Στις προηγμένες οικονομίες πραγματική ανάπτυξη βρίσκεται σχεδόν μία ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα κάτω από το μέσο όρο του 1990-2007
Την ανάγκη υιοθέτησης «ισχυρών» πολιτικών προκειμένου να αποφευχθεί η «παγίδα» της ασθενούς παγκόσμιας ανάπτυξης εκφράζει η επικεφαλής του ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), Christine Lagarde.
Μέσω άρθρου της στην ιστοσελίδα του Ταμείου, η κ.Lagarde τονίζει ότι το 2016 θα είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που η αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ θα βρεθεί χαμηλότερα από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο του 3,7% (1990 – 2007), ενώ το ίδιο προβλέπεται και για το επόμενο έτος.
Τι μπορεί να έχει συμβεί;
Στις προηγμένες οικονομίες πραγματική ανάπτυξη βρίσκεται σχεδόν μία ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα κάτω από το μέσο όρο του 1990-2007, επισημαίνει η επικεφαλής του Ταμείου, λόγω εκτεταμένης κρίσης χρέους αλλά και χρηματοπιστωτικής.
Επίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρείται μία συνεχόμενη υποχώρηση της ζήτησης, με αποτέλεσμα να απειλείται η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και οι επιχειρήσεις να μειώνουν την παραγωγική ικανότητα.
Από την πλευρά της προσφοράς τώρα, η επιβράδυνση της παραγωγικότητας και οι δυσμενείς δημογραφικές τάσεις, κάτι που παρατηρείται πριν το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αποτελούν μεγάλο εμπόδιο για την δυνητική ανάπτυξη.
Επιπλέον, οι αναδυόμενες οικονομίες συνεχίζουν να επιβραδύνουν, μετά από την εκρηκτική ανάπτυξη που κατέγραψαν την περασμένη 10ετία.
Σε αυτό το σημείο η κ.Lagarde παραθέτει και το παράδειγμα της Κίνας, για την οποία τονίζει πως αν και ένας σταθερός ρυθμός ανάπτυξης της χώρας είναι κάτι θετικό για την παγκόσμια οικονομία, οι πολιτικές του Πεκίνου (όπως οι πολύ χαμηλές τιμές εξαγωγών) βλάπτουν μεγάλο μέρος των εμπόρων.
Στη συνέχεια, υπογραμμίζεται πως η αδύναμη παγκόσμια ανάπτυξη προκαλεί αυξημένη κοινωνική και εισοδηματική ανισότητα σε πολλές χώρες, ενώ τροφοδοτεί ένα τεταμένο πολιτικό κλίμα με αποτέλεσα να καθυστερούν οι όποιες μεταρρυθμίσεις και να ευνοούνται οι εσωστρεφείς στρατηγικές.
Για την επιτάχυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης, η κ.Lagarde προτείνει, πρώτον, τη δραστική στήριξη της ζήτησης από τα κράτη στα οποία οι οικονομίες υπολειτουργούν, τονίζοντας ότι η δημοσιονομική πολιτική είναι πιο αποτελεσματική από τη νομισματική (με αφορμή την ποσοτική χαλάρωση).
Δεύτερον, συστήνει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κάτι στο οποίο «οι περισσότερες χώρες δεν τα πηγαίνουν καλά».
Τρίτον, τονίζει πως πρέπει να αναζωογονηθεί το παγκόσμιο εμπόριο, μέσω της μείωσης του κόστους συναλλαγών και της άρσης των εμπορικών φραγμών, ενώ τέλος υπογραμμίζει πως πρέπει να υπάρχει δικαιότερη κατανομή των οφελών που προκύπτουν από την ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Μέσω άρθρου της στην ιστοσελίδα του Ταμείου, η κ.Lagarde τονίζει ότι το 2016 θα είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που η αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ θα βρεθεί χαμηλότερα από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο του 3,7% (1990 – 2007), ενώ το ίδιο προβλέπεται και για το επόμενο έτος.
Τι μπορεί να έχει συμβεί;
Στις προηγμένες οικονομίες πραγματική ανάπτυξη βρίσκεται σχεδόν μία ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα κάτω από το μέσο όρο του 1990-2007, επισημαίνει η επικεφαλής του Ταμείου, λόγω εκτεταμένης κρίσης χρέους αλλά και χρηματοπιστωτικής.
Επίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρείται μία συνεχόμενη υποχώρηση της ζήτησης, με αποτέλεσμα να απειλείται η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και οι επιχειρήσεις να μειώνουν την παραγωγική ικανότητα.
Από την πλευρά της προσφοράς τώρα, η επιβράδυνση της παραγωγικότητας και οι δυσμενείς δημογραφικές τάσεις, κάτι που παρατηρείται πριν το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αποτελούν μεγάλο εμπόδιο για την δυνητική ανάπτυξη.
Επιπλέον, οι αναδυόμενες οικονομίες συνεχίζουν να επιβραδύνουν, μετά από την εκρηκτική ανάπτυξη που κατέγραψαν την περασμένη 10ετία.
Σε αυτό το σημείο η κ.Lagarde παραθέτει και το παράδειγμα της Κίνας, για την οποία τονίζει πως αν και ένας σταθερός ρυθμός ανάπτυξης της χώρας είναι κάτι θετικό για την παγκόσμια οικονομία, οι πολιτικές του Πεκίνου (όπως οι πολύ χαμηλές τιμές εξαγωγών) βλάπτουν μεγάλο μέρος των εμπόρων.
Στη συνέχεια, υπογραμμίζεται πως η αδύναμη παγκόσμια ανάπτυξη προκαλεί αυξημένη κοινωνική και εισοδηματική ανισότητα σε πολλές χώρες, ενώ τροφοδοτεί ένα τεταμένο πολιτικό κλίμα με αποτέλεσα να καθυστερούν οι όποιες μεταρρυθμίσεις και να ευνοούνται οι εσωστρεφείς στρατηγικές.
Για την επιτάχυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης, η κ.Lagarde προτείνει, πρώτον, τη δραστική στήριξη της ζήτησης από τα κράτη στα οποία οι οικονομίες υπολειτουργούν, τονίζοντας ότι η δημοσιονομική πολιτική είναι πιο αποτελεσματική από τη νομισματική (με αφορμή την ποσοτική χαλάρωση).
Δεύτερον, συστήνει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κάτι στο οποίο «οι περισσότερες χώρες δεν τα πηγαίνουν καλά».
Τρίτον, τονίζει πως πρέπει να αναζωογονηθεί το παγκόσμιο εμπόριο, μέσω της μείωσης του κόστους συναλλαγών και της άρσης των εμπορικών φραγμών, ενώ τέλος υπογραμμίζει πως πρέπει να υπάρχει δικαιότερη κατανομή των οφελών που προκύπτουν από την ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών