γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Μπορεί η Bundesbank να βρέθηκε απομονωμένη στην πρόσφατη ψηφοφορία για το νέο σχέδιο αγοράς κρατικών ομολόγων, ωστόσο υπάρχει ένα «παράθυρο» στους κανονισμούς της ΕΚΤ που μπορεί να οπλίσει την Γερμανική Κεντρική Τράπεζα με σημαντικά διαπραγματευτικά εργαλεία.
Σύμφωνα με την ανάλυση του David Marsh της Oxford Capital Markets μπορεί στο μέλλον η Bundesbank να κάνει χρήση των διατάξεων του καταστατικού της ΕΚΤ για αύξηση των δικαιωμάτων ψήφου για τις αποφάσεις που αφορούν και επηρεάζουν την κεφαλαιακή επάρκεια της ΕΚΤ.
Το ζητούμενο εδώ για την Bundesbank είναι ότι η νέα πολιτική της ΕΚΤ, το λεγόμενο πρόγραμμα ΟΜΤ, πρέπει να διαχωρίσει τις έννοιες, αφού στην πραγματικότητα οι αγορές ομολόγων είναι δημοσιονομικά και όχι νομισματικά μέτρα.
Το άρθρο 10 του καταστατικού της ΕΚΤ λέει ότι η μέθοδος της one-man ψήφου δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται για τις αποφάσεις της ΕΚΤ που επηρεάζουν το κεφάλαιό της, τη μεταβίβαση συναλλαγματικών διαθεσίμων των εθνικών κεντρικών τραπεζών, τις χορηγήσεις του νομισματικού εισοδήματος και των καθαρών κερδών και ζημιών.
Υπό τις συνθήκες αυτές, οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση του σταθμισμένου κεφαλαίου, από τους 17 διοικητές των εθνικών κεντρικών τραπεζών και μόνο, ανάλογα με τις συμμετοχές αυτών στο κεφάλαιο της ΕΚΤ. Αυτό θα δώσει την Bundesbank ένα μερίδιο που αντιστοιχεί στο 27% των ψήφων - πολύ διαφορετικά δηλαδή από τη θέση που έχει ο Weidmann σήμερα.
Εάν δοθεί η εκτίμηση ότι το πρόγραμμα OMT θα προκαλέσει διαφορά στην κεφαλαιακή επάρκεια της ΕΚΤ και η Bundesbank ως κύριος μέτοχος της κάνει χρήση των διατάξεων που αφορούν αυτήν την εξέλιξη, τότε ελλοχεύουν σημαντικοί κίνδυνοι για την εφαρμογή του προγράμματος ΟΜΤ. Σύμφωνα μάλιστα με εμπειρογνώμονες νομικούς και οικονομολόγους η ΕΚΤ εισέρχεται σε μια γκρίζα ζώνη.
Εάν επιβεβαιωθεί αυτό το σενάριο, η Bundesbank μπορεί να έχει πραγματικά περισσότερη δύναμη από ό, τι ο καθένας σκέφτεται, καταλήγει ο Marsh.
www.bankingnews.gr
Το ζητούμενο εδώ για την Bundesbank είναι ότι η νέα πολιτική της ΕΚΤ, το λεγόμενο πρόγραμμα ΟΜΤ, πρέπει να διαχωρίσει τις έννοιες, αφού στην πραγματικότητα οι αγορές ομολόγων είναι δημοσιονομικά και όχι νομισματικά μέτρα.
Το άρθρο 10 του καταστατικού της ΕΚΤ λέει ότι η μέθοδος της one-man ψήφου δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται για τις αποφάσεις της ΕΚΤ που επηρεάζουν το κεφάλαιό της, τη μεταβίβαση συναλλαγματικών διαθεσίμων των εθνικών κεντρικών τραπεζών, τις χορηγήσεις του νομισματικού εισοδήματος και των καθαρών κερδών και ζημιών.
Υπό τις συνθήκες αυτές, οι αποφάσεις λαμβάνονται στη βάση του σταθμισμένου κεφαλαίου, από τους 17 διοικητές των εθνικών κεντρικών τραπεζών και μόνο, ανάλογα με τις συμμετοχές αυτών στο κεφάλαιο της ΕΚΤ. Αυτό θα δώσει την Bundesbank ένα μερίδιο που αντιστοιχεί στο 27% των ψήφων - πολύ διαφορετικά δηλαδή από τη θέση που έχει ο Weidmann σήμερα.
Εάν δοθεί η εκτίμηση ότι το πρόγραμμα OMT θα προκαλέσει διαφορά στην κεφαλαιακή επάρκεια της ΕΚΤ και η Bundesbank ως κύριος μέτοχος της κάνει χρήση των διατάξεων που αφορούν αυτήν την εξέλιξη, τότε ελλοχεύουν σημαντικοί κίνδυνοι για την εφαρμογή του προγράμματος ΟΜΤ. Σύμφωνα μάλιστα με εμπειρογνώμονες νομικούς και οικονομολόγους η ΕΚΤ εισέρχεται σε μια γκρίζα ζώνη.
Εάν επιβεβαιωθεί αυτό το σενάριο, η Bundesbank μπορεί να έχει πραγματικά περισσότερη δύναμη από ό, τι ο καθένας σκέφτεται, καταλήγει ο Marsh.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών