Ο πόλεμος ενδέχεται να ωφελήσει τη Μόσχα βραχυπρόθεσμα, εφόσον το Ιράν διατηρηθεί ακέραιο.
Ο πλανήτης παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα καθώς η σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ απειλεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, σέρνοντας τη Μέση Ανατολή —και όχι μόνο— στα πρόθυρα μιας ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης.
Οι προειδοποιήσεις για μια πιθανή «πυρηνική» διάσταση του πολέμου επαναφέρουν εφιαλτικά σενάρια από τον Ψυχρό Πόλεμο, ενώ η εμπλοκή παγκόσμιων δυνάμεων καθιστά την κατάσταση εκρηκτική.
Όλα τα βλέμματα στρέφονται πλέον στον Vladimir Putin: θα παραμείνει θεατής ή θα αξιοποιήσει την κρίση για να επανακαθορίσει τη γεωπολιτική σκακιέρα;
Η Ρωσία βρίσκεται σε σημείο καμπής, με τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο να κρατά στα χέρια του το κλειδί της διεθνούς ισορροπίας.
«Σαφής παραβίαση»
Το Κρεμλίνο καταδικάζει τις επιθέσεις του Ισραήλ στις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, χαρακτηρίζοντάς τες ως «σαφή παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ και των καθιερωμένων αρχών του διεθνούς δικαίου».
Ο πόλεμος ενδέχεται να ωφελήσει τη Μόσχα βραχυπρόθεσμα, εφόσον το Ιράν διατηρηθεί ακέραιο, ωστόσο, ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης δεν ωφελεί κανέναν.
Όσο παρατείνεται ο πόλεμος, αυξάνεται η πιθανότητα πυρηνικών ατυχημάτων, ενώ η προοπτική αμερικανικής παρέμβασης γίνεται πιο ρεαλιστική, απειλώντας να ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας» της περιφερειακής αποσταθεροποίησης.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις του πολέμου Ιράν–Ισραήλ;
Το πρώτο και πιο άμεσο όφελος είναι η εκτόξευση των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου.
Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του ιρανικού πετρελαίου κατευθύνεται στην Κίνα, οι ισραηλινές επιθέσεις σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και η προοπτική ιρανικού αποκλεισμού στο Στενό του Ορμούζ —ένα από τα σημαντικότερα στρατηγικά σημεία μεταφοράς πετρελαίου παγκοσμίως— δημιουργούν παρατεταμένη αβεβαιότητα στις αγορές.
Για τη Ρωσία, οποιαδήποτε τιμή πάνω από το ανώτατο όριο των $60 ανά βαρέλι που έχει επιβάλει η G7 μεταφράζεται σε σημαντική αύξηση πόρων για τη συνέχιση της στρατιωτικής εκστρατείας της στην Ουκρανία.
Νωρίτερα τον Μάιο, η Ρωσία ανέφερε μείωση ρεκόρ 32% στα φορολογικά έσοδα από το πετρέλαιο σε σύγκριση με πέρυσι, ενώ μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, οι παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου σημείωσαν άνοδο σχεδόν 10%.
Αν και οι τιμές ανέκαμψαν στη συνέχεια, ορισμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι ένας παρατεταμένος πόλεμος θα μπορούσε να οδηγήσει το πετρέλαιο στα $90 ανά βαρέλι πριν υπάρξει πτώση το 2026.
Ένας παρατεταμένος πόλεμος θα αποσπούσε επίσης την προσοχή της Δύσης από την Ουκρανία.
Στα τέλη Μαΐου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακατηύθυναν ορισμένα συστήματα κατά των drones που προορίζονταν για την Ουκρανία προς μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας στη Μέση Ανατολή, πιθανώς σε αναμονή ιρανικών αντιποίνων για τις ισραηλινές επιθέσεις.
Παρότι τα περισσότερα μέσα εστιάζουν στη μείωση των αποθεμάτων πυραύλων και drone του Ιράν και στην ικανότητά του να διατηρήσει ρυθμό επιθέσεων, ούτε οι δυνατότητες του Ισραήλ είναι απεριόριστες.
Όσο συνεχίζονται τα αμοιβαία πλήγματα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες οι ΗΠΑ να μεταφέρουν επιπλέον πόρους —τουλάχιστον αμυντικούς— για να στηρίξουν το Ισραήλ.
Πρόσφατες εξελίξεις υποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση Trump εξετάζει το ενδεχόμενο άμεσης επέμβασης στον πόλεμο, αν και η κλίμακα αυτής της παρέμβασης παραμένει άγνωστη.
Ο πόλεμος Ιράν–Ισραήλ μπορεί να ωφελήσει τη Ρωσία... προσώρας
Από τη σκοπιά της Μόσχας, κάθε στρατιωτικός εξοπλισμός που αποστέλλεται στη Μέση Ανατολή είναι ένας λιγότερος πόρος διαθέσιμος για την Ουκρανία.
Η Ρωσία συνεχίζει την επιθετική της εκστρατεία στην Ουκρανία, αυξάνοντας τον ρυθμό των επιχειρήσεων στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky έχει επισημάνει ότι προηγούμενες κλιμακώσεις στη Μέση Ανατολή επιβράδυναν τη ροή βοήθειας προς την Ουκρανία —μια τάση που αναμένεται να επαναληφθεί.
Παρά τη βραχυπρόθεσμη έλξη των υψηλών τιμών πετρελαίου και της εκτροπής πόρων από την Ουκρανία, οι Ρώσοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δείχνουν επιφυλακτικοί ως προς την υπερβολική εξάρτηση από αυτά τα πλεονεκτήματα.
Η πιθανότητα ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης στη Μέση Ανατολή αποτελεί πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από οποιοδήποτε πρόσκαιρο όφελος.
Ένας τέτοιος κίνδυνος είναι η αυξανόμενη πιθανότητα πυρηνικού ατυχήματος ως αποτέλεσμα αεροπορικών επιδρομών σε εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ή αποθήκευσης ουρανίου.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει σημειωθεί διαρροή ραδιενέργειας, σύμφωνα με τις αναφορές.
Ωστόσο, όσο παρατείνεται η σύγκρουση, το ενδεχόμενο αυξάνεται.
Από άλλη σκοπιά, εάν οι εχθροπραξίες διατηρηθούν σε χαμηλή ένταση, το Ιράν μπορεί να επιλέξει να επιταχύνει ένα πρόγραμμα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, κάτι που η Μόσχα προσπαθεί επί μακρόν να αποτρέψει.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, και άλλες χώρες που φιλοδοξούν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα μπορεί να κρίνουν ότι πρέπει να κινηθούν γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση.
Η προοπτική αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν παραμένει σημαντική ανησυχία για τη Ρωσία —στόχος που επιδιώκει πλέον ανοικτά το Ισραήλ.
Μια τέτοια αλλαγή θα υπονόμευε σοβαρά την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή, ιδίως μετά την απώλεια του συμμαχικού της καθεστώτος στη Συρία.
Ένας παρατεταμένος πόλεμος θα μπορούσε επίσης να ωθήσει την κυβέρνηση Trump να επιδιώξει επιθετική εκστρατεία κατά της Τεχεράνης —μια απόφαση που θα οδηγούσε σε μαζικές παρενέργειες στην περιοχή και θα έπληττε περαιτέρω την ατζέντα της μη διάδοσης πυρηνικών όπλων.
Τέλος, ένας μακρόσυρτος και κλιμακούμενος πόλεμος θα μπορούσε να καταστήσει τη Ρωσία ευάλωτη απέναντι σε ευκαιριακούς γείτονες που επιδιώκουν να διευρύνουν την επιρροή τους κοντά στην παραδοσιακή ρωσική «σφαίρα επιρροής».
Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, ειδικότερα, ενδέχεται να εκμεταλλευτούν την εξασθενημένη θέση του Ιράν για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους στον Νότιο Καύκασο.
Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ilham Aliyev, έχει επανειλημμένως διατυπώσει εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Αρμενίας, επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός χερσαίου διαδρόμου που θα περνά απευθείας κατά μήκος των βορείων συνόρων του Ιράν.
Γιατί η Ρωσία πιθανότατα δεν θα στηρίξει το Ιράν
Σε αντίθεση με ορισμένες προσδοκίες, η Ρωσία δεν έχει πολλά να κερδίσει από την παροχή αμυντικής βοήθειας στο Ιράν.
Πρώτον, η Συνθήκη Ολοκληρωμένης Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ Ιράν και Ρωσίας, που επικυρώθηκε από τον πρόεδρο Vladimir Putin τον Απρίλιο, δεν υποχρεώνει τη Μόσχα να βοηθήσει την Τεχεράνη να αμυνθεί έναντι ισραηλινών επιθέσεων.
Παρότι η Ρωσία θεωρεί το Ιράν εταίρο, τα συμφέροντα των δύο χωρών συχνά συγκρούονται, είτε στη Συρία είτε στην παραγωγή πετρελαίου.
Το Κρεμλίνο είναι επιφυλακτικό ως προς την εμπλοκή του σε μια ενεργή σύγκρουση, ιδίως σε μια περίοδο που η κύρια στρατηγική του προτεραιότητα τα τελευταία τρία χρόνια παραμένει η Ουκρανία.
Επιπλέον, οποιαδήποτε βοήθεια προς το Ιράν θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εύθραυστη διπλωματική ισορροπία της Μόσχας με τις Ηνωμένες Πολιτείες – μια ισορροπία που η ρωσική ηγεσία επιχείρησε να διατηρήσει κατά την περίοδο διακυβέρνησης Trump.
Η Μόσχα πιθανότατα θα θεωρούσε ως επιθυμητή έκβαση την επιστροφή σε διαπραγματεύσεις προ της κλιμάκωσης, με στόχο το Ιράν να εγκαταλείψει ή να αναστείλει τις υποτιθέμενες πυρηνικές φιλοδοξίες του.
Ωστόσο, η Ρωσία είτε δεν επιθυμεί είτε δεν διαθέτει την ουσιαστική ικανότητα να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στη σύγκρουση, εκτός εάν τα εμπλεκόμενα μέρη την προσκαλέσουν οικειοθελώς.
Πρόσφατες δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων υπογραμμίζουν αυτή την επιφυλακτική στάση.
Ο Putin, στις δηλώσεις του, ζήτησε επίλυση που θα σέβεται «τόσο τα συμφέροντα του Ιράν… για τις πυρηνικές του δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των ειρηνικών… [όσο και] τα συμφέροντα του Ισραήλ από την άποψη της απόλυτης ασφάλειας του εβραϊκού κράτους.»
Αντίστοιχα, ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Sergey Ryabkov, του οποίου η καριέρα επικεντρώνεται σε ζητήματα πυρηνικής πολιτικής, κάλεσε όλα τα μέρη να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προειδοποιώντας για τις «σοβαρές συνέπειες» μιας παρατεταμένης σύγκρουσης.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov δήλωσε ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να λειτουργήσει ως μεσολαβητής, επαναλαμβάνοντας προηγούμενες προτάσεις για ρόλο-κλειδί της Μόσχας στις διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ιράν για τα πυρηνικά.
Οι εκκλήσεις της Μόσχας για αποκλιμάκωση ίσως μοιάζουν αντιφατικές, δεδομένης της στρατιωτικής της εκστρατείας στην Ουκρανία.
Ωστόσο, στην περίπτωση του Ιράν, οι ανησυχίες της Ρωσίας για τη διάδοση των πυρηνικών και οι πιθανές μέθοδοι περιορισμού της θα μπορούσαν να αγγίξουν πιο πραγματιστικές φωνές σε μια διχασμένη Ουάσινγκτον.
www.bankingnews.gr
Οι προειδοποιήσεις για μια πιθανή «πυρηνική» διάσταση του πολέμου επαναφέρουν εφιαλτικά σενάρια από τον Ψυχρό Πόλεμο, ενώ η εμπλοκή παγκόσμιων δυνάμεων καθιστά την κατάσταση εκρηκτική.
Όλα τα βλέμματα στρέφονται πλέον στον Vladimir Putin: θα παραμείνει θεατής ή θα αξιοποιήσει την κρίση για να επανακαθορίσει τη γεωπολιτική σκακιέρα;
Η Ρωσία βρίσκεται σε σημείο καμπής, με τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο να κρατά στα χέρια του το κλειδί της διεθνούς ισορροπίας.
«Σαφής παραβίαση»
Το Κρεμλίνο καταδικάζει τις επιθέσεις του Ισραήλ στις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, χαρακτηρίζοντάς τες ως «σαφή παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ και των καθιερωμένων αρχών του διεθνούς δικαίου».
Ο πόλεμος ενδέχεται να ωφελήσει τη Μόσχα βραχυπρόθεσμα, εφόσον το Ιράν διατηρηθεί ακέραιο, ωστόσο, ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης δεν ωφελεί κανέναν.
Όσο παρατείνεται ο πόλεμος, αυξάνεται η πιθανότητα πυρηνικών ατυχημάτων, ενώ η προοπτική αμερικανικής παρέμβασης γίνεται πιο ρεαλιστική, απειλώντας να ανοίξει το «κουτί της Πανδώρας» της περιφερειακής αποσταθεροποίησης.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις του πολέμου Ιράν–Ισραήλ;
Το πρώτο και πιο άμεσο όφελος είναι η εκτόξευση των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου.
Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του ιρανικού πετρελαίου κατευθύνεται στην Κίνα, οι ισραηλινές επιθέσεις σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις και η προοπτική ιρανικού αποκλεισμού στο Στενό του Ορμούζ —ένα από τα σημαντικότερα στρατηγικά σημεία μεταφοράς πετρελαίου παγκοσμίως— δημιουργούν παρατεταμένη αβεβαιότητα στις αγορές.
Για τη Ρωσία, οποιαδήποτε τιμή πάνω από το ανώτατο όριο των $60 ανά βαρέλι που έχει επιβάλει η G7 μεταφράζεται σε σημαντική αύξηση πόρων για τη συνέχιση της στρατιωτικής εκστρατείας της στην Ουκρανία.
Νωρίτερα τον Μάιο, η Ρωσία ανέφερε μείωση ρεκόρ 32% στα φορολογικά έσοδα από το πετρέλαιο σε σύγκριση με πέρυσι, ενώ μετά τις ισραηλινές επιθέσεις στο Ιράν, οι παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου σημείωσαν άνοδο σχεδόν 10%.
Αν και οι τιμές ανέκαμψαν στη συνέχεια, ορισμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι ένας παρατεταμένος πόλεμος θα μπορούσε να οδηγήσει το πετρέλαιο στα $90 ανά βαρέλι πριν υπάρξει πτώση το 2026.
Ένας παρατεταμένος πόλεμος θα αποσπούσε επίσης την προσοχή της Δύσης από την Ουκρανία.
Στα τέλη Μαΐου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακατηύθυναν ορισμένα συστήματα κατά των drones που προορίζονταν για την Ουκρανία προς μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας στη Μέση Ανατολή, πιθανώς σε αναμονή ιρανικών αντιποίνων για τις ισραηλινές επιθέσεις.
Παρότι τα περισσότερα μέσα εστιάζουν στη μείωση των αποθεμάτων πυραύλων και drone του Ιράν και στην ικανότητά του να διατηρήσει ρυθμό επιθέσεων, ούτε οι δυνατότητες του Ισραήλ είναι απεριόριστες.
Όσο συνεχίζονται τα αμοιβαία πλήγματα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες οι ΗΠΑ να μεταφέρουν επιπλέον πόρους —τουλάχιστον αμυντικούς— για να στηρίξουν το Ισραήλ.
Πρόσφατες εξελίξεις υποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση Trump εξετάζει το ενδεχόμενο άμεσης επέμβασης στον πόλεμο, αν και η κλίμακα αυτής της παρέμβασης παραμένει άγνωστη.
Ο πόλεμος Ιράν–Ισραήλ μπορεί να ωφελήσει τη Ρωσία... προσώρας
Από τη σκοπιά της Μόσχας, κάθε στρατιωτικός εξοπλισμός που αποστέλλεται στη Μέση Ανατολή είναι ένας λιγότερος πόρος διαθέσιμος για την Ουκρανία.
Η Ρωσία συνεχίζει την επιθετική της εκστρατεία στην Ουκρανία, αυξάνοντας τον ρυθμό των επιχειρήσεων στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky έχει επισημάνει ότι προηγούμενες κλιμακώσεις στη Μέση Ανατολή επιβράδυναν τη ροή βοήθειας προς την Ουκρανία —μια τάση που αναμένεται να επαναληφθεί.
Παρά τη βραχυπρόθεσμη έλξη των υψηλών τιμών πετρελαίου και της εκτροπής πόρων από την Ουκρανία, οι Ρώσοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δείχνουν επιφυλακτικοί ως προς την υπερβολική εξάρτηση από αυτά τα πλεονεκτήματα.
Η πιθανότητα ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης στη Μέση Ανατολή αποτελεί πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από οποιοδήποτε πρόσκαιρο όφελος.
Ένας τέτοιος κίνδυνος είναι η αυξανόμενη πιθανότητα πυρηνικού ατυχήματος ως αποτέλεσμα αεροπορικών επιδρομών σε εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ή αποθήκευσης ουρανίου.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει σημειωθεί διαρροή ραδιενέργειας, σύμφωνα με τις αναφορές.
Ωστόσο, όσο παρατείνεται η σύγκρουση, το ενδεχόμενο αυξάνεται.
Από άλλη σκοπιά, εάν οι εχθροπραξίες διατηρηθούν σε χαμηλή ένταση, το Ιράν μπορεί να επιλέξει να επιταχύνει ένα πρόγραμμα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, κάτι που η Μόσχα προσπαθεί επί μακρόν να αποτρέψει.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, και άλλες χώρες που φιλοδοξούν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα μπορεί να κρίνουν ότι πρέπει να κινηθούν γρήγορα προς αυτή την κατεύθυνση.
Η προοπτική αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν παραμένει σημαντική ανησυχία για τη Ρωσία —στόχος που επιδιώκει πλέον ανοικτά το Ισραήλ.
Μια τέτοια αλλαγή θα υπονόμευε σοβαρά την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή, ιδίως μετά την απώλεια του συμμαχικού της καθεστώτος στη Συρία.
Ένας παρατεταμένος πόλεμος θα μπορούσε επίσης να ωθήσει την κυβέρνηση Trump να επιδιώξει επιθετική εκστρατεία κατά της Τεχεράνης —μια απόφαση που θα οδηγούσε σε μαζικές παρενέργειες στην περιοχή και θα έπληττε περαιτέρω την ατζέντα της μη διάδοσης πυρηνικών όπλων.
Τέλος, ένας μακρόσυρτος και κλιμακούμενος πόλεμος θα μπορούσε να καταστήσει τη Ρωσία ευάλωτη απέναντι σε ευκαιριακούς γείτονες που επιδιώκουν να διευρύνουν την επιρροή τους κοντά στην παραδοσιακή ρωσική «σφαίρα επιρροής».
Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν, ειδικότερα, ενδέχεται να εκμεταλλευτούν την εξασθενημένη θέση του Ιράν για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους στον Νότιο Καύκασο.
Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ilham Aliyev, έχει επανειλημμένως διατυπώσει εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Αρμενίας, επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός χερσαίου διαδρόμου που θα περνά απευθείας κατά μήκος των βορείων συνόρων του Ιράν.
Γιατί η Ρωσία πιθανότατα δεν θα στηρίξει το Ιράν
Σε αντίθεση με ορισμένες προσδοκίες, η Ρωσία δεν έχει πολλά να κερδίσει από την παροχή αμυντικής βοήθειας στο Ιράν.
Πρώτον, η Συνθήκη Ολοκληρωμένης Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ Ιράν και Ρωσίας, που επικυρώθηκε από τον πρόεδρο Vladimir Putin τον Απρίλιο, δεν υποχρεώνει τη Μόσχα να βοηθήσει την Τεχεράνη να αμυνθεί έναντι ισραηλινών επιθέσεων.
Παρότι η Ρωσία θεωρεί το Ιράν εταίρο, τα συμφέροντα των δύο χωρών συχνά συγκρούονται, είτε στη Συρία είτε στην παραγωγή πετρελαίου.
Το Κρεμλίνο είναι επιφυλακτικό ως προς την εμπλοκή του σε μια ενεργή σύγκρουση, ιδίως σε μια περίοδο που η κύρια στρατηγική του προτεραιότητα τα τελευταία τρία χρόνια παραμένει η Ουκρανία.
Επιπλέον, οποιαδήποτε βοήθεια προς το Ιράν θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εύθραυστη διπλωματική ισορροπία της Μόσχας με τις Ηνωμένες Πολιτείες – μια ισορροπία που η ρωσική ηγεσία επιχείρησε να διατηρήσει κατά την περίοδο διακυβέρνησης Trump.
Η Μόσχα πιθανότατα θα θεωρούσε ως επιθυμητή έκβαση την επιστροφή σε διαπραγματεύσεις προ της κλιμάκωσης, με στόχο το Ιράν να εγκαταλείψει ή να αναστείλει τις υποτιθέμενες πυρηνικές φιλοδοξίες του.
Ωστόσο, η Ρωσία είτε δεν επιθυμεί είτε δεν διαθέτει την ουσιαστική ικανότητα να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στη σύγκρουση, εκτός εάν τα εμπλεκόμενα μέρη την προσκαλέσουν οικειοθελώς.
Πρόσφατες δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων υπογραμμίζουν αυτή την επιφυλακτική στάση.
Ο Putin, στις δηλώσεις του, ζήτησε επίλυση που θα σέβεται «τόσο τα συμφέροντα του Ιράν… για τις πυρηνικές του δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των ειρηνικών… [όσο και] τα συμφέροντα του Ισραήλ από την άποψη της απόλυτης ασφάλειας του εβραϊκού κράτους.»
Αντίστοιχα, ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Sergey Ryabkov, του οποίου η καριέρα επικεντρώνεται σε ζητήματα πυρηνικής πολιτικής, κάλεσε όλα τα μέρη να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προειδοποιώντας για τις «σοβαρές συνέπειες» μιας παρατεταμένης σύγκρουσης.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Dmitry Peskov δήλωσε ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να λειτουργήσει ως μεσολαβητής, επαναλαμβάνοντας προηγούμενες προτάσεις για ρόλο-κλειδί της Μόσχας στις διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ιράν για τα πυρηνικά.
Οι εκκλήσεις της Μόσχας για αποκλιμάκωση ίσως μοιάζουν αντιφατικές, δεδομένης της στρατιωτικής της εκστρατείας στην Ουκρανία.
Ωστόσο, στην περίπτωση του Ιράν, οι ανησυχίες της Ρωσίας για τη διάδοση των πυρηνικών και οι πιθανές μέθοδοι περιορισμού της θα μπορούσαν να αγγίξουν πιο πραγματιστικές φωνές σε μια διχασμένη Ουάσινγκτον.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών