γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Από τα πλέον παράδοξα στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες ήταν η στάση της Ελλάδος και της Ιρλανδίας.
Η Ελλάδα δέχθηκε σχεδόν τα πάντα ώστε να κερδίσει την επιμήκυνση και να μειωθεί το επιτόκιο στο νέο δάνειο....
Η Ελλάδα δέχθηκε σχεδόν τα πάντα ώστε να κερδίσει την επιμήκυνση και να μειωθεί το επιτόκιο στο νέο δάνειο....
Για να λέμε τα πράγματα ως έχουν η Ελλάδα κινδύνευσε να χρεοκοπήσει όχι γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει τα 110 δις ευρώ αλλά γιατί είναι μια χώρα χωρίς πραγματική παραγωγή και δημιουργία νέου πλούτου και χρωστάει 340 δις ευρώ.
Η ουσία από όλα αυτά είναι ότι οι Ευρωπαίοι έβαλαν την Ελλάδα, τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι και με στρατηγικό στόχο να διασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα 110 δις ευρώ.
Ζήτησαν 50 δις ευρώ αποκρατικοποιήσεις και πωλήσεις με στόχο να διασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα 110 δις και να διασφαλίσουν και μέρος των τραπεζών τους.
Η Ευρώπη λοιπόν κινήθηκε ορθολογικά και η Ελλάδα είπε σε όλα ναι καθώς ήθελε να κερδίσει χρόνο καθώς οι αγορές την πίεζαν για χρεοκοπία.
Η Ελλάδα λοιπόν είπε σε όλα ναι, δέχθηκε τα πάντα και κέρδισε χρόνο.
Η Ιρλανδία στον αντίποδα δεν δέχθηκε να υιοθετήσει τις επιταγές της Ευρώπης και ειδικά της Μέρκελ και όταν ζήτησαν από την Ιρλανδία να αυξήσει τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές είπε ΟΧΙ.
Η Ιρλανδική κυβέρνηση είπε όχι απλά γιατί βλέποντας την κατάσταση της οικονομίας και των τραπεζών αν αύξανε τους φορολογικούς συντελεστές θα επιδείνωνε την ήδη επιδεινωμένη Ιρλανδική οικονομία.
Η Ελλάδα είπε σε όλα ναι, χρωστάει σχεδόν τα πάντα 340 δις ευρώ, θα προχωρήσει σε μεγάλες αποκρατικοποιήσεις και πωλήσεις ύψους 50 δις ευρώ, διαθέτει καλό τραπεζικό σύστημα αλλά μη παραγωγική οικονομία.
Η Ιρλανδία είπε και όχι χρωστάει και αυτή σχεδόν τα πάντα, διαθέτει άκρως προβληματικό τραπεζικό σύστημα και μια ημιπαραγωγική οικονομία.
Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία να διαπιστωθεί αν η Ελλάδα του ναι και η Ιρλανδία του όχι θα έχει πιο θετική πορεία. Ποια από τις δύο χώρες θα μπει γρηγορότερα στην ανάπτυξη;
Η Ελλάδα που λέει σε όλα ναι ή η Ιρλανδία του όχι;
www.bankingnews.gr
Η ουσία από όλα αυτά είναι ότι οι Ευρωπαίοι έβαλαν την Ελλάδα, τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι και με στρατηγικό στόχο να διασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα 110 δις ευρώ.
Ζήτησαν 50 δις ευρώ αποκρατικοποιήσεις και πωλήσεις με στόχο να διασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα 110 δις και να διασφαλίσουν και μέρος των τραπεζών τους.
Η Ευρώπη λοιπόν κινήθηκε ορθολογικά και η Ελλάδα είπε σε όλα ναι καθώς ήθελε να κερδίσει χρόνο καθώς οι αγορές την πίεζαν για χρεοκοπία.
Η Ελλάδα λοιπόν είπε σε όλα ναι, δέχθηκε τα πάντα και κέρδισε χρόνο.
Η Ιρλανδία στον αντίποδα δεν δέχθηκε να υιοθετήσει τις επιταγές της Ευρώπης και ειδικά της Μέρκελ και όταν ζήτησαν από την Ιρλανδία να αυξήσει τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές είπε ΟΧΙ.
Η Ιρλανδική κυβέρνηση είπε όχι απλά γιατί βλέποντας την κατάσταση της οικονομίας και των τραπεζών αν αύξανε τους φορολογικούς συντελεστές θα επιδείνωνε την ήδη επιδεινωμένη Ιρλανδική οικονομία.
Η Ελλάδα είπε σε όλα ναι, χρωστάει σχεδόν τα πάντα 340 δις ευρώ, θα προχωρήσει σε μεγάλες αποκρατικοποιήσεις και πωλήσεις ύψους 50 δις ευρώ, διαθέτει καλό τραπεζικό σύστημα αλλά μη παραγωγική οικονομία.
Η Ιρλανδία είπε και όχι χρωστάει και αυτή σχεδόν τα πάντα, διαθέτει άκρως προβληματικό τραπεζικό σύστημα και μια ημιπαραγωγική οικονομία.
Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία να διαπιστωθεί αν η Ελλάδα του ναι και η Ιρλανδία του όχι θα έχει πιο θετική πορεία. Ποια από τις δύο χώρες θα μπει γρηγορότερα στην ανάπτυξη;
Η Ελλάδα που λέει σε όλα ναι ή η Ιρλανδία του όχι;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών