Τελευταία Νέα
Gun Room

«Σιγασμένο» Remington 11-87 από το Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους

tags :
«Σιγασμένο» Remington 11-87 από το Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους
Το όπλο αυτό έχει λάβει εμβληματικό χαρακτήρα

Εξερευνώντας την παρουσία και επιρροή των όπλων στην ποπ κουλτούρα, εξετάζουμε  το εμβληματικό τουφέκι του κινηματογραφικού “εκτελεστή” Χαβιέ Μπαρδέμ.

Το σενάριο

Το 2007 οι σκηνοθέτες Joel και Ethan Coen (Τζόελ και Ήθαν Κοέν) προκάλεσαν αίσθηση με το ατμοσφαιρικό θρίλερ No Country for Old Men  (αποδόθηκε ως “Καμιά πατρίδα για τους Μελλοθάνατους”). Η ταινία που βασίστηκε στο ομότιτλο βιβλίο του Cormac McCarthy, εκτυλίσεται το 1980 στα νότια σύνορα των ΗΠΑ, μεταξύ Τέξας και Μεξικού.  Ένας βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ (τον ενσαρκώνει ο Τζος Μπρολίν)  που κυνηγά ντόπιες αντιλόπες στην έρημο, βρίσκει από σύμπτωση τα απομεινάρια μιας συναλλαγής με ναρκωτικά που εξελίχθηκε σε βίαιη συμπλοκή.  Μέλη του μεξικάνικου καρτέλ έχουν αλληλοσκοτωθεί, αφήνοντας σε ένα πλάτωμα μια μεγάλη ποσότητα κοκαϊνης και μια βαλίτσα που περιέχει δύο εκατομμύρια δολλάρια. Ο  διερχόμενος κυνηγός παίρνει τα “αιματοβαμένα” χρήματα, με τα οποία πιστεύει ότι θα αλλάξει τη ζωή του. Οι έμποροι ναρκωτικών που συνειδητοποιούν ότι τα χρήματα τους έκαναν φτερά, εξαπολύουν πίσω του έναν δαιμόνιο και μυστηριώδη δολοφόνο, ο οποίος διαθέτει εξαιρετικές ικανότητες, αστείρευτη επιμονή και -το κυριότερο- είναι εντελώς ψυχοπαθής.
Ο Ισπανός Χαβιέ Μπαρδέμ ερμηνεύει τέλεια τον απόλυτα κακό και ασυνείδητο εκτελεστή που σκοτώνει χωρίς καμία ένδειξη συμπόνοιας αθώους ή μη για να επιτύχει ττην αποστολή του. Στη μέση αυτού του κυνηγητού βρίσκεται ένας ηλικιωμένος και κοντά στη συνταξιοδότηση σερίφης (ο εξαίρετος Τομ Λι Τζόουνς) που αγωνίζεται να σταματήσει τη δολοφονική πορεία του εκτελεστή ενώ ταυτόχρονα  προσπαθεί να διαλευκάνει το συμβάν στην έρημο. Καθώς η υπόθεση εκτυλίσεται, ο χαρακτήρα του Τζόουνς συνειδητοποιεί πως η βία είναι αλόγιστη και τα χειρότερα ένστικτα των ανθρώπων ξεπερνούν τις δικές του δυνάμεις να φέρει τάξη.
Η ταινία απέσπασε τέσσερα όσκαρ, μεταξύ των οποίων σκηνοθεσίας και δεύτερου ρόλου για τον Ισπανό σταρ. Ο “δολοφόνος” που ενσαρκώνει ο Χαβιέ Μπαρδέμ διαθέτει αξιοζήλευτες δεξιότητες χρήσης αυτοσχέδιων όπλων και οπλουργικής. Κατά τη διάρκεια του έργου χειρίζεται ένα λειόκανο όπλο το οποίο έχει τροποποιηθεί με έναν αυτοσχέδιο σιγαστήρα. Το χρησιμοποιεί για να εκτελέσει κάποια από τα θύματα του (μεταξύ των οποίων και έναν “κυνηγό επικυρηγμένων” που υποδύεται ο Γούντι Χάρελσον) και να τραυματίσει τον “ήρωα”  Τζος Μπρολίν.  
4_7.jpeg

Καραμπίνα με σιγαστήρα;

Το όπλο αυτό έχει λάβει εμβληματικό χαρακτήρα. Τόσο ώστε μετά την προβολή της ταινίας η εταιρεία οπλουργών ISS (Independent Studio Services) που το κατασκεύασε για λογαριασμό της παραγωγής, το δάνεισε “επ’ αόριστω” στο μουσείο όπλων του NRA στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Όσοι οπλόφιλοι έχουν  δεί την ταινία αναρωτιούνται τι όπλο είναι αυτό και κατά πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με τον Larry Zanoff (Λάρρυ Ζάνοφ) ιδιοκτήτη της ISS (που παρεμπιπτόντως διαθέτει πάνω από 15.000 λειτουργικά όπλα προς ενοικίαση σε κινηματογραφικές παραγωγές), η συγκεκριμένη καραμπίνα είναι αποκύημα της φαντασίας.
Στο βιβλίο αναφερόταν ότι ο εκτελεστής του καρτέλ (ο Μπαρδέμ) χρησιμοποιούσε ένα λειόκανο με πλαστικό κοντάκιο και αυτοσχέδιο σιγαστήρα. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο στο κείμενο. Η παραγωγή αποφάσισε πως ένα ημιαυτόματο όπλο θα ήταν πιο εντυπωσιακό. Έτσι οι οπλουργοί πήραν ένα Remington 11-87 Sportsman (διακρίνεται από τη μαύρη ματ βαφή και τα πλαστικά μέρη σε κοντάκιο και ξυστό). Έκοψαν την κάνη σε μήκος 46 εκατοστών(το νόμιμο όριο) και γύρω της προσάρμοσαν έναν αλουμινένιο σωλήνα μεγαλύτερης διαμέτρου. Συνολικά το μήκος δε ξεπερνά τα 50cm. Στο στόμιο του σωλήνα υπάρχει ένα πώμα με άνοιγμα που αντιστοιχεί στην έξοδο της κάνης. Βίδες εξέχουν στο εμπρός και πίσω μέρος. Αναπαριστούν τα σημεία ασφάλισης των πωμάτων πάνω στο σωλήνα. Η ιδέα είναι η συσκευή να δείχνει φτιαγμένη από κάποιον με δεξιότητες και γνώσεις, αλλά όχι τέλεια φινιρισμένη.  Λόγω της μεγάλης διαμέτρου του σωλήνα, η σκόπευση με το στόχαστρο της κάνης θα ήταν αδύνατη.
Στην ταινία ο Μπαρδέμ φαίνεται να βάλλει δείχνοντας προς την κατεύθυνση του στόχου, χρησιμοποιώντας τη μεγάλη του εμπειρία. Χρησιμοποιεί (υποτίθεται) ψήφους μεγάλης διαμέτρου που προκαλούν μεγάλη ζημιά σε κοντινή απόσταση. Ο τρόπος που απεικονίζεται το όπλο προκαλεί εντύπωση. Υπάρχει ελάχιστη λάμψη από τους πυροβολισμούς και ο θόρυβος σε εσωτερικούς χώρους είναι ανεπαίσθητος στα διπλανά δωμάτια.
2_1_4.jpg

Η τεχνική πλευρά

 Φυσικά κάτι τέτοιο είναι μη ρεαλιστικό. Όπως αναφέρει ο Ζάνοφ, η καραμπίνα έβαλλε άσφαιρα στα γυρίσματα και ο “σιγασμένος” πυροβολισμός μπήκε κατά το ηχητικό μοντάζ με εφέ. Οι οπλουργοί της ISS μετέτρεψαν το Remington 11-87 ώστε να ταιριάζει με τις οδηγίες του σεναριογράφου που ήθελε “ο σιγαστήρας να εξέχει σα κουτάκι μπύρας”. Την εποχή που γυρίστηκε η ταινία, δεν υπήρχε διαθέσιμος εμπορικά τέτοιος σιγαστήρας για λειόκανο. Αλλά ακόμη και όταν κατασκευάστηκαν τέτοιες συσκευές, ο όγκος και το βάρος τους ξεπερνούν πολύ αυτό που απεικονίζεται στο φιλμ. Εξάλλου η μείωση θορύβου που επιτυγχάνουν πολύπλοκοι σιγαστήρες όπως ο πρωτοποριακός SALVO-12, ίσα που καταφέρνουν να περιορίσουν το θόρυβο σε επίπεδα που να είναι ασφαλής για τα αυτιά των σκοπευτών. Και βέβαια ούτε λόγος για τις διαστάσεις του υποτιθέμενου σιγαστήρα στην καραμπίνα του Μπαρδέμ.
Στην πραγματικότητα, αυτό που βλέπουμε στην ταινία δεν είναι καν σιγαστήρας. Είναι απλά ένας κούφιος σωλήνας που περιβάλλει την κάνη. Τα υπόλοιπα είναι απλά “μαγεία του Χόλυγουντ”.
3_1_4.jpg

Λαθάκια και αναχρονισμοί

Σε γενικές γραμμές, το “Καμιά πατρίδα για τους Μελλοθάνατους” αναπαριστά πολύ πειστικά την εποχή του 1980. Τα αυτοκίνητα, τα ρούχα, η διακόσμηση των σπιτιών δίνουν τη σωστή αίσθηση. Το ίδιο συμβαίνει σε γενικές γραμμές και με τα όπλα που απεικονίζονται στην ταινία. Για παράδειγμα ο χαρακτήρας του Τζος Μπρολίν στην αρχή της ταινίας κουβαλά ένα ραβδωτό κυνηγετικό Remington 700, μια λογική επιλογή για το 1980. Αργότερα παίρνει από ένα νεκρό ναρκέμπορο ένα πιστόλι 1911Α1 με νικελένιο φινίρισμα. Αυτό είναι ένα τυπικό όπλο για την εποχή και το είδος του κατόχου. Οι Μεξικανοί λατρεύουν τα “φανταχτερά” πιστόλια. Όμως το Remington 11-87 είναι λάθος. Όπως προαναφέρθηκε, η ταινία τοποθετείται στο 1980. Το μοντέλο έκανε το ντεμπούτο του (το μαντέψατε) το 1987. Η δε έκδοση με ματ μαύρη βαφή και πλαστικό κοντάκιο άργησε μερικά ακόμη χρόνια. Το σωστό μοντέλο για τη χρονική περίοδο θα ήταν το παλαιότερο 1100. Αλλά πιθανότατα, δεν υπήρχε κάποιο άμεσα διαθέσιμο στην ISS και το υποκατέστησαν με το παρόμοιο και νεώτερο τουφέκι. Μικρή λεπτομέρεια θα πεί κανείς. Εξάλλου, αναχρονισμός ή μη, η επιτυχία της ταινίας επιβεβαιώνεται από τα 4 Όσκαρ, τις Χρυσές Σφαίρες και τα 172 εκατομμύρια εισπράξεων που έκανε στα ταμεία. 

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης