Αν κάτι απέδειξε η οικονομική κρίση και η επαχθής δανειακή ομηρία που βιώνουμε τα τελευταία 3 χρόνια, είναι ότι στην Ελλάδα του μνημονίου δεν υπάρχουν σύγχρονοι εθνικοί ευεργέτες.
Σε αντίθεση με τους Ιταλούς ευπατρίδες επιχειρηματίες που έσπευσαν το φθινόπωρο του 2011 να φορτωθούν δημόσιο χρέος αγοράζοντας μαζικά ομόλογα για να ρίξουν τα spreads, οι δικοί μας έκαναν στην κυριολεξία «το κορόιδο». Κι οι περισσότεροι, ιδίως οι διαχρονικά διαπλεκόμενοι και ευνοημένοι, έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τις αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις, πλειοδοτώντας στις μειώσεις μισθών και τις μαζικές απολύσεις.
Σε αντίθεση με τους Ιταλούς ευπατρίδες επιχειρηματίες που έσπευσαν το φθινόπωρο του 2011 να φορτωθούν δημόσιο χρέος αγοράζοντας μαζικά ομόλογα για να ρίξουν τα spreads, οι δικοί μας έκαναν στην κυριολεξία «το κορόιδο». Κι οι περισσότεροι, ιδίως οι διαχρονικά διαπλεκόμενοι και ευνοημένοι, έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τις αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις, πλειοδοτώντας στις μειώσεις μισθών και τις μαζικές απολύσεις.
Υπό αυτή την έννοια, έγραφα πριν δύο εβδομάδες ότι δεν έχει κανένα νόημα η επίκληση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό του πατριωτικού αισθήματος των Ελλήνων κεφαλαιούχων, «για να σωθεί η Εθνική Τράπεζα».
Κατ΄αρχήν δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι και να καλυφθεί από ιδιωτικά κεφάλαια το δέκα ή και το δώδεκα τοις εκατό στην επερχόμενη ΑΜΚ, η «Εθνική σώζεται». Αυτό μένει να φανεί σε βάθος χρόνου.
Επιπλέον είναι ολίγον…τριτοκοσμική η εικόνα ενός αρχηγού κυβέρνησης που παρακαλάει όποιον μπαίνει στο γραφείο του να «βάλει πλάτη» για…την Μεγάλη μας Φίλη.
Το κυριότερο είναι όμως ότι ο κ. Σαμαράς ξοδεύει πολύτιμα πυρομαχικά, την ίδια την πρωθυπουργική του επιρροή δηλαδή, για έναν στόχο ο οποίος, σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες συμπεριφορές που προανέφερα, δεν είναι εύκολα προσεγγίσιμος.
Τις τελευταίες μέρες πάντως, διαρρέονται πληροφορίες(σ.σ. χωρίς συγκλίνουσες ενδείξεις)ότι οι κάποιοι ιδιώτες, στην συντριπτική τους πλειονότητα Ελληνες, θα καλύψουν με κεφάλαια το απαραίτητο ποσοστό στην ΑΜΚ της Εθνικής.
Δεν θα σταθώ στο ότι μπορεί, μόλις σε διάστημα λίγων μηνών και εφόσον διαπιστωθεί ότι λόγω αυξανόμενων επισφαλειών οι δείκτες τραπεζικής φερεγγυότητας(core tier 1)αρχίζουν να υποχωρούν, να χρειαστεί νέα κεφαλαιακή ενίσχυση και οι σημερινοί «πρόθυμοι αιμοδότες» να πεταχτούν έξω. Ας πούμε ότι το έκαναν συνειδητά και έχουν επίγνωση του ρίσκου να χάσουν τα λεφτά τους μπαίνοντας σε μια τράπεζα με αρνητική καθαρή θέση. Εδωσαν δηλαδή…τη μάχη την ωραία για τον ευγενή σκοπό παραμονής της παλαιότερης ελληνικής τράπεζας σε ιδιωτικά(ελληνικά)χέρια, χωρίς υστεροβουλίες και δεύτερες σκέψεις.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Εσείς ξέρετε πολλούς από τους προβεβλημένους Ελληνες επιχειρηματίες, εφοπλιστές, βιομήχανους ή εργολάβους να…θυσιάζουν τα λεφτάκια τους υπερ πίστεως και πατρίδος; Επειδή απλώς τους παρακάλεσε ο πρωθυπουργός;
Η μήπως πιστεύετε παραμύθια όπως αυτά που θέλουν…λευκό ιππότη της Εθνικής ένα βαθύπλουτο Παλαιστινιο-λιβανέζο μεγαλοκατασκευαστή, που όμως δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ σε δουλειά στην Ελλάδα και με το ζόρι αφήνει λίγα σέντς πουρμπουάρ όταν κάθε Κυριακή τρώει οικογενειακώς τα ψάρια του στα Βόρεια Προάστια. Αυτός ο τύπος δεν εμπιστεύτηκε τα χρήματα του όταν η Ελλάδα ήταν…στα καλά της, τώρα που χρεοκοπήσαμε περιμένουμε να επενδύσει;
Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά με την «εκστρατεία διάσωσης» της Εθνικής. Εκτός κι αν χάνουμε κάποια επεισόδια. Δηλαδή μαζί με τις ευγενείς χορηγίες να υπάρχουν και προσδοκίες για αντισταθμιστικά... Όπως για παράδειγμα δανειολήπτες(εφοπλιστές και άλλοι) της Εθνικής να δίνουν τον οβολόν τους, προσβλέποντας σε ευνοική(ή ευνοικότερη…) μεταχείριση.
Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει γιατί θα είναι η πρώτη φορά που αύξηση μετοχικού κεφαλαίου συστημικής τράπεζας θα στηρίζεται στην…γαλαντομία διακεκριμένων οφειλετών της.
Ας ελπίσουμε επίσης, ότι ο πρωθυπουργός δεν αναλώνεται «τσάμπα» σε ένα αδιέξοδο κυνήγι επενδυτών και διαθέτει άσσους στο μανίκι. Ανακάλυψε δηλαδή κάποιους νέους Ελληνες πατριώτες όπως ο κροίσος της Glencore που σύμφωνα με ανεπίσημες διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου θα συνδράμει με 200 εκ. ευρώ την όλη προσπάθεια.
Η ανακεφαλαιοποίηση της Εθνικής με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα κάτω από υγιείς, διαφανείς και αδιαμφισβήτητες διαδικασίες θα αποτελέσει πράγματι μία σοβαρή επιτυχία, που εν πολλοίς θα πιστωθεί στον κ. Σαμαρά. Ενδεχόμενο ναυάγιο όμως, είτε τώρα, είτε στους αμέσως επόμενους μήνες θα έχει βαρύ κόστος για την κυβέρνηση και γι αυτούς που έμπλεξαν τον πρωθυπουργό, σε μια τέτοια περιπέτεια…
Αναδημοσιεύση του άρθρου του Γ. Χαρβαλιά από σημερινό Τύπο της Κυριακής
www.bankingnews.gr
Κατ΄αρχήν δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι και να καλυφθεί από ιδιωτικά κεφάλαια το δέκα ή και το δώδεκα τοις εκατό στην επερχόμενη ΑΜΚ, η «Εθνική σώζεται». Αυτό μένει να φανεί σε βάθος χρόνου.
Επιπλέον είναι ολίγον…τριτοκοσμική η εικόνα ενός αρχηγού κυβέρνησης που παρακαλάει όποιον μπαίνει στο γραφείο του να «βάλει πλάτη» για…την Μεγάλη μας Φίλη.
Το κυριότερο είναι όμως ότι ο κ. Σαμαράς ξοδεύει πολύτιμα πυρομαχικά, την ίδια την πρωθυπουργική του επιρροή δηλαδή, για έναν στόχο ο οποίος, σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες συμπεριφορές που προανέφερα, δεν είναι εύκολα προσεγγίσιμος.
Τις τελευταίες μέρες πάντως, διαρρέονται πληροφορίες(σ.σ. χωρίς συγκλίνουσες ενδείξεις)ότι οι κάποιοι ιδιώτες, στην συντριπτική τους πλειονότητα Ελληνες, θα καλύψουν με κεφάλαια το απαραίτητο ποσοστό στην ΑΜΚ της Εθνικής.
Δεν θα σταθώ στο ότι μπορεί, μόλις σε διάστημα λίγων μηνών και εφόσον διαπιστωθεί ότι λόγω αυξανόμενων επισφαλειών οι δείκτες τραπεζικής φερεγγυότητας(core tier 1)αρχίζουν να υποχωρούν, να χρειαστεί νέα κεφαλαιακή ενίσχυση και οι σημερινοί «πρόθυμοι αιμοδότες» να πεταχτούν έξω. Ας πούμε ότι το έκαναν συνειδητά και έχουν επίγνωση του ρίσκου να χάσουν τα λεφτά τους μπαίνοντας σε μια τράπεζα με αρνητική καθαρή θέση. Εδωσαν δηλαδή…τη μάχη την ωραία για τον ευγενή σκοπό παραμονής της παλαιότερης ελληνικής τράπεζας σε ιδιωτικά(ελληνικά)χέρια, χωρίς υστεροβουλίες και δεύτερες σκέψεις.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Εσείς ξέρετε πολλούς από τους προβεβλημένους Ελληνες επιχειρηματίες, εφοπλιστές, βιομήχανους ή εργολάβους να…θυσιάζουν τα λεφτάκια τους υπερ πίστεως και πατρίδος; Επειδή απλώς τους παρακάλεσε ο πρωθυπουργός;
Η μήπως πιστεύετε παραμύθια όπως αυτά που θέλουν…λευκό ιππότη της Εθνικής ένα βαθύπλουτο Παλαιστινιο-λιβανέζο μεγαλοκατασκευαστή, που όμως δεν έχει βάλει ούτε ένα ευρώ σε δουλειά στην Ελλάδα και με το ζόρι αφήνει λίγα σέντς πουρμπουάρ όταν κάθε Κυριακή τρώει οικογενειακώς τα ψάρια του στα Βόρεια Προάστια. Αυτός ο τύπος δεν εμπιστεύτηκε τα χρήματα του όταν η Ελλάδα ήταν…στα καλά της, τώρα που χρεοκοπήσαμε περιμένουμε να επενδύσει;
Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά με την «εκστρατεία διάσωσης» της Εθνικής. Εκτός κι αν χάνουμε κάποια επεισόδια. Δηλαδή μαζί με τις ευγενείς χορηγίες να υπάρχουν και προσδοκίες για αντισταθμιστικά... Όπως για παράδειγμα δανειολήπτες(εφοπλιστές και άλλοι) της Εθνικής να δίνουν τον οβολόν τους, προσβλέποντας σε ευνοική(ή ευνοικότερη…) μεταχείριση.
Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει γιατί θα είναι η πρώτη φορά που αύξηση μετοχικού κεφαλαίου συστημικής τράπεζας θα στηρίζεται στην…γαλαντομία διακεκριμένων οφειλετών της.
Ας ελπίσουμε επίσης, ότι ο πρωθυπουργός δεν αναλώνεται «τσάμπα» σε ένα αδιέξοδο κυνήγι επενδυτών και διαθέτει άσσους στο μανίκι. Ανακάλυψε δηλαδή κάποιους νέους Ελληνες πατριώτες όπως ο κροίσος της Glencore που σύμφωνα με ανεπίσημες διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου θα συνδράμει με 200 εκ. ευρώ την όλη προσπάθεια.
Η ανακεφαλαιοποίηση της Εθνικής με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα κάτω από υγιείς, διαφανείς και αδιαμφισβήτητες διαδικασίες θα αποτελέσει πράγματι μία σοβαρή επιτυχία, που εν πολλοίς θα πιστωθεί στον κ. Σαμαρά. Ενδεχόμενο ναυάγιο όμως, είτε τώρα, είτε στους αμέσως επόμενους μήνες θα έχει βαρύ κόστος για την κυβέρνηση και γι αυτούς που έμπλεξαν τον πρωθυπουργό, σε μια τέτοια περιπέτεια…
Αναδημοσιεύση του άρθρου του Γ. Χαρβαλιά από σημερινό Τύπο της Κυριακής
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών