γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Τη σύνδεση των πολιτικών αποφάσεων με την κίνηση των επενδυτικών κεφαλαίων ερμηνεύει ο Gerard Minack, στρατηγικός αναλυτής της Morgan Stanley, θεωρώντας ότι σταδιακά θα δούμε τους πολιτικούς να μεταφέρουν μεγάλο μέρος τους κόστους των χρεοκοπημένων κυβερνήσεων τους προς τους ιδιώτες.
Ο Minack διαπιστώνει ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα, περίπου δύο δεκαετίες, οι πολιτικοί ευνοούσαν τα ιδιωτικά κεφάλαια. Άλλωστε αυτό φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα, όπου διαφαίνεται η επίδραση της διακύμανσης της φορολογίας στα εταιρικά αποτελέσματα:
Πιο συγκεκριμένα, οι κύριες πολιτικές τάσεις στις δύο δεκαετίες μετά το 1980 ήταν υποστηρικτική για τα περιουσιακά στοιχεία και ειδικά μετοχές. Υπήρξε, δηλαδή, μια ευρεία στροφή προς τη μείωση των φόρων, τον περιορισμό του κανονιστικού πλαισίου, την αύξηση της διαφάνειας στις συναλλαγές, και μικρότερη προστασία της εργασίας. Όλα αυτά συνέβαλαν στην αύξηση κερδών και υψηλότερες αποτιμήσεις για τα περιουσιακά στοιχεία του κινδύνου.
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει τώρα. Πρώτον, οι κυβερνήσεις χρεοκόπησαν. Πέρα από κάθε αμφιβολία, οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις έχουν αρνητική καθαρή θέση. Αυτό σημαίνει ότι ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να επιβάλει ένα μέρος του κόστους της χρεοκοπίας στον ιδιωτικό τομέα, αναφέρει ο Minack. «Το μόνο ερώτημα τώρα είναι το πότε και το πώς».
Οι επενδυτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το αναπόφευκτο κόστος θα επιβληθεί με τρόπο που να ελαχιστοποιεί την οικονομική και δημοσιονομική ζημία, αλλά η ιστορία δείχνει ότι οι πολιτικοί έχουν ως στόχο να ελαχιστοποιήσουν το πολιτικό κόστος.
Η εξέλιξη αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πολιτικό περιβάλλον θα μπορούσε να γίνει λιγότερο ευνοϊκό για τα στοιχεία ενεργητικού.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 2011 από τους καθηγητές Jacopo Ponticelli και Hans-Joachim Voth, οι οποίοι μελέτησαν τα περιστατικά στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές και την αντιστοιχία τους με τα μέτρα λιτότητας, κατέληξαν ότι η συσχέτιση των δύο κλάδων ήταν πραγματικά αρκετά ισχυρή.
Και ο αναλυτής της Morgan Stanley καταλήγει στο ότι στο μέλλον η πολιτική αβεβαιότητα φαίνεται πιθανό να παραμείνει ένας επίμονη και δυνητικά κρίσιμος παράγοντας για τους επενδυτές μεσοπρόθεσμα. Δομικά ο υψηλότερος πολιτικός κίνδυνος αντανακλά τα διαρθρωτικά οικονομικά προβλήματα που είναι πιθανό να επηρεάσουν τις οικονομικές προοπτικές για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει,, αρνητικά την αποτίμηση των στοιχείων ενεργητικού υψηλού κινδύνου.
www.bankingnews.gr
Πιο συγκεκριμένα, οι κύριες πολιτικές τάσεις στις δύο δεκαετίες μετά το 1980 ήταν υποστηρικτική για τα περιουσιακά στοιχεία και ειδικά μετοχές. Υπήρξε, δηλαδή, μια ευρεία στροφή προς τη μείωση των φόρων, τον περιορισμό του κανονιστικού πλαισίου, την αύξηση της διαφάνειας στις συναλλαγές, και μικρότερη προστασία της εργασίας. Όλα αυτά συνέβαλαν στην αύξηση κερδών και υψηλότερες αποτιμήσεις για τα περιουσιακά στοιχεία του κινδύνου.
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει τώρα. Πρώτον, οι κυβερνήσεις χρεοκόπησαν. Πέρα από κάθε αμφιβολία, οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις έχουν αρνητική καθαρή θέση. Αυτό σημαίνει ότι ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να επιβάλει ένα μέρος του κόστους της χρεοκοπίας στον ιδιωτικό τομέα, αναφέρει ο Minack. «Το μόνο ερώτημα τώρα είναι το πότε και το πώς».
Οι επενδυτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το αναπόφευκτο κόστος θα επιβληθεί με τρόπο που να ελαχιστοποιεί την οικονομική και δημοσιονομική ζημία, αλλά η ιστορία δείχνει ότι οι πολιτικοί έχουν ως στόχο να ελαχιστοποιήσουν το πολιτικό κόστος.
Η εξέλιξη αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πολιτικό περιβάλλον θα μπορούσε να γίνει λιγότερο ευνοϊκό για τα στοιχεία ενεργητικού.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 2011 από τους καθηγητές Jacopo Ponticelli και Hans-Joachim Voth, οι οποίοι μελέτησαν τα περιστατικά στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές και την αντιστοιχία τους με τα μέτρα λιτότητας, κατέληξαν ότι η συσχέτιση των δύο κλάδων ήταν πραγματικά αρκετά ισχυρή.
Και ο αναλυτής της Morgan Stanley καταλήγει στο ότι στο μέλλον η πολιτική αβεβαιότητα φαίνεται πιθανό να παραμείνει ένας επίμονη και δυνητικά κρίσιμος παράγοντας για τους επενδυτές μεσοπρόθεσμα. Δομικά ο υψηλότερος πολιτικός κίνδυνος αντανακλά τα διαρθρωτικά οικονομικά προβλήματα που είναι πιθανό να επηρεάσουν τις οικονομικές προοπτικές για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι πολύ πιθανό να επηρεάσει,, αρνητικά την αποτίμηση των στοιχείων ενεργητικού υψηλού κινδύνου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών