Αυτό σημαίνει ότι η απάντηση είναι και πάλι στα χέρια των Κεντρικών Τραπεζών, οι οποίες θα καθορίσουν την τύχη των αγορών.
Οι αποτιμήσεις μετοχών και τα επιτόκια είναι μη βιώσιμα στα τρέχοντα επίπεδα προειδοποιεί η Morgan Stanley.
Σε έκθεση του ο αμερικανικός επενδυτικός οίκος Morgan Stanley αναφέρει ότι οι κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις, ο πληθωρισμός παραμένει κάτω από τον στόχο, αλλά η σημερινή πολιτική συμβάλλει στις ευκολότερες οικονομικές συνθήκες που παρατηρήθηκαν ποτέ, καθώς η ανάπτυξη ανακάμπτει οι αναμνήσεις από την τελευταία κρίση εξασθενούν.
Κατά την Morgan Stanley τα τρέχοντα επιτόκια και οι χρηματοοικονομικές συνθήκες θεωρούνται μη βιώσιμα σε σχέση με τη δύναμη της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Αυτό σημαίνει ότι η απάντηση είναι και πάλι στα χέρια των Κεντρικών Τραπεζών, οι οποίες θα καθορίσουν την τύχη των αγορών.
Αν οι κεντρικές τράπεζες αλλάξουν νομισματική πολιτική οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων αντιμετωπίζουν μια σοβαρή πρόκληση", προειδοποιεί η Morgan Stanley, αλλά ίσως όχι ακόμα: "μέχρι να χαράξουν την νέα στρατηγική τους οι κεντρικές τράπεζες, θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε ότι οι τιμές μπορούν να παραμείνουν πάνω από την δίκαιη αξία.
Κατά την Morgan Stanley το βασικό ερώτημα δεν είναι γιατί πολλά περιουσιακά στοιχεία είναι ακριβά.
Από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η εύκολη πολιτική εξισορροπήθηκε από 4 ισχυρά αντίβαρα.
Είναι εύκολο να μιλάει κανείς για την «χαλαρή πολιτική» και το «εύκολο χρήμα».
Όταν τα επιτόκια είναι χαμηλότερα του επιπέδου του πληθωρισμού, ο δανεισμός έχει οικονομικό νόημα.
Το επιτόκιο της νομισματικής πολιτικής των χωρών G4 (σταθμισμένο κατά ΑΕΠ) είναι 1,5% χαμηλότερο από το ρυθμό πληθωρισμού.
Οι κεντρικές τράπεζες των χωρών G3 ΗΠΑ, Ευρωζώνη και Ιαπωνία κατέχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας περίπου 14 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σύγκριση με την προ-κρίσης επίπεδα που κατείχαν περιουσιακά στοιχεία αξίας 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Και τα ποσά αυτά θα συνεχίσουν να αυξάνονται μέσα στο τρίτο τρίμηνο, ακόμα και όταν ο ισολογισμός της Fed αρχίζει να συρρικνώνεται.
Αλλά δεν είναι απλά αυτή η πολιτική εύκολη.
Είναι επίσης πολύ προβλέψιμη.
Ποιοτικά, η Fed, η ΕΚΤ, η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας και την Βρετανίας κατέβαλλαν μεγάλη προσπάθεια για να κοινοποιήσουν εκ των προτέρων τους πολιτικούς στόχους και τις αλλαγές.
Η ποσοτική, μεταβλητότητα των επιτοκίων είναι κοντά σε όλα τα ιστορικά χαμηλά.
-Δημοσιονομική σύσφιγξη: Οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η ευρωζώνη και η Ιαπωνία προχώρησαν σε σύσφιξη στην δημοσιονομική πολιτική τους μετά την Μεγάλη ύφεση, παρά τα κενά που εξακολουθούν να υπάρχουν.
-Regulation εποπτεία: Η κρίση αποκάλυψε τεράστιες ελλείψεις στη διαχείριση του κινδύνου και στην κεφαλαιακή επάρκεια.
Ωστόσο οι εποπτικές αρχές ειδικά οι κεντρικές τράπεζες εισήγαγαν τα stress tests, αποθαρρύνθηκε ο δανεισμός με υψηλή μόχλευση και θεσπίστηκαν αυστηρότεροι κανόνες για τις τιτλοποιήσεις.
Όλοι αποθαρρύνουν τις επικίνδυνες συμπεριφορές, παρά την ύπαρξη χαμηλών επιτοκίων.
-«Σημάδια της κρίσης»: Όλοι οι δημοσιονομικοί κανονισμοί δεν προέρχονταν από κρατικούς φορείς.
Κάποιοι κανονισμοί είναι αυτοεπιβαλλόμενοι.
Η κρίση συνθλίβει τους αισιόδοξους, ανταμείβει τους απαισιόδοξους και δημιουργεί συναισθηματικές και οικονομικές πληγές που δεν θα επουλωθούν γρήγορα.
Όλα αυτά συνέβαλαν στην επιχειρηματική και χρηματοπιστωτική ταραχή παρά τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια.
-Χαμηλή ονομαστική αύξηση: Η αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική, η αποσυμφόρηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και η προσοχή των εταιρικών επενδύσεων βοήθησαν στην παγκόσμια ανάπτυξη.
Από το 2011-2015, η παγκόσμια ανάπτυξη κυμάνθηκε γύρω στο 2% σε ετήσια βάση.
Όλοι αυτοί οι «έλεγχοι» αρχίζουν να μειώνονται ταυτόχρονα.
Η δημοσιονομική αυστηρότητα των χωρών G4 μετεξελίσσεται σε δημοσιονομική χαλάρωση.
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι τώρα καλά κεφαλαιοποιημένα και η εποπτική παρακολούθηση (σε γενικές γραμμές) έχει σταματήσει να γίνεται πιο αυστηρή.
Τα σημάδια της κρίσης εξασθενούν, καθώς περισσότεροι επενδυτές επιστρέφουν σε προηγούμενες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων.
Όλα αυτά θέτουν τις κεντρικές τράπεζες σε μια δύσκολη θέση.
Ο πληθωρισμός παραμένει κάτω από τον στόχο.
Ωστόσο, η σημερινή πολιτική σημαίνει ότι ζήσαμε κάποιες από τις ευκολότερες οικονομικές συνθήκες που παρατηρήθηκαν ποτέ, καθώς η ανάπτυξη ανακάμπτει και οι μνήμες της τελευταίας κρίσης εξασθενίζουν.
www.bankingnews.gr
Σε έκθεση του ο αμερικανικός επενδυτικός οίκος Morgan Stanley αναφέρει ότι οι κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις, ο πληθωρισμός παραμένει κάτω από τον στόχο, αλλά η σημερινή πολιτική συμβάλλει στις ευκολότερες οικονομικές συνθήκες που παρατηρήθηκαν ποτέ, καθώς η ανάπτυξη ανακάμπτει οι αναμνήσεις από την τελευταία κρίση εξασθενούν.
Κατά την Morgan Stanley τα τρέχοντα επιτόκια και οι χρηματοοικονομικές συνθήκες θεωρούνται μη βιώσιμα σε σχέση με τη δύναμη της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Αυτό σημαίνει ότι η απάντηση είναι και πάλι στα χέρια των Κεντρικών Τραπεζών, οι οποίες θα καθορίσουν την τύχη των αγορών.
Αν οι κεντρικές τράπεζες αλλάξουν νομισματική πολιτική οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων αντιμετωπίζουν μια σοβαρή πρόκληση", προειδοποιεί η Morgan Stanley, αλλά ίσως όχι ακόμα: "μέχρι να χαράξουν την νέα στρατηγική τους οι κεντρικές τράπεζες, θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να δεχτούμε ότι οι τιμές μπορούν να παραμείνουν πάνω από την δίκαιη αξία.
Κατά την Morgan Stanley το βασικό ερώτημα δεν είναι γιατί πολλά περιουσιακά στοιχεία είναι ακριβά.
Από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, η εύκολη πολιτική εξισορροπήθηκε από 4 ισχυρά αντίβαρα.
Είναι εύκολο να μιλάει κανείς για την «χαλαρή πολιτική» και το «εύκολο χρήμα».
Όταν τα επιτόκια είναι χαμηλότερα του επιπέδου του πληθωρισμού, ο δανεισμός έχει οικονομικό νόημα.
Το επιτόκιο της νομισματικής πολιτικής των χωρών G4 (σταθμισμένο κατά ΑΕΠ) είναι 1,5% χαμηλότερο από το ρυθμό πληθωρισμού.
Οι κεντρικές τράπεζες των χωρών G3 ΗΠΑ, Ευρωζώνη και Ιαπωνία κατέχουν περιουσιακά στοιχεία αξίας περίπου 14 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σύγκριση με την προ-κρίσης επίπεδα που κατείχαν περιουσιακά στοιχεία αξίας 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Και τα ποσά αυτά θα συνεχίσουν να αυξάνονται μέσα στο τρίτο τρίμηνο, ακόμα και όταν ο ισολογισμός της Fed αρχίζει να συρρικνώνεται.
Αλλά δεν είναι απλά αυτή η πολιτική εύκολη.
Είναι επίσης πολύ προβλέψιμη.
Ποιοτικά, η Fed, η ΕΚΤ, η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας και την Βρετανίας κατέβαλλαν μεγάλη προσπάθεια για να κοινοποιήσουν εκ των προτέρων τους πολιτικούς στόχους και τις αλλαγές.
Η ποσοτική, μεταβλητότητα των επιτοκίων είναι κοντά σε όλα τα ιστορικά χαμηλά.
-Δημοσιονομική σύσφιγξη: Οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η ευρωζώνη και η Ιαπωνία προχώρησαν σε σύσφιξη στην δημοσιονομική πολιτική τους μετά την Μεγάλη ύφεση, παρά τα κενά που εξακολουθούν να υπάρχουν.
-Regulation εποπτεία: Η κρίση αποκάλυψε τεράστιες ελλείψεις στη διαχείριση του κινδύνου και στην κεφαλαιακή επάρκεια.
Ωστόσο οι εποπτικές αρχές ειδικά οι κεντρικές τράπεζες εισήγαγαν τα stress tests, αποθαρρύνθηκε ο δανεισμός με υψηλή μόχλευση και θεσπίστηκαν αυστηρότεροι κανόνες για τις τιτλοποιήσεις.
Όλοι αποθαρρύνουν τις επικίνδυνες συμπεριφορές, παρά την ύπαρξη χαμηλών επιτοκίων.
-«Σημάδια της κρίσης»: Όλοι οι δημοσιονομικοί κανονισμοί δεν προέρχονταν από κρατικούς φορείς.
Κάποιοι κανονισμοί είναι αυτοεπιβαλλόμενοι.
Η κρίση συνθλίβει τους αισιόδοξους, ανταμείβει τους απαισιόδοξους και δημιουργεί συναισθηματικές και οικονομικές πληγές που δεν θα επουλωθούν γρήγορα.
Όλα αυτά συνέβαλαν στην επιχειρηματική και χρηματοπιστωτική ταραχή παρά τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια.
-Χαμηλή ονομαστική αύξηση: Η αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική, η αποσυμφόρηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και η προσοχή των εταιρικών επενδύσεων βοήθησαν στην παγκόσμια ανάπτυξη.
Από το 2011-2015, η παγκόσμια ανάπτυξη κυμάνθηκε γύρω στο 2% σε ετήσια βάση.
Όλοι αυτοί οι «έλεγχοι» αρχίζουν να μειώνονται ταυτόχρονα.
Η δημοσιονομική αυστηρότητα των χωρών G4 μετεξελίσσεται σε δημοσιονομική χαλάρωση.
Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι τώρα καλά κεφαλαιοποιημένα και η εποπτική παρακολούθηση (σε γενικές γραμμές) έχει σταματήσει να γίνεται πιο αυστηρή.
Τα σημάδια της κρίσης εξασθενούν, καθώς περισσότεροι επενδυτές επιστρέφουν σε προηγούμενες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων.
Όλα αυτά θέτουν τις κεντρικές τράπεζες σε μια δύσκολη θέση.
Ο πληθωρισμός παραμένει κάτω από τον στόχο.
Ωστόσο, η σημερινή πολιτική σημαίνει ότι ζήσαμε κάποιες από τις ευκολότερες οικονομικές συνθήκες που παρατηρήθηκαν ποτέ, καθώς η ανάπτυξη ανακάμπτει και οι μνήμες της τελευταίας κρίσης εξασθενίζουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών