Τελευταία Νέα
Gun Room

Επαναληπτικό τουφέκι MAUSER 98 - Το Αρχέτυπο

tags :
Επαναληπτικό τουφέκι MAUSER 98 - Το Αρχέτυπο
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, τα περισσότερα έθνη του πλανήτη από τη Χιλή μέχρι την Τουρκία χρησιμοποιούσαν κάποια παραλλαγή του Mauser
Σχετικά Άρθρα

Από την ανακάλυψη του φυσιγγίου με μεταλλικό κάλυκα δεν υπήρξε κάποιος που να επηρέασε την εξέλιξη των τουφεκιών, όσο η οικογένεια των γερμανών Mauser (Μάουζερ). Οι ιδρυτές της ομώνυμης βιομηχανίας αδελφοί Peter Paul (Πέτερ Πολ) και  Wilhem (Βίλεμ) μεγάλωσαν κυριολεκτικά μέσα στο κρατικό εργοστάσιο όπλων του Όμπερντορφ, στο οποίο ο πατέρας τους Andreas Mauser εργαζόταν ώς επικεφαλής οπλουργός. Οι εφευρέσεις και σχέδια τους διαπερνούν την εξέλιξη των τελευταίων 150 ετών στην οπλοτεχνική. Εφήυραν και τελειοποίησαν το σύγχρονο επαναληπτικό μηχανισμό με κινητό ουραίο και τον εσωτερικό γεμιστήρα που χρησιμοποιεί κλιπ για ταχεία επαναγέμιση.
Πολλές σύγχρονες εταιρείες όπως οι Remington, Winchester, Ruger, Fabrique Nationale και CZ θα είχαν εντελώς διαφορετική εξέλιξη αν δεν προϋπήρχε η Mauser. Το αποκορύφωμα της ήρθε με το μοντέλο 98, το πιο αντιγραμμένο επαναληπτικό τουφέκι του κόσμου. Το Springfield M1903 “δανείστηκε” τόσα στοιχεία από το γερμανικό σχέδιο, ώστε τελικά η αμερικανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση για κλοπή ευρασιτεχνίας. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, τα περισσότερα έθνη του πλανήτη από τη Χιλή μέχρι την Τουρκία χρησιμοποιούσαν κάποια παραλλαγή του Mauser. Υπολογίζεται πως πάνω από 100.000.000 έχουν κατασκευαστεί και το DNA συνεχίζει να μπολιάζει σύγχρονα σχέδια.
3_135.jpg

Το Gewehr 98

Βασισμένο στα παλιότερα Μ1890 και Μ1893, το τουφέκι αυτό σχεδιάστηκε από τον Peter Mauser το 1895 και μπήκε σε υπηρεσία με το γερμανικό στρατό τρία έτη αργότερα.  Διέθετε  χαρακτηριστικά που θα το κρατούσαν ανταγωνιστικό για τα επόμενα 50 χρόνια μέχρι την πτώση της ναζιστικής Γερμανίας.
Τέσσερα στοιχεία το κατέστησαν επιτυχημένο:  Πρώτο ήταν η ελεγχόμενη τροφοδοσία. Το τεράστιο “νύχι” του εξολκέα εμπλέκει τον πυθμένα του φυσιγγίου σε όλη τη διάρκεια του κύκλου λειτουργίας. Έτσι μειώνεται η πιθανότητα εμπλοκής. ‘Επειτα είναι το θέμα της αντοχής. Δύο τεράστια κλειδιά περιστρέφονται και ασφαλίζουν πάνω στον κορμό. Ένα τρίτο πάνω στο μοχλό λειτουργεί ως εφεδρεία, ώστε σε περίπτωση που το κλείστρο διαρραγεί, να μην εκτοξευτεί προς τα πίσω στο πρόσωπο του χρήστη. Για τον ίδιο λόγο, ο Mauser σχεδίασε ένα κανάλι διαφυγής των αερίων σε περίπτωση διάρρηξης του κάλυκα ή οπισθοχώρησης του καψυλίου. Τα αέρια σε ένα τέτοια ατύχημα κατευθύνονται πρός τα κάτω στο γεμιστήρα και μακρυά από το πρόσωπο του σκοπευτή.
2_160.jpg
Τρίτον το όπλο έχει σχεδιαστεί με μια εσωτερική αποθήκη φυσιγγίων που μπορεί να γεμίζεται με τη βοήθεια δεσμίδων των 5 φυσιγγίων. Έτσι η αναπλήρωση είναι πολύ ταχύτερη. Και τέλος, ο μηχανισμός διαθέτει αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως “ασφάλεια τριών θέσεων”. Ο μοχλός της ασφάλειας είναι ένα ευμεγέθες πτερύγιο που μετακινείται σε τρείς θέσεις. Εντελώς δεξιά μπλοκάρει την κίνηση του κλείστρου και της σκανδάλης. Στη μεσαία θέση η σκανδάλη παραμενει αδρανής, αλλά το κλείστρο μπορεί να κινηθεί. Έτσι υπάρχει πρόσβαση στην αποθήκη φυσιγγίων. Με το μοχλό στα αριστερά, το όπλο πυροδοτεί. Το κλασικό γερμανικό διαμέτρημα ήταν το 7,92Χ57mm (γνωστό και ως 8mm Mauser), το οποίο άγγιζε το βεληνεκές των 1.000 μέτρων.
Μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο ο γερμανικός στρατός αντιλήφθηκε την ανάγκη για ένα ευκολότερο να παραχθεί και μικρότερων διατάσεων τουφέκι που να συμβαδίζει με το δόγμα του μηχανοκίνητου πολέμου. Οι προτεινόμενες αλλαγές οδήγησαν στο εκσυγχρονισμένο Karabiner 98, που ήταν στην ουσία μια βραχύκανη έκδοση του παλιότερου μοντέλου. Η κάνη κόντυνε στα 60 εκατοστά (από περίπου 73), ο μοχλός του κλείστρου έγινε κυρτός για ευκολότερη χρήση και ένας πρακτικότερος αορτηριούχος προσαρμόστηκε στο κοντάκι. Μπήκε σε παραγωγή το 1935 και έμεινε το στάνταρ μέχρι την ήττα των ναζί. Από μια ειρωνία της τύχης, πολλά από αυτά τα τουφέκια κατέληξαν το 1947 στην Παλαιστίνη και χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο για την ανεξαρτησίας του Ισραήλ. Δεν είναι σπάνιο να συναντά κανείς ένα τέτοιο με τη σφραγίδα της ασπίδας του Δαυίδ τυπωμένη πάνω από τη σβάτικα και το γερμανικό αετό...
1_115.jpg

Λειτουργικότητα και αντοχή

Η ομορφιά του μηχανισμού Mauser έγκειται στην απλότητα με την οποία λειτουργεί. Το δεξί χέρι υψώνει το κλείστρο, το σύρει προς τα πίσω για να απορρίψει τον άδειο κάλυκα. Ταυτόχρονα οπλίζει και το μηχανισμό.  Το επαναφέρει εμπρός, αποσπώντας στην πορεία  το επόμενο φυσίγγιο από τον εσωτερικό γεμιστήρα και το εισάγει στη θαλάμη. Στρέφοντας το μοχλό προς τα κάτω, τα δύο κλειδιά του κλείστρου ασφαλίζουν στις αντίστοιχες εσοχές  του κορμού. Πιέζοντας τη σκανδάλη δύο σταδίων, ο χειριστής πυροδοτεί το φυσίγγιο.
Υπάρχουν δύο παραλλαγές του σχεδίου. Τα στρατιωτικά όπλα διαθέτουν συνήθως κλειστού τύπου γεμιστήρα (“τυφλό”) που αδειάζει μόνο από το άνοιγμα του κλείστρου. Τα εξαρχής κυνηγετικά συχνότερα φτιάχνονται με αποθήκη που ανοίγει στο κάτω μέρος, επιτρέποντας την απογέμιση χωρίς χειρισμό του κλείστρου.
Η τεράστια αντοχή του κορμού και του κλειδώματος κατέστησε από νωρίς το μηχανισμό του Mauser 98 υποψήφιο για ισχυρά χειροποίητα όπλα. Πριν τις αρχές του εικοστού αιώνα, το όπλο για σαφάρι σήμαινε κάποιο πανάκριβο δίκανο από τους λονδρέζους οπλουργούς (H&H, Purdey, κλπ.).
Πολύ νωρίς η Rigby ανακάλυψε ότι ο μηχανισμός του M98 ήταν ιδανική βάση για οποιοδήποτε φυσίγγιο, περιλαμβανομένων αυτών για τα επικίνδυνα αφρικανικά θηράματα. Αγοράζοντας ημιτελείς κορμούς, αρχικά από τη Γερμανία και αργότερα από την τσεχική CZ -Brno έφτιαχναν εξαιρετικά κυνηγετικά Mauser. Ανάπτυξαν διαμετρήματα όπως τα .275,  .350 και .416 Rigby που έδιναν τη δυνατότητα χρησιμοποίησης του γεμιστήρα για μεγαλύτερη χωρητικότητα, ενώ συνάμα κόστιζαν φθηνότερα από τα δίκανα. Μπορεί κανείς να πεί ότι όσον αφορά το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, το Mauser έφερε την κοινωνική ισότητα!

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης