Κίνδυνο διάσπασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν δεν δείξει μεγαλύτερη ευελιξία «βλέπει» ο Gideon Rachman και κάνει λόγο για ακαμψία των Ευρωπαίων απέναντι στα ελληνικά και βρετανικά αιτήματα
Κίνδυνο διάσπασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν δεν δείξει μεγαλύτερη ευελιξία «βλέπει» ο Gideon Rachman και κάνει λόγο για ακαμψία των Ευρωπαίων απέναντι στα ελληνικά και βρετανικά αιτήματα.
Σε άρθρο του στους Financial Times, με τίτλο «Αν η Ευρώπη δεν μπορεί να δείξει ευελιξία, θα διασπασθεί», παραλληλίζει τη διαπραγμάτευση Ελλάδας και Βρετανίας με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση και εξηγεί τα αίτια της αντίθεσης που συναντούν.
«Ο Έλληνας και ο Βρετανός πρωθυπουργός λένε ότι έχουν μία δημοκρατική εντολή στην πατρίδα τους να ζητήσουν αλλαγές στη σχέση των χωρών τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και οι δύο ηγέτες έχουν υπολογίσει ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα προτιμήσουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματά τους παρά να διακινδυνεύσουν να δουν την Ελλάδα να φεύγει από το ευρώ ή τη Βρετανία να φεύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά, και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Cameron πέφτουν σε έναν τοίχο αντίθεσης στην Ευρώπη που θα μπορούσε να τους οδηγήσει σε προορισμούς που θέλουν να αποφύγουν - το Grexit και το Brexit», αναφέρει ο Rachman.
Προσπαθώντας να εξηγήσει το γιατί και οι δύο χώρες πέφτουν πάνω σε τοίχο σημειώνει ότι «διαφορετικές κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν διαφορετικές απόψεις για το αν τα ελληνικά ή βρετανικά αιτήματα είναι εύλογα. Υπάρχει κάποια συμπάθεια στη Γαλλία και την Ιταλία για τα ελληνικά επιχειρήματα, ότι τα χρέη της χώρας δεν μπορούν να αποπληρωθούν και ότι η περαιτέρω λιτότητα θα ήταν αναποτελεσματική.
Υπάρχει κάποια συμπάθεια στη Βόρεια Ευρώπη για τα βρετανικά επιχειρήματα σχετικά με την κοινωνική πρόνοια και την ενίσχυση του ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων.
Αλλά, ανεξάρτητα από τα πλεονεκτήματα των ελληνικών και βρετανικών επιχειρημάτων, υπάρχει μία βαθιά απροθυμία να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας μίας βαθιάς μεταρρύθμισης».
Επίσης, συμπληρώνει, «η ανησυχία είναι ότι οι παραχωρήσεις που θα γίνουν στους Έλληνες ή στους Βρετανούς θα προκαλούσαν μία αρνητική αντίδραση, με τους Γερμανούς ή Ολλανδούς ψηφοφόρους να αρνούνται μία διαγραφή ελληνικού χρέους ή τους Πολωνούς ψηφοφόρους να εξοργίζονται από την επιβολή περιορισμών στα δικαιώματα των μεταναστών από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Σύμφωνα με τον Rachman η σκληρή γερμανική προσέγγιση βασίζεται σε μία ρεαλιστική εκτίμηση του πόσο δύσκολο θα είναι να περάσουν μεταρρυθμίσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 χωρών – μελών, καθώς και σε μία βαθιά αποστροφή στην οπισθοχώρηση της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Παράλληλα, όμως, «είναι επίσης και μία ανησυχητική περιγραφή της αδυναμίας της Ευρώπης να ανταποκριθεί σε μεταβαλλόμενες συνθήκες, είτε πρόκειται για τη συρρίκνωση κατά 25% της ελληνικής οικονομίας ή για τη μη αναμενόμενη μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή η αδυναμία ευελιξίας στις αλλαγές, είναι επικίνδυνη.
Μία Ευρώπη που δεν μπορεί να είναι ευέλικτη, είναι πολύ πιθανότερο να διασπασθεί», καταλήγει.
www.bankingnews.gr
Σε άρθρο του στους Financial Times, με τίτλο «Αν η Ευρώπη δεν μπορεί να δείξει ευελιξία, θα διασπασθεί», παραλληλίζει τη διαπραγμάτευση Ελλάδας και Βρετανίας με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση και εξηγεί τα αίτια της αντίθεσης που συναντούν.
«Ο Έλληνας και ο Βρετανός πρωθυπουργός λένε ότι έχουν μία δημοκρατική εντολή στην πατρίδα τους να ζητήσουν αλλαγές στη σχέση των χωρών τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και οι δύο ηγέτες έχουν υπολογίσει ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα προτιμήσουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματά τους παρά να διακινδυνεύσουν να δουν την Ελλάδα να φεύγει από το ευρώ ή τη Βρετανία να φεύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αλλά, και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Cameron πέφτουν σε έναν τοίχο αντίθεσης στην Ευρώπη που θα μπορούσε να τους οδηγήσει σε προορισμούς που θέλουν να αποφύγουν - το Grexit και το Brexit», αναφέρει ο Rachman.
Προσπαθώντας να εξηγήσει το γιατί και οι δύο χώρες πέφτουν πάνω σε τοίχο σημειώνει ότι «διαφορετικές κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν διαφορετικές απόψεις για το αν τα ελληνικά ή βρετανικά αιτήματα είναι εύλογα. Υπάρχει κάποια συμπάθεια στη Γαλλία και την Ιταλία για τα ελληνικά επιχειρήματα, ότι τα χρέη της χώρας δεν μπορούν να αποπληρωθούν και ότι η περαιτέρω λιτότητα θα ήταν αναποτελεσματική.
Υπάρχει κάποια συμπάθεια στη Βόρεια Ευρώπη για τα βρετανικά επιχειρήματα σχετικά με την κοινωνική πρόνοια και την ενίσχυση του ρόλου των εθνικών κοινοβουλίων.
Αλλά, ανεξάρτητα από τα πλεονεκτήματα των ελληνικών και βρετανικών επιχειρημάτων, υπάρχει μία βαθιά απροθυμία να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας μίας βαθιάς μεταρρύθμισης».
Επίσης, συμπληρώνει, «η ανησυχία είναι ότι οι παραχωρήσεις που θα γίνουν στους Έλληνες ή στους Βρετανούς θα προκαλούσαν μία αρνητική αντίδραση, με τους Γερμανούς ή Ολλανδούς ψηφοφόρους να αρνούνται μία διαγραφή ελληνικού χρέους ή τους Πολωνούς ψηφοφόρους να εξοργίζονται από την επιβολή περιορισμών στα δικαιώματα των μεταναστών από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Σύμφωνα με τον Rachman η σκληρή γερμανική προσέγγιση βασίζεται σε μία ρεαλιστική εκτίμηση του πόσο δύσκολο θα είναι να περάσουν μεταρρυθμίσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 χωρών – μελών, καθώς και σε μία βαθιά αποστροφή στην οπισθοχώρηση της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Παράλληλα, όμως, «είναι επίσης και μία ανησυχητική περιγραφή της αδυναμίας της Ευρώπης να ανταποκριθεί σε μεταβαλλόμενες συνθήκες, είτε πρόκειται για τη συρρίκνωση κατά 25% της ελληνικής οικονομίας ή για τη μη αναμενόμενη μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή η αδυναμία ευελιξίας στις αλλαγές, είναι επικίνδυνη.
Μία Ευρώπη που δεν μπορεί να είναι ευέλικτη, είναι πολύ πιθανότερο να διασπασθεί», καταλήγει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών