Αδύναμοι και όχι ανίκανοι οι Έλληνες πολιτικοί ακόμη και να κρίνουν τον ίδιο τους τον εαυτό – Με χοντροκομμένο τρόπο αποπροσανατόλισαν τη διαδικασία ψήφισης για την προανακριτική της λίστας Lagarde – Μοναδικό ελαφρυντικό η πολιτική σταθερότητα

Την ώρα που σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες οι πολιτικές ηγεσίες δείχνουν άμεσα αντανακλαστικά στα φαινόμενα διαφθοράς, λαθεμένων χειρισμών, αδράνειας και σκοπιμοτήτων, στην ελληνική Βουλή, τα προβλήματα που κυριαρχούν είναι ο αριθμός των καλπών και η… διάταξη του ψηφοδελτίου. Τα ζητήματα αυτά σαφώς και δεν είναι ήσσονος σημασίας, αλλά ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να αποτελούν και αντικείμενο πολιτικών σκοπιμοτήτων, όπως άλλωστε έγινε κατά τη χθεσινή ημέρα (… και νύχτα) με πολύ χοντροκομμένο μάλιστα τρόπο.
Το νομοθετικό σώμα και η εκτελεστική εξουσία έδειξε για ακόμη μία φορά πόσο ανίκανη είναι να καταδικάσει και να απορρίψει επί της ουσίας τα φαινόμενα που την έχουν χρεοκοπήσει. Με απόλυτο σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας, και χωρίς διάθεση υποστήριξης της λαϊκής επιθυμίας για «αίμα», θα έπρεπε χτες να ακούσουμε στην 16ωρη συζήτηση λόγια κριτικής και αποφάσεων για ουσιαστικές αλλαγές. Οι ψίθυροι που ακούστηκαν από κάποιους «αγανακτισμένους» ότι δεν πρέπει να μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι, μπορεί να ήταν ένα πρώτο βήμα φιλότιμου, ωστόσο έμεινε εκεί, χωρίς καμία ενέργεια που να υποδήλωνε την πρόθεση διαφοροποίησης.
Μοναδικό ελαφρυντικό στις κομματικές επιδιώξεις ήταν οι φόβοι για πολιτική αστάθεια. Φυσικά και αν παραπεμπόταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλος, θα μπορούσαν να προκληθούν σοβαρές αναταράξεις στον κυβερνητικό συνασπισμό, ωστόσο ένα ευέλικτο και καθαρό πολιτικό σύστημα μεριμνά ώστε να μην τεθεί αυτό το δίλημμα ποτέ. Η συνεργασία με ανθρώπους που σκιάζονται με αποχρώσες ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων επί του ελληνικού λαού, θα πρέπει να θέτει υπόψιν των εταίρων ακόμη και το δυσμενές σενάριο. Ένα πολιτικό σύστημα που δεν θέλει να διαρρήξει τις βάσεις του, σπεύδει εγκαίρως να αποβάλλει ή να αποενεχοποιήσει τέτοιου είδους φαινόμενα για να μην… τα βρει μπροστά του.
Το συμπέρασμα από την απλή παράθεση της λογικής είναι ότι ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι αδύναμο (και όχι ανίκανο) να συμμορφωθεί στους γενικούς κανόνες δικαίου. Είναι δέσμιο των πολιτικών σκοπιμοτήτων, του συνδρόμου του Βοναπαρτισμού, των συνδέσμων του, και του αμαρτωλού παρελθόντος. Είναι αδύναμο να καταδικάσει, ή ακόμη απλώς να δικάσει, τον εαυτό του, και να αποκαταστήσει στην συνείδηση της κοινωνίας το όνομα του. Υπό αυτά τα δεδομένα, οι ταγοί και πάλι οδηγούν σε νέους ατραπούς μια κοινωνία που έχει χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της…

www.bankingnews.gr