Από τον χαρακτηρισμό του πληθωρισμού ως «παροδικού», στις… μετεωρολογικές μεταφορές – Τι δηλωσαν o Jamie Dimon, επικεφαλής της J.P. Morgan και ο John Waldron πρόεδρος της Goldman Sachs
Σχετικά Άρθρα
Το τύπωμα χρήματος από αέρα και οι πολιτικές ενέργειας ή η Ρωσία, ευθύνονται για πληθωρισμό και επισιτιστική κρίση;
ΗΠΑ: Έρχεται η τέλεια οικονομική καταιγίδα – Ιστορικών διαστάσεων χρεοκοπία της πολιτικής Biden
ΕΕ: Συνταγή οικονομικής καταστροφής η απεξάρτηση από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα – Στο 1 τρισ. ευρώ το κόστος της «ενεργειακής μετάβασης»
Οι κορυφαίοι αμερικανοί τραπεζίτες άρχισαν να μιλούν σαν… μετεωρολόγοι.
Την αρχή στην απαγγελία χρησμών έκανε o Jamie Dimon, επικεφαλής της J.P. Morgan που υποστήριξε πριν από λίγες μέρες ότι έβλεπε «μεγάλα σύννεφα θύελλας» στον οικονομικό ορίζοντα, που όμως δεν είχαν ακόμη αποκτήσει χαρακτηριστικά τυφώνα, χωρίς όμως να αποκλείει το ενδεχόμενο.
Λίγες μέρες μετά η πρόβλεψή του ήταν πιο απαισιόδοξη: «Λέω ότι είναι σύννεφα θύελλας, είναι μεγάλα σύννεφα θύελλας εδώ.
Είναι ένας τυφώνας.
Ο τυφώνας είναι ακριβώς εκεί έξω στο βάθος του δρόμου και έρχεται προς το μέρος μας».
Από τη μεριά του ο επικεφαλής της Brian Moynican προσπάθησε να μετριάσει κάπως τον τόνο, χωρίς να αποφεύγει τις αναφορές σε τυφώνες.
Απλώς υποστήριξε ότι στην Βόρεια Καρολίνα, όπου και η έδρα της τράπεζας, είναι πάντα προετοιμασμένοι για τυφώνες.
Όσο για τον John Waldron πρόεδρο της Goldman Sachs, το θέμα δεν ήταν οι μεταφορές με αναφορά στη μετεωρολογία αλλά το γεγονός ότι υπάρχει μια άνευ προηγουμένου σύμπτωση πολλαπλών κραδασμών στο οικονομικό σύστημα.
Δεν μίλησαν... Γιατί;
Οι προειδοποιήσεις του Waldron για το «πιο περίπλοκο και δυναμικό περιβάλλον» που έχει δει ποτέ στην καριέρα του απηχούν τις προειδοποιήσεις που επαναλαμβάνουν εδώ και πολύ καιρό τα εναλλακτικά οικονομικά μέσα.
Με άλλα λόγια, τα ανακλαστικά των διεθνών τραπεζικών στελεχών είναι πολύ αργά σε σύγκριση και δεν κάνουν πολλά για να βοηθήσουν ττην καταστάση
Ίσως οι τραπεζικοί όμιλοι πολισχθδώνδραστηριοτήτων να γνωρίζουν καλά τις αυξανόμενες απειλές για την οικονομία και επέλεξαν να μην πουν τίποτα ανοιχτά μέχρι τώρα, ή ίσως πραγματικά να αγνοούν και μόλις πρόσφατα αφυπνίζονται για την πιθανότητα κορύφωσης της κρίσης.
Και στις δύο περιπτώσεις, είναι αναμφισβήτητο ότι οι ανεξάρτητες πηγές χρηματοοικονομικών ειδήσεων είχαν δίκιο από παλιά σχετικά με την επερχόμενη καταστροφή και ήταν πολύ πιο μπροστά από το mainstream.
Η αυξανόμενη αβεβαιότητα
Όλα αυτά αποτυπώνουν απλώς μια ολοένα και αυξανόμενη αίσθηση ότι η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε αχαρτογράφητα ύδατα, ακριβώς επειδή για πρώτη φορά φαίνεται να σωρεύονται τόσοι παράγοντες αβεβαιότητας.
Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το τελευταίο διάστημα συμπίπτουν:
Πρώτον, μια μεγάλης κλίμακα πολεμική σύγκρουση που έχει οδηγήσει σε μια διαίρεση που είχε να φανεί από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, με ασαφή τον ορίζοντα πότε θα σταματήσει και κυρίως ποιο βαθμό έντασης και ανοιχτής αντιπαράθεσης θα αφήσει πίσω.
Δεύτερον, ένα φάσμα κυρώσεων ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης και μάλιστα στα καύσιμα, το κατεξοχήν εμπόρευμα που μπορεί να προκαλέσει συνολικότερα σοκ, καθώς ουσιαστικά περιορίζεται ριζικά η δυνατότητα ρωσικών εξαγωγών σε μια συγκυρία που ο πλανήτης «διψά» για καύσιμα. Δ
Τριτον, διαρκείς αναστατώσεις στις εφοδιαστικές αλυσίδες που προκαλούν αρνητικές αναταράξεις, με ποιο πρόσφατο παράδειγμα τα lockdowns σε μεγάλες κινεζικές πόλεις, που έρχονται ύστερα από ανάλογα προβλήματα το προηγούμενο διάστημα που έδειξαν ότι η τρέχουσα δομή των αλυσίδων εφοδιασμού είναι πολύ πιο επισφαλής.
Τέταρτον, εντυπωσιακή επιστροφή του πληθωρισμού που ολοένα και περισσότερο δείχνει να μην είναι απλώς το αποτέλεσμα συγκυριακών μεταβολών στη ζήτηση και στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Όλα αυτά αυξάνουν την αβεβαιότητα και τον κίνδυνο κάποια από αυτές τις παραμέτρους να οξυνθεί απότομα και να πυροδοτήσει ένα σοκ που δεν θα μπορεί εύκολα να απορροφηθεί.
Η κρίση του 2008/2009
Οι απότομες παραδοχές από «έγκυρες πηγές» για την οικονομική καταρρευση ποι βιώνουμε κατά κάποιο τρόπο αντικατοπτρίζουν γεγονότα που συνέβησαν ακριβώς πριν από το κραχ της αγοράς παραγώγων του 2008/2009.
Στα μέσα έως τα τέλη του 2007 ιδρύματα όπως το ΔΝΤ και η BIS (Τράπεζα διεθνών Διακανονισμών) άρχισαν να δημοσιεύουν δημόσιες πρεμβάσεις προειδοποιώντας για ένα επικείμενο πιστωτικό κραχ που θα μπορούσε να ανατρέψει τα θεμέλια των διεθνών αγορών και να προκαλέσει μια άλλη Μεγάλη Ύφεση.
Για άλλη μια φορά, ήταν πολύ αργά, αλλά οι ανακοινώσεις προκάλεσαν έκπληξη, καθώς ενίσχυσαν τις προβλέψεις των εναλλακτικών μέσων οικονομικής πληροφόρησης.
Ο παροδικός… πληθωρισμός
Μόλις πριν από ένα χρόνο, οι αναλυτές της JP Morgan και της Goldman Sachs χαρακτήρισαν το εντεινόμενο πρόβλημα πληθωρισμού ως «παροδικό», ενώ συνιστούσαν στους επενδυτές να επιστρέψουν στις μετοχές.
Σήμερα λειτουργούν ως καλοπροαίρετοι μάντεις που προβλέπουν τον κίνδυνο που έρχεται.
Ο χρόνος τελειώνει
Φαίνεται ότι ο τρόπος λειτουργίας των τραπεζικών ιδρυμάτων είναι να παραδέχονται όσο το δυνατόν λιγότερο όταν πρόκειται για πιθανή κατάρρευση έως ότου οι συνθήκες δεν μπορούν πλέον να μετριαστούν ή όταν η αλήθεια δεν μπορεί πλέον να παραβλεφθεί.
Έπειτα, την τελευταία στιγμή και προσποιούνται ότι ήταν οι «ειδικοί» που «είδαν την καταστροφή να έρχεται», προσφέροντας τις υπηρεσίες τους ως δημοσιονομικοί σωτήρες με όλες τις απαντήσεις.
Αν μη τι άλλο, οι πρόσφατες δηλώσεις των Dimon και Waldron τουλάχιστον μας λένε ότι ο χρόνος τελειώνει, γιατί δεν θα έλεγαν τίποτα εάν η κατάρρευση δεν ήταν άμεσα επερχόμενη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών