πολλοί υπεύθυνοι πιστεύουν αυτή την ανοησία.
Για να συνοψίσουμε κατά τον Krugman, έχουμε την ακόλουθη πρόοδο:
(α) το κλείσιμο επιχειρήσεων σε ολόκληρη τη χώρα είχε ως αποτέλεσμα μαζικές απολύσεις και ποσοστά ανεργίας σε επίπεδο βαθειάς ύφεσης
(β) το να αφήσετε τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη δουλειά θα οδηγήσει σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα ασθένειας από ότι στο παρελθόν, πράγμα που θα αυξήσει περισσότερο την ανεργία
(γ) ως εκ τούτου, εκτυπώστε πολλά χρήματα και κρατήστε τους ανθρώπους μέσα και όλα θα πάνε καλά.
Οι λογικές ακροβασίες εδώ είναι συντριπτικές.
Εάν οι κυβερνήσεις συνεχίσουν να κρατούν κλειστές τις επιχειρήσεις και να κρατούν τους ανθρώπους στο σπίτι τα ποσοστά ανεργίας σύντομα θα ανέλθουν σε πρωτοφανή επίπεδα και θα είμαστε σε ακόμη χειρότερη ύφεση.
O Krugman πιστεύει ότι εάν οι κυβερνήσεις αυξήσουν σε μεγάλο βαθμό τα δάνεια που έχουν υπερβεί τα όρια, τότε η εκτύπωση χρημάτων θα κρατήσει τα πάντα υπό έλεγχο.
Αυτή η λογική έχει υποστηρικτές στην σύγχρονη νομισματική θεωρία (ΜΜΤ).
Για να είμαι ειλικρινής, το μόνο πράγμα που λείπει από την τελευταία φαντασία του Krugman είναι η έναρξη του κειμένου με την φράση μια φορά κι έναν καιρό
www.bankingnews.gr
Ο Paul Krugman, ως ακραίος της κευνσιανής οικονομικής σχολής εγκατέλειψε εδώ και πολύ καιρό την οικονομική ανάλυση για κάτι που οι οικονομολόγοι πρέπει να αναγνωρίσουν ως μεταφυσική, όπως υποστηρίζει και το Mises institute.
Κατά τον Krugman το Γραφείο Στατιστικής για την Εργασία επικύρωσε επίσημα αυτό που ήδη γνωρίζαμε:
Λίγους μήνες μετά την κρίση του Covid-19, η Αμερική έχει ρεκόρ ανεργίας.
Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο με το να λέμε ότι είμαστε σε βαθειά ύφεση.
Δεν θα ξέρουμε αν αυτό ισχύει μέχρι να δούμε αν η εξαιρετικά υψηλή ανεργία διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ας πούμε ένα χρόνο ή περισσότερο.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Trump και οι σύμμαχοί κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν μετατρέψουν την κρίση σε βαθειά ύφεση μεγάλης κλίμακας.
Τώρα, πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι οι τεράστιες νομισματικές και «φορολογικές» παρεμβάσεις στην οικονομία των ΗΠΑ είναι πιθανό να δημιουργήσουν μια βαθειά ύφεση ώστε να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η ανεργία.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι θέμα του Krugman.
Στην πραγματικότητα, ο Krugman φαίνεται να πιστεύει ότι δεν υπάρχει αρκετή κυβερνητική παρέμβαση, η οποία είναι ένα συνηθισμένο θέμα στα γραπτά του.
Αντ 'αυτού, ο Krugman ισχυρίζεται ότι το άνοιγμα της οικονομίας είναι αυτό που θα οδηγήσει στην επόμενη μεγάλη ύφεση.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την έκκληση του Krugman το 2011 για να δημιουργήσουμε πραγματικές άμυνες ενάντια σε μια φανταστική εισβολή από εξωγήινους προκειμένου να αναζωογονήσει την οικονομία;
Όποιος έχει διαβάσει (ή διδάξει) τα κεϋνσιανά οικονομικά γνωρίζει ότι, σύμφωνα με τους Κεϋνσιανούς, η οικονομία είναι πάντα μακριά από τη μαζική ανεργία, εκτός εάν η κυβέρνηση (α) μειώσει τα επιτόκια έως ότου δεν μπορούν πλέον να μειωθούν και (β) συμμετέχει σε τεράστιες νέες δαπάνες για την αύξηση της «συνολικής ζήτησης» επειδή η «πλήρης απασχόληση» μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν παρεμβαίνει το κράτος.
Κατά τον Krugman η καραντίνα δεν έπρεπε να αρθεί.
Εάν μπορούσαμε να ελέγξουμε τον κορωνοϊό, η ανάκαμψη και ανάκτηση στην οικονομία θα μπορούσε πράγματι να είναι πολύ γρήγορη.
Είναι αλήθεια ότι η ανάκαμψη από την οικονομική κρίση του 2008 χρειάστηκε πολύ χρόνο για να αναπληρωθεί το σοκ της τότε ύφεσης, αλλά αυτό είχε να κάνει με προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια της φούσκας των στεγαστικών δανείων, ιδίως με ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο χρέους των νοικοκυριών.
Δεν φαίνεται να υπάρχουν συγκρίσιμα προβλήματα τώρα.
Όμως, ο έλεγχος του κορωνοιού δεν σημαίνει «ισοπέδωση της καμπύλης», αν και υπάρχει σαφώς παγκόσμια επιβράδυνση στην εξάπλωση του Covid-19.
Ωστόσο, για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει πρώτα να διατηρήσουμε ένα αυστηρό καθεστώς κοινωνικής απόστασης για όσο καιρό χρειάζεται για να μειώσουμε τις νέες μολύνσεις σε χαμηλό επίπεδο.
Και τότε θα έπρεπε να προστατεύσουμε όλους τους Αμερικανούς με test και με άλλους τρόπους.
Μια κλασική φράση υποστηρίζει ότι έγινε απαραίτητο να καταστρέψουμε την πόλη για να τη σώσουμε.
Στη σύγχρονη γλώσσα, σημαίνει ότι για να «σώσουμε» την αμερικανική οικονομία, η κυβέρνηση πρέπει να θεσπίσει και να επιβάλει πολιτικές που θα παρεμποδίσουν σοβαρά την οικονομική δραστηριότητα.
Ωστόσο, ο Krugman, πιστεύει ότι υπάρχει μια εύκολη ενδιάμεση «λύση» που επιτρέπει στην οικονομία να λειτουργεί καλά - χωρίς να λειτουργεί φυσικά.
«Οι αμερικανικοί δεν είναι θετικοί στα μέτρα δημοσιονομικών κινήτρων.
Επέκταση ενισχυμένων παροχών ανεργίας, η οποία θα λήξει στις 31 Ιουλίου; «Πάνω από τα πτώματά μας», λέει ο γερουσιαστής Lindsey Graham.
Βοήθεια σε κρατικές και τοπικές κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν ήδη απολύσει ένα εκατομμύριο εργαζόμενους; Αυτό, λέει, ο Mitch McConnell, θα ήταν μια «διάσωση απαράδεκτη».
Στην κευνσιανή θεωρία το χρήμα είναι το σχεδόν άμεσο ισοδύναμο της παραγωγής, το χρήμα ισοδυναμεί με κάποιο προϊόν ή υπηρεσία που παράγεται.
Όπως όλοι οι Κεϋνσιανοί, ο Krugman υποπίπτει στην πλάνη της σύνθεσης, πιστεύοντας ότι αυτό που μπορεί να είναι καλό για ένα άτομο (ή για λίγα άτομα) είναι καλό για όλους.
Για παράδειγμα, έχουμε ήδη δει ότι χάρη στις τρέχουσες κυβερνητικές πολιτικές, πολλοί εργαζόμενοι λαμβάνουν επιδόματα ανεργίας που υπερβαίνουν τους μισθούς που θα λάμβαναν εάν επέστρεφαν στη δουλειά, οπότε, δεν αποτελεί έκπληξη, ότι παραμένουν εκτός εργασίας.
Σύμφωνα με τους κεϋνσιανούς, αυτό είναι «καλό πράγμα».
Όχι, αυτό είναι μια καταστροφή στην παραγωγή.
Αν και μπορεί να είναι καλό για μένα αν η κυβέρνηση μου έδινε ένα εκατομμύριο δολάρια την εβδομάδα για να μην δουλέψω, θα ήταν αποτελεσματικό μόνο αν είμαι ο μόνος που λαμβάνω αυτό το όφελος.
Αν αυτό μεταφερθεί σε όλη την κοινωνία θα ήταν καταστροφή δεδομένου ότι δεν θα ήταν παρά μια γυμνή μεταφορά πλούτου από όλους τους άλλους σε μένα - θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι είναι πραγματικά «καλό πράγμα», επειδή, στην Κινέζικη λογική, θα αυξήσει τη «συνολική ζήτηση».
Παρόλο που είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Trump έχει εμπλακεί σε μια πολιτική καταστροφή μετά την άλλη πλημμυρίζοντας την οικονομία με νέα χρήματα με ελπίδες (μάταιες ελπίδες) ότι μπορεί να «αντικαταστήσει» τις μόνιμες οικονομικές απώλειες λόγω του υποχρεωτικού τερματισμού των επιχειρήσεων, o Krugman υποστηρίζει ότι αυτά τα λεγόμενα πακέτα δεν είναι αρκετά.
Υπενθυμίζεται στο απόσπασμα του J.M. Keynes ότι η πιστωτική επέκταση από αέρα «μετατρέπει τις πέτρες σε ψωμί».
Ο Krugman ουσιαστικά λέει το ίδιο πράγμα, η κυβέρνηση μέσω μαζικών χρηματικών ενέσεων στην οικονομία αντικαθιστά μαγικά το χρήμα χωρίς παραγωγή πραγματικών και αναλώσιμων αγαθών και υπηρεσιών.
Δυστυχώς, πάρα πολλοί υπεύθυνοι πιστεύουν αυτή την ανοησία.
Για να συνοψίσουμε κατά τον Krugman, έχουμε την ακόλουθη πρόοδο:
(α) το κλείσιμο επιχειρήσεων σε ολόκληρη τη χώρα είχε ως αποτέλεσμα μαζικές απολύσεις και ποσοστά ανεργίας σε επίπεδο βαθειάς ύφεσης
(β) το να αφήσετε τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη δουλειά θα οδηγήσει σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα ασθένειας από ότι στο παρελθόν, πράγμα που θα αυξήσει περισσότερο την ανεργία
(γ) ως εκ τούτου, εκτυπώστε πολλά χρήματα και κρατήστε τους ανθρώπους μέσα και όλα θα πάνε καλά.
Οι λογικές ακροβασίες εδώ είναι συντριπτικές.
Εάν οι κυβερνήσεις συνεχίσουν να κρατούν κλειστές τις επιχειρήσεις και να κρατούν τους ανθρώπους στο σπίτι τα ποσοστά ανεργίας σύντομα θα ανέλθουν σε πρωτοφανή επίπεδα και θα είμαστε σε ακόμη χειρότερη ύφεση.
O Krugman πιστεύει ότι εάν οι κυβερνήσεις αυξήσουν σε μεγάλο βαθμό τα δάνεια που έχουν υπερβεί τα όρια, τότε η εκτύπωση χρημάτων θα κρατήσει τα πάντα υπό έλεγχο.
Αυτή η λογική έχει υποστηρικτές στην σύγχρονη νομισματική θεωρία (ΜΜΤ).
Για να είμαι ειλικρινής, το μόνο πράγμα που λείπει από την τελευταία φαντασία του Krugman είναι η έναρξη του κειμένου με την φράση μια φορά κι έναν καιρό
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών