γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Λάθος χαρακτηρίζει τη δημιουργία του ευρώ η γνωστή δεξαμενή σκέψης των Βρυξελλών
Ισχυρή κλιμάκωση της σύγχυσης στην Ευρωζώνη διαπιστώνει το Bruegel, η γνωστή δεξαμενή σκέψης (think tank) των Βρυξελλών, παρακολουθώντας βήμα προς βήμα όλες τις εξελίξεις που σημειώνονται επί ευρωπαϊκού εδάφους.
Που στηρίζει όμως το Bruegel την πεποίθησή του αυτή; Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, πρόσφατα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble προέβη στην εξής δήλωση "Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέδειξε το αίσθημα φερεγγυότητας και αλληλεγγύης σε ευρωπαϊκή αρετή". Με τη φράση του αυτή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επιχείρησε να περιγράψει την επιθετική πλέον προώθηση των εθνικών συμφερόντων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Η δήλωση του Schaeuble είχε στόχο να χαιρετίσει την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης; Ή μήπως ήταν απλά ένα τέχνασμα προκειμένου να υποβαθμίσει τη γερμανική συνεισφορά στον μεγαλεπίβολο στόχο για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας;
Όπως επισημαίνει το Bruegel, ο Schaeuble θεωρείται πρωτεργάτης των γερμανικών προσπαθειών για μια πιο ισχυρή Ευρώπη, χωρίς όμως ένα κράτος να πληρώνει τους λογαριασμούς ενός άλλου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Γερμανός αξιωματούχος ζητά αλλαγή της Συνθήκης της ΕΕ, έτσι ώστε να επιτραπεί ο διορισμός ενός Ευρωπαίου επιτρόπου, αρμόδιου για θέματα κατάρτισης προϋπολογισμού. Ο επίτροπος αυτός, σύμφωνα με την πρόταση του Schaeuble, θα έχει επίσης τη δικαιοδοσία να απορρίπτει τις δημοσιονομικές πολιτικές ενός κράτους - μέλους, εάν αυτές δεν είναι εναρμονισμένες με τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Σύμφωνα με τον Γερμανό αξιωματούχο, οι διαπραγματεύσεις των Ευρωπαίων προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα, ει δυνατόν αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές του Μαΐου.
Όπως προειδοποιεί όμως το Bruegel, τα τελευταία χρόνια αρκετές προσπάθειες των Ευρωπαίων στην κατεύθυνση της δημοσιονομικής πειθαρχίας απέτυχαν.
Όπως σημειώνει στη συνέχεια, το νέο status quo της Ευρωζώνης είναι το εξής: Όταν μια χώρα ξεμένει από οικονομικές επιλογές, τότε στρέφεται στα ευρωπαϊκά κεφάλαια. Όμως, όπως έγινε αντιληπτό από την περίπτωση της Ελλάδας, τα προωθούμενα ευρωπαϊκά σχέδια δεν αποδίδουν πάντα. Σε ό,τι αφορά τα ελληνικά πακέτα διάσωσης, η αρχή εφαρμογής τους ήταν καταστροφική, γιατί καθυστέρησε την αναγκαία αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της χώρας, επιβάλλοντας ταυτόχρονα όμως πολύ αυστηρά μέτρα λιτότητας.
Ως αποτέλεσμα η απήχηση των ακραίων πολιτικών δυνάμεων εκτοξεύθηκε στα ύψη, φέρνοντας στην επιφάνεια μια τραγωδία. Ο Schaeuble, ωστόσο, παραβλέποντας τα όσα έχουν σημειωθεί στην περίπτωση της Ελλάδας, προκρίνει το ελληνικό μοντέλο διάσωσης για τη στήριξη της Ουκρανίας.
Η Ευρωζώνη βρίσκεται σε σύγχυση. Οι Ευρωπαίοι απορρίπτουν το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών και προωθούν αυστηρά προγράμματα δημοσιονομικής πειθαρχίας σε μια σειρά από χώρες, ωθώντας τους πολίτες τους σε έναν φαύλο κύκλο υψηλού οικονομικού στρες. Ταυτόχρονα προωθούν τη Γερμανία ως τον ηγεμόνα τους, ρόλο που αποδέχεται με μεγάλη ευχαρίστηση το Βερολίνο. Η γερμανική οικονομία όμως στην πραγματικότητα έχει χάσει μεγάλο μέρος της ισχύος της.
Οι Ευρωπαίοι δείχνουν να αγνοούν το αυτονόητο: Πως η εγκαθίδρυση μιας αυθεντικής δημοσιονομικής ένωσης απαιτεί ισχυρή πολιτική δέσμευση. Κάθε είδους πρόοδος προς ένα ιδανικό όραμα πρέπει να πάψει να στηρίζεται σε συμβολισμούς.
Όπως υποστηρίζει στη συνέχεια το Bruegel, το βάθος και η επιμονή της ευρωπαϊκής κρίσης είναι τέτοια που έχουν φέρει στην επιφάνεια κάθε θεμελιώδη αδυναμία του ευρώ. Αυτό πρέπει να αποτελέσει μια ξεκάθαρη προειδοποίηση για τη μελλοντική ικανότητα της Ευρωζώνης να αντιμετωπίσει τυχόν νέα, οικονομικά σοκ.
Δυστυχώς, μια συντονισμένη δράση για την αντιμετώπιση αυτών των ανισορροπιών απέχει ακόμη πολύ...
"Η εισαγωγή και δημιουργία του ευρώ ήταν ένα θεμελιώδες λάθος. Ωστόσο η ζημιά έγινε πλέον. Μια κίνηση εγκατάλειψης της Ευρωζώνης σήμερα - από ένα κράτος μέλος της - θα επιδείνωνε την κατάσταση. Η μοναδική επιλογή για την Ευρωζώνη σήμερα είναι μια: Να εγκαταλείψει το όραμα μιας Ευρώπης κεντρικών εξουσιών...", καταλήγει το Bruegel.
www.bankingnews.gr
Που στηρίζει όμως το Bruegel την πεποίθησή του αυτή; Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί, πρόσφατα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble προέβη στην εξής δήλωση "Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέδειξε το αίσθημα φερεγγυότητας και αλληλεγγύης σε ευρωπαϊκή αρετή". Με τη φράση του αυτή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επιχείρησε να περιγράψει την επιθετική πλέον προώθηση των εθνικών συμφερόντων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Η δήλωση του Schaeuble είχε στόχο να χαιρετίσει την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης; Ή μήπως ήταν απλά ένα τέχνασμα προκειμένου να υποβαθμίσει τη γερμανική συνεισφορά στον μεγαλεπίβολο στόχο για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας;
Όπως επισημαίνει το Bruegel, ο Schaeuble θεωρείται πρωτεργάτης των γερμανικών προσπαθειών για μια πιο ισχυρή Ευρώπη, χωρίς όμως ένα κράτος να πληρώνει τους λογαριασμούς ενός άλλου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Γερμανός αξιωματούχος ζητά αλλαγή της Συνθήκης της ΕΕ, έτσι ώστε να επιτραπεί ο διορισμός ενός Ευρωπαίου επιτρόπου, αρμόδιου για θέματα κατάρτισης προϋπολογισμού. Ο επίτροπος αυτός, σύμφωνα με την πρόταση του Schaeuble, θα έχει επίσης τη δικαιοδοσία να απορρίπτει τις δημοσιονομικές πολιτικές ενός κράτους - μέλους, εάν αυτές δεν είναι εναρμονισμένες με τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Σύμφωνα με τον Γερμανό αξιωματούχο, οι διαπραγματεύσεις των Ευρωπαίων προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα, ει δυνατόν αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές του Μαΐου.
Όπως προειδοποιεί όμως το Bruegel, τα τελευταία χρόνια αρκετές προσπάθειες των Ευρωπαίων στην κατεύθυνση της δημοσιονομικής πειθαρχίας απέτυχαν.
Όπως σημειώνει στη συνέχεια, το νέο status quo της Ευρωζώνης είναι το εξής: Όταν μια χώρα ξεμένει από οικονομικές επιλογές, τότε στρέφεται στα ευρωπαϊκά κεφάλαια. Όμως, όπως έγινε αντιληπτό από την περίπτωση της Ελλάδας, τα προωθούμενα ευρωπαϊκά σχέδια δεν αποδίδουν πάντα. Σε ό,τι αφορά τα ελληνικά πακέτα διάσωσης, η αρχή εφαρμογής τους ήταν καταστροφική, γιατί καθυστέρησε την αναγκαία αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της χώρας, επιβάλλοντας ταυτόχρονα όμως πολύ αυστηρά μέτρα λιτότητας.
Ως αποτέλεσμα η απήχηση των ακραίων πολιτικών δυνάμεων εκτοξεύθηκε στα ύψη, φέρνοντας στην επιφάνεια μια τραγωδία. Ο Schaeuble, ωστόσο, παραβλέποντας τα όσα έχουν σημειωθεί στην περίπτωση της Ελλάδας, προκρίνει το ελληνικό μοντέλο διάσωσης για τη στήριξη της Ουκρανίας.
Η Ευρωζώνη βρίσκεται σε σύγχυση. Οι Ευρωπαίοι απορρίπτουν το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών και προωθούν αυστηρά προγράμματα δημοσιονομικής πειθαρχίας σε μια σειρά από χώρες, ωθώντας τους πολίτες τους σε έναν φαύλο κύκλο υψηλού οικονομικού στρες. Ταυτόχρονα προωθούν τη Γερμανία ως τον ηγεμόνα τους, ρόλο που αποδέχεται με μεγάλη ευχαρίστηση το Βερολίνο. Η γερμανική οικονομία όμως στην πραγματικότητα έχει χάσει μεγάλο μέρος της ισχύος της.
Οι Ευρωπαίοι δείχνουν να αγνοούν το αυτονόητο: Πως η εγκαθίδρυση μιας αυθεντικής δημοσιονομικής ένωσης απαιτεί ισχυρή πολιτική δέσμευση. Κάθε είδους πρόοδος προς ένα ιδανικό όραμα πρέπει να πάψει να στηρίζεται σε συμβολισμούς.
Όπως υποστηρίζει στη συνέχεια το Bruegel, το βάθος και η επιμονή της ευρωπαϊκής κρίσης είναι τέτοια που έχουν φέρει στην επιφάνεια κάθε θεμελιώδη αδυναμία του ευρώ. Αυτό πρέπει να αποτελέσει μια ξεκάθαρη προειδοποίηση για τη μελλοντική ικανότητα της Ευρωζώνης να αντιμετωπίσει τυχόν νέα, οικονομικά σοκ.
Δυστυχώς, μια συντονισμένη δράση για την αντιμετώπιση αυτών των ανισορροπιών απέχει ακόμη πολύ...
"Η εισαγωγή και δημιουργία του ευρώ ήταν ένα θεμελιώδες λάθος. Ωστόσο η ζημιά έγινε πλέον. Μια κίνηση εγκατάλειψης της Ευρωζώνης σήμερα - από ένα κράτος μέλος της - θα επιδείνωνε την κατάσταση. Η μοναδική επιλογή για την Ευρωζώνη σήμερα είναι μια: Να εγκαταλείψει το όραμα μιας Ευρώπης κεντρικών εξουσιών...", καταλήγει το Bruegel.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών