Ζητούμενο πώς θα περάσει η συμφωνία στο εσωτερικό ακροατήριο
Λίγες ώρες μόνο χρειάστηκαν για να αλλάξει άρδην το σκηνικό στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.
Η διαφαινόμενη ρήξη και το αδιέξοδο με υπαιτιότητα των εταίρων – όπως υπαινισσόταν το Μέγαρο Μαξίμου – εξελίχθηκαν σε αχτίδα φωτός για την επίτευξη συμφωνίας.
Το κατά πόσο η διαφαινόμενη αυτή πρόοδος οφείλεται στην υπαναχώρηση της κυβέρνησης από θέματα – «ταμπού» και «κόκκινες γραμμές», όπως τα εργασιακά και το ασφαλιστικό μένει να φανεί.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών δείχνουν ότι πλέον κυβέρνηση και εταίροι κινούνται στην κατεύθυνση μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας.
Κάτι που μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στις κινήσεις και στους χειρισμούς του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σπουδαία.
Διότι αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην κατεύθυνση αυτή και οδηγήσει τη διαπραγμάτευση σε μια τελική συμφωνία, το ερώτημα είναι πώς θα υποδεχθούν και θα αντιδράσουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, δηλαδή η κυβέρνηση, αλλά και η κοινωνία στα όσα προβλέπει η συμφωνία.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όπως και στους ΑΝΕΛ τηρείται στάση αναμονής, αν και πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι υποστηρίζουν πως δεν πρόκειται να ψηφίσουν υφεσιακά μέτρα ή μέτρα, στα οποία δεν είχαν δεσμευτεί προεκλογικά.
Σε αυτήν την περίπτωση ανοίγει ένας κύκλος πολιτικών εξελίξεων με απρόβλεπτη έκβαση.
Τα σενάρια πολλά και ποικίλα, ανάλογα με το περιεχόμενο της συμφωνίας και την υφή των μέτρων.
Μπορεί να υπάρξουν τόσες διαφοροποιήσεις κυβερνητικών βουλευτών ώστε η κυβέρνηση να μην καταφέρει να «κρατήσει».
Μπορεί να υπάρξουν τάσεις διάσπασης, κυρίως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί η κυβέρνηση να υποχρεωθεί να «περάσει» τη συμφωνία στη Βουλή με τη στήριξη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού.
Μπορεί για να μετριαστεί το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση να υπάρξει δημοψήφισμα ενώ δεν θα πρέπει να αποκλείεται ακόμα και το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, εάν η συγκυβέρνηση δεν αντέξει.
Μπορεί όμως και η όλη συμφωνία να αποκτήσει χαρακτηριστικά «success story», οι κυβερνητικοί βουλευτές να την αποδεχθούν υπό το βάρος του αδιεξόδου της στάσης πληρωμών, της χρεοκοπίας και της οικονομικής ασφυξίας και η σημερινή κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της, αποδεχόμενη την αναδίπλωση της από τις προεκλογικές εξαγγελίες της.
Όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά και πιθανά.
Το ζητούμενο είναι το πώς η συμφωνία αυτή θα «περάσει» στο εσωτερικό ακροατήριο.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί μια κατάσταση με μεγάλο πολιτικό κόστος.
Αλλά ο πρωθυπουργός πρέπει να προχωρήσει και να φτάσει σε μια συμφωνία, διότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Αυτήν την εντολή έλαβε, αυτήν πρέπει να υλοποιήσει ανεξάρτητα από το ποιος θα μείνει ή θα φύγει τελικά από το «καράβι».
Ο καθένας καλείται να αναλάβει τις ευθύνες του και τις αποφάσεις του.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Η διαφαινόμενη ρήξη και το αδιέξοδο με υπαιτιότητα των εταίρων – όπως υπαινισσόταν το Μέγαρο Μαξίμου – εξελίχθηκαν σε αχτίδα φωτός για την επίτευξη συμφωνίας.
Το κατά πόσο η διαφαινόμενη αυτή πρόοδος οφείλεται στην υπαναχώρηση της κυβέρνησης από θέματα – «ταμπού» και «κόκκινες γραμμές», όπως τα εργασιακά και το ασφαλιστικό μένει να φανεί.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών δείχνουν ότι πλέον κυβέρνηση και εταίροι κινούνται στην κατεύθυνση μιας κοινά αποδεκτής συμφωνίας.
Κάτι που μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στις κινήσεις και στους χειρισμούς του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σπουδαία.
Διότι αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην κατεύθυνση αυτή και οδηγήσει τη διαπραγμάτευση σε μια τελική συμφωνία, το ερώτημα είναι πώς θα υποδεχθούν και θα αντιδράσουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, δηλαδή η κυβέρνηση, αλλά και η κοινωνία στα όσα προβλέπει η συμφωνία.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ όπως και στους ΑΝΕΛ τηρείται στάση αναμονής, αν και πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι υποστηρίζουν πως δεν πρόκειται να ψηφίσουν υφεσιακά μέτρα ή μέτρα, στα οποία δεν είχαν δεσμευτεί προεκλογικά.
Σε αυτήν την περίπτωση ανοίγει ένας κύκλος πολιτικών εξελίξεων με απρόβλεπτη έκβαση.
Τα σενάρια πολλά και ποικίλα, ανάλογα με το περιεχόμενο της συμφωνίας και την υφή των μέτρων.
Μπορεί να υπάρξουν τόσες διαφοροποιήσεις κυβερνητικών βουλευτών ώστε η κυβέρνηση να μην καταφέρει να «κρατήσει».
Μπορεί να υπάρξουν τάσεις διάσπασης, κυρίως στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί η κυβέρνηση να υποχρεωθεί να «περάσει» τη συμφωνία στη Βουλή με τη στήριξη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού.
Μπορεί για να μετριαστεί το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση να υπάρξει δημοψήφισμα ενώ δεν θα πρέπει να αποκλείεται ακόμα και το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, εάν η συγκυβέρνηση δεν αντέξει.
Μπορεί όμως και η όλη συμφωνία να αποκτήσει χαρακτηριστικά «success story», οι κυβερνητικοί βουλευτές να την αποδεχθούν υπό το βάρος του αδιεξόδου της στάσης πληρωμών, της χρεοκοπίας και της οικονομικής ασφυξίας και η σημερινή κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της, αποδεχόμενη την αναδίπλωση της από τις προεκλογικές εξαγγελίες της.
Όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά και πιθανά.
Το ζητούμενο είναι το πώς η συμφωνία αυτή θα «περάσει» στο εσωτερικό ακροατήριο.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί μια κατάσταση με μεγάλο πολιτικό κόστος.
Αλλά ο πρωθυπουργός πρέπει να προχωρήσει και να φτάσει σε μια συμφωνία, διότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Αυτήν την εντολή έλαβε, αυτήν πρέπει να υλοποιήσει ανεξάρτητα από το ποιος θα μείνει ή θα φύγει τελικά από το «καράβι».
Ο καθένας καλείται να αναλάβει τις ευθύνες του και τις αποφάσεις του.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών