Το να χαμηλώσει κανείς τα επιτόκιά του ξεκάθαρα εξυπηρετεί την αποδυνάμωση του εθνικού νομίσματος, αλλά αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο να υπάρξουν αντίποινα από άλλες κεντρικές τράπεζες
Μία αναδρομή στις κινήσεις των κεντρικών τραπεζών και την ιστορία του σύγχρονου νομισματικού πολέμου επιχειρούν σε κείμενό τους οι αναλυτές της ολλανδικής τράπεζας Rabobank, επισημαίνοντας ότι όλα ξεκίνησαν στις 5 Ιουνίου 2014, όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποτέλεσε την πρώτη κεντρική τράπεζα που αποφάσιζε να περάσει στο άγνωστο τοπίο των αρνητικών επιτοκίων.
Αναλυτικά οι αναλυτές αναφέρουν τα εξής:
• Εκείνη τη στιγμή το αρνητικό επιτόκιο φαινόταν ότι «χτυπάει» σε δύο μεριές:
Πρώτον, το καθοδικό σπάσιμο των μηδενικών επιτοκίων πιστεύετο ότι θα βελτίωνε τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ τόσο στις αγορές όσο και στις εμπορικές τράπεζες.
Δεύτερον, θα παρείχε κίνητρα στα χρηματοοικονομικά ιδρύματα να προχωρήσουν σε μεγαλύτερο δανεισμό της πραγματικής οικονομίας.
Όμως, με τον καιρό η λογική μετακινήθηκε περισσότερο προς μία λογική αποδυνάμωσης του νομίσματος και της ώθησης των προσδοκιών για τον πληθωρισμό.
Η (απρόσμενη) μείωση επιτοκίων το Σεπτέμβριο του 2014 και η περαιτέρω μείωση το Δεκέμβριο του 2015 επίσης ανήκουν στην τελευταία κατηγορία όσον αφορά τη λογική τους.
• Πιστεύουμε ότι, από τη στρατηγική οπτική της αγοράς, ο νομισματικός πόλεμος μεταξύ των κεντρικών τραπεζών αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επιτυχία των αρνητικών επιτοκίων.
Το να χαμηλώσει κανείς τα επιτόκιά του ξεκάθαρα εξυπηρετεί την αποδυνάμωση του εθνικού νομίσματος.
Όμως, μία τέτοια ανοιχτή επίθεση στις άλλες κεντρικές τράπεζες αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο να υπάρξουν αντίποινα.
Αυτό έγινε ξεκάθαρο στα τέλη Ιανουαρίου, όταν η Κεντρικής Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) ανακοίνωσε ένα πρωτοφανές καθεστώς επιτοκίων, με ένα μικρό μέρος των καταθέσεων να «τιμωρείται» με αρνητικά επιτόκια.
Αυτή η απόφαση έστειλε τις μετοχές σε μία τρελή πτώση και ώθησε την ισοτιμία του γιέν στα υψηλότερα επίπεδά της από το Νοέμβριο του 2014.
Αν και αυτή η κίνηση μπορεί να ειπωθεί ότι προκλήθηκε περισσότερο εξαιτίας μίας πιο γενικευμένης κίνησης απομάκρυνσης των επενδυτών από τον κίνδυνο, σε ένα περιβάλλον αγορών όπου κυριαρχούσε η ανησυχία ότι η Fed μπορεί να είχε κάνει ένα λάθος στη νομισματική της πολιτική με την αύξηση των επιτοκίων το Δεκέμβριο του 2015, τελικά πιστεύουμε ότι το μόνο που κατορθώνει είναι να ενισχύσει την επιχειρηματολογία μας.
• Όλες αυτές οι εξελίξεις απλώς επιβεβαίωσαν την πραγματικότητα γύρω από την ύπαρξη ενός νομισματικού πολέμου, ενισχύοντας την αρνητική αντίδραση στις παγκόσμιες χρηματαγορές.
Το βασικό πρόβλημα έγκειται στο ότι αυτές οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες δεν δέχονται προσφορές, αλλά τις καθορίζουν και έτσι επηρεάζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες λειτουργούν.
Ακόμη περισσότερο, αυτό έχει επιδεινωθεί από το γεγονός ότι με το να έχουν σε εξέλιξη μεγάλα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης, τόσο η BoJ όσο και η ΕΚΤ έχουν καταστήσει τα νομίσματά τους εξαιρετικά ελκυστικά ως νομίσματα χρηματοδότησης σε θέσεις carry trade.
www.bankingnews.gr
Αναλυτικά οι αναλυτές αναφέρουν τα εξής:
• Εκείνη τη στιγμή το αρνητικό επιτόκιο φαινόταν ότι «χτυπάει» σε δύο μεριές:
Πρώτον, το καθοδικό σπάσιμο των μηδενικών επιτοκίων πιστεύετο ότι θα βελτίωνε τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ τόσο στις αγορές όσο και στις εμπορικές τράπεζες.
Δεύτερον, θα παρείχε κίνητρα στα χρηματοοικονομικά ιδρύματα να προχωρήσουν σε μεγαλύτερο δανεισμό της πραγματικής οικονομίας.
Όμως, με τον καιρό η λογική μετακινήθηκε περισσότερο προς μία λογική αποδυνάμωσης του νομίσματος και της ώθησης των προσδοκιών για τον πληθωρισμό.
Η (απρόσμενη) μείωση επιτοκίων το Σεπτέμβριο του 2014 και η περαιτέρω μείωση το Δεκέμβριο του 2015 επίσης ανήκουν στην τελευταία κατηγορία όσον αφορά τη λογική τους.
• Πιστεύουμε ότι, από τη στρατηγική οπτική της αγοράς, ο νομισματικός πόλεμος μεταξύ των κεντρικών τραπεζών αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επιτυχία των αρνητικών επιτοκίων.
Το να χαμηλώσει κανείς τα επιτόκιά του ξεκάθαρα εξυπηρετεί την αποδυνάμωση του εθνικού νομίσματος.
Όμως, μία τέτοια ανοιχτή επίθεση στις άλλες κεντρικές τράπεζες αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο να υπάρξουν αντίποινα.
Αυτό έγινε ξεκάθαρο στα τέλη Ιανουαρίου, όταν η Κεντρικής Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) ανακοίνωσε ένα πρωτοφανές καθεστώς επιτοκίων, με ένα μικρό μέρος των καταθέσεων να «τιμωρείται» με αρνητικά επιτόκια.
Αυτή η απόφαση έστειλε τις μετοχές σε μία τρελή πτώση και ώθησε την ισοτιμία του γιέν στα υψηλότερα επίπεδά της από το Νοέμβριο του 2014.
Αν και αυτή η κίνηση μπορεί να ειπωθεί ότι προκλήθηκε περισσότερο εξαιτίας μίας πιο γενικευμένης κίνησης απομάκρυνσης των επενδυτών από τον κίνδυνο, σε ένα περιβάλλον αγορών όπου κυριαρχούσε η ανησυχία ότι η Fed μπορεί να είχε κάνει ένα λάθος στη νομισματική της πολιτική με την αύξηση των επιτοκίων το Δεκέμβριο του 2015, τελικά πιστεύουμε ότι το μόνο που κατορθώνει είναι να ενισχύσει την επιχειρηματολογία μας.
• Όλες αυτές οι εξελίξεις απλώς επιβεβαίωσαν την πραγματικότητα γύρω από την ύπαρξη ενός νομισματικού πολέμου, ενισχύοντας την αρνητική αντίδραση στις παγκόσμιες χρηματαγορές.
Το βασικό πρόβλημα έγκειται στο ότι αυτές οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες δεν δέχονται προσφορές, αλλά τις καθορίζουν και έτσι επηρεάζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες λειτουργούν.
Ακόμη περισσότερο, αυτό έχει επιδεινωθεί από το γεγονός ότι με το να έχουν σε εξέλιξη μεγάλα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης, τόσο η BoJ όσο και η ΕΚΤ έχουν καταστήσει τα νομίσματά τους εξαιρετικά ελκυστικά ως νομίσματα χρηματοδότησης σε θέσεις carry trade.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών