Άρθρο του Γ Κοφινάκου - Στις μετοχές το ενδιαφέρον και δευτερευόντως στα ομόλογα το ενδιαφέρον των επενδυτών για το 2013 στις διεθνείς αγορές – Χρόνια ασθένεια η κρίση χρέους που δεν θα σκοτώσει τον ασθενή αλλά δεν θα θεραπευτεί γρήγορα

Αν αυτοί οι βασικοί κίνδυνοι αποσοβηθούν, τότε η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται κοντά στο 4.0% - και βέβαια με μεγάλες γεωγραφικές διαφοροποιήσεις. Πιο συγκεκριμένα, η Ευρωζώνη θα έχει μια ανάπτυξη κοντά στο 1%, οι εκτός Ευρωζώνης ευρωπαϊκές χώρες γύρω στο 1.5% και οι αναδυόμενες χώρες τής ανατολικής Ευρώπης θα πλησιάσουν το 3%. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς θα είναι κοντά στο 2.5%, ενώ η Λατινική Αμερική, καθώς έχει επωφεληθεί από την αύξηση των βασικών αγαθών, αναμένεται να απολαύσει ανάπτυξη τής τάξεως τού 4%. Οι Ασιατικές χώρες αλλάζουν ρόλο, και από παραγωγοί για εξαγωγές μονο αρχίζουν να δίνουν έμφαση και στην εσωτερική κατανάλωση. Αυτό θα διατηρήσει την υψηλή παραγωγή τους και τη σχετικά υψηλή ανάπτυξή τους - κοντά στα 6%. Ο πληθωρισμός θα είναι ένας παράγοντας ανησυχίας για ορισμένες χώρες τής περιοχής, αλλά γενικά επικρατεί αισιοδοξία για την Άπω Ανατολή.
Η Κίνα θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί - αν και σε χαμηλότερους ρυθμούς απο τα προηγούμενα χρόνια - τόσο στην ευρύτερη περιοχή, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, με ανάπτυξη που θα πλησιάζει το 7.5%.
Εστιάζοντας στην Ευρώπη, διαφαίνεται η επίδραση τής συνεχιζόμενης αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής και τής απομόχλευσης τού τραπεζικού συστήματος. Χώρες όπως η Γερμανία θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν την εσωτερική ζήτηση ως εργαλείο στήριξης τής ανάπτυξης, ενώ χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία, θα αγωνίζονται να βγουν από την ύφεση. Τα συμπτώματα τής Ευρωπαϊκής κρίσης χρέους είναι σαν μια χρόνια ασθένεια, η οποία δεν είναι τόσο οξεία ώστε να σκοτώσει τον ασθενή, ούτε όμως είναι ελαφριά, ώστε να αποθεραπευτεί εύκολα. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις - και το γνωρίζουν καλά, αλλά το ξορκίζουν για το μέλλον - είναι η δημοσιονομική και πολιτική ενοποίηση τής Ευρώπης.
Οι Προοπτικές των αγορών
Μέσα στο 2012, οι Αγορές οδηγήθηκαν από τις δημοσιονομικές, νομισματικές και νομοθετικές πολιτικές των κυβερνήσεων και των Κεντρικών Τραπεζών. Οι ίδιες πολιτικές θα καθορίσουν και τις προοπτικές για το 2013, με την προσθήκη ίσως κάποιων γεωπολιτικών γεγονότων (Πόλεμος Ισραήλ/Ιράν, Αραβική Άνοιξη, περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεων Κίνας/Ιαπωνίας).  
Τα ομόλογα έχουν για πρώτη φορά ξεπεράσει σε απόδοση τις μετοχές, κάτι που πιθανότατα θα αλλάξει κατά το 2013. Με τα επιτόκια κοντά στο μηδέν και τις τιμές των ομολόγων στα ύψη, οι επενδύσεις σε ομόλογα αρχίζουν να γίνονται υψηλού κινδύνου. Για όσους θέλουν να επενδύσουν σε ομόλογα, μια καλή επιλογή θα ήταν αυτά των αναδυομένων αγορών, ενώ στην Ευρώπη, αν πιστέψουμε ότι η κρίση χρέους δεν θα επιδεινωθεί, ελκυστικές τιμές έχουν τα ομόλογα Ιταλίας, Ισπανίας και σε μικρότερο βαθμό τής Ελλάδας.
Με αυτές τις συνθήκες, φαίνεται μάταιη η προσπάθεια πρόβλεψης τής κατεύθυνσης των μετοχών - αλλά όταν πρέπει να παρθούν επενδυτικές αποφάσεις, χρειάζεται κάποιος επενδυτικός οδηγός. Για τις μετοχές,  πρέπει κανείς να στηρίζεται στις μακροπρόθεσμες προοπτικές τους και στους παράγοντες που βοήθησαν στην άνοδό τους κυρίως στις ΗΠΑ κατά το τελευταίο δωδεκάμηνο. Τώρα πια, οι τιμές των μετοχών στις ΗΠΑ έχουν φτάσει κοντά στα πριν την κρίση επίπεδα, και δείχνουν μια σταθερότητα στα εταιρικά κέρδη τους. Η οποιαδήποτε περαιτέρω άνοδος θα είναι λοιπόν περιορισμένη, με αρκετούς κινδύνους προς βαθειά διόρθωση.
Αν λοιπόν πρέπει να γίνει κάποια επιλογή μετοχών, θα πρέπει να προτιμηθούν επιχειρήσεις με υγιή ισοζύγια, σταθερές και διαφοροποιημένες εισροές, υψηλής ποιότητας μετοχές από Ευρώπη και ΗΠΑ, μετοχές σχετικές με την Ενέργεια και τις αναδυόμενες αγορές. Επίσης, μετοχές επιχειρήσεων τής Βραζιλίας και τής Κίνας, που ασχολούνται με την εσωτερική κατανάλωση, Μεξικανικές τράπεζες και βιομηχανίες, κυκλικές μετοχές από την Άπω Ανατολή. Στην περιφέρεια τής Ευρώπης, προτιμητέες είναι οι εξαγωγικές εταιρίες που έχουν ελκυστικές τιμές.
Φαίνεται πως οι τιμές στα βιομηχανικά και τα πολύτιμα μέταλλα θα παραμείνουν υψηλές, μια και οι κινεζικές ανάγκες σε αυτά θα επανεμφανισθούν.
Το Ευρώ με το δολάριο θα παραμείνουν στα επίπεδα 1.20 – 1.45 και αυτήν τη χρονιά, με το μεγαλύτερο διάστημα κοντύτερα στα μέσα επίπεδα. Το δολάριο, παρά τα δημοσιονομικά ελλείμματα, ενισχύεται από την αναμενόμενη άνοδο των ΗΠΑ στον τομέα τής Ενέργειας, με συμμετοχή στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου.


Γιώργος Κοφινάκος
Εκπρόσωπος StormHarbour UK
Διευθύνων Σύμβουλος Enolia Premium Capital Luxemburg