Bruegel: Θέτοντας σε κίνηση την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης – Συγκρίνοντας τα σχέδια ανάκαμψης 4 χωρών

Σχετικά Άρθρα

Η πανδημία δημιούργησε μια παγκόσμια φούσκα… τι θα φέρει το κραχ σε μετοχές, ομόλογα, κρυπτονομίσματα και αποταμιεύσεις
30/04/2021 - 15:11

Capital Economics: Νωρίτερα η άρση των περιορισμών στην Ευρωζώνη με «όχημα» τους εμβολιασμούς
30/04/2021 - 13:55

Rabobank: Η Ρώμη καίγεται, οι αγορές καίγονται και σύντομα θα καούν και οι τιμές
29/04/2021 - 22:25

Ωραία τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης... αλλά ποιος θα πληρώσει τα 750 δισ.; - Δεν υπάρχουν δωρεάν λεφτά!
29/04/2021 - 14:40

Phoenix Capital: Τι συμβαίνει στις μετοχές όταν «χτυπήσει» ο «καυτός» πληθωρισμός
27/04/2021 - 20:09

S&P: Το Ταμείο Ανάκαμψης θα αυξήσει το ΑΕΠ της Ελλάδας 8,3% στο χειρότερο και 18,3% στο καλύτερο σενάριο έως το 2026
27/04/2021 - 13:44

Τα σχέδια για την διαχείριση – επένδυση ή δαπάνη κονδυλίων για την ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποβάλλονται από τις τέσσερις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ αντικατοπτρίζουν μάλλον διαφορετικές προτεραιότητες.
Μέχρι στιγμής, μόνο η Ιταλία ενδιαφέρεται να δανειστεί από την ΕΕ αναφέρει το Bruegel ένα από τα σημαντικότερα think tank της Ευρώπης.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίζουν να καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να δαπανήσουν χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης (NGEU), το ορόσημο μέσο της ΕΕ για την ανάκαμψη των οικονομιών από την πανδημία του κορωνοιού.
Στα τέλη Απριλίου, οι χώρες υπέβαλλαν τα σχέδια αποκατάστασης και ανθεκτικότητάς τους. Μια πρώτη γρήγορη ανάλυση δείχνει ότι τα σχέδια των τεσσάρων μεγαλύτερων χωρών της ΕΕ, της Γαλλίας , της Γερμανίας , της Ιταλίας και της Ισπανίας , αντικατοπτρίζουν μάλλον διαφορετικές προτεραιότητες, ακόμη και αν όλες πληρούν τα κριτήρια αναφοράς ελάχιστων δαπανών 37% για το κλίμα και 20% για ψηφιοποίηση.

Ας διευκρινίσουμε εν συντομία ποια σχέδια έχουν υποβληθεί.
Το συνολικό κονδύλιο χρηματοδότησης για το Ταμείο Ανάκαμψης NGEU ανέρχεται σε 750 δισεκατομμύρια ευρώ σε τιμές 2018 ή 795 δισεκατομμύρια ευρώ σε τρέχουσες τιμές.
Το NGEU περιλαμβάνει επτά όργανα, εκ των οποίων το μεγαλύτερο είναι το Recovery and Resilience Facility (RRF).
Αυτό αποτελείται από επιχορηγήσεις ύψους 312,5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε τιμές 2018 ή 337 δισεκατομμυρίων ευρώ σε τρέχουσες τιμές και δανείων ύψους 360 δισεκατομμυρίων ευρώ σε τιμές 2018 ή 390 δισεκατομμυρίων ευρώ σε τρέχουσες τιμές.
Τα περισσότερα σχέδια αποκατάστασης αφορούν μόνο το RRF δηλαδή την ανάκαμψη, αλλά στο σχέδιο της Ιταλίας περιλαμβάνεται επίσης το ReactEU (ένα άλλο συστατικό του NGEU). Η Ιταλία περιλαμβάνει επίσης μερικές επιπλέον δαπάνες από εθνικούς πόρους στο σχέδιό της.
Εδώ, εστιάζουμε στις δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα Πανδημίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν εξετάζουμε εάν τα σχέδια δαπανών συνιστούν νέες δαπάνες ή καλύπτουν επίσης δαπάνες που είχαν προγραμματιστεί πριν από την πανδημία.

Από τις τέσσερις χώρες, μόνο το σχέδιο της Ιταλίας προβλέπει δανεισμό βάσει του RRF και έτσι το ιταλικό σχέδιο ανέρχεται σε πολύ μεγαλύτερη αξία (205 δισεκατομμύρια ευρώ = 69 δισεκατομμύρια ευρώ επιχορηγήσεις RRF + 14 δισεκατομμύρια ευρώ επιχορηγήσεις ReactEU + 123 δισεκατομμύρια ευρώ δάνεια RRF) από ό, τι, για παράδειγμα, το ισπανικό σχέδιο, το οποίο ανέρχεται μόνο σε 69 δισεκατομμύρια ευρώ σε επιχορηγήσεις RRF. Ωστόσο, το ισπανικό σχέδιο δείχνει ότι η χώρα ενδέχεται να υποβάλει αίτηση για δάνεια RRF στο μέλλον.

Τα σχέδια έχουν μάλλον διαφορετικές δομές, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη σύγκριση τους.
Συγκεκριμένα, οι τέσσερις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ κατηγοριοποιούν διαφορετικά τις διάφορες προτεραιότητες δαπανών.
Στην πράσινη ανάπτυξη και στην ψηφιοποίηση η Γαλλία και η Γερμανία παρουσιάζουν ακριβείς αριθμούς, η Ισπανία αναφέρει ποιοτικές πληροφορίες, ενώ η Ιταλία έχει ξεχωριστά τα στοιχεία για την ψηφιοποίηση και δύο κατηγορίες πράσινης ανάπτυξης, αλλά δεν αναφέρει εάν άλλες κατηγορίες, όπως η εκπαίδευση και η υγεία, έχουν ψηφιακή ή πράσινο πρόσημο.
Ωστόσο, όλες οι χώρες αναφέρουν τα συνολικά μερίδια των πράσινων και ψηφιακών δαπανών.
Θα ήταν σκόπιμο να χρησιμοποιήσουμε ένα κοινό μοντέλο για την ταξινόμηση και την αναφορά διαφόρων επενδύσεων σε ψηφιοποίηση και πράσινη ανάπτυξη.

Έτσι, μπορούμε λογικά να συγκρίνουμε τα συνολικά μερίδια των προγραμματισμένων δαπανών και ομαδοποιώντας όλες τις μη πράσινες και μη ψηφιακές δαπάνες σε μία μόνο κατηγορία

Η Γερμανία σχεδιάζει να ξοδέψει περισσότερα από τα μισά χρήματα της ΕΕ που θα λάβει για ψηφιοποίηση, ενώ οι άλλες τρεις χώρες θα ξοδέψουν το 25% ή λιγότερα.
Όσον αφορά τα κεφάλαια που θα δαπανηθούν στις ψηφιακές προτεραιότητες, η Ιταλία σκοπεύει να δαπανήσει τα περισσότερα με 42 δισεκατομμύρια ευρώ, ακολουθούμενη από την Ισπανία (16 δισεκατομμύρια ευρώ), τη Γερμανία (15 δισεκατομμύρια ευρώ) και τη Γαλλία (10 δισεκατομμύρια ευρώ)

Η Γαλλία σκοπεύει να δαπανήσει το ήμισυ του μεριδίου της για πράσινες προτεραιότητες, ενώ οι άλλες τρεις χώρες θα ξοδέψουν περίπου το 40%. Όσον αφορά τις δαπάνες σε πράσινες προτεραιότητες, η Ιταλία σκοπεύει να δαπανήσει τα περισσότερα με 86 δισεκατομμύρια ευρώ, ακολουθούμενη από την Ισπανία (31 δισεκατομμύρια ευρώ), τη Γαλλία (21 δισεκατομμύρια ευρώ) και τη Γερμανία (11 δισεκατομμύρια ευρώ).

Τα επιμέρους στοιχεία των σχεδίων ποικίλλουν επίσης.
Το γερμανικό σχέδιο περιλαμβάνει λίγη χρηματοδότηση για μη κλιματικούς και μη ψηφιακούς τομείς πολιτικής, πιθανώς επειδή η Γερμανία αναμένεται να λάβει το χαμηλότερο ποσό σε ευρώ.
Τα σχέδια των άλλων τριών χωρών είναι πολύ πιο διαφοροποιημένα και περιλαμβάνουν προτεραιότητες πολιτικής όπως η κοινωνική ένταξη, η εκπαίδευση, η έρευνα, η υγεία, ακόμη και ο πολιτισμός και ο αθλητισμός στην περίπτωση της Ισπανίας.

Σημαντικές διαφορές μεταξύ των σχεδίων μπορούν επίσης να παρατηρηθούν στο κύριο στοιχείο δαπανών τους: το κλίμα.
Τα σχέδια καθορίζουν παρόμοιες προτεραιότητες σε αυτόν τον τομέα, που περιλαμβάνουν, κατά σειρά σπουδαιότητας, πράσινες υποδομές και κινητικότητα, πράσινη ενέργεια και ενεργειακή απόδοση κτιρίων.
Ωστόσο, τα ειδικά σχέδια δράσης διαφέρουν σημαντικά

Για παράδειγμα, πιθανώς επειδή λαμβάνει το χαμηλότερο ποσό σε ευρώ, οι πράσινες επενδύσεις υποδομής και κινητικότητας της Γερμανίας εστιάζονται εξ ολοκλήρου στην ανάπτυξη ηλεκτροκίνησης, με κίνητρα για την προώθηση της ανάπτυξης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, λεωφορείων και σιδηροδρομικών οχημάτων και επενδύσεις για την ανάπτυξη υποδομών φόρτισης αυτοκινήτων.
Στην Ισπανία, το σχέδιο προβλέπει επενδύσεις στην ανάπτυξη της ηλεκτρικής κινητικότητας, αλλά και στις δημόσιες συγκοινωνίες.
Εν τω μεταξύ, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ιταλία, το ήμισυ των επενδύσεων επικεντρώνεται στην ανάπτυξη του σιδηροδρομικού συστήματος.
Στη Γαλλία, το επίκεντρο είναι ο εκσυγχρονισμός των σιδηροδρομικών δικτύων και η περαιτέρω ανάπτυξη των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών και των τοπικών γραμμών.
Στην Ιταλία δίνεται προτεραιότητα στην ανάπτυξη τρένων μεγάλης ταχύτητας.

Οι επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια διαρθρώνονται επίσης διαφορετικά.
Πιθανώς ως αποτέλεσμα του ίδιου περιορισμού χρηματοδότησης, η Γερμανία επικεντρώνεται έντονα στην ανάπτυξη μιας οικονομίας με επίκεντρο το υδρογόνο, μέσω μιας ποικιλίας μέσων που κυμαίνονται από χρηματοδότηση έρευνας κ.α.7
Η Γαλλία σχεδιάζει επίσης επενδύσεις σε υδρογονάνθρακες, παράλληλα με έργα αεροναυτικής υποστήριξης και ανάπτυξης βασικών αγορών πράσινης τεχνολογίας.
Η Ιταλία και Ισπανία - επίσης χάρη στους μεγαλύτερους πόρους που διαθέτουν - σχεδιζουν σημαντικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και έξυπνα δίκτυα, εκτός από την υποστήριξη έργων υδρογόνου.

Ενώ οι επενδύσεις σε ενεργειακή απόδοση κτιρίων ακολουθούν μια παρόμοια προσέγγιση, επικεντρωμένη στην ανακαίνιση τόσο ιδιωτικών όσο και δημόσιων κτιρίων, η Ιταλία σχεδιάζει σημαντικές επενδύσεις στην προσαρμογή της οικονομίας στις κλιματικές αλλαγές ενώ η Γαλλία δίνει μεγαλύτερη προσοχή στο πλαίσιο της προσαρμογής.

www.bankingnews.gr