"Η Βρετανία θα έχει ένα νέο πρωθυπουργό σήμερα, αλλά το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας μετά την έξοδο από την ΕΕ παραμένει αβέβαιο" τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός.
Επτά αβεβαιότητες για το ευρωπαϊκό μέλλον της Μεγάλης Βρετανίας και μία ακόμη για το μέλλον της Γηραιάς Αλβιόνας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι μετά το Brexit, επισημαίνει ο πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Gordon Brown σε άρθρο του στο project syndicate.
"Η Βρετανία θα έχει ένα νέο πρωθυπουργό σήμερα, αλλά το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας μετά την έξοδο από την ΕΕ παραμένει αβέβαιο" τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος εν συνεχεία απαριθμεί τις αβεβαιότητες που προκύπτουν από το Brexit:
"Η πρώτη αβεβαιότητα είναι η ημερομηνία κατά την οποία θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο.
Η διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρωθεί εντός 2 ετών από την επίκληση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας, αλλά η νέα πρωθυπουργός Theresa May έχει ήδη δηλώσει, ότι δεν θα ήθελε να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις μέχρι το τέλος του έτους.
Η δεύτερη αβεβαιότητα είναι, εάν οι διαπραγματεύσεις μπορούν να επιλύσουν ταυτόχρονα τους όρους της εξόδου από την ΕΕ και τις μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες του Ηνωμένου Βασιλείου με την ενιαία αγορά της Ευρώπης.
Ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο θα ισχυρίζεται, ότι δυνάμει του άρθρου 50 οι διαπραγματευτές θα πρέπει να διεξαχθούν «λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων», ο εμπορικός διαπραγματευτής της ΕΕ επιμένει, ότι οι μελλοντικές ρυθμίσεις μπορεί να συζητηθούν μόνο μετά την έξοδο της Βρετανίας από την Ένωση.
Η τρίτη αβεβαιότητα έχει να κάνει με τους στόχους των διαπραγματεύσεων της Βρετανίας.
Προτίθεται να ζητήσει την πλήρη πρόσβαση στην ενιαία αγορά (η νορβηγική επιλογή) ή σε μέρος του (η Ελβετική επιλογή);
Ή θα πάει για την χαμηλού κόστους Καναδική επιλογή ή απλά θα κάνει εμπόριο με την Ευρώπη, με τους ίδιους όρους που κάνουν όλα τα μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου;
Η τέταρτη αβεβαιότητα προκύπτει από τις ανησυχίες των ψηφοφόρων σχετικά με τη μετανάστευση και το βαθμό στον οποίο κάθε νέα εμπορική συμφωνία με την ΕΕ πρέπει να εξαρτάται από τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων.
Η νέα πρωθυπουργός έχει πει, ότι δεν θα δεχθεί εμπλοκή στην ενιαία αγορά, χωρίς μια συμφωνία σχετικά με τη διαχείριση της μετανάστευσης.
Στη θεωρία, η επιλογή της Νορβηγίας -μέλους του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου- θα μπορούσε να επεκταθεί και να συμπεριλάβει ένα πρωτόκολλο τύπου Λιχτενστάιν σχετικά με τον περιορισμό των αδειών παραμονής ή να περιλαμβάνουν τη χρήση της ρήτρας διασφάλισης του ΕΟΧ, το οποίο θα μπορούσε να επιτρέψει περιορισμούς σχετικά με τη μετανάστευση, αν οι εισροές αυξηθούν πολύ γρήγορα.
Αλλά, φοβούμενη ότι και άλλοι θα απαιτήσουν μια παρόμοια εξαίρεση, η ΕΕ θα δυσκολευτεί να συμφωνήσει σε μια τέτοια αλλαγή.
Η πέμπτη αβεβαιότητα είναι σχετικά με την διαπραγματευτική στάση της ΕΕ, αρχής γενομένης με το που θα οδηγήσει τις διαπραγματεύσεις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Συμβούλιο των Υπουργών.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel έχει ήδη καταστήσει σαφές, ότι δεν θα αφήσει την Επιτροπή να διαπραγματευτεί εν λευκώ εκ μέρους της Γερμανίας.
Πέρα από αυτό το ερώτημα, βρίσκεται ένα άλλο: αν η Ευρώπη θα συμφωνήσει σχετικά με την τελική διαπραγματευτική θέση της, πριν από τις προεδρικές εκλογές την ερχόμενη άνοιξη της Γαλλίας και τις γενικές εκλογές το επόμενο φθινόπωρο στη Γερμανία.
Η έκτη αβεβαιότητα αφορά στις οικονομικές συνθήκες, υπό τις οποίες θα λάβουν χώρα οι διαπραγματεύσεις.
Η Βρετανία φαίνεται να σύρεται προς την ύφεση, καθώς οι εταιρείες αναβάλουν τα επενδυτικά τους σχέδια.
Συνεπώς η πίεση των επιχειρήσεων στην κυβέρνηση να κινηθεί πιο γρήγορα, θα αυξηθεί, καθώς η μεγαλύτερη αναμονή σημαίνει μια περαιτέρω υποχώρηση της εμπιστοσύνης και με τη σειρά της, την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής θέσης της Βρετανίας.
Η έβδομη αβεβαιότητα είναι, αν το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να επιβιώσει.
Ο Λόρδος North έχει μείνει στην ιστορία για την απώλεια της Αμερικής από την Βρετανική κυριαρχία.
Δύο αιώνες μετά, ο απερχόμενος πρωθυπουργός David Cameron μπορεί να μείνει στην ιστορία για μία διπλή απώλεια, της Ευρώπης και της Σκωτίας.
Ενώ οι Συντηρητικοί θέλουν την Σκωτία στη Βρετανία χωρίς την Ευρώπη, οι εθνικιστές της Σκωτίας θέλουν τη Σκωτία σε μια Ευρώπη χωρίς τη Βρετανία.
Και με τους Δημοκρατικούς της Βόρειας Ιρλανδίας με επικεφαλής τον Sinn Fein να απαιτούν δημοψήφισμα για να επανενωθεί με το νότο, η ίδια η ύπαρξη του Ηνωμένου Βασιλείου είναι πλέον ξεκάθαρα στην ημερήσια διάταξη".
Σύμφωνα με τον Gordon Brown "υπάρχει ένας τρόπος για να μειωθεί η αβεβαιότητα και ο κίνδυνος" και εξηγεί:
"Η κυβέρνηση πρέπει να ανακοινώσει σύντομα, ότι θα διαπραγματεύεται με την ΕΕ στη βάση της επιλογής της Νορβηγίας ως μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.
Και θα πρέπει να καταστήσει σαφές, ότι οι πολίτες της ΕΕ που κατοικούν στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι ευπρόσδεκτοι να μείνουν.
Αυτή ο δρόμος θα δώσει στις Βρετανικές επιχειρήσεις αυτό που θέλουν, την πρόσβαση στην ενιαία αγορά.
Παράλληλα, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει ακόμα να συνεισφέρει στον προϋπολογισμό της ΕΕ, θα μπορούσε να έχει το ίδιο την ευθύνη για τις πολιτικές σχετικά με τη γεωργία και την αλιεία και να διαπραγματευτεί τις δικές της εμπορικές συμφωνίες (για παράδειγμα με την Κίνα και την Ινδία).
Η ένταξη στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο θα προσφέρει ένα πρόσθετο πλεονέκτημα: Δίνει στη Σκωτία το επί ίσοις όροις που θέλει στην διαπραγμάτευση με τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ.
Είναι επίσης σημαντικό, να επιλυθεί το ακανθώδες ζήτημα της μετανάστευσης.
Κάθε πραγματική λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα ταμείο, για να βοηθήσει τις περιοχές εκείνες, όπου οι υγειονομικές εγκαταστάσεις, τα σχολεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες είναι κάτω από πίεση, λόγω της άνω του μέσου όρου αύξησης του πληθυσμού.
Απαραίτητη είναι η πιο σκληρή επιτήρηση της εφαρμογής του ελάχιστου μισθού και η νομοθέτηση για την προστασία των εργαζομένων, έτσι ώστε να καθησυχάσει τους φόβους, ότι οι μετανάστες συμβάλουν στη μείωση των μισθών.
Και οι διαπραγματεύσεις για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο θα πρέπει να αρχίσουν με την αιτιολογία, ότι τα μέλη μας θα πρέπει να περιλαμβάνουν ένα πρωτόκολλο για τη μετανάστευση και τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τη ρήτρα διασφάλισης αν οι πιέσεις αυξάνονται.
Μία όγδοη και ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα όμως αφορά το μέλλον του παγκόσμιου ρόλου της Βρετανίας.
Πιο συγκεκριμένα, πώς θα ανταποκριθεί στην μη αναστρέψιμη μετατόπιση του κέντρου της παγκόσμιας οικονομίας προς την Ασία, καθώς και στις τεχνολογικές καινοτομίες που φέρνουν την επανάσταση σε κλάδους και επαγγέλματα και ως εκ τούτου την αύξηση της ανησυχίας των ψηφοφόρων για τις προοπτικές απασχόλησης τους και το μέλλον τους.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποκάλυψε την απογοήτευση των πολιτών σε περιοχές όπου άνθισε η βρετανική βιομηχανική επανάσταση, αλλά τώρα είναι γεμάτες με εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και βιοτεχνίες, λόγω του ασιατικού ανταγωνισμού.
Αυτές οι περιοχές επαναστάτησαν ενάντια στις συμβουλές των πολιτικών και επιχειρηματικών ελίτ να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και αντ' αυτού ζήτησαν προστασία από τις αντιξοότητες της παγκόσμιας αλλαγής.
Τα συνθήματα της εκστρατείας υπέρ του Brexit με επίκεντρο την επιστροφή στο Λονδίνο της άσκησης ελέγχου, είναι ευθυγραμμισμένο με λαϊκιστικές, προστατευτικές κινήσεις που έκαναν θραύση σε ξεπερασμένες πλέον πολιτικές στην Δύση".
Όπως συμπεραίνει ο Gordon Brown, όλη αυτή η σύγχυση και η αβεβαιότητα έχει ως αποτέλεσμα να έχει εκτεθεί το Εργατικό Κόμμα, το οποίο έχει διασπαστεί, αλλά να συμβαίνει το ίδιο και στους Συντηρητικούς.
Επισημαίνει τέλος, ότι εξαιτίας της διαφοράς απόψεων ακόμη και μέσα στα ίδια τα κόμματα, κανένας από τους διεκδικητές της ηγεσίας δεν έχει υποβάλει μέχρι σήμερα συγκεκριμένες προτάσεις, που να απευθύνονται με οποιοδήποτε ουσιαστικό τρόπο στα παράπονα όσων πολιτών αισθάνονται ότι μένουν πίσω.
www.bankingnews.gr
"Η Βρετανία θα έχει ένα νέο πρωθυπουργό σήμερα, αλλά το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας μετά την έξοδο από την ΕΕ παραμένει αβέβαιο" τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος εν συνεχεία απαριθμεί τις αβεβαιότητες που προκύπτουν από το Brexit:
"Η πρώτη αβεβαιότητα είναι η ημερομηνία κατά την οποία θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την έξοδο.
Η διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρωθεί εντός 2 ετών από την επίκληση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας, αλλά η νέα πρωθυπουργός Theresa May έχει ήδη δηλώσει, ότι δεν θα ήθελε να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις μέχρι το τέλος του έτους.
Η δεύτερη αβεβαιότητα είναι, εάν οι διαπραγματεύσεις μπορούν να επιλύσουν ταυτόχρονα τους όρους της εξόδου από την ΕΕ και τις μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες του Ηνωμένου Βασιλείου με την ενιαία αγορά της Ευρώπης.
Ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο θα ισχυρίζεται, ότι δυνάμει του άρθρου 50 οι διαπραγματευτές θα πρέπει να διεξαχθούν «λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων», ο εμπορικός διαπραγματευτής της ΕΕ επιμένει, ότι οι μελλοντικές ρυθμίσεις μπορεί να συζητηθούν μόνο μετά την έξοδο της Βρετανίας από την Ένωση.
Η τρίτη αβεβαιότητα έχει να κάνει με τους στόχους των διαπραγματεύσεων της Βρετανίας.
Προτίθεται να ζητήσει την πλήρη πρόσβαση στην ενιαία αγορά (η νορβηγική επιλογή) ή σε μέρος του (η Ελβετική επιλογή);
Ή θα πάει για την χαμηλού κόστους Καναδική επιλογή ή απλά θα κάνει εμπόριο με την Ευρώπη, με τους ίδιους όρους που κάνουν όλα τα μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου;
Η τέταρτη αβεβαιότητα προκύπτει από τις ανησυχίες των ψηφοφόρων σχετικά με τη μετανάστευση και το βαθμό στον οποίο κάθε νέα εμπορική συμφωνία με την ΕΕ πρέπει να εξαρτάται από τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων.
Η νέα πρωθυπουργός έχει πει, ότι δεν θα δεχθεί εμπλοκή στην ενιαία αγορά, χωρίς μια συμφωνία σχετικά με τη διαχείριση της μετανάστευσης.
Στη θεωρία, η επιλογή της Νορβηγίας -μέλους του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου- θα μπορούσε να επεκταθεί και να συμπεριλάβει ένα πρωτόκολλο τύπου Λιχτενστάιν σχετικά με τον περιορισμό των αδειών παραμονής ή να περιλαμβάνουν τη χρήση της ρήτρας διασφάλισης του ΕΟΧ, το οποίο θα μπορούσε να επιτρέψει περιορισμούς σχετικά με τη μετανάστευση, αν οι εισροές αυξηθούν πολύ γρήγορα.
Αλλά, φοβούμενη ότι και άλλοι θα απαιτήσουν μια παρόμοια εξαίρεση, η ΕΕ θα δυσκολευτεί να συμφωνήσει σε μια τέτοια αλλαγή.
Η πέμπτη αβεβαιότητα είναι σχετικά με την διαπραγματευτική στάση της ΕΕ, αρχής γενομένης με το που θα οδηγήσει τις διαπραγματεύσεις η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Συμβούλιο των Υπουργών.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel έχει ήδη καταστήσει σαφές, ότι δεν θα αφήσει την Επιτροπή να διαπραγματευτεί εν λευκώ εκ μέρους της Γερμανίας.
Πέρα από αυτό το ερώτημα, βρίσκεται ένα άλλο: αν η Ευρώπη θα συμφωνήσει σχετικά με την τελική διαπραγματευτική θέση της, πριν από τις προεδρικές εκλογές την ερχόμενη άνοιξη της Γαλλίας και τις γενικές εκλογές το επόμενο φθινόπωρο στη Γερμανία.
Η έκτη αβεβαιότητα αφορά στις οικονομικές συνθήκες, υπό τις οποίες θα λάβουν χώρα οι διαπραγματεύσεις.
Η Βρετανία φαίνεται να σύρεται προς την ύφεση, καθώς οι εταιρείες αναβάλουν τα επενδυτικά τους σχέδια.
Συνεπώς η πίεση των επιχειρήσεων στην κυβέρνηση να κινηθεί πιο γρήγορα, θα αυξηθεί, καθώς η μεγαλύτερη αναμονή σημαίνει μια περαιτέρω υποχώρηση της εμπιστοσύνης και με τη σειρά της, την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής θέσης της Βρετανίας.
Η έβδομη αβεβαιότητα είναι, αν το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να επιβιώσει.
Ο Λόρδος North έχει μείνει στην ιστορία για την απώλεια της Αμερικής από την Βρετανική κυριαρχία.
Δύο αιώνες μετά, ο απερχόμενος πρωθυπουργός David Cameron μπορεί να μείνει στην ιστορία για μία διπλή απώλεια, της Ευρώπης και της Σκωτίας.
Ενώ οι Συντηρητικοί θέλουν την Σκωτία στη Βρετανία χωρίς την Ευρώπη, οι εθνικιστές της Σκωτίας θέλουν τη Σκωτία σε μια Ευρώπη χωρίς τη Βρετανία.
Και με τους Δημοκρατικούς της Βόρειας Ιρλανδίας με επικεφαλής τον Sinn Fein να απαιτούν δημοψήφισμα για να επανενωθεί με το νότο, η ίδια η ύπαρξη του Ηνωμένου Βασιλείου είναι πλέον ξεκάθαρα στην ημερήσια διάταξη".
Σύμφωνα με τον Gordon Brown "υπάρχει ένας τρόπος για να μειωθεί η αβεβαιότητα και ο κίνδυνος" και εξηγεί:
"Η κυβέρνηση πρέπει να ανακοινώσει σύντομα, ότι θα διαπραγματεύεται με την ΕΕ στη βάση της επιλογής της Νορβηγίας ως μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.
Και θα πρέπει να καταστήσει σαφές, ότι οι πολίτες της ΕΕ που κατοικούν στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι ευπρόσδεκτοι να μείνουν.
Αυτή ο δρόμος θα δώσει στις Βρετανικές επιχειρήσεις αυτό που θέλουν, την πρόσβαση στην ενιαία αγορά.
Παράλληλα, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει ακόμα να συνεισφέρει στον προϋπολογισμό της ΕΕ, θα μπορούσε να έχει το ίδιο την ευθύνη για τις πολιτικές σχετικά με τη γεωργία και την αλιεία και να διαπραγματευτεί τις δικές της εμπορικές συμφωνίες (για παράδειγμα με την Κίνα και την Ινδία).
Η ένταξη στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο θα προσφέρει ένα πρόσθετο πλεονέκτημα: Δίνει στη Σκωτία το επί ίσοις όροις που θέλει στην διαπραγμάτευση με τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ.
Είναι επίσης σημαντικό, να επιλυθεί το ακανθώδες ζήτημα της μετανάστευσης.
Κάθε πραγματική λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα ταμείο, για να βοηθήσει τις περιοχές εκείνες, όπου οι υγειονομικές εγκαταστάσεις, τα σχολεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες είναι κάτω από πίεση, λόγω της άνω του μέσου όρου αύξησης του πληθυσμού.
Απαραίτητη είναι η πιο σκληρή επιτήρηση της εφαρμογής του ελάχιστου μισθού και η νομοθέτηση για την προστασία των εργαζομένων, έτσι ώστε να καθησυχάσει τους φόβους, ότι οι μετανάστες συμβάλουν στη μείωση των μισθών.
Και οι διαπραγματεύσεις για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο θα πρέπει να αρχίσουν με την αιτιολογία, ότι τα μέλη μας θα πρέπει να περιλαμβάνουν ένα πρωτόκολλο για τη μετανάστευση και τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τη ρήτρα διασφάλισης αν οι πιέσεις αυξάνονται.
Μία όγδοη και ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα όμως αφορά το μέλλον του παγκόσμιου ρόλου της Βρετανίας.
Πιο συγκεκριμένα, πώς θα ανταποκριθεί στην μη αναστρέψιμη μετατόπιση του κέντρου της παγκόσμιας οικονομίας προς την Ασία, καθώς και στις τεχνολογικές καινοτομίες που φέρνουν την επανάσταση σε κλάδους και επαγγέλματα και ως εκ τούτου την αύξηση της ανησυχίας των ψηφοφόρων για τις προοπτικές απασχόλησης τους και το μέλλον τους.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποκάλυψε την απογοήτευση των πολιτών σε περιοχές όπου άνθισε η βρετανική βιομηχανική επανάσταση, αλλά τώρα είναι γεμάτες με εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και βιοτεχνίες, λόγω του ασιατικού ανταγωνισμού.
Αυτές οι περιοχές επαναστάτησαν ενάντια στις συμβουλές των πολιτικών και επιχειρηματικών ελίτ να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ και αντ' αυτού ζήτησαν προστασία από τις αντιξοότητες της παγκόσμιας αλλαγής.
Τα συνθήματα της εκστρατείας υπέρ του Brexit με επίκεντρο την επιστροφή στο Λονδίνο της άσκησης ελέγχου, είναι ευθυγραμμισμένο με λαϊκιστικές, προστατευτικές κινήσεις που έκαναν θραύση σε ξεπερασμένες πλέον πολιτικές στην Δύση".
Όπως συμπεραίνει ο Gordon Brown, όλη αυτή η σύγχυση και η αβεβαιότητα έχει ως αποτέλεσμα να έχει εκτεθεί το Εργατικό Κόμμα, το οποίο έχει διασπαστεί, αλλά να συμβαίνει το ίδιο και στους Συντηρητικούς.
Επισημαίνει τέλος, ότι εξαιτίας της διαφοράς απόψεων ακόμη και μέσα στα ίδια τα κόμματα, κανένας από τους διεκδικητές της ηγεσίας δεν έχει υποβάλει μέχρι σήμερα συγκεκριμένες προτάσεις, που να απευθύνονται με οποιοδήποτε ουσιαστικό τρόπο στα παράπονα όσων πολιτών αισθάνονται ότι μένουν πίσω.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών