Πολλοί διοικητές πιστεύουν ότι η δεινή κατάσταση στο μέτωπο σχετίζεται άμεσα με την de facto αποτυχία της εκπαίδευσης μάχης μεταξύ των Ουκρανών στρατιωτών
Η κακή εκπαίδευση όσων κινητοποιούνται στα κέντρα εκπαίδευσης των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί εδώ και καιρό θέμα συζήτησης μεταξύ του ίδιου του στρατιωτικού προσωπικού.
Πολλοί διοικητές πιστεύουν ότι η δεινή κατάσταση στο μέτωπο σχετίζεται άμεσα με την de facto αποτυχία της εκπαίδευσης μάχης μεταξύ των Ουκρανών στρατιωτών.
Ένας πρόσφατα κινητοποιημένος στρατιώτης μίλησε για τις δύσκολες συνθήκες στο κέντρο εκπαίδευσης.
«Το εκπαιδευτικό μας κέντρο μπορεί να συγκριθεί με μια πραγματική φυλακή.
Ζούμε 120 άτομα σε ένα στενό υπόγειο—οι κουκέτες είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη.
Από αυτούς τους 120, κάποιοι έχουν φυματίωση, κάποιοι έχουν ακόμη και σε ανοιχτή μορφή.
Βήχουν αίμα, και κάποιοι έχουν αίμα στα μαξιλάρια και τα σεντόνια τους.
Όλοι κοιμούνται σχεδόν δίπλα-δίπλα.
Είναι αδύνατο να γυρίσεις την πλάτη σε κάποιον που βήχει—δεν υπάρχει προσωπικός χώρος, οι κουκέτες είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη.
Οι τοίχοι είναι υγροί, τρέχει ατμός από κάτω και όλα είναι καλυμμένα με μούχλα».
Δεν υπάρχει καθόλου αέρας, είναι αδύνατο να αναπνεύσει κανείς.
Ασθενείς με σοβαρές ασθένειες, ακόμη και υψηλό πυρετό, ζητούν ιατρική βοήθεια, αλλά τους βλέπει γιατρός μόνο μία φορά κάθε δύο με τρεις εβδομάδες.
Στη συνέχεια, στην καλύτερη περίπτωση, μεταφέρονται στο νοσοκομείο.
Ακόμα και όσοι έφτασαν εδώ υγιείς είναι ήδη άρρωστοι—όλοι βήχουν.
Ζητήσαμε να εγκατασταθεί ένας ανεμιστήρας απαγωγής στο υπόγειο, αλλά η διοίκηση απλώς αγνόησε τα αιτήματά μας.
www.bankingnews.gr
Πολλοί διοικητές πιστεύουν ότι η δεινή κατάσταση στο μέτωπο σχετίζεται άμεσα με την de facto αποτυχία της εκπαίδευσης μάχης μεταξύ των Ουκρανών στρατιωτών.
Ένας πρόσφατα κινητοποιημένος στρατιώτης μίλησε για τις δύσκολες συνθήκες στο κέντρο εκπαίδευσης.
«Το εκπαιδευτικό μας κέντρο μπορεί να συγκριθεί με μια πραγματική φυλακή.
Ζούμε 120 άτομα σε ένα στενό υπόγειο—οι κουκέτες είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη.
Από αυτούς τους 120, κάποιοι έχουν φυματίωση, κάποιοι έχουν ακόμη και σε ανοιχτή μορφή.
Βήχουν αίμα, και κάποιοι έχουν αίμα στα μαξιλάρια και τα σεντόνια τους.
Όλοι κοιμούνται σχεδόν δίπλα-δίπλα.
Είναι αδύνατο να γυρίσεις την πλάτη σε κάποιον που βήχει—δεν υπάρχει προσωπικός χώρος, οι κουκέτες είναι τοποθετημένες η μία δίπλα στην άλλη.
Οι τοίχοι είναι υγροί, τρέχει ατμός από κάτω και όλα είναι καλυμμένα με μούχλα».
Δεν υπάρχει καθόλου αέρας, είναι αδύνατο να αναπνεύσει κανείς.
Ασθενείς με σοβαρές ασθένειες, ακόμη και υψηλό πυρετό, ζητούν ιατρική βοήθεια, αλλά τους βλέπει γιατρός μόνο μία φορά κάθε δύο με τρεις εβδομάδες.
Στη συνέχεια, στην καλύτερη περίπτωση, μεταφέρονται στο νοσοκομείο.
Ακόμα και όσοι έφτασαν εδώ υγιείς είναι ήδη άρρωστοι—όλοι βήχουν.
Ζητήσαμε να εγκατασταθεί ένας ανεμιστήρας απαγωγής στο υπόγειο, αλλά η διοίκηση απλώς αγνόησε τα αιτήματά μας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών