Dan Wesson 1911-A2

Το Colt .45

Το αρχικό Μ1911 πήρε το βάπτισμα του πυρός στον A’ παγκόσμιο πόλεμο. Το 1924, μετά από παρατηρήσεις του στρατού κάποιες βελτιώσεις ενσωματώθηκαν στο σχέδιο (περίπου στο σειριακό αριθό 700000) οδηγώντας στο μοντέλο 1911-Α1. Έκτοτε, ανοίχτηκαν δύο ξεχωριστές οδοί. Ο στρατός έμεινε επαναπαυμένος σε ένα όπλο τεχνολογίας του 1920 ενώ η πολιτική αγορά συνέχισε να το εξελίσσει.  Μελέτες κατά τις δεκαετίες του 1950 αλλά και του 1970 πρότειναν  εκσυγχρονισμό του αποθέματος, αλλά είχαν περιορισμένη εφαρμογή. Το σώμα των πεζοναυτών, με τεχνογνωσία και απάρτια από το εμπόριο δημιούργησε το Μ45 MEU (SOC). Οι ειδικές δυνάμεις του στρατού (Delta Force, Πράσινα Μπερέ) έκαναν κάτι παρόμοιο. Χρησιμοποιώντας όπλα από τη δεκαετία του 1940, τα τροποποιούσαν για χρήση σε σύγχρονες αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Οι λόγοι για κάτι τέτοιο είναι απλοί. Το ισχυρό φυσίγγιο .45 ACP δίνει πλεονέκτημα σε κοντινές συμπλοκές. Ο μηχανισμός σκανδάλης του 1911 βοηθά στην ευστοχία. Η λαβή είναι εξαιρετική και το όπλο πολύ ασφαλές στη μεταφορά. Τα παρωχημένα στοιχεία του μοντέλου αφορούν τα μικροσκοπικά σκόπευτρα, τη σφύρα και τις δύσχρηστες ασφάλειες στη λαβή και το σκελετό.

Το επόμενο βήμα

Η Dan Wesson είναι ένα από τα εργαστήρια που προάγουν τη βελτίωση του 1911. Ιδρύθηκε to 1968 από τον Daniel B. Wesson  (εγγονό του ομώνυμου συνεταίρου στην Smith & Wesson) και τον Karl Lewis (που είχε εργαστεί για τις Colt και Browning). Οι δύο άνδρες γνώριζαν πως το να παράγουν λίγότερα και ποιοτικά όπλα ήταν ο δρόμος που ήθελαν να ακολουθήσουν.

Σήμερα η DW φτιάχνει μερικά από τα αξιολογότερα πιστόλια τύπου 1911. Διακρίνονται για την ακρίβεια και την καλαισθησία τους. Σε μια στιγμή έμπνευσης γύρισαν νοερά πίσω στο 1985 και αναρωτήθηκαν “τι θα είχε συμβεί αν τότε ο αμερικανικός στρατός είχε αποφασίσει να αναβαθμίσει το σύνολο των Μ1911-Α1 που διέθετε, αντί να αγοράσει 900.000 νέα Beretta M9;”. 

Ένα υποθετικό -Α2

Το σύστημα ταξινόμησης του στρατού χρησιμοποιεί τη χρονολογία ένταξης σε υπηρεσία “1911” και τον τύπο του υλικού “Pistol, Automatic cal .45”. Οποιαδήποτε νεώτερη τροποποίηση σημειώνεται αλφαβητικά: “Α1”. Οπότε η επόμενη αναθεώρηση του σχεδίου θα έπρεπε να κωδικοποιηθεί ως “Α2”. Εμμένοντας σε αυτή τη μεθοδολογία, η DW ονόμασε έτσι τη δική της υποθετική εκδοχή. Σχεδίασαν και έβαλαν σε παραγωγή 200 μοντέλα Government (με κάνη 5 ιντσών/12,7cm) και 200 ακόμη Commander με την βραχύτερη κάνη των 4,25 ιντσών (10,8cm). 

Φρόντισαν μάλιστα να το  σημειώσουν  ευδιάκριτα πάνω στο κλείστρο .

Ρετρό εξωτερικά

Οι γραμμές του ακολουθούν το κλασσικό σχήμα με τις κάθετες χαρακιές όπλισης στο πίσω μέρος, όπως και στα αυθεντικά πιστόλια του 1920. Κάθε άλλη εγχάραξη ή διακόσμηση απουσιάζει, αναδεικνύοντας τη λιτότητα ενός στρατιωτικού όπλου.

 Οι διαφορές είναι ουσιαστικές. Ένα σετ απλών και λειτουργικών στοχάστρων  με λευκές κουκίδες αναβαθμίζει την εικόνα που βλέπει ο χρήστης. Το στόχαστρο στηρίζεται πάνω σε μια “χελιδονοουρά” (εγκοπή φρεζαρισμένη στην κορυφή του), σε αντίθεση με τα αρχικά τα οποία καρφώνονταν πάνω στο κλείστρο. Το κλισιοσκόπιο πίσω έχει κι αυτό αλλαχτεί από ένα ανθεκτικό απάρτιο που δεν εξέχει και δε σκαλώνει στη θήκη ή το ρουχισμό. 

Κατεβαίνοντας στον κορμό, η εμφανής αλλαγή είναι η χρήση μεγαλύτερης ασφάλειας στο σκελετό και ενσωμάτωση ανατομικής ράχης (beavertail) στη λαβή. Αυτή η βελτίωση βοηθά στην ταχύτητα  ενεργοποίησης και τον έλεγχο της ανάκρουσης. Η μεγάλη ουρά της λαβής, δημιουργεί πρόβλημα “χωροταξίας”, αφού η απόληξη της εμποδίζει τη σφύρα του 1911. Στην πολιτική αγορά αυτό αντιμετωπίστηκε από το 1950, όταν άρχισαν να κατασκευάζονται στρογγυλεμένες σφύρες διαφορετικού σχήματος. Μια τέτοια λύση θα ήταν ιδανική λειτουργικά αλλά θα πρόσθετε κόστος. Ένας στρατιωτικός οπλουργός, απλά θα κόνταινε το μήκος της υπάρχουσας σφύρας και θα την τροποποιούσε, ώστε να λειτουργεί με τη νέα λαβή. Αυτό μιμήθηκε και η Dan Wesson. Έτσι δίνεται η εντύπωση ότι το Α2 προέρχεται από κάποιο παλιότερο τροποποιημένο πιστόλι.

Ο μοχλός της σκανδάλης είναι μεταλλικός και παραπέμπει στα αρχικά μοντέλα (πρίν το 1924). Το ίδιο και οι ξύλινες λαβές με τις χαράξεις που σχηματίζουν δύο ρόμβους πάνω στο πλακίδιο. Αυτές είναι βελτιώσεις που οι στρατιωτικοί οπλουργοί θα είχαν (και εν μέρει όπως προαναφέραμε έχουν) εφαρμόσει στο υπάρχον απόθεμα. 

Το σύνολο δέχεται υαλοβολή και κατόπιν βάφεται με κλασική μαύρη βαφή, μιμούμενο το φινίρισμα των αρχών του 20ου αιώνα. 

Και σύγχρονο εσωτερικά

Διατηρώντας την παλαιομοδίτικη εικόνα στο εξωτερικό, η Dan Wesson δεν παρέλειψε να χρησιμοποιήσει σύγχρονα και υψηλής ποιότητας απάρτια στο εσωτερικό. Το ατσάλι στο κλείστρο του -Α2 είναι σύγχρονο, σκληρυμένο να αντέξει εκατοντάδες χιλιάδες βολές. Στη θέση της παλιάς στρατιωτικής κάνης που (υπό ιδανικές συνθήκες) θα έβαζε 5 βολές σε ένα κύκλο διαμέτρου 25Χ25m, υπάρχει μια αγωνιστικών προδιαγραφών μονάδα από ανοξείδωτο ατσάλι. Συνδυάζεται με αντίστοιχα απάρτια για υψηλή ακρίβεια. Όλα τα ανταλλακτικά (σκανδάλη, σχαστηρία, δακτύλιος ευθυγράμμισης, ελατήρια, κλπ.) είναι τα ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούνται στα χειροποίητα μοντέλα της εταιρείας. Καθένα είναι εφαρμοσμένο με ελάχιστες ανοχές για ακρίβεια και αξιόπιστη λειτουργία. Η ράμπα τροφοδοσίας και το κανάλι υποδοχής του γεμιστήρα λειαίνονται για ομαλότερη λειτουργία με σύγχρονα φυσίγγια που δεν έχουν απαραίτητα στρογγυλεμένη αιχμή. Παρά τη ρετρό εμφάνιση, το 1911-Α2 είναι μια σύγχρονη μηχανή για σκοποβολή ή αυτοάμυνα.

Κοστίζοντας κοντά στα 1.200 ευρώ, τα πιστόλια έγιναν ανάρπαστα. 

Παιχνίδια της Μοίρας

Η Dan Wesson ανήκει εδώ και μια δεκαετία στην τσεχική Ceska Zbrojovka. Ο ίδιος όμιλος αγόρασε το 2020 και την αμερικανική Colt, κατασκευάστρια του αυθεντικού Μ1911-Α1. Με την εισροή κεφαλαίου από την Τσεχία, η ιστορική φίρμα βρήκε ξανά το βηματισμό της και ξαναμπήκε σε τροχιά ανάπτυξης. 
Τώρα το μόνο που μένει, είναι κάποιος από την DW να μεταφέρει το πρότζεκτ “-Α2” στην Colt  και να τους πείσει να το προσφέρουν μόνιμα στη γκάμα τους.

www.bankingnews.gr