Τελευταία Νέα
Gun Room

Το Υποβρύχιο Τυφέκιο APS

tags :
Το Υποβρύχιο Τυφέκιο APS
Με ελάχιστες δε μετατροπές μπορούν να ρίχνουν με ικανοποιητική αξιοπιστία, τουλάχιστον κοντά στην επιφάνεια

Συχνά γίνεται λόγος για όπλα που “ρίχνουν κάτω από το νερό” και αυτό θεωρείται κάποιου είδους μοναδικό στοιχείο. Η πεζή πραγματικότητα είναι πως τα περισσότερα λειτουργούν κάτω από το νερό πολύ συχνότερα από ότι πιστεύεται. Με ελάχιστες δε μετατροπές μπορούν να ρίχνουν με ικανοποιητική αξιοπιστία, τουλάχιστον κοντά στην επιφάνεια. Το κρίσιμο σημείο είναι η αποτελεσματικότητα της βολής. Το νερό είναι 800 φορές πυκνότερο από τον αέρα με αποτέλεσμα να δημιουργεί ένα αδιαπέραστο τείχος. Οι βολίδες φρενάρουν αμέσα μετά την έξοδο από την κάνη, εκτρέπονται από την πορεία τους και σταματούν εντός ελάχιστων μέτρων.

Βατραχάνθρωποι με αυτόματα

Πριν 50 χρόνια οι Σοβιετικοί ανταγωνίζονταν τους Αμερικανούς για κυριαρχία στις θάλασσες. Ανέπτυξαν ένα μεγάλο πολεμικό στόλο, όμως φοβούνταν οτι οι αντίπαλοι θα μπορούσαν να χτυπήσουν τους περιορισμένους σε αριθμό ναυστάθμους τους, καταστρέφοντας τα ελλιμενισμένα πλοία πριν βγούν στην ανοικτή θάλασσα. Το ρωσικό ναυτικό οργάνωσε μονάδες φρουρών-βατραχανθρώπων που θα περιπολούσαν και θα μάχονταν από κοντά με τους εισβολείς. Η ιδέα θυμίζει σκηνές από παλιά ταινία Τζέημς Μπόντ, αλλά στον Ψυχρό πόλεμο οι στρατοί χρηματοδοτούσαν ένα σωρό παλαβές ιδέες. Το Κεντρικό Επιστημονικό Ινστιτούτο Μηχανολογίας “TsNIITochMash”
(παραπλανητικός τίτλος για το κέντρο ερευνών όπλων για την KGB και τις δυνάμεις SPETSNAZ) ανέλαβε τη σχεδίαση ένος υποβρύχιου αυτομάτου τυφεκίου.
g1_12.JPG
Υποβρύχια βέλη

Ο μηχανικός Βλαντίμιρ Σιμόνωφ έλυσε το πρόβλημα του πυρομαχικού. Σχεδίασε ένα ατσάλινο βέλος μήκους 116mm με πεπλατυσμένη αιχμή.
Το σχήμα του επιτρέπει να σχίζει το νερό δημιουργώντας μια “φυσαλίδα” γύρω από την αιχμή. Η τριβή μειώνεται επιτρέποντας στο βλήμα να ταξιδέψει ευθεία μέχρι και 35 μέτρα μακριά. Η απόσταση επηρεάζεται από την πίεση και μειώνεται στα 10 μέτρα όταν οι δύτες βρίσκονται σε βάθος 40 μέτρων. Τα βέλη προσαρμόζονται σε ένα κάλυκα τυφεκίου μήκους 39mm (ίδιου με του Καλάσνικωφ) που σφραγίζεται με λάκα ώστε να παραμένει το γέμισμα αδιάβροχο. Το πυρομαχικό τυποποιήθηκε ως 5,66Χ120mm. Είναι ικανό να διατρήσει φυάλες αέρος, γιλέκα και κράνη που οι αντίπαλοι δύτες τυχόν φορούν κάτω από το νερό, δίνοντας ένα πλεονέκτημα. Οι μονάδες υποβρύχιας αναγνώρισης του σοβιετικού στόλου ενδιαφέρθηκαν να εξοπλίσουν τους θαλάσσιους ανιχνευτές τους με τα “ατσάλινα βέλη”. Ανακάλυψαν πως έξω από το νερό, τα βλήματα που εκτοξεύονται από λεία κάνη χάνουν
γρήγορα την ευστάθεια τους. Αν και χρήσιμο ως λύση ανάγκης κρίθηκε ακατάλληλο για εξουδετέρωση φρουρών σε παράκτιες εγκαταστάσεις.
g2_23.JPG
Avtomat Podvodny Spetsialnyy


Το Ειδικό Υποβρύχιο Αυτόματο (κυριλλική γραφή ΑΠC) κατασκευάστηκε από το εργοστάσιο της TULA για το Ναυτικό. Μπήκε σε υπηρεσία γύρω στο 1975. Η κατασκευή είναι πολύ απλή με μόνο 42 απάρτια. Ζυγίζει 3
κιλά κενό και δέχεται τα βέλη-φυσίγγια σε έναν ιδιόμορφο αφαιρούμενο γεμιστήρα. Εικοσιέξι από αυτά χωρούν εντός και μπορούν να βληθούν ένα-ένα ή σε ριπές 500 ανά λεπτό. Η λεία κάνη έχει μήκος 30 εκατοστά
και το όπλο δε ξεπερνά τα 84 συνολικά. Το μικρό μήκος ήταν απαραίτητο ώστε να χωρά στον περιορισμένο χώρο των θαλάμων πίεσης των ρωσικών υποβρυχίων.
Λειτουργεί με ένα σύστημα αερίων που προέρχεται από το ΑΚ74 αλλά αυτορυθμίζεται για να προσαρμόζεται στην πίεση του νερού. Το κλείστρο μένει πάντα σε ανοικτή θέση για διασφαλίζεται η ροή νερού.
Αυτό γιατί πιθανοί θύλακες αέρα στο μηχανισμό αυξάνουν την πίεση και μπορεί να προκαλέσουν διάρρηξη. Το απλοποιημένο σύστημα κλείστρου εκμεταλλεύεται την αντίσταση του υγρού στοιχείου για να κινηθεί με
αποτέλεσμα η ταχυβολία να μειώνεται όσο αυξάνει το βάθος.
Σχεδιάστηκε να αντέχει για 2.000 υποβρύχιες βολές. Επειδή είναι φτιαγμένο για να λειτουργεί μέσα στην υδάτινη αντίσταση, φθείρεται μετά από 180-200 μόλις βολές στον ανοικτό αέρα.
g3_16.JPG
Χωρίς ανταγωνιστές

Με την πτώση της ΕΣΣΔ, το εργοστάσιο της TULA ιδιωτικοποιήθηκε και διέθεσε το APS εξαγωγικά για να εξασφαλίσει πολύτιμο συνάλλαγμα. Η Κίνα, η Βόρεια Κορέα, η Ινδία και η Κούβα είναι μερικές από τις χώρες
που το απέκτησαν για τις ένοπλες δυνάμεις τους.
Από τακτική σκοπιά, όταν αναπτύχθηκε ήταν ένα μοναδικό όπλο, χωρίς αντίστοιχο στο δυτικό στρατόπεδο. Οι βατραχάνθρωποι κουβαλούσαν συμβατικά όπλα, τα οποία ήταν κατάλληλα για χρήση έξω από το νερό και συχνά μεταφέρονταν σε στεγανούς σάκους. Η γερμανική Heckler & Koch είχε φτιάξει το ιδιόμορφο πιστόλι P11 το οποίο εκτόξευε παρόμοια βέλη μικρότερου μεγέθους. Όμως ήταν πολύπλοκο και μετά τη βολή των πέντε φυσιγγίων που μετέφερε έπρεπε να σταλεί στο εργοστάσιο για αποκατάσταση και επαναγέμιση. To APS του Σιμόνωνφ αλλά και το απλούστερο τετράκανο πιστόλι SPP-1 του ιδίου ήταν τα μόνα διαδομένα και αξιόπιστα όπλα τέτοιου είδους.
Η σχεδίαση πάντως, αν και λειτουργική ήταν αδιέξοδη καθώς δε λειτουργούσε ικανοποιητικά έξω από την επιφάνεια του νερού. Οι Ρώσοι βατραχάνθρωποι αναγκάζονταν να κουβαλούν και ένα αυτόματο ΑΚ με σιγαστήρα για μάχη όταν έφταναν στη στεριά. Έτσι το επόμενο βήμα της Ρωσίας στράφηκε στη δημιουργία ενός “αμφίβιου” τυφεκίου στο τυπικό διαμέτρημα 5,45Χ39mm, το οποίο μεταπίπτει από το ένα πεδίο στο επόμενο μόνο με αλλαγή του γεμιστήρα από τα “υδάτινα” στα “γήινα” πυρομαχικά. Το όπλο αυτό υπηρετεί σήμερα με το ρωσικό ναυτικό και ονομάζεται ADS (κυριλλικά ΑΔC). Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης