γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Με μία σχολική τάξη παρομοιάζει την ευρωζώνη η στήλη του "Καρλομάγνου" (Charlemagne) του Economist, όπου μετά από μία "μέτρια" χρονιά επανέρχονται οι μαθητές στην τάξη για ένα βραχύβιο σχολικό έτος.
Η Ελλάδα ήταν η χειρότερη μαθήτρια, ωστόσο αποφεύχθηκε η αποβολή της από την τάξη, ενώ τη νέα χρονιά θα λάβει ακόμη επιπλέον βοήθεια. Η Λετονία θα μπει σε πρόγραμμα από τον Ιανουάριο, ενώ η Ιρλανδία, ως η καλύτερη μεταξύ των αδυνάτων μαθήτρια θα περάσει το πρόγραμμα διάσωσης της.
Αυτές τις μέρες οι επενδυτές εγκαταλείπουν τις αναδυόμενες αγορές και άλλα μέρη του πλανήτη, αλλά όχι τη γηραιά ήπειρο. Ένας λόγος είναι ότι η οικονομία επιστρέφει στην ανάπτυξη ή, καλύτερα, σταματά να συρρικνώνεται.
Ωστόσο, ο φόβος είναι τριπλός. Πρώτον, η ανάπτυξη μπορεί να είναι τόσο αναιμική που να μην μπορεί να αναστρέψει την επιδείνωση της ανεργίας. Δεύτερον, υπό δυσμενείς συνθήκες η ευρωπαϊκή πολιτική μπορεί να αποσταθεροποιηθεί, με τους απογοητευμένους ψηφοφόρους να στρέφονται προς τα περιθωριακά κόμματα. Τρίτον, εάν δεν υπάρχει ο φόβος για επικείμενη καταστροφή, μπορεί να χαλαρώσει η πίεση των κυβερνήσεων για τις απαιτούμενες αλλαγές.
Σύμφωνα με τη στήλη πολλά είναι ακόμη αυτά που πρέπει να γίνουν, αλλά ο χρόνος είναι λίγος. Οι τράπεζες πρέπει να βελτιώσουν τους ισολογισμούς τους, ενώ η τραπεζική ένωση πρέπει να προχωρήσει άμεσα για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του τομέα. Θα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, θα πρέπει να εκβαθυνθεί η ενιαία αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών.
Το λυπηρό είναι ότι οι Βρυξέλλες δεν βιάζονται. Το Κοινοβούλιο Ευρωπαϊκό, το οποίο πρέπει να εγκρίνει σχεδόν όλη τη νέα νομοθεσία, θα σταματήσει να λειτουργεί τον Απρίλιο, πριν από τις εκλογές του Μαΐου. Η Angela Merkel, η Γερμανίδα καγκελάριος, είναι απασχολημένη με την επανεκλογή της, ενώ η κρίση του ευρώ υπήρξε ένα δευτερεύον ζήτημα στην γερμανική εκστρατεία μέχρι τις τελευταίες ημέρες, όταν ο υπουργός Οικονομικών, W. Schaeuble, έσπασε μια σιωπηρή συμφωνία να μην μιλήσει κανείς για την Ελλάδα πριν την ψηφοφορία του Σεπτεμβρίου. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα δισεκατομμύρια για να συνεχίσει, και το ΔΝΤ επιμένει ότι η τρύπα θα αυξηθεί το τρέχον έτος. Ωστόσο, περισσότερα δάνεια δεν θα βοηθήσουν τη χώρα, η οποία ήδη δεν μπορεί να εξοφλήσει τα τρέχοντα. Κατά τους προσεχείς μήνες, η Γερμανία και άλλα κράτη που δάνεισαν την Ελλάδα θα πρέπει να διαγράψουν μέρος των δανείων που της έδωσαν, η να επεκτείνουν τη λήξης τους.
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αρχής για την αναδιάρθρωση των προβληματικών τραπεζών, με τη χρησιμοποίηση συγκεντρωμένων ευρωπαϊκών κονδυλίων. Η Γερμανία δεν θέλει να πληρώσει για τις αποτυχίες των τραπεζών των άλλων χωρών. Μάλιστα, όπως αναφέρει η πρόταση της Επιτροπής, που ανακοινώθηκε πριν από τις θερινές διακοπές, παραβιάζει τις ισχύουσες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να περιμένουμε μεγάλη αλλαγή από τη Γερμανία. Όποιος αναδειχθεί καγκελάριος (σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι η κ. Merkel) θα τηρήσει την ίδια πράξη εξισορρόπησης: ελαχιστοποίηση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, μέχρι του σημείου της διαβεβαίωσης ότι το ευρώ δεν θα διαλυθεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το επόμενο ευρωκοινοβούλιο που θα αναδειχθεί θα περιλαμβάνει πολλούς περισσότερους ευρωσκεπτικιστές. Κάποιοι , όπως ο Nigel Farage κόμματος της Ανεξαρτησίας της Μεγάλης Βρετανίας, έχουν χρησιμοποιήσει την έδρα τους στο Στρασβούργο ως εφαλτήριο για την άσκηση εθνικής πολιτικής. Έτσι το πολιτικό κλίμα που θα διαμορφωθεί θα εμποδίζει τη μεταρρύθμιση.
Και ο "Καρλομάγνος" καταλήγει:
Σε περίπτωση που όλα αυτά τα προβλήματα καταστούν δυσεπίλυτα, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν ετοιμάσει ένα σχέδιο διαφυγής. Αντί να εισηγηθούν αλλαγή της συνθήκης της ΕΕ, θα μπορούν να τροποποιήσουν το καταστατικό του ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Οι Γάλλοι θα ασκούν μεγαλύτερη επιρροή στην οικονομική πολιτική μέσα σε ένα διακυβερνητικό σύστημα, ενώ οι Γερμανοί θα διατηρήσουν το δικαίωμα βέτο σε θέματα παροχής χρημάτων. Οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν είναι μέλη του ESM, θα απομονωθούν. Όμως ακόμη και αυτό σύστημα πρέπει να περάσει το τεστ των αγορών, προοπτική μάλλον αφμίβολη.
Έτσι η λύση είναι η εξής: Μεταρρύθμιση, μεταρρύθμιση, μεταρρύθμιση...
www.bankingnews.gr
Αυτές τις μέρες οι επενδυτές εγκαταλείπουν τις αναδυόμενες αγορές και άλλα μέρη του πλανήτη, αλλά όχι τη γηραιά ήπειρο. Ένας λόγος είναι ότι η οικονομία επιστρέφει στην ανάπτυξη ή, καλύτερα, σταματά να συρρικνώνεται.
Ωστόσο, ο φόβος είναι τριπλός. Πρώτον, η ανάπτυξη μπορεί να είναι τόσο αναιμική που να μην μπορεί να αναστρέψει την επιδείνωση της ανεργίας. Δεύτερον, υπό δυσμενείς συνθήκες η ευρωπαϊκή πολιτική μπορεί να αποσταθεροποιηθεί, με τους απογοητευμένους ψηφοφόρους να στρέφονται προς τα περιθωριακά κόμματα. Τρίτον, εάν δεν υπάρχει ο φόβος για επικείμενη καταστροφή, μπορεί να χαλαρώσει η πίεση των κυβερνήσεων για τις απαιτούμενες αλλαγές.
Σύμφωνα με τη στήλη πολλά είναι ακόμη αυτά που πρέπει να γίνουν, αλλά ο χρόνος είναι λίγος. Οι τράπεζες πρέπει να βελτιώσουν τους ισολογισμούς τους, ενώ η τραπεζική ένωση πρέπει να προχωρήσει άμεσα για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του τομέα. Θα πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων, θα πρέπει να εκβαθυνθεί η ενιαία αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών.
Το λυπηρό είναι ότι οι Βρυξέλλες δεν βιάζονται. Το Κοινοβούλιο Ευρωπαϊκό, το οποίο πρέπει να εγκρίνει σχεδόν όλη τη νέα νομοθεσία, θα σταματήσει να λειτουργεί τον Απρίλιο, πριν από τις εκλογές του Μαΐου. Η Angela Merkel, η Γερμανίδα καγκελάριος, είναι απασχολημένη με την επανεκλογή της, ενώ η κρίση του ευρώ υπήρξε ένα δευτερεύον ζήτημα στην γερμανική εκστρατεία μέχρι τις τελευταίες ημέρες, όταν ο υπουργός Οικονομικών, W. Schaeuble, έσπασε μια σιωπηρή συμφωνία να μην μιλήσει κανείς για την Ελλάδα πριν την ψηφοφορία του Σεπτεμβρίου. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα δισεκατομμύρια για να συνεχίσει, και το ΔΝΤ επιμένει ότι η τρύπα θα αυξηθεί το τρέχον έτος. Ωστόσο, περισσότερα δάνεια δεν θα βοηθήσουν τη χώρα, η οποία ήδη δεν μπορεί να εξοφλήσει τα τρέχοντα. Κατά τους προσεχείς μήνες, η Γερμανία και άλλα κράτη που δάνεισαν την Ελλάδα θα πρέπει να διαγράψουν μέρος των δανείων που της έδωσαν, η να επεκτείνουν τη λήξης τους.
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αρχής για την αναδιάρθρωση των προβληματικών τραπεζών, με τη χρησιμοποίηση συγκεντρωμένων ευρωπαϊκών κονδυλίων. Η Γερμανία δεν θέλει να πληρώσει για τις αποτυχίες των τραπεζών των άλλων χωρών. Μάλιστα, όπως αναφέρει η πρόταση της Επιτροπής, που ανακοινώθηκε πριν από τις θερινές διακοπές, παραβιάζει τις ισχύουσες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να περιμένουμε μεγάλη αλλαγή από τη Γερμανία. Όποιος αναδειχθεί καγκελάριος (σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι η κ. Merkel) θα τηρήσει την ίδια πράξη εξισορρόπησης: ελαχιστοποίηση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, μέχρι του σημείου της διαβεβαίωσης ότι το ευρώ δεν θα διαλυθεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το επόμενο ευρωκοινοβούλιο που θα αναδειχθεί θα περιλαμβάνει πολλούς περισσότερους ευρωσκεπτικιστές. Κάποιοι , όπως ο Nigel Farage κόμματος της Ανεξαρτησίας της Μεγάλης Βρετανίας, έχουν χρησιμοποιήσει την έδρα τους στο Στρασβούργο ως εφαλτήριο για την άσκηση εθνικής πολιτικής. Έτσι το πολιτικό κλίμα που θα διαμορφωθεί θα εμποδίζει τη μεταρρύθμιση.
Και ο "Καρλομάγνος" καταλήγει:
Σε περίπτωση που όλα αυτά τα προβλήματα καταστούν δυσεπίλυτα, η Γαλλία και η Γερμανία έχουν ετοιμάσει ένα σχέδιο διαφυγής. Αντί να εισηγηθούν αλλαγή της συνθήκης της ΕΕ, θα μπορούν να τροποποιήσουν το καταστατικό του ταμείου διάσωσης της ευρωζώνης, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Οι Γάλλοι θα ασκούν μεγαλύτερη επιρροή στην οικονομική πολιτική μέσα σε ένα διακυβερνητικό σύστημα, ενώ οι Γερμανοί θα διατηρήσουν το δικαίωμα βέτο σε θέματα παροχής χρημάτων. Οι Βρετανοί, οι οποίοι δεν είναι μέλη του ESM, θα απομονωθούν. Όμως ακόμη και αυτό σύστημα πρέπει να περάσει το τεστ των αγορών, προοπτική μάλλον αφμίβολη.
Έτσι η λύση είναι η εξής: Μεταρρύθμιση, μεταρρύθμιση, μεταρρύθμιση...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών