γράφει : ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Η ιστορία του ευρώ, όπως και η προσπάθεια διάσωσης του, στηρίζεται στην παραβίαση των κανόνων που διέπουν τη νομισματική ένωση, εκτιμούν οι Nicolaus Heinen (Deutsche Bank) και Wim Kesters (RWI). Όμως μπορεί μια νομισματική ένωση να επιβιώσει χωρίς κανόνες, διερωτούνται.
«Με την ένταξη του Βελγίου, της Ελλάδας και της Ιταλίας επετράπη στην πραγματικότητα η ένταξη χωρών με δημόσιο χρέος υψηλότερο από το 60% του ΑΕΠ τους», σημειώνει ο Nicolaus Heinen, αναλυτής της Deutsche Bank στο βιβλίο του «Αποστολή Εμπιστοσύνη», σύμφωνα με τη Deutsche Welle.
Ο Hainen απαριθμεί τις παραβιάσεις από τις χώρες-μέλη των κανόνων δημοσιονομικής σταθερότητας. Περισσότερες από 100 ήταν οι σχετικές περιπτώσεις και κυρώσεις δεν επεβλήθησαν ποτέ.
Πρόκειται γα ένα πολιτισμικό ζήτημα, αποφαίνεται ο γερμανός οικονομολόγος και διευκρινίζει: «Οι κανόνες, που είχαν σχετικά βορειοευρωπαϊκό χαρακτήρα, συνοδεύονταν από δεσμευτικούς στόχους, τους οποίους και επεδίωκαν να πετύχουν μόνο οι Βορειοευρωπαίοι. Οι Νοτιοευρωπαίοι αντιμετώπιζαν τους κανόνες ως απλές συστάσεις».
Με άλλα λόγια, ενώ οι Γερμανοί επιμένουν να ακολουθούν πιστά τις συμφωνίες, οι Γάλλοι προτιμούν να αποφασίζουν κατά περίπτωση. Μερικοί υποστηρίζουν ότι σε τελική ανάλυση οι Γάλλοι πέρασαν τη δική τους θεώρηση των πραγμάτων.
Τον Μάιο του 2010, οι χώρες της ευρωζώνης «ξέχασαν» τη ρήτρα no bailout και έκτοτε δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να δίνουν οικονομική βοήθεια στις προβληματικές χώρες.
Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί να έχει καλό τέλος, εκτιμά ο γερμανός οικονομολόγος Wim Kesters. «Χωρίς αποτελεσματικούς και δεσμευτικούς κανόνες η νομισματική ένωση θα καταρρεύσει. Κάποια στιγμή το ευρώ δεν θα μπορεί να επιβιώσει» εκτιμά ο αντιπρόεδρος του οικονομικού ινστιτούτου RWI.
O Wim Kesters είναι πεπεισμένος ότι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη περνά μέσα από την τήρηση των δεσμεύσεων.
Ο Nicolaus Heinen εκτιμά από την πλευρά του ότι δεν ήταν εποικοδομητική η αντίδραση των πολιτικών ηγετών στην «ευρωκρίση». Και όπως χαρακτηριστικά τονίζει: «Προσπάθησαν να βελτιώσουν τους κανόνες που δεν λειτούργησαν, εγκρίνοντας νέους κανόνες, οι οποίοι προβλέπουν τι θα πρέπει να γίνει και τι δεν επιτρέπεται να γίνει».
Και σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο ο αναλυτής της Deutsche Bank, χαρακτηρίζει «χάρτινο τίγρη». Ο γερμανός οικονομικός αναλυτής τάσσεται κατά των «ευρωομολόγων», τα οποία όπως υποστηρίζει οδηγούν στην «κοινοτικοποίηση» των χρεών και συνιστούν «αντικίνητρο» για μεταρρυθμίσεις.
Και όχι μόνο. Ο Hainen αντιμετωπίζει με πολλές επιφυλάξεις το νέο ρόλο της ΕΚΤ στη διαδικασία διάσωσης των προβληματικών χωρών. Και όπως χαρακτηριστικά τονίζει: «Υπάρχει δίκαια ο φόβος ότι θα χαλαρώσουν οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες των χωρών-μελών όταν γνωρίζουν πως στην ανάγκη θα επέμβει η ΕΚΤ για να τις βοηθήσει».
www.bankingnews.gr
Ο Hainen απαριθμεί τις παραβιάσεις από τις χώρες-μέλη των κανόνων δημοσιονομικής σταθερότητας. Περισσότερες από 100 ήταν οι σχετικές περιπτώσεις και κυρώσεις δεν επεβλήθησαν ποτέ.
Πρόκειται γα ένα πολιτισμικό ζήτημα, αποφαίνεται ο γερμανός οικονομολόγος και διευκρινίζει: «Οι κανόνες, που είχαν σχετικά βορειοευρωπαϊκό χαρακτήρα, συνοδεύονταν από δεσμευτικούς στόχους, τους οποίους και επεδίωκαν να πετύχουν μόνο οι Βορειοευρωπαίοι. Οι Νοτιοευρωπαίοι αντιμετώπιζαν τους κανόνες ως απλές συστάσεις».
Με άλλα λόγια, ενώ οι Γερμανοί επιμένουν να ακολουθούν πιστά τις συμφωνίες, οι Γάλλοι προτιμούν να αποφασίζουν κατά περίπτωση. Μερικοί υποστηρίζουν ότι σε τελική ανάλυση οι Γάλλοι πέρασαν τη δική τους θεώρηση των πραγμάτων.
Τον Μάιο του 2010, οι χώρες της ευρωζώνης «ξέχασαν» τη ρήτρα no bailout και έκτοτε δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να δίνουν οικονομική βοήθεια στις προβληματικές χώρες.
Η εξέλιξη αυτή δεν μπορεί να έχει καλό τέλος, εκτιμά ο γερμανός οικονομολόγος Wim Kesters. «Χωρίς αποτελεσματικούς και δεσμευτικούς κανόνες η νομισματική ένωση θα καταρρεύσει. Κάποια στιγμή το ευρώ δεν θα μπορεί να επιβιώσει» εκτιμά ο αντιπρόεδρος του οικονομικού ινστιτούτου RWI.
O Wim Kesters είναι πεπεισμένος ότι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ευρωζώνη περνά μέσα από την τήρηση των δεσμεύσεων.
Ο Nicolaus Heinen εκτιμά από την πλευρά του ότι δεν ήταν εποικοδομητική η αντίδραση των πολιτικών ηγετών στην «ευρωκρίση». Και όπως χαρακτηριστικά τονίζει: «Προσπάθησαν να βελτιώσουν τους κανόνες που δεν λειτούργησαν, εγκρίνοντας νέους κανόνες, οι οποίοι προβλέπουν τι θα πρέπει να γίνει και τι δεν επιτρέπεται να γίνει».
Και σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο ο αναλυτής της Deutsche Bank, χαρακτηρίζει «χάρτινο τίγρη». Ο γερμανός οικονομικός αναλυτής τάσσεται κατά των «ευρωομολόγων», τα οποία όπως υποστηρίζει οδηγούν στην «κοινοτικοποίηση» των χρεών και συνιστούν «αντικίνητρο» για μεταρρυθμίσεις.
Και όχι μόνο. Ο Hainen αντιμετωπίζει με πολλές επιφυλάξεις το νέο ρόλο της ΕΚΤ στη διαδικασία διάσωσης των προβληματικών χωρών. Και όπως χαρακτηριστικά τονίζει: «Υπάρχει δίκαια ο φόβος ότι θα χαλαρώσουν οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες των χωρών-μελών όταν γνωρίζουν πως στην ανάγκη θα επέμβει η ΕΚΤ για να τις βοηθήσει».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών