Ξεπερνά ακόμη και τα τέσσερα χρόνια η «ουρά» για μια συνταξιοδοτική παροχή από το «σύστημα» κοινωνικής ασφάλισης. Αυτή τη στιγμή εν αναμονή της σύνταξης βρίσκονται πάνω από 170.000 άεργοι, ουσιαστικά, οι οποίοι δεν έχουν οικονομικούς πόρους να ζήσουν και προσδοκούν στη λήψη πάνω από 390.000 δικαιωμάτων (κύριες και επικουρικές συντάξεις, μελίσματα μετοχικών ταμείων, εφάπαξ κ.α).
Σύμφωνα με την εφημερίδα «6μέρες», ο χρόνος αναμονής για την λήψη μιας παροχής κυμαίνεται από 12 μήνες και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά τα 4 ή 4,5 έτη. Όπως στην περίπτωση του δημοσίου όπου ένας υπάλληλος με διαδοχική ασφάλιση (π.χ. ΙΚΑ και δημόσιο) περιμένει πάνω από 26-28 μήνες για την λήψη της σύνταξης –λόγω γραφειοκρατίας και χειρόγραφης επεξεργασίας των στοιχείων στα δύο ταμεία- και, ακολούθως, περιμένει στην «ουρά» του Ταμείου Πρόνοιας για περισσότερους από 28 μήνες για την καταβολή του εφάπαξ.
Τα 430.000 δικαιώματα σημαίνει ότι οι εν λόγω δικαιούχοι είναι πιστωτές του δημοσίου (με την ευρύτερη έννοια των δαπανών της γενικής κυβέρνησης στην οποία περιλαμβάνεται και το ασφαλιστικό σύστημα) με το ποσό των 5,6 δις ευρώ (300.000 δικαιώματα –εκτός των 90.000 εφάπαξ-επί 542 ευρώ ανά δικαίωμα, επί 18 μήνες μέσος χρόνος αναμονής συν 2,7 δις από τα 90.000 εφάπαξ που βρίσκονται σε καθυστέρηση). Εκ των οποίων μόνο το 1,1 δις έχει αναγνωρίσει το δημόσιο (ελέω τρόικας) και αυτό το ποσό αφορά μέρος των εφάπαξ του δημοσίου. Έτσι, το ταμείο Πρόνοιας αναμένεται να λάβει φέτος το ανωτέρω ποσό από το δάνειο που χορηγεί η τρόικα για να δώσει περί τις 30.200 παροχές μέσα στο χρόνο, επιβαρύνοντας έτσι τους φορολογουμένους, καίτοι η εν λόγω δαπάνη δεν αποτελεί υποχρέωση του προϋπολογισμού.
Το εν λόγω ποσό, πέραν του ότι λείπει από την αγορά και την πραγματική οικονομία, οδηγώντας, παράλληλα, πολλούς ανθρώπους στο να διαβιούν κάτω από το όρο της φτώχειας ή να εξαντλούν τα τυχόν αποθεματικά τους, σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος είναι αυξημένο («μαύρη τρύπα» ή κρυφό χρέος) κατά 2,4% ή 4,5 δις ευρώ (αφού έχει εγγράφει στο χρέος το 1,1 δις που αφορά στα εφάπαξ του δημοσίου).
Άρα, εν προκειμένω, έχουμε μια ακόμη κρυφή υποχρέωση του δημοσίου σε πιστωτές η οποία, εάν κληθεί το κράτος να θα σημάνει ένα νέο Μνημόνιο. Μικρότερους ύψους φυσικά αλλά, οπωσδήποτε, σημαίνει νέα μέτρα για την αποπληρωμή του κρυφού χρέους. Το οποίο, όπως καταδεικνύεται, δεν αντικρίζεται από εισφορές περιουσιακά στοιχεία. Δεν αποτελεί καλυμμένη υποχρέωση αφού δε υπάρχουν αποθεματικά στο ασφαλιστικό σύστημα (σ.σ. μετά το «κούρεμα», την κατασπατάληση των πόρων και την εισφοροδιαφυγή) συν την αυξημένη ανεργία και την αρνητική σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων η οποία προσεγγίζει το άκρως αρνητικό επίπεδο μόνον ένας εργαζόμενος να πληρώνει εισφορές για ένας συνταξιούχο.
Βεβαίως τώρα δεν προκύπτει άμεση ανάγκη για καταβολή όλων των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων με λίγες ημέρες. Κάτι τέτοιο συγκαλύπτεται πίσω από την γραφειοκρατία και την έλλειψη των αναγκαίων υπαλλήλων. Όμως, το εν λόγω χρέος είναι απαιτητό και μόνο μέσα από ένα νέο «κούρεμα» των συντάξεων και των δικαιωμάτων μπορεί κάπως να περιοριστεί….
Το δημόσιο, πέραν από πρωταθλητής στο χρόνο αναμονής ο οποίος προσεγγίζει τα 4,5 έτη, είναι και πρωταθλητές στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που καθυστέρει. (Και λέμε δικαιώματα αφού σε πολλές περιπτώσεις ένας συνταξιούχος του δημοσίου προσδοκά να πάρει έως και 4 δικαιώματα –κύρια σύνταξη, επικουρικό ΤΕΑΔΥ, Μετοχικό, και εφάπαξ).
Έτσι, το δημόσιο και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας χρωστάει 90.000 εφάπαξ (μόνο στο ταμείο Πρόνοιας του δημοσίου η «ουρά» έφτασε τις 62.000 συνταξιούχους), 20.000 κύριες συντάξεις, 45.000 επικουρικές ΤΕΑΔΥ κι άλλα τόσα μερίσματα από το Μετοχικό. Στο ΙΚΑ και στα άλλα ταμεία, και μέσω της διαδοχικής ασφάλισης (κυρίως μεταξύ ΙΚΑ και ΟΑΕΕ και ΙΚΑ και δημοσίου) υπολογίζεται ότι η «ουρά» έχει φτάσει τα 60.000 δικαιώματα (ενώ η καθυστέρηση απονομής της σύνταξης ξεπερνά τους 26 μήνες). Άλλα 40.000 δικαιώματα στοιβάζονται στα επικουρικά ταμεία. Με πρωταθλητή το ΕΤΕΑΜ όπου έχουν συσσωρευτεί περισσότερες από 30.00 αιτήσεις..
Όμως, στην πλέον τραγική θέση βρίσκονται οι ανάπηροι, όσοι πάσχουν από επαγγελματική ασθένεια, όσοι έχουν αρρωστήσει και αναμένουν για πάνω από 14 μήνες να περάσουν από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) που λειτουργεί στο πλαίσιο του ΙΚΑ και αφορά το σύνολο των ασφαλισμένων όλων των ταμείων τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημοσίου τομέα.
Μάλιστα, στην περίπτωση των αναπήρων, τα πράγματα γίνονται τραγικά αφενός γιατί περνούν ξανά από επιτροπή και όσοι λαμβάνουν εδώ και 10 ή 14 έτη αναπηρική σύνταξη και είχαν διαβεβαιώσεις ότι αυτή είναι, πλέον, μόνιμη. Οι εν λόγω διαβεβαιώσεις ανατράπηκαν καθώς στο ΚΕΠΑ έχει ανατεθεί ο επανέλεγχος όλων των αναπηρικών συντάξεων με στόχο το σχετικό ποσοστό να πέσει (μνημονιακή υποχρέωση) κοντά στο 10% επί του συνόλου των συνάξεων (από 16%σήμερα).
www.bankingnews.gr
Τα 430.000 δικαιώματα σημαίνει ότι οι εν λόγω δικαιούχοι είναι πιστωτές του δημοσίου (με την ευρύτερη έννοια των δαπανών της γενικής κυβέρνησης στην οποία περιλαμβάνεται και το ασφαλιστικό σύστημα) με το ποσό των 5,6 δις ευρώ (300.000 δικαιώματα –εκτός των 90.000 εφάπαξ-επί 542 ευρώ ανά δικαίωμα, επί 18 μήνες μέσος χρόνος αναμονής συν 2,7 δις από τα 90.000 εφάπαξ που βρίσκονται σε καθυστέρηση). Εκ των οποίων μόνο το 1,1 δις έχει αναγνωρίσει το δημόσιο (ελέω τρόικας) και αυτό το ποσό αφορά μέρος των εφάπαξ του δημοσίου. Έτσι, το ταμείο Πρόνοιας αναμένεται να λάβει φέτος το ανωτέρω ποσό από το δάνειο που χορηγεί η τρόικα για να δώσει περί τις 30.200 παροχές μέσα στο χρόνο, επιβαρύνοντας έτσι τους φορολογουμένους, καίτοι η εν λόγω δαπάνη δεν αποτελεί υποχρέωση του προϋπολογισμού.
Το εν λόγω ποσό, πέραν του ότι λείπει από την αγορά και την πραγματική οικονομία, οδηγώντας, παράλληλα, πολλούς ανθρώπους στο να διαβιούν κάτω από το όρο της φτώχειας ή να εξαντλούν τα τυχόν αποθεματικά τους, σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος είναι αυξημένο («μαύρη τρύπα» ή κρυφό χρέος) κατά 2,4% ή 4,5 δις ευρώ (αφού έχει εγγράφει στο χρέος το 1,1 δις που αφορά στα εφάπαξ του δημοσίου).
Άρα, εν προκειμένω, έχουμε μια ακόμη κρυφή υποχρέωση του δημοσίου σε πιστωτές η οποία, εάν κληθεί το κράτος να θα σημάνει ένα νέο Μνημόνιο. Μικρότερους ύψους φυσικά αλλά, οπωσδήποτε, σημαίνει νέα μέτρα για την αποπληρωμή του κρυφού χρέους. Το οποίο, όπως καταδεικνύεται, δεν αντικρίζεται από εισφορές περιουσιακά στοιχεία. Δεν αποτελεί καλυμμένη υποχρέωση αφού δε υπάρχουν αποθεματικά στο ασφαλιστικό σύστημα (σ.σ. μετά το «κούρεμα», την κατασπατάληση των πόρων και την εισφοροδιαφυγή) συν την αυξημένη ανεργία και την αρνητική σχέση μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων η οποία προσεγγίζει το άκρως αρνητικό επίπεδο μόνον ένας εργαζόμενος να πληρώνει εισφορές για ένας συνταξιούχο.
Βεβαίως τώρα δεν προκύπτει άμεση ανάγκη για καταβολή όλων των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων με λίγες ημέρες. Κάτι τέτοιο συγκαλύπτεται πίσω από την γραφειοκρατία και την έλλειψη των αναγκαίων υπαλλήλων. Όμως, το εν λόγω χρέος είναι απαιτητό και μόνο μέσα από ένα νέο «κούρεμα» των συντάξεων και των δικαιωμάτων μπορεί κάπως να περιοριστεί….
Το δημόσιο, πέραν από πρωταθλητής στο χρόνο αναμονής ο οποίος προσεγγίζει τα 4,5 έτη, είναι και πρωταθλητές στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που καθυστέρει. (Και λέμε δικαιώματα αφού σε πολλές περιπτώσεις ένας συνταξιούχος του δημοσίου προσδοκά να πάρει έως και 4 δικαιώματα –κύρια σύνταξη, επικουρικό ΤΕΑΔΥ, Μετοχικό, και εφάπαξ).
Έτσι, το δημόσιο και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας χρωστάει 90.000 εφάπαξ (μόνο στο ταμείο Πρόνοιας του δημοσίου η «ουρά» έφτασε τις 62.000 συνταξιούχους), 20.000 κύριες συντάξεις, 45.000 επικουρικές ΤΕΑΔΥ κι άλλα τόσα μερίσματα από το Μετοχικό. Στο ΙΚΑ και στα άλλα ταμεία, και μέσω της διαδοχικής ασφάλισης (κυρίως μεταξύ ΙΚΑ και ΟΑΕΕ και ΙΚΑ και δημοσίου) υπολογίζεται ότι η «ουρά» έχει φτάσει τα 60.000 δικαιώματα (ενώ η καθυστέρηση απονομής της σύνταξης ξεπερνά τους 26 μήνες). Άλλα 40.000 δικαιώματα στοιβάζονται στα επικουρικά ταμεία. Με πρωταθλητή το ΕΤΕΑΜ όπου έχουν συσσωρευτεί περισσότερες από 30.00 αιτήσεις..
Όμως, στην πλέον τραγική θέση βρίσκονται οι ανάπηροι, όσοι πάσχουν από επαγγελματική ασθένεια, όσοι έχουν αρρωστήσει και αναμένουν για πάνω από 14 μήνες να περάσουν από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) που λειτουργεί στο πλαίσιο του ΙΚΑ και αφορά το σύνολο των ασφαλισμένων όλων των ταμείων τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημοσίου τομέα.
Μάλιστα, στην περίπτωση των αναπήρων, τα πράγματα γίνονται τραγικά αφενός γιατί περνούν ξανά από επιτροπή και όσοι λαμβάνουν εδώ και 10 ή 14 έτη αναπηρική σύνταξη και είχαν διαβεβαιώσεις ότι αυτή είναι, πλέον, μόνιμη. Οι εν λόγω διαβεβαιώσεις ανατράπηκαν καθώς στο ΚΕΠΑ έχει ανατεθεί ο επανέλεγχος όλων των αναπηρικών συντάξεων με στόχο το σχετικό ποσοστό να πέσει (μνημονιακή υποχρέωση) κοντά στο 10% επί του συνόλου των συνάξεων (από 16%σήμερα).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών