Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την παροχή της οικονομικής βοήθειας προς άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ με στόχο οι πολίτες των χωρών αυτών να μπορούν να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Γιατί οι αμερικανοί ενοχλούνται με τα 253 δισεκ. ευρώ πλεόνασμα των Γερμανών;
Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
«Στον Donald Trump δεν αρέσει το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας και έχει απειλήσει ότι θα επιβάλλει δασμούς μέσω μιας πολιτικής προστατευτισμού.
Αλλά ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι ο μόνος που αντιδρά.
Ομάδα εμπειρογνωμόνων στη Γερμανία υποστηρίζουν το ίδιο ότι είναι καιρός να αντιμετωπίσει η Γερμανία το υψηλό πλεόνασμα 253 δισεκ. ευρώ.
Ο W. Schaeuble είναι κάτι περισσότερο από ένας υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
Είναι παλαίμαχος πολιτικός και αναμφισβήτητα ένας από τους πιο ισχυρούς πολιτικούς στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Επίσης, ποτέ δεν υποχωρεί από μια μάχη - ακόμα κι αν είναι μάχη με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πρόσφατα ο εμπορικός σύμβουλός του Trump ο Peter Navarro, κατηγόρησε τη Γερμανία ότι συνεχίζει να εκμεταλλεύεται άλλες χώρες της Ε.Ε καθώς επίσης και τις Η.Π.Α. μέσω της πολιτικής του αδύναμου ευρώ.
Ο Schaeuble δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση.
«Πρέπει κάποιος να εξηγήσει στους συμβούλους του Trump ότι η Γερμανία δεν είναι πραγματικά υπεύθυνη για την νομισματική πολιτική στη ζώνη του ευρώ» τόνισε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών.
Το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας με γραπτή ανακοίνωση του υπερασπίστηκε τις εμπορικές πολιτικές της Γερμανίας καθώς στηρίζονται σε ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον, σε υγιείς δημοσιονομικές πολιτικές και εξειδικευμένη, ευέλικτη αγορά εργασίας.
Το μήνυμα της Γερμανίας ήταν ξεκάθαρο δεν οφείλει να εξηγήσει σε κανένα για το τεράστιο εμπορικό πλεονάσματα της.
Είναι σαφές ότι ο λόγος για αυτό το ιστορικό υψηλό εμπορικό πλεόνασμα είναι κάτι περισσότερο από την υπεροχή της Γερμανίας στην παραγωγή ποιοτικών προιόντων.
Ο Schaeuble έχει ξεκαθαρίσει ότι η Γερμανία εξάγει πολύ περισσότερα από όσα εισάγει.
Ο Ingo Kramer, ο επικεφαλής της Συνομοσπονδίας Γερμανών Εργοδοτών τόνισε ότι ο λόγος για το σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας είναι η υψηλή ποιότητα των γερμανικών προϊόντων.
Ο Eric Schweitzer, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητήριων, συμφώνησε:
«Τα γερμανικά πλεονάσματα είναι ένα σημάδι της ανταγωνιστικότητας της Γερμανικής οικονομίας»
Φυσικά, οι εμπορικές ανισορροπίες δεν είναι πάντα κακό πράγμα. Στην περίπτωση της Γερμανίας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει υπολογίσει ότι ένα πλεόνασμα μεταξύ 2,5 και 5,5% του συνολικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της θα ήταν μια χαρά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει οριοθετήσει ως ανώτατο όριο το 6% στα πρωτογενή πλεονάσματα αν και η Γερμανία έσπασε το όριο αυτό εδώ και πολύ καιρό.
Το 2016, το πρωτογενές πλεόνασμα εξαγωγές μείον εισαγωγές ήταν 9% του ΑΕΠ.
Το 2016 με βάση την στατιστική υπηρεσία της Γερμανίας την Destatis οι γερμανικές επιχειρήσεις είχαν πουλήσει προϊόντα αξίας 1,2 τρισεκ. στο εξωτερικό, πράγμα που σήμαινε ότι το ισοζύγιο του εξωτερικού εμπορίου της χώρας έφθασε σε επίπεδα ρεκόρ σε πλεόνασμα κοντά στα 253 δισεκ. ευρώ.
Είναι σαφές ότι ο λόγος για αυτό το είδος του πλεονάσματος είναι κάτι περισσότερο από την υπεροχή των γερμανικών προϊόντων. Κανονικά, αν μια χώρα εξάγει πολύ περισσότερο από ότι εισάγει το νόμισμά της θα ισχυροποιηθεί, καθιστώντας πιο δύσκολη την πώληση εμπορευμάτων στο εξωτερικό.
Αλλά με δεδομένο το γεγονός ότι η Γερμανία είναι μέρος της ζώνης του ευρώ, δεν υπάρχει τέτοια αυτο-διόρθωση του μηχανισμού νόμισμα – εξαγωγές – πρωτογενή πλεονάσματα.
Επίσης δεν υπάρχει συναλλαγματική ισοτιμία που μπορεί να διακυμαίνεται όταν η Γερμανία εμπορεύεται με άλλες χώρες εντός της ζώνης του ευρώ, που απορροφούν περίπου το 40% των εξαγωγών της.
Όλοι χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα.
Επιπλέον, η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου δεν μπορεί να αντανακλά τη δύναμη της γερμανικής οικονομίας αναλογικά διότι αντανακλά επίσης την έλλειψη ανταγωνιστικότητας σε πολλές άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ.
Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την παροχή της οικονομικής βοήθειας προς άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ με στόχο οι πολίτες των χωρών αυτών να μπορούν να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Η Γερμανία στηρίζει τις άλλες χώρες για να μπορούν να αγοράζουν προϊόντα.
Για να γίνει αντιληπτό γιατί το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας ενοχλεί τις Η.Π.Α. τόσο πολύ και γιατί η Γερμανία, μαζί με την Κίνα και το Μεξικό, προκάλεσαν την οργή του Trump θα πρέπει να αναλυθεί το εμπορικό έλλειμμα στις ΗΠΑ.
Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου εισάγει αγαθά από τη Γερμανία αξίας σχεδόν 100 δισεκ. ευρώ.
Σε απόλυτους όρους, οι ΗΠΑ διαθέτουν το μεγαλύτερο εμπορικό έλλειμμα του κόσμου: ένα επιβλητικό 430 δισεκ. ευρώ.
Η Γερμανία αντιπροσωπεύει 45 δισεκ. από αυτό το έλλειμμα ή 10,4%.
Και αν ο κ Trump έχει αποδείξει ένα πράγμα στις πρώτες εβδομάδες της ταραχώδους θητείας του, είναι ότι υλοποιεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Ως εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, ο Sean Spicer, δήλωσε πρόσφατα, ότι οι ΗΠΑ θα αυξήσουν τους φόρους στις εισαγωγές από χώρες με τις οποίες η ΗΠΑ έχει μεγάλο εμπορικό έλλειμμα.
Υπήρξε συζήτηση να επιβληθεί ένας δασμός 20% επί των εισαγωγών από τις μεγάλες εξαγωγικές χώρες όπως η Κίνα και η Γερμανία.
Ο νέος φόρος θα έχει στόχο να καταστήσει τις εισαγωγές από τις χώρες αυτές πιο ακριβές, ενώ την ίδια στιγμή οι εξαγωγές από τις ΗΠΑ θα πρέπει να έχουν ισχυρά φορολογικά κίνητρα για τις εταιρείες.
Εάν ΗΠΑ και Γερμανία συγκρουστούν θα ξεσπάσει ένας υπερατλαντικός εμπορικός πόλεμος με απώλειες και αντίποινα.
Αυτή τη στιγμή, η γερμανική κυβέρνηση δεν έχει ομόφωνη γνώμη για το πώς θα αντιμετωπίσει τον Trump.
Ο Brigitte Zypries, νέος υπουργός οικονομίας και ενέργειας της Γερμανίας πρότεινε ότι οι επιμέρους πολιτείες των ΗΠΑ θα μπορούσε να αντιταχθούν στον προστατευτισμό του Trump.
Ο κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας, για παράδειγμα, δεν έχει κανένα συμφέρον η BMW να μειώσει τις εκεί θέσεις εργασίας.
Τα τελευταία χρόνια, η BMW, η Daimler και η VW έχουν ανοίξει μεγάλα εργοστάσια στις ΗΠΑ, δημιουργώντας θέσεις εργασίας για περισσότερους από 30.000 ανθρώπους, αντισταθμίζοντας την πτώση της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Προσθέστε σε αυτά και τον αριθμό των θέσεων εργασίας που έμμεσα συνδέονται με τα εργοστάσια παραγωγής των Γερμανών, όπως προμηθευτές εξαρτημάτων, τότε οι 30.000 θέσεις εργασίας πλησιάζουν τις 250.000 εργασίας.
Με βάση τα Automotive News, ενώ η VW κατασκευάζει περισσότερα από 70.000 οχήματα ετησίως στις ΗΠΑ, πουλάει περισσότερο από μισό εκατομμύριο εκεί.
Για να καλυφθεί η διαφορά, εισάγει ένα μεγάλο ποσό των οχημάτων από το Μεξικό, όπου παράγει 390.000 μονάδες το χρόνο.
Η VW, επίσης, εισάγει αυτοκίνητα από τη Γερμανία.
Η αυτοκινητοβιομηχανία VW ανέθεσε την εκπόνηση μελέτης από την Ernst and Young να αναλύσει το οικονομικό όφελος που προσφέρει στην οικονομία των ΗΠΑ.
Το αποτέλεσμα:
Η VW συνεισφέρει 25 δισεκ. δολάρια στο ΑΕΠ της ΗΠΑ μέσω της παραγωγής και εμπορίας ενώ έχει δημιουργήσει συνολικά 120.000 θέσεις εργασίας.
Υπάρχει, επίσης, το γεγονός ότι ορισμένες από τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες εξάγουν μερικά από τα αυτοκίνητα τους που παράγουν στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες.
Π.χ. η BMW, για παράδειγμα:
Το 2016, η εταιρεία που εδρεύει στο Μόναχο συναρμολόγησε 400.000 οχήματα στις ΗΠΑ, αλλά πούλησε μόνο 366.000 στις ΗΠΑ.
Το εργοστάσιο στο Spartanburg όπου παράγεται σχεδόν το σύνολο των μονάδων της σειράς X, είναι τώρα η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής της εταιρείας οπουδήποτε στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.
Αν ο Trump επιβάλλει τιμωρητικό φόρο για όλα τα εισαγόμενα αυτοκίνητα από το Μεξικό, η αμερικανική οικονομία θα υποστεί τις συνέπειες.
Διότι δεν είναι μόνο τα οχήματα που ειάγονται αλλά και πλήθος άλλων όπως εξαρτήματα, ανταλλακτικά κ.α.
Οι τελευταίες στατιστικές των γερμανικών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ μέχρι το Νοέμβριο του 2015 - δείχνουν ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων και προμηθευτές εξαρτημάτων αυτοκινήτων πωλούν προϊόντα αξίας 37 δισεκ. ευρώ ετησίως.
Στη δεύτερη θέση, με 17 δισ ευρώ, είναι οι κατασκευαστές μηχανών με κιβώτια ταχυτήτων, αντλίες, συμπιεστές και βίδες τα οποία πωλούν στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Το πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας έρχεται πάντα με σχετική εκροή κεφαλαίων.
Στέλνοντας ένα μεγάλο ποσό των εμπορευμάτων και κεφαλαίων στο εξωτερικό, μπορεί να αποδυναμώσει την Γερμανία.
Η Γερμανία δανείζει χρήματα σε χώρες στις οποίες πωλεί περισσότερα αγαθά από όσα εισπράττει.
Κάθε μέρα που η Γερμανία διατηρεί μια ανισορροπία στο εμπόριο της όλο και περισσότερα χρήματα οφείλουν οι εμπορικοί εταίροι της μεγαλώνει.
Ο πρώην επικεφαλής του Ifo Institute for Economic Research, Hans-Werner Sinn θέτει αμφιβολίες.
«Τα πλεονάσματα δεν είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας καθώς εξελίσσονται σε IOUs.
Τον Ιανουάριο του 2017, τα υπόλοιπα της γερμανικής Bundesbank έφθασαν 800 δισ, ενώ η Ιταλία και η Ισπανία είχαν υποχρεώσεις πάνω από 300 δισεκ. ευρώ η κάθε μία.
Οι κεντρικές τράπεζες στο σύστημα του ευρώ χρησιμοποιούν το Target για να υπολογίσουν τις διασυνοριακές πληρωμές και τώρα το ήμισυ των καθαρών απαιτήσεων έναντι του εξωτερικού εμπορίου της Γερμανίας είναι οφειλές πιστωτών στην Γερμανία.
«Είναι απίθανο ότι οι Γερμανοί δεν θα είναι ποτέ σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτό τον πλούτο», δήλωσε ο κ Sinn.
«Πολλά από τα αυτοκίνητα και μηχανές που εξάγουμε έχουν απλά πουληθεί χωρίς αντίκρυσμα.
Ο Thomas Mayer, ο διευθυντής της έρευνας στο Flossbach von Storch Research Institute, έχει μετρήσει ποσοτικά αυτές τις πιθανές απώλειες.
Το άθροισμα των ετήσιων απωλειών αντιστοιχεί σε 30 λεπτά του ευρώ, δηλαδή για κάθε ευρώ που παράγεται από το πλεόνασμα, η Γερμανία χάνει 0,30 ευρώ.
Στη δεκαετία του 1990 το εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας ήταν αρνητικό - το έθνος εξαγωγέας είχε γίνει ένας εισαγωγέας λόγω του ύψους των επενδύσεων σε υποδομές που απαιτούνταν μετά την επανένωση.
Επίσης το 90% των επενδύσεων σε νέα έργα στη Γερμανία προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.
Και τώρα ο ιδιωτικός τομέας είναι εξαιρετικά δύσπιστος όσον αφορά τα νέα εργοστάσια και άλλες επενδύσεις.
Τι μας δείχνουν όλα αυτά ότι η Γερμανία όχι αδικαιολόγητα επιδιώκει να διαθέτει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
www.bankingnews.gr
Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
«Στον Donald Trump δεν αρέσει το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας και έχει απειλήσει ότι θα επιβάλλει δασμούς μέσω μιας πολιτικής προστατευτισμού.
Αλλά ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είναι ο μόνος που αντιδρά.
Ομάδα εμπειρογνωμόνων στη Γερμανία υποστηρίζουν το ίδιο ότι είναι καιρός να αντιμετωπίσει η Γερμανία το υψηλό πλεόνασμα 253 δισεκ. ευρώ.
Ο W. Schaeuble είναι κάτι περισσότερο από ένας υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
Είναι παλαίμαχος πολιτικός και αναμφισβήτητα ένας από τους πιο ισχυρούς πολιτικούς στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Επίσης, ποτέ δεν υποχωρεί από μια μάχη - ακόμα κι αν είναι μάχη με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πρόσφατα ο εμπορικός σύμβουλός του Trump ο Peter Navarro, κατηγόρησε τη Γερμανία ότι συνεχίζει να εκμεταλλεύεται άλλες χώρες της Ε.Ε καθώς επίσης και τις Η.Π.Α. μέσω της πολιτικής του αδύναμου ευρώ.
Ο Schaeuble δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση.
«Πρέπει κάποιος να εξηγήσει στους συμβούλους του Trump ότι η Γερμανία δεν είναι πραγματικά υπεύθυνη για την νομισματική πολιτική στη ζώνη του ευρώ» τόνισε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών.
Το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας με γραπτή ανακοίνωση του υπερασπίστηκε τις εμπορικές πολιτικές της Γερμανίας καθώς στηρίζονται σε ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον, σε υγιείς δημοσιονομικές πολιτικές και εξειδικευμένη, ευέλικτη αγορά εργασίας.
Το μήνυμα της Γερμανίας ήταν ξεκάθαρο δεν οφείλει να εξηγήσει σε κανένα για το τεράστιο εμπορικό πλεονάσματα της.
Είναι σαφές ότι ο λόγος για αυτό το ιστορικό υψηλό εμπορικό πλεόνασμα είναι κάτι περισσότερο από την υπεροχή της Γερμανίας στην παραγωγή ποιοτικών προιόντων.
Ο Schaeuble έχει ξεκαθαρίσει ότι η Γερμανία εξάγει πολύ περισσότερα από όσα εισάγει.
Ο Ingo Kramer, ο επικεφαλής της Συνομοσπονδίας Γερμανών Εργοδοτών τόνισε ότι ο λόγος για το σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας είναι η υψηλή ποιότητα των γερμανικών προϊόντων.
Ο Eric Schweitzer, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητήριων, συμφώνησε:
«Τα γερμανικά πλεονάσματα είναι ένα σημάδι της ανταγωνιστικότητας της Γερμανικής οικονομίας»
Φυσικά, οι εμπορικές ανισορροπίες δεν είναι πάντα κακό πράγμα. Στην περίπτωση της Γερμανίας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει υπολογίσει ότι ένα πλεόνασμα μεταξύ 2,5 και 5,5% του συνολικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της θα ήταν μια χαρά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει οριοθετήσει ως ανώτατο όριο το 6% στα πρωτογενή πλεονάσματα αν και η Γερμανία έσπασε το όριο αυτό εδώ και πολύ καιρό.
Το 2016, το πρωτογενές πλεόνασμα εξαγωγές μείον εισαγωγές ήταν 9% του ΑΕΠ.
Το 2016 με βάση την στατιστική υπηρεσία της Γερμανίας την Destatis οι γερμανικές επιχειρήσεις είχαν πουλήσει προϊόντα αξίας 1,2 τρισεκ. στο εξωτερικό, πράγμα που σήμαινε ότι το ισοζύγιο του εξωτερικού εμπορίου της χώρας έφθασε σε επίπεδα ρεκόρ σε πλεόνασμα κοντά στα 253 δισεκ. ευρώ.
Είναι σαφές ότι ο λόγος για αυτό το είδος του πλεονάσματος είναι κάτι περισσότερο από την υπεροχή των γερμανικών προϊόντων. Κανονικά, αν μια χώρα εξάγει πολύ περισσότερο από ότι εισάγει το νόμισμά της θα ισχυροποιηθεί, καθιστώντας πιο δύσκολη την πώληση εμπορευμάτων στο εξωτερικό.
Αλλά με δεδομένο το γεγονός ότι η Γερμανία είναι μέρος της ζώνης του ευρώ, δεν υπάρχει τέτοια αυτο-διόρθωση του μηχανισμού νόμισμα – εξαγωγές – πρωτογενή πλεονάσματα.
Επίσης δεν υπάρχει συναλλαγματική ισοτιμία που μπορεί να διακυμαίνεται όταν η Γερμανία εμπορεύεται με άλλες χώρες εντός της ζώνης του ευρώ, που απορροφούν περίπου το 40% των εξαγωγών της.
Όλοι χρησιμοποιούν το ίδιο νόμισμα.
Επιπλέον, η ισοτιμία του ευρώ έναντι του δολαρίου δεν μπορεί να αντανακλά τη δύναμη της γερμανικής οικονομίας αναλογικά διότι αντανακλά επίσης την έλλειψη ανταγωνιστικότητας σε πολλές άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ.
Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας στη συνέχεια χρησιμοποιείται για την παροχή της οικονομικής βοήθειας προς άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ με στόχο οι πολίτες των χωρών αυτών να μπορούν να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα.
Η Γερμανία στηρίζει τις άλλες χώρες για να μπορούν να αγοράζουν προϊόντα.
Για να γίνει αντιληπτό γιατί το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας ενοχλεί τις Η.Π.Α. τόσο πολύ και γιατί η Γερμανία, μαζί με την Κίνα και το Μεξικό, προκάλεσαν την οργή του Trump θα πρέπει να αναλυθεί το εμπορικό έλλειμμα στις ΗΠΑ.
Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου εισάγει αγαθά από τη Γερμανία αξίας σχεδόν 100 δισεκ. ευρώ.
Σε απόλυτους όρους, οι ΗΠΑ διαθέτουν το μεγαλύτερο εμπορικό έλλειμμα του κόσμου: ένα επιβλητικό 430 δισεκ. ευρώ.
Η Γερμανία αντιπροσωπεύει 45 δισεκ. από αυτό το έλλειμμα ή 10,4%.
Και αν ο κ Trump έχει αποδείξει ένα πράγμα στις πρώτες εβδομάδες της ταραχώδους θητείας του, είναι ότι υλοποιεί τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Ως εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, ο Sean Spicer, δήλωσε πρόσφατα, ότι οι ΗΠΑ θα αυξήσουν τους φόρους στις εισαγωγές από χώρες με τις οποίες η ΗΠΑ έχει μεγάλο εμπορικό έλλειμμα.
Υπήρξε συζήτηση να επιβληθεί ένας δασμός 20% επί των εισαγωγών από τις μεγάλες εξαγωγικές χώρες όπως η Κίνα και η Γερμανία.
Ο νέος φόρος θα έχει στόχο να καταστήσει τις εισαγωγές από τις χώρες αυτές πιο ακριβές, ενώ την ίδια στιγμή οι εξαγωγές από τις ΗΠΑ θα πρέπει να έχουν ισχυρά φορολογικά κίνητρα για τις εταιρείες.
Εάν ΗΠΑ και Γερμανία συγκρουστούν θα ξεσπάσει ένας υπερατλαντικός εμπορικός πόλεμος με απώλειες και αντίποινα.
Αυτή τη στιγμή, η γερμανική κυβέρνηση δεν έχει ομόφωνη γνώμη για το πώς θα αντιμετωπίσει τον Trump.
Ο Brigitte Zypries, νέος υπουργός οικονομίας και ενέργειας της Γερμανίας πρότεινε ότι οι επιμέρους πολιτείες των ΗΠΑ θα μπορούσε να αντιταχθούν στον προστατευτισμό του Trump.
Ο κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας, για παράδειγμα, δεν έχει κανένα συμφέρον η BMW να μειώσει τις εκεί θέσεις εργασίας.
Τα τελευταία χρόνια, η BMW, η Daimler και η VW έχουν ανοίξει μεγάλα εργοστάσια στις ΗΠΑ, δημιουργώντας θέσεις εργασίας για περισσότερους από 30.000 ανθρώπους, αντισταθμίζοντας την πτώση της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Προσθέστε σε αυτά και τον αριθμό των θέσεων εργασίας που έμμεσα συνδέονται με τα εργοστάσια παραγωγής των Γερμανών, όπως προμηθευτές εξαρτημάτων, τότε οι 30.000 θέσεις εργασίας πλησιάζουν τις 250.000 εργασίας.
Με βάση τα Automotive News, ενώ η VW κατασκευάζει περισσότερα από 70.000 οχήματα ετησίως στις ΗΠΑ, πουλάει περισσότερο από μισό εκατομμύριο εκεί.
Για να καλυφθεί η διαφορά, εισάγει ένα μεγάλο ποσό των οχημάτων από το Μεξικό, όπου παράγει 390.000 μονάδες το χρόνο.
Η VW, επίσης, εισάγει αυτοκίνητα από τη Γερμανία.
Η αυτοκινητοβιομηχανία VW ανέθεσε την εκπόνηση μελέτης από την Ernst and Young να αναλύσει το οικονομικό όφελος που προσφέρει στην οικονομία των ΗΠΑ.
Το αποτέλεσμα:
Η VW συνεισφέρει 25 δισεκ. δολάρια στο ΑΕΠ της ΗΠΑ μέσω της παραγωγής και εμπορίας ενώ έχει δημιουργήσει συνολικά 120.000 θέσεις εργασίας.
Υπάρχει, επίσης, το γεγονός ότι ορισμένες από τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες εξάγουν μερικά από τα αυτοκίνητα τους που παράγουν στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες.
Π.χ. η BMW, για παράδειγμα:
Το 2016, η εταιρεία που εδρεύει στο Μόναχο συναρμολόγησε 400.000 οχήματα στις ΗΠΑ, αλλά πούλησε μόνο 366.000 στις ΗΠΑ.
Το εργοστάσιο στο Spartanburg όπου παράγεται σχεδόν το σύνολο των μονάδων της σειράς X, είναι τώρα η μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής της εταιρείας οπουδήποτε στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.
Αν ο Trump επιβάλλει τιμωρητικό φόρο για όλα τα εισαγόμενα αυτοκίνητα από το Μεξικό, η αμερικανική οικονομία θα υποστεί τις συνέπειες.
Διότι δεν είναι μόνο τα οχήματα που ειάγονται αλλά και πλήθος άλλων όπως εξαρτήματα, ανταλλακτικά κ.α.
Οι τελευταίες στατιστικές των γερμανικών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ μέχρι το Νοέμβριο του 2015 - δείχνουν ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων και προμηθευτές εξαρτημάτων αυτοκινήτων πωλούν προϊόντα αξίας 37 δισεκ. ευρώ ετησίως.
Στη δεύτερη θέση, με 17 δισ ευρώ, είναι οι κατασκευαστές μηχανών με κιβώτια ταχυτήτων, αντλίες, συμπιεστές και βίδες τα οποία πωλούν στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Το πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας έρχεται πάντα με σχετική εκροή κεφαλαίων.
Στέλνοντας ένα μεγάλο ποσό των εμπορευμάτων και κεφαλαίων στο εξωτερικό, μπορεί να αποδυναμώσει την Γερμανία.
Η Γερμανία δανείζει χρήματα σε χώρες στις οποίες πωλεί περισσότερα αγαθά από όσα εισπράττει.
Κάθε μέρα που η Γερμανία διατηρεί μια ανισορροπία στο εμπόριο της όλο και περισσότερα χρήματα οφείλουν οι εμπορικοί εταίροι της μεγαλώνει.
Ο πρώην επικεφαλής του Ifo Institute for Economic Research, Hans-Werner Sinn θέτει αμφιβολίες.
«Τα πλεονάσματα δεν είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας καθώς εξελίσσονται σε IOUs.
Τον Ιανουάριο του 2017, τα υπόλοιπα της γερμανικής Bundesbank έφθασαν 800 δισ, ενώ η Ιταλία και η Ισπανία είχαν υποχρεώσεις πάνω από 300 δισεκ. ευρώ η κάθε μία.
Οι κεντρικές τράπεζες στο σύστημα του ευρώ χρησιμοποιούν το Target για να υπολογίσουν τις διασυνοριακές πληρωμές και τώρα το ήμισυ των καθαρών απαιτήσεων έναντι του εξωτερικού εμπορίου της Γερμανίας είναι οφειλές πιστωτών στην Γερμανία.
«Είναι απίθανο ότι οι Γερμανοί δεν θα είναι ποτέ σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτό τον πλούτο», δήλωσε ο κ Sinn.
«Πολλά από τα αυτοκίνητα και μηχανές που εξάγουμε έχουν απλά πουληθεί χωρίς αντίκρυσμα.
Ο Thomas Mayer, ο διευθυντής της έρευνας στο Flossbach von Storch Research Institute, έχει μετρήσει ποσοτικά αυτές τις πιθανές απώλειες.
Το άθροισμα των ετήσιων απωλειών αντιστοιχεί σε 30 λεπτά του ευρώ, δηλαδή για κάθε ευρώ που παράγεται από το πλεόνασμα, η Γερμανία χάνει 0,30 ευρώ.
Στη δεκαετία του 1990 το εμπορικό ισοζύγιο της Γερμανίας ήταν αρνητικό - το έθνος εξαγωγέας είχε γίνει ένας εισαγωγέας λόγω του ύψους των επενδύσεων σε υποδομές που απαιτούνταν μετά την επανένωση.
Επίσης το 90% των επενδύσεων σε νέα έργα στη Γερμανία προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα.
Και τώρα ο ιδιωτικός τομέας είναι εξαιρετικά δύσπιστος όσον αφορά τα νέα εργοστάσια και άλλες επενδύσεις.
Τι μας δείχνουν όλα αυτά ότι η Γερμανία όχι αδικαιολόγητα επιδιώκει να διαθέτει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών