Ούτε ο χειμώνας, ο οποίος φυσικά απαιτεί αύξηση της χρήσης φυσικού αερίου, φαίνεται να αποτελεί κίνητρο για τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές τους σχετικά με τη Ρωσία
Τον παραλογισμό των ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά τις Ρωσίας αναδεικνύει ο Lucas Leiroz, ερευνητής στις Κοινωνικές Επιστήμες στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, επισημαίνοντας ότι όπως ήταν αναμενόμενο, οι αντιρωσικές κυρώσεις έχουν ήδη αρνητικές επιπτώσεις στις ευρωπαϊκές χώρες και επηρεάζουν άμεσα τις ζωές των απλών ανθρώπων.
Μεταξύ Αυγούστου και Νοεμβρίου 2022, η ΕΕ μείωσε τη χρήση φυσικού αερίου κατά περισσότερο από 20%, σε σύγκριση με τα ποσοστά της τελευταίας πενταετίας.
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν στις 20 Δεκεμβρίου ως αποτέλεσμα έρευνας της Eurostat.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της ΕΕ, η μείωση είναι ενδεικτική της επιτυχίας των προσπαθειών του ευρωπαϊκού μπλοκ να μειώσει την εξάρτησή του από το ρωσικό αέριο.
"Οικονομία" ενέργειας
Σχεδόν όλα τα κράτη της ΕΕ ανέφεραν μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου, με δεκαοκτώ από αυτά να καταγράφουν πτώση άνω του 15%, που ήταν ο στόχος που έθεσε το μπλοκ.
Η χώρα που ανέφερε το υψηλότερο ποσοστό μείωσης ήταν η Φινλανδία, με πτώση 52,7% στην εγχώρια χρήση.
Υψηλά ποσοστά πτώσης παρουσίασαν επίσης η Λετονία (43,2%) και η Λιθουανία (41,6%), ενώ, από την άλλη πλευρά, έξι κράτη ήταν κάτω από τον στόχο του 15%.
Η Μάλτα (7,1%) και η Σλοβακία (2,6%) ήταν οι μόνες χώρες που σημείωσαν αύξηση στην κατανάλωση, αποτυγχάνοντας απολύτως να επιτύχουν τους ευρωπαϊκούς στόχους.
Στην πραγματικότητα, ο στόχος του 15% δεν φαίνεται καθόλου εύκολο να επιτευχθεί.
Η τιμή αντιστοιχεί σε μεγάλο όγκο ενέργειας, η οποία σίγουρα δεν είναι «απαραίτητη» για καμία χώρα.
Ωστόσο, αυτός ο στόχος ήταν η «συναίνεση» μεταξύ των ευρωπαίων πολιτικών κατά τη σύνοδο του Συμβουλίου της ΕΕ τον Αύγουστο, θέμα της οποίας ήταν η δημιουργία ενός νέου ενεργειακού κανονισμού.
Στόχος είναι να επιτευχθούν, την περίοδο μεταξύ Αυγούστου 2022 και Μαρτίου 2023, τα χαμηλότερα ποσοστά φυσικού αερίου των τελευταίων πέντε ετών.
Έτσι, το μπλοκ ελπίζει ότι οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα εξαρτηθούν λιγότερο από τις ρωσικές προμήθειες, διασφαλίζοντας την ικανότητα των χωρών να ξεκινήσουν μια εποχή περιορισμού της ενέργειας.
Ώθηση στις ΑΕΠ
Ο έλεγχος της ενέργειας είναι κάτι που οι Ευρωπαίοι προωθούν εδώ και πολύ καιρό, αναφέρει ο Leiroz.
Οι πολιτικές περιορισμού εξυπηρετούν τα συμφέροντα εκείνων των οικονομικών ελίτ που ενδιαφέρονται να αναπτύξουν τη λεγόμενη «πράσινη» αγορά, η οποία καθοδηγείται από τον καπιταλιστικό περιβαλλοντισμό και την ατζέντα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Ωστόσο, η κατάσταση είναι πλέον διαφορετική, καθώς δεν είναι οικολογικοί λόγοι που οδηγούν αυτή τη δραστική μείωση της κατανάλωσης στις χώρες της ΕΕ, αλλά το απλό γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον άφθονη και φθηνή πηγή ενέργειας για την Ευρώπη.
Αυτή η πηγή ήταν πάντα η Ρωσία, η οποία, ως σημαντικός παραγωγός φυσικού αερίου και όντας γεωγραφικά κοντά στα έθνη της ΕΕ, προμήθευε το εμπόρευμα χωρίς ανησυχίες για πολιτική ή ιδεολογική ευθυγράμμιση, εστιάζοντας μόνο σε αμοιβαία επωφελή οικονομική συνεργασία.
Η ΕΕ, ωστόσο, αποφάσισε να τηρήσει τις αντιρωσικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ, υιοθετώντας μια απολύτως αντιστρατηγική και παράλογη στάση, η οποία βλάπτει τα συμφέροντα των ίδιων των Ευρωπαίων πολιτών.
Μέτρα απόγνωσης
Η μείωση της χρήσης του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου δεν είναι το αποτέλεσμα μιας λογικής σκέψης για την αναζήτηση βελτιώσεων στην ήπειρο, αλλά απλώς ένα απεγνωσμένο μέτρο για να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε τις χώρες της ΕΕ οικονομικά ενεργές εν μέσω των ελλείψεων στην παροχή αερίου.
Η ενεργειακή αστάθεια αναγκάζει τις χώρες να μειώσουν την κατανάλωση, χωρίς να έχουν πραγματικό κυρίαρχο συμφέρον από την πλευρά των κρατών να λειτουργήσουν αυτή τη μείωση.
Μακροπρόθεσμα, αυτές οι πολιτικές γίνονται πραγματικά μη βιώσιμες.
Ορισμένες χώρες αναζητούν εναλλακτικές διαδρομές φυσικού αερίου.
Τα κράτη στο δυτικό τμήμα της ηπείρου προσπαθούν να συνεργαστούν με τη Γαλλία για την απόκτηση φυσικού αερίου από το Σαχέλ, ενώ, από την άλλη πλευρά, οι εξαγωγές αερίου των ΗΠΑ στην Ευρώπη γίνονται η κύρια αγορά για τις αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες.
Ωστόσο, για τα κράτη στις πιο κεντρικές και ανατολικές περιοχές της Ευρώπης και με μεγάλο βιομηχανικό όγκο, όπως η Γερμανία, η απουσία ρωσικού εφοδιασμού φαίνεται αφόρητη, χωρίς άλλο τρόπο να εγγυηθεί πραγματική ενεργειακή σταθερότητα – ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Εμμονές με τις κυρώσεις
Ωστόσο, τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει την πεποίθηση της ΕΕ ότι ο αντιρωσικός καταναγκασμός είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης της τρέχουσας κρίσης.
Το μπλοκ ενέκρινε πρόσφατα ένα νέο πακέτο κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένου ενός ανώτατου ορίου τιμών για το ρωσικό πετρέλαιο και τα διυλισμένα προϊόντα.
Ούτε ο χειμώνας, ο οποίος φυσικά απαιτεί αύξηση της χρήσης φυσικού αερίου, φαίνεται να αποτελεί κίνητρο για τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές τους σχετικά με τη Ρωσία.
Πράγματι, αυτό που μπορούμε να περιμένουμε είναι δύο σενάρια: είτε τα ευρωπαϊκά κράτη θα αντιστρέψουν τις αντιρωσικές πολιτικές τους ανεξάρτητα, αγνοώντας τις παράλογες συστάσεις της ΕΕ, είτε οι πολίτες αυτών των χωρών θα κλιμακώσουν τελικά τις μαζικές διαμαρτυρίες, ενισχύοντας το ευρωσκεπτικιστικό κύμα.
Και στις δύο περιπτώσεις, ένα είναι βέβαιο: κάποια στιγμή η παθητική υποταγή της Ευρώπης στις ΗΠΑ θα φτάσει στο τέλος της.
www.bankingnews.gr
Μεταξύ Αυγούστου και Νοεμβρίου 2022, η ΕΕ μείωσε τη χρήση φυσικού αερίου κατά περισσότερο από 20%, σε σύγκριση με τα ποσοστά της τελευταίας πενταετίας.
Τα στοιχεία δημοσιεύθηκαν στις 20 Δεκεμβρίου ως αποτέλεσμα έρευνας της Eurostat.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της ΕΕ, η μείωση είναι ενδεικτική της επιτυχίας των προσπαθειών του ευρωπαϊκού μπλοκ να μειώσει την εξάρτησή του από το ρωσικό αέριο.
"Οικονομία" ενέργειας
Σχεδόν όλα τα κράτη της ΕΕ ανέφεραν μείωση στην κατανάλωση φυσικού αερίου, με δεκαοκτώ από αυτά να καταγράφουν πτώση άνω του 15%, που ήταν ο στόχος που έθεσε το μπλοκ.
Η χώρα που ανέφερε το υψηλότερο ποσοστό μείωσης ήταν η Φινλανδία, με πτώση 52,7% στην εγχώρια χρήση.
Υψηλά ποσοστά πτώσης παρουσίασαν επίσης η Λετονία (43,2%) και η Λιθουανία (41,6%), ενώ, από την άλλη πλευρά, έξι κράτη ήταν κάτω από τον στόχο του 15%.
Η Μάλτα (7,1%) και η Σλοβακία (2,6%) ήταν οι μόνες χώρες που σημείωσαν αύξηση στην κατανάλωση, αποτυγχάνοντας απολύτως να επιτύχουν τους ευρωπαϊκούς στόχους.
Στην πραγματικότητα, ο στόχος του 15% δεν φαίνεται καθόλου εύκολο να επιτευχθεί.
Η τιμή αντιστοιχεί σε μεγάλο όγκο ενέργειας, η οποία σίγουρα δεν είναι «απαραίτητη» για καμία χώρα.
Ωστόσο, αυτός ο στόχος ήταν η «συναίνεση» μεταξύ των ευρωπαίων πολιτικών κατά τη σύνοδο του Συμβουλίου της ΕΕ τον Αύγουστο, θέμα της οποίας ήταν η δημιουργία ενός νέου ενεργειακού κανονισμού.
Στόχος είναι να επιτευχθούν, την περίοδο μεταξύ Αυγούστου 2022 και Μαρτίου 2023, τα χαμηλότερα ποσοστά φυσικού αερίου των τελευταίων πέντε ετών.
Έτσι, το μπλοκ ελπίζει ότι οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα εξαρτηθούν λιγότερο από τις ρωσικές προμήθειες, διασφαλίζοντας την ικανότητα των χωρών να ξεκινήσουν μια εποχή περιορισμού της ενέργειας.
Ώθηση στις ΑΕΠ
Ο έλεγχος της ενέργειας είναι κάτι που οι Ευρωπαίοι προωθούν εδώ και πολύ καιρό, αναφέρει ο Leiroz.
Οι πολιτικές περιορισμού εξυπηρετούν τα συμφέροντα εκείνων των οικονομικών ελίτ που ενδιαφέρονται να αναπτύξουν τη λεγόμενη «πράσινη» αγορά, η οποία καθοδηγείται από τον καπιταλιστικό περιβαλλοντισμό και την ατζέντα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Ωστόσο, η κατάσταση είναι πλέον διαφορετική, καθώς δεν είναι οικολογικοί λόγοι που οδηγούν αυτή τη δραστική μείωση της κατανάλωσης στις χώρες της ΕΕ, αλλά το απλό γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον άφθονη και φθηνή πηγή ενέργειας για την Ευρώπη.
Αυτή η πηγή ήταν πάντα η Ρωσία, η οποία, ως σημαντικός παραγωγός φυσικού αερίου και όντας γεωγραφικά κοντά στα έθνη της ΕΕ, προμήθευε το εμπόρευμα χωρίς ανησυχίες για πολιτική ή ιδεολογική ευθυγράμμιση, εστιάζοντας μόνο σε αμοιβαία επωφελή οικονομική συνεργασία.
Η ΕΕ, ωστόσο, αποφάσισε να τηρήσει τις αντιρωσικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ, υιοθετώντας μια απολύτως αντιστρατηγική και παράλογη στάση, η οποία βλάπτει τα συμφέροντα των ίδιων των Ευρωπαίων πολιτών.
Μέτρα απόγνωσης
Η μείωση της χρήσης του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου δεν είναι το αποτέλεσμα μιας λογικής σκέψης για την αναζήτηση βελτιώσεων στην ήπειρο, αλλά απλώς ένα απεγνωσμένο μέτρο για να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε τις χώρες της ΕΕ οικονομικά ενεργές εν μέσω των ελλείψεων στην παροχή αερίου.
Η ενεργειακή αστάθεια αναγκάζει τις χώρες να μειώσουν την κατανάλωση, χωρίς να έχουν πραγματικό κυρίαρχο συμφέρον από την πλευρά των κρατών να λειτουργήσουν αυτή τη μείωση.
Μακροπρόθεσμα, αυτές οι πολιτικές γίνονται πραγματικά μη βιώσιμες.
Ορισμένες χώρες αναζητούν εναλλακτικές διαδρομές φυσικού αερίου.
Τα κράτη στο δυτικό τμήμα της ηπείρου προσπαθούν να συνεργαστούν με τη Γαλλία για την απόκτηση φυσικού αερίου από το Σαχέλ, ενώ, από την άλλη πλευρά, οι εξαγωγές αερίου των ΗΠΑ στην Ευρώπη γίνονται η κύρια αγορά για τις αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες.
Ωστόσο, για τα κράτη στις πιο κεντρικές και ανατολικές περιοχές της Ευρώπης και με μεγάλο βιομηχανικό όγκο, όπως η Γερμανία, η απουσία ρωσικού εφοδιασμού φαίνεται αφόρητη, χωρίς άλλο τρόπο να εγγυηθεί πραγματική ενεργειακή σταθερότητα – ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Εμμονές με τις κυρώσεις
Ωστόσο, τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει την πεποίθηση της ΕΕ ότι ο αντιρωσικός καταναγκασμός είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης της τρέχουσας κρίσης.
Το μπλοκ ενέκρινε πρόσφατα ένα νέο πακέτο κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένου ενός ανώτατου ορίου τιμών για το ρωσικό πετρέλαιο και τα διυλισμένα προϊόντα.
Ούτε ο χειμώνας, ο οποίος φυσικά απαιτεί αύξηση της χρήσης φυσικού αερίου, φαίνεται να αποτελεί κίνητρο για τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναθεωρήσουν τις στρατηγικές τους σχετικά με τη Ρωσία.
Πράγματι, αυτό που μπορούμε να περιμένουμε είναι δύο σενάρια: είτε τα ευρωπαϊκά κράτη θα αντιστρέψουν τις αντιρωσικές πολιτικές τους ανεξάρτητα, αγνοώντας τις παράλογες συστάσεις της ΕΕ, είτε οι πολίτες αυτών των χωρών θα κλιμακώσουν τελικά τις μαζικές διαμαρτυρίες, ενισχύοντας το ευρωσκεπτικιστικό κύμα.
Και στις δύο περιπτώσεις, ένα είναι βέβαιο: κάποια στιγμή η παθητική υποταγή της Ευρώπης στις ΗΠΑ θα φτάσει στο τέλος της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών