Ο μόνος τρόπος για να αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο από εδώ και πέρα θα είναι ο παλιός τρόπος, οι πολίτες να καταναλώνουν λιγότερο από ότι παράγουν και να επενδύουν παραγωγικά το πλεόνασμα.
Πρόσφατα προσπαθήσαμε να αναδείξουμε πως η αγορά εργασίας των ΗΠΑ άλλαξε δραματικά από τη δεκαετία του 1970 λόγω της πλεονάζουσας ρευστότητας εξέλιξη που επέτρεψε στους Αμερικανούς να αγοράσουν εμπορεύσιμα αγαθά στη διεθνή αγορά, να μειώσουν τη δική τους παραγωγική βάση και ουσιαστικά να δημιουργήσουν μια καταναλωτική οικονομία αναφέρει το Bawerk.net ένα forum που προωθεί τις ιδέες του αυστριακού οικονομολόγου Eugen Bohm Bawerk που ανέπτυξε μια αντιμαρξιστική θεωρία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον εργαζόμενο στις ΗΠΑ.
Στο πρώτο διάγραμμα, διαπιστώνεται ότι οι πραγματικοί μισθοί έμειναν στάσιμοι στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και έκτοτε έχουν παραμείνει σταθεροί.
Μετρώντας την παραγωγικότητα της εργασίας, από την άλλη πλευρά συνέχισε την ανοδική της πορεία, παρ΄ ότι ρυθμός ανάπτυξης μειώθηκε.
Η αμερικανική μεσαία τάξη, κατάφερε να αναπτυχθεί ενώ η κατανάλωση της κινήθηκε σε μέσα επίπεδα.
Στα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος (οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν το 50% του εργατικού δυναμικού σήμερα).
Πρέπει να είναι σαφές ότι, όταν το ποσοστό των γυναικών στο εργατικό δυναμικό έχει φθάσει το 50% και περαιτέρω η μόχλευση του μηχανισμού που παράγει το εισόδημα των νοικοκυριών έχει γίνει αντιπαραγωγικό και το τέλος του παιχνιδιού έχει αρχίσει και η κρίση θα μας χτυπήσει την πόρτα.
Ο μόνος τρόπος για να αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο από εδώ και πέρα θα είναι ο παλιός τρόπος, οι πολίτες να καταναλώνουν λιγότερο από ότι παράγουν και να επενδύουν παραγωγικά το πλεόνασμα.
Όταν όλοι συνειδητοποιήσουν το τέλος του παιχνιδιού παγκόσμιες υπερδυνάμεις στην παραγωγή όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Γερμανία θα ανακαλύψουν την υπερβολική έκθεση τους στις ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί θα υποχρεωθούν να αποταμιεύουν περισσότερο, να επενδύουν στην εγχώρια αγορά.
Αυτή η αλλαγή δεν θα έρθει εθελοντικά, αλλά μέσα από την ύφεση, την οικονομική κρίση.
Καθώς η απασχόληση των ΗΠΑ άλλαξε προς την φιλοσοφία του μειωμένου ωραρίου, τα χαμηλά επιδόματα, η ποιότητα στο σύνολο της αγοράς εργασίας επιδεινώθηκε.
Έχουμε δημιουργήσει ένα δείκτη της ποιότητας εργασίας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο δείκτης αυτός, κορυφώνεται αμέσως μετά την κατάρρευση της συμφωνίας Bretton Woods.
Το φαινόμενο του πλούτου που κυριαρχεί στο μακροοικονομικό μοντέλο παραγωγής του σήμερα οδηγεί σε ορισμένους να υποστηρίζουν ότι τα κέρδη του χρηματιστηρίου προκαλούν οικονομική ανάπτυξη αλλά αυτό είναι αληθές μόνο βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα τα κέρδη του χρηματιστηρίου δεν προκαλούν οικονομική ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον εργαζόμενο στις ΗΠΑ.
Στο πρώτο διάγραμμα, διαπιστώνεται ότι οι πραγματικοί μισθοί έμειναν στάσιμοι στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και έκτοτε έχουν παραμείνει σταθεροί.
Μετρώντας την παραγωγικότητα της εργασίας, από την άλλη πλευρά συνέχισε την ανοδική της πορεία, παρ΄ ότι ρυθμός ανάπτυξης μειώθηκε.
Η αμερικανική μεσαία τάξη, κατάφερε να αναπτυχθεί ενώ η κατανάλωση της κινήθηκε σε μέσα επίπεδα.
Στα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος (οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν το 50% του εργατικού δυναμικού σήμερα).
Πρέπει να είναι σαφές ότι, όταν το ποσοστό των γυναικών στο εργατικό δυναμικό έχει φθάσει το 50% και περαιτέρω η μόχλευση του μηχανισμού που παράγει το εισόδημα των νοικοκυριών έχει γίνει αντιπαραγωγικό και το τέλος του παιχνιδιού έχει αρχίσει και η κρίση θα μας χτυπήσει την πόρτα.
Ο μόνος τρόπος για να αυξηθεί το βιοτικό επίπεδο από εδώ και πέρα θα είναι ο παλιός τρόπος, οι πολίτες να καταναλώνουν λιγότερο από ότι παράγουν και να επενδύουν παραγωγικά το πλεόνασμα.
Όταν όλοι συνειδητοποιήσουν το τέλος του παιχνιδιού παγκόσμιες υπερδυνάμεις στην παραγωγή όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Γερμανία θα ανακαλύψουν την υπερβολική έκθεση τους στις ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί θα υποχρεωθούν να αποταμιεύουν περισσότερο, να επενδύουν στην εγχώρια αγορά.
Αυτή η αλλαγή δεν θα έρθει εθελοντικά, αλλά μέσα από την ύφεση, την οικονομική κρίση.
Καθώς η απασχόληση των ΗΠΑ άλλαξε προς την φιλοσοφία του μειωμένου ωραρίου, τα χαμηλά επιδόματα, η ποιότητα στο σύνολο της αγοράς εργασίας επιδεινώθηκε.
Έχουμε δημιουργήσει ένα δείκτη της ποιότητας εργασίας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο δείκτης αυτός, κορυφώνεται αμέσως μετά την κατάρρευση της συμφωνίας Bretton Woods.
Το φαινόμενο του πλούτου που κυριαρχεί στο μακροοικονομικό μοντέλο παραγωγής του σήμερα οδηγεί σε ορισμένους να υποστηρίζουν ότι τα κέρδη του χρηματιστηρίου προκαλούν οικονομική ανάπτυξη αλλά αυτό είναι αληθές μόνο βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα τα κέρδη του χρηματιστηρίου δεν προκαλούν οικονομική ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών