Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Οφθαλμόν αντί οφθαλμού - Δύση και Ισραήλ έχουν μπροστά τους έναν θανάσιμο εχθρό - Το Ισλάμ ενώνεται και ο πολυπολικός κόσμος έρχεται

Οφθαλμόν αντί οφθαλμού - Δύση και Ισραήλ έχουν μπροστά τους έναν θανάσιμο εχθρό - Το Ισλάμ ενώνεται και ο πολυπολικός κόσμος έρχεται
Ο πολυπολικός κόσμος ενισχύει κάθε μέρα τη θέση του - Αναδύεται ο ισλαμικός πόλος και η δυτική ηγεμονία εξασθενεί,
Σχετικά Άρθρα
Στο Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας, δύο καταστροφές σημειώθηκαν η μία μετά την άλλη: μια επίθεση της Hamas στο εβραϊκό κράτος -με πολλές απώλειες αμάχων και ομηρίες- και τα ισραηλινά αντίποινα στη Λωρίδα της Γάζας, που ήταν πολλαπλάσια σε σκληρότητα και ο αριθμός των θυμάτων αμάχων, ιδίως γυναικών και παιδιών.
«Η χερσαία επιχείρηση των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων έκανε την κατάσταση ακόμη πιο καταστροφική και ο αριθμός των νεκρών - συμπεριλαμβανομένων παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων - αυξήθηκε σε αφάνταστες διαστάσεις.
Και τα δύο αποτελούν κατάφωρες παραβιάσεις των φυσικών δικαιωμάτων των ανθρώπων, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν» εξηγεί σε ανάλυσή του ο φιλόσοφος – ερευνητής και σύμβουλος του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin, Aleksandr Dugin.

Lex Talionis


«Αλλά την ίδια στιγμή, οι αρχές του lex talionis («οφθαλμόν αντί οφθαλμού») που εφαρμόζει το Ισραήλ οδήγησαν σε μια πραγματική μεγάλης κλίμακας γενοκτονία του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, ο οποίος ήταν ήδη αναγκασμένος να ζήσει στις τερατώδεις συνθήκες της ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Η Hamas διέπραξε μια πράξη τρομοκρατίας, το Ισραήλ απάντησε με μια πράξη γενοκτονίας πλήρους κλίμακας.
Και οι δύο έθεσαν τον εαυτό τους εκτός του πλαισίου του νόμου και των αποδεκτών ανθρώπινων μεθόδων επίλυσης πολιτικών αντιθέσεων», σημειώνει.
«Αλλά μετά αρχίζει η γεωπολιτική. Αν και το μέγεθος του εγκλήματος του Ισραήλ είναι πολύ μεγαλύτερο, η εκτίμηση του τι συμβαίνει στη Λωρίδα της Γάζας δεν εξαρτάται από αυτό, αλλά από βαθύτερα γεωπολιτικά πρότυπα.
Ας τα εξετάσουμε μεμονωμένα από την ηθική πλευρά του προβλήματος.
Η υπάρχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων είναι μεταβατική.
Σήμερα υπάρχει μια μετάβαση από έναν μονοπολικό κόσμο (που προέκυψε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τη διάλυση του σοβιετικού στρατοπέδου) σε έναν πολυπολικό.
Οι πόλοι ενός πολυπολικού κόσμου αναδύονται ήδη αρκετά καθαρά. Αυτές είναι η Ρωσία, η Κίνα, ο ισλαμικός κόσμος, η Ινδία και η Αφρική και η Λατινική Αμερική.
Στην πραγματικότητα, αυτοί είναι ολόκληροι ανεξάρτητοι πολιτισμοί.
Οι κυριότεροι εκπροσωπούνται στους BRICS, οι οποίοι - ειδικά μετά τη σύνοδο κορυφής του 2023 στο Γιοχάνεσμπουργκ - ενώνουν όλους αυτούς τους πολιτισμούς (η είσοδος της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράν και της Αιγύπτου σηματοδοτεί την παρουσία βασικών χωρών του ισλαμικού κόσμου, η Αιθιοπία ενισχύει τον αφρικανικό παράγοντα, και η Αργεντινή συμπληρώνει τον πυρήνα των χωρών της Νότιας Αμερικής)» υποστηρίζει ο Dugin.
gaza_8.JPG


Ενισχύεται ο πολυπολικός κόσμος - Εξασθενεί η δυτική ηγεμονία

«Ο πολυπολικός κόσμος ενισχύει κάθε μέρα τη θέση του.
Η δυτική ηγεμονία εξασθενεί.
Ωστόσο, η ηγεσία της Δύσης, και πρωτίστως των Ηνωμένων Πολιτειών, επιδιώκει να διατηρήσει τη μονοπολικότητα με κάθε κόστος και να επιμείνει στην πλήρη στρατιωτική, πολιτική, οικονομική, πολιτιστική και ιδεολογική κυριαρχία της.
Αυτή είναι η κύρια αντίφαση της εποχής μας: η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μεταξύ της μονοπολικότητας και της πολυπολικότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξεταστούν οι κύριες συγκρούσεις και διαδικασίες της παγκόσμιας πολιτικής.
Είναι η επιθυμία να αποδυναμωθεί η κυρίαρχη Ρωσία ως μια επανίδρυση ως ανεξάρτητος πόλος που εξηγεί τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, η Ρωσία γνωρίζει καλά ότι δεν μπορεί να είναι ένας από τους δύο πόλους, όπως ήταν την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.
Νέοι πολιτισμοί αναδύονται — και η Ρωσία βλέπει σε αυτούς συμμάχους και εταίρους την αληθινή και ισότιμη πολυπολικότητα.
Ο κόσμος δεν το έχει συνειδητοποιήσει ακόμη αυτό, αλλά σταδιακά η πολυπολική συνείδηση αυξάνεται και ενισχύεται.
Το ίδιο ισχύει και για το πρόβλημα της Ταϊβάν, η οποία θα μπορούσε να γίνει (και κάποια μέρα θα γίνει) η επόμενη πρώτη γραμμή μεταξύ της μονοπολικότητας και της πολυπολικότητας - αυτή τη φορά στον Ειρηνικό Ωκεανό», συνεχίζει ο Ρώσος φιλόσοφος.
«Όμως τα γεγονότα στο Ισραήλ, η επίθεση της Ηamas και η εκδικητική γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ έχουν ανοίξει μια διαφορετική πρώτη γραμμή.
Τώρα η Δύση, μέσω της άνευ όρων και μονομερούς, μεροληπτικής (όπως στην Ουκρανία) υποστήριξης προς το Ισραήλ, παρά τον κραυγαλέο χαρακτήρα των εγκλημάτων του Τελ Αβίβ κατά του άμαχου πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας, έχει εισέλθει σε μια φάση αντιπαράθεσης με ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο», τονίζει ο σύμβουλος του Putin.
«Έτσι, ένας άλλος πόλος ήρθε στο προσκήνιο - ο ισλαμικός. Μπροστά σε αυτό που κάνει το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και στα υπόλοιπα παλαιστινιακά εδάφη, και με δεδομένες τις αδικίες του παρελθόντος σε βάρος του παλαιστινιακού πληθυσμού, που οδηγήθηκε σε γκέτο και επιφυλάξεις στη γη του, ο ισλαμικός κόσμος δεν μπορεί να μην συνειδητοποιήσει την ενότητά του», επισημαίνει ο Dugim.
Palestinians look for survivers in buildings destroyed in the Israeli bombardment of the Gaza Strip in Rafah, Sunday, Oct. 22, 2023. (AP Photo/Hatem Ali)

Το Ισλάμ ενώνεται


«Η παλαιστινιακή υπόθεση ενώνει σήμερα Σουνίτες, Σιίτες, Τούρκους, Ιρανούς και τις αντίπαλες πλευρές των εσωτερικών συγκρούσεων στην Υεμένη, τη Συρία, το Ιράκ ή τη Λιβύη. Επηρεάζει άμεσα τους μουσουλμάνους στο Πακιστάν και την Ινδονησία, τη Μαλαισία και το Μπαγκλαντές.
Δεν αφήνει αδιάφορους τους μουσουλμάνους που ζουν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, τη Ρωσία ή την Αφρική. Και φυσικά, οι Παλαιστίνιοι της Γάζας και της Δυτικής Όχθης, παρά τις πολιτικές τους διαφορές, είναι σήμερα ενωμένοι στον αγώνα για την αξιοπρέπειά τους.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν να αμβλύνουν τη συσπείρωση των μουσουλμάνων γύρω από το Παλαιστινιακό ζήτημα, να τους χωρίσουν σε ομάδες και να τους αναγκάσουν με τη βία και την πονηριά να εξομαλύνουν τις σχέσεις με το Ισραήλ.
Όμως, όλη αυτή η πολιτική κατέρρευσε τον Οκτώβριο.
Η ξεκάθαρη υποστήριξη προς το Ισραήλ, ακόμη και μετά από όσα έχει ήδη διαπράξει στη Λωρίδα της Γάζας μπροστά σε όλη την ανθρωπότητα, αναγκάζει τον ισλαμικό κόσμο να ξεπεράσει τις εσωτερικές αντιφάσεις του και να εισέλθει σε άμεση αντιπαράθεση με τη Δύση.
Το Ισραήλ, όπως και η Ουκρανία, είναι απλώς ένας αντιπρόσωπος της δυτικής ηγεμονίας, αλαζονικός και σκληρός, χωρίς να διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, με ρατσιστικές ομιλίες και πράξεις, αλλά δεν είναι αυτοί το πρόβλημα», σημειώνει ο Ρώσος φιλόσοφος.
gaza_fire.jpg

Η Δύση δεν έχει τίποτα κοινό με τον Χριστιανισμό

«Η σύγκρουση στη Λωρίδα της Γάζας (και ευρύτερα στην Παλαιστίνη συνολικά) είναι μια άμεση πρόκληση που τίθεται σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο, τον ισλαμικό πολιτισμό.
Όχι σε κάποιον συγκεκριμένο λαό - ούτε καν σε όλους τους Άραβες.
Η Δύση, στην πραγματικότητα, έχει μπει σε πόλεμο με το Ισλάμ ως τέτοιο. Σχεδόν όλοι οι ηγέτες το καταλαβαίνουν πολύ καλά: από το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας μέχρι τον Erdogan, από τον Αγιατολάχ Khamenei μέχρι την ηγεσία του Πακιστάν, από την Τυνησία μέχρι το Μπαχρέιν, από τους Σαλαφίτες και τους Ουαχαμπίτες μέχρι τους Σιίτες και τους Σούφι.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι στην ίδια την Παλαιστίνη, στη Συρία, τη Λιβύη, τον Λίβανο, οι σιίτες και οι σουνίτες πρέπει τώρα να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους, να αποδείξουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι ένας ανεξάρτητος κυρίαρχος πολιτισμός που δεν θα επιτρέψει να αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο», συνεχίζει ο Dugin.
«Ο Erdogan απείλησε τη Δύση με τζιχάντ και θυμήθηκε τις Σταυροφορίες. Αυτή είναι μια πολύ ατυχής σύγκριση.
Η σύγχρονη παγκοσμιοποιητική Δύση δεν έχει τίποτα κοινό με τον χριστιανικό πολιτισμό. Πριν από πολλούς αιώνες, η Δύση διέκοψε τους δεσμούς με τον χριστιανικό πολιτισμό και πήρε το μέρος του υλισμού, του αθεϊσμού και του ατομικισμού.
Ο Χριστιανισμός δεν έχει καμία σχέση με την υλική επιστήμη, με το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα του γυμνού κέρδους, με τη νομιμοποίηση των διαστροφών και την ανακήρυξη της παθολογίας ως κανόνα, με την προθυμία να προχωρήσουμε στη μετα-ανθρώπινη ύπαρξη.
Η σύγχρονη Δύση είναι ένα αντιχριστιανικό φαινόμενο και δεν κουβαλά κανέναν σταυρό.
Το Ισραήλ είναι ένα εβραϊκό και κοσμικό κράτος, δυτικό, και σίγουρα δεν έχει τίποτα κοινό με τον Χριστιανισμό. Επομένως, εάν ο μουσουλμανικός κόσμος συγκρουστεί με τη Δύση, δεν θα είναι ως ο πολιτισμός του Χριστού, αλλά ως ο πολιτισμός του Αντίχριστου, του Dajjal, του δόλιου Μεσσία στο Ισλάμ», καταλήγει ο σύμβουλος του Ρώσου προέδρου.


www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης