Το «BN Sports» σας παρουσιάζει αθλητικά «διαμαντάκια», τα οποία πιθανότατα θα συγκεντρώσουν τους προβολείς επάνω τους, καθώς και δύο προπονητές που αναμένεται να ράψουν στη στολή τους αστραφτερά γαλόνια.
Σάντρο Τονάλι
Η αρπαγή μέσα από την αγκαλιά της μισητής Ίντερ και απόκτηση του επονομαζόμενου «Νέου Πίρλο» Σάντρο Τονάλι από τη Μίλαν το Σεπτέμβριο του 2020, φάνταζε εξόχως σημαντική. Πολλοί υποστήριξαν ότι οι «ροσονέρι» χτύπησαν φλέβα χρυσού.
Παρόλα αυτά, ο 21χρονος πολυδύναμος χαφ, «μετρονόμος» στον άξονα, έως τώρα δεν έχει δικαιώσει τις τεράστιες προσδοκίες που ο ίδιος καλλιέργησε με όσα μαγικά έκανε στο χορτάρι ντυμένος παλαιότερα στα χρώματα της Μπρέσια. Τότε, άλλωστε, διαφάνηκαν οι πρώτες εκλάμψεις του μελλοντικού μεγαλείου. Συν τοις άλλοις, η ταμπέλα που κουβαλάει στις πλάτες του ο μικρός σαν «Νέος Πίρλο», μοιάζει μερικές φορές να είναι ασήκωτη.
Μολονότι πήρε πάμπολλες ευκαιρίες καταγράφοντας την περασμένη σεζόν περισσότερες από 30 συμμετοχές, η συνεισφορά του είτε σε γκολ είτε σε ασίστ συνοψίστηκε σε μια μετριότατη συγκομιδή και συνολικά η απόδοσή του δεν χαρακτηρίστηκε επ’ ουδενί εκτυφλωτική. Οι Μιλανέζοι τον ενέταξαν στο δυναμικό τους με τη μορφή μονοετούς δανεισμού αντί 10.000.000 ευρώ, ενώ διατηρούσαν και οψιόν αγοράς ύψους 30.000.000 ευρώ για το τρέχον καλοκαίρι, την οποία και ενεργοποίησαν. Έτσι, τον «έδεσαν» έως το 2026.
Σημειωτέων ότι, έπειτα από διαπραγματεύσεις, η ρήτρα αγοράς μειώθηκε. Απαλλαγμένος από το άγχος, πλέον όχι σαν ένα ασχημάτιστο κομμάτι πηλού, μα προετοιμασμένος, «στιλβωμένος» και έχοντας ακονίσει και σφυρηλατήσει τα βιώματά του με όσα πολύτιμα αποκόμισε την περσινή χρονιά, καλείται να μην «μπουγελώσει» άγαρμπα τους αιθεροβάμονες, που πνίγηκαν στις αυταπάτες και τον θεώρησαν φαινόμενο.
Μούσα Μπάροου
Αν ένας σύλλογος επενδύει στο πρόσωπο ποδοσφαιριστή ένα ποσό της τάξεως των 14.500.000 ευρώ και δεν είναι δα η Παρί Σεν Ζερμέν που οι τσέπες της κοντεύουν να τρυπήσουν από τα πετροδόλαρα, αλλά η «άσημη» Μπολόνια καταλαβαίνει κανείς ότι στον ορίζοντά του έχουν διανοιχθεί ευνοϊκές προοπτικές. Ο λόγος για τον 22χρονο διεθνή φορ με καταγωγή από την Γκάμπια Μούσα Μπάροου, ο οποίος αγωνιζόταν την περασμένη σεζόν στους «ροσομπλού» με τη μορφή δανεισμού από την Αταλάντα. Οι επιδόσεις του (10 ασίστ και εννέα γκολ) κινητοποίησαν τους ιθύνοντες του συλλόγου και με συνοπτικές διαδικασίες έγινε μόνιμος κάτοικος «Ρενάτο Ντ’Αλάρα». Υπέγραψε μέχρι το 2024. Αναμφισβήτητα έχει βάλει πλώρη για ακόμα υψηλότερες πτήσεις, ενώ η επερχόμενη θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σεζόν εκτόξευσης…
Ζοσέ Μουρίνιο
Άλλοτε Μίδας, μαέστρος στη διαχείριση των αποδυτηρίων, ρηξικέλευθος και εκπληκτικός τακτικιστής, σήμερα μοιάζει με αποπροσανατολισμένο κομπάρσο με ξεθωριασμένα ρούχα και χωρίς ατάκες. Ο παραλληλισμός δεν μοιάζει υπερβολικός, καθώς πριν από μερικά χρόνια το να μπει το όνομα του Μουρίνιο στην ίδια πρόταση με εκείνο της Ρόμα θα προξενούσε θυμηδία. Και όχι φυσικά γιατί οι «τζιαλορόσι» είναι ομάδα της σειράς. Κάθε άλλο. Πολύ περισσότερο γιατί ο «Special One» αποτελούσε για πολλούς τον ένα. Τον πρώτο. Τον ασύγκριτο. Τον μοναδικό. Με τις μνημειώδεις ατάκες. Με τις διακρίσεις που πολλοί ονειρεύονται, όμως ελάχιστοι πετυχαίνουν. Όπως το τρεμπλ στην Ίντερ, το άγιο Ευρωπαϊκό δισκοπότηρο με την Πόρτο, την κυριαρχία στην Αγγλία με την Τσέλσι και τόσες άλλες.
Δυστυχώς, η καριέρα του με την πάροδο του χρόνου καταποντίστηκε και η διολίσθηση είχε φρένα ελαττωματικά. Οι αποτυχίες σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τότεναμ τον έκαναν μερικές φορές να μοιάζει πελαγωμένος, όσο και οι παίκτες του. Θαρρείς θύμιζε σκακιστή που θυσιάζει πύργους και αξιωματικούς, χωρίς να έχει κάποιο σχέδιο. Οι παντοτινοί μισητές του «εχθρού του επιθετικού ποδοσφαίρου, του ολετήρα του θεάματος και του ανθρώπου που δίδαξε πρώτος πώς στήνονται σωστά τα λεωφορεία στα γήπεδα», βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να χύσουν δηλητήριο ισχυριζόμενοι ότι η κάθοδος δεν θα έχει γυρισμό. Εντούτοις, κάλλιστα μπορεί φέτος να οδηγήσει τη Ρόμα σε παρθένες, απάτητες κορυφές, εκεί όπου ουδείς το περιμένει. Κάτι ανάλογο έπραξε στην Πόρτο 17 χρόνια πριν…
Σιμόνε Ιντζάγκι
Αν και η εστεμμένη ύστερα από 11 χρόνια πρωταθλήτρια Ιταλίας, Ίντερ, έδειχνε κατόπιν των επινικίων να έχει ελαφρό προβάδισμα ενόψει και του επόμενου πρωταθλήματος, τα οικονομικά προβλήματα επέφεραν κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της. Μπορεί οι ιθύνοντες των «νερατζούρι» να έβλεπαν τον τυφώνα στον ορίζοντα, αλλά τον βάφτιζαν μπουρίνι και ετοιμάζονταν να τον αντιμετωπίσουν με ομπρέλες.
Από το καράβι πήδηξε πρώτος ο θεμέλιος λίθος της επιτυχίας Αντόνιο Κόντε και τον μιμήθηκαν αρκετά καλογυαλισμένα γρανάζια της μηχανής. Ο επιθετικός ογκόλιθος της ομάδας Ρομέλου Λουκάκου που έφυγε με προορισμό την Τσέλσι έναντι 115.000.000 ευρώ σε συνδυασμό με τον για απροσδιόριστο διάστημα απόντα Κρίστιαν Έρικσεν, ένεκα του καρδιακού του προβλήματος, αλλά και τη φυγή του επίσης σημαντικότατου Ασκράφ Χακίμι για την Παρί, προκάλεσαν έντονη δυσαρέσκεια στους φιλάθλους.
Ωστόσο, στο γκρίζο κάδρο υπάρχει μια νότα αισιοδοξίας.
Η έλευση του ταλαντούχου Σιμόνε Ιντζαγκι στο πηδάλιο της ομάδας, ο οποίος άφησε σπουδαία παρακαταθήκη στα 11 χρόνια του στη Λάτσιο (ακαδημίες, βοηθός προπονητή και στη συνέχεια βασικός προπονητής, 133 νίκες σε 249 παιχνίδια ενώ κατέκτησε ένα Κύπελλο, δύο Supercoppa και την οδήγησε επίσης μέχρι τους «16» του Champions League τη φετινή σεζόν και τα προημιτελικά του Europa League τη σεζόν 2017-18), γεννάει ένα χαμόγελο ελπίδας στους πρωταθλητές. Σε περίπτωση… repeat, ο 45χρονος πάλαι ποτέ στράικερ των «λατσιάλι» αξίζει να βγει πρώτος στη σκηνή για να λάβει το χειροκρότημα. Θα έχει όμως συνέχεια το για κάποιους περσινό βεγγαλικό ή θα ξινίσει η σαμπάνια;
Παναγιώτης Ιωάννου
www.bnsports.gr
Σχόλια αναγνωστών