γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Στη μέγγενη των απαγορευτικά υψηλών επιτοκίων έχουν μπει χιλιάδες μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, που βλέπουν το κόστος χρήματος από τις τράπεζες να έχει εκτιναχθεί ακόμη και πάνω από το 10%.
Ακόμα και σε περιπτώσεις υγιών και εύρωστων επιχειρήσεων, που σε άλλες εποχές είχαν την καλύτερη μεταχείριση από τις τράπεζες, τώρα η πρόσβαση στο δανεισμό είναι απαγορευτική, όχι μόνο γιατί οι κρουνοί της ρευστότητας έχουν κλείσει, αλλά και επειδή το κόστος για τους τραπεζίτες, αλλά και για τις επιχειρήσεις είναι απαγορευτικό.
Ακόμα και σε περιπτώσεις υγιών και εύρωστων επιχειρήσεων, που σε άλλες εποχές είχαν την καλύτερη μεταχείριση από τις τράπεζες, τώρα η πρόσβαση στο δανεισμό είναι απαγορευτική, όχι μόνο γιατί οι κρουνοί της ρευστότητας έχουν κλείσει, αλλά και επειδή το κόστος για τους τραπεζίτες, αλλά και για τις επιχειρήσεις είναι απαγορευτικό.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η ΔΕΗ πλήρωσε επιτόκιο μέχρι και 11,9% για να αναχρηματοδοτήσει το δανεισμό της, ενώ για μικρότερες επιχειρήσεις το κόστος φτάνει ή και ξεπερνά το 10%, θυμίζοντας επιτόκια… καταναλωτικών δανείων.
Όπως αναφέρουν τραπεζίτες, αλλά και επιχειρηματίες, το γεγονός αυτό είναι καταστροφικό, καθώς ουσιαστικά απαγορεύει την αναχρηματοδότηση των παλιών δανείων και των γραμμών χρηματοδότησης προς τις εταιρείες.
Ακόμα δηλαδή και αν οι τράπεζες θέλουν να δώσουν ρευστότητα σε κάποιους πελάτες τους, το κόστος με το οποίο οι ίδιες δανείζονται τα χρήματα καθιστά τα «λογικά» επιτόκια απαγορευτικά.
«Όταν πληρώνουμε 5% και 6% στις καταθέσεις και χάνουμε δισεκατομμύρια ευρώ κάθε μήνα από τα καταθετικά μας χαρτοφυλάκια, δεν μπορούμε να δώσουμε δάνεια σε επιχειρήσεις με επιτόκιο ούτε 6% ούτε 7% ούτε 8%» αναφέρουν χαρακτηριστικά τραπεζικά στελέχη.
Παράλληλα, ο δανεισμός τόσο από την ΕΚΤ όσο και από το ELA δεν είναι μακροπρόθεσμες και σίγουρες πηγές χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα οι τράπεζες με τη σειρά τους να μην μπορούν να ανοίξουν μακροχρόνια credit lines με τις εταιρείες πελάτες τους.
«Το πρόβλημα δημιουργείται όταν πρέπει να αναχρηματοδοτήσουμε παλιά δάνεια. Όχι μόνο γιατί σε πολλές περιπτώσεις οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αλλά και επειδή το κόστος του χρήματος με τα σημερινά δεδομένα είναι απαγορευτικό γι’ αυτές», τονίζει τραπεζικό στέλεχος.
Στην αντίπερα όχθη, οι ίδιες οι εταιρείες είναι εγκλωβισμένες εκτός κεφαλαιαγορών, καθώς ούτε ομόλογα μπορούν να εκδώσουν (μια και οι αποδόσεις είναι στα ύψη αλλά και η ζήτηση ελάχιστη έως μηδαμινή) ούτε στο χρηματιστήριο μπορούν να προσφύγουν για άντληση κεφαλαίων, μια και οι τιμές των μετοχών αλλά και ο τζίρος βρίσκονται στο ναδίρ.
«Κλειδί» η ανακεφαλαιοποίηση
Η εξέλιξη που είναι ικανή να ανατρέψει τα δεδομένα δεν είναι άλλη από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία –αν ολοκληρωθεί σωστά- θα τους δώσει τη δυνατότητα πρόσβασης σε κεφάλαια έναντι λογικού κόστους. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι την Παρασκευή, κατά τη διάρκεια των γενικών τους συνελεύσεων, οι διοικήσεις των Alpha Bank, Eurobank και Πειραιώς στάθηκαν από κοινού στο θέμα αυτό, τονίζοντας ότι η ανακεφαλαιοποίηση είναι προϋπόθεση για να πέσουν χρήματα στην αγορά και κυρίως στις επιχειρήσεις.
Παράλληλα, ακόμα ένας βασικός παράγοντας είναι το «ξεκλείδωμα» της χρηματοδότησης από την Ευρωζώνη, τόσο μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων όσο και από τα ομόλογα ανάπτυξης, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν κινητήριο δύναμη για την είσοδο χρημάτων στην χώρα και την αναβίωση της ρευστότητας στις επιχειρήσεις.
Δημήτρης Πεφάνης
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρουν τραπεζίτες, αλλά και επιχειρηματίες, το γεγονός αυτό είναι καταστροφικό, καθώς ουσιαστικά απαγορεύει την αναχρηματοδότηση των παλιών δανείων και των γραμμών χρηματοδότησης προς τις εταιρείες.
Ακόμα δηλαδή και αν οι τράπεζες θέλουν να δώσουν ρευστότητα σε κάποιους πελάτες τους, το κόστος με το οποίο οι ίδιες δανείζονται τα χρήματα καθιστά τα «λογικά» επιτόκια απαγορευτικά.
«Όταν πληρώνουμε 5% και 6% στις καταθέσεις και χάνουμε δισεκατομμύρια ευρώ κάθε μήνα από τα καταθετικά μας χαρτοφυλάκια, δεν μπορούμε να δώσουμε δάνεια σε επιχειρήσεις με επιτόκιο ούτε 6% ούτε 7% ούτε 8%» αναφέρουν χαρακτηριστικά τραπεζικά στελέχη.
Παράλληλα, ο δανεισμός τόσο από την ΕΚΤ όσο και από το ELA δεν είναι μακροπρόθεσμες και σίγουρες πηγές χρηματοδότησης, με αποτέλεσμα οι τράπεζες με τη σειρά τους να μην μπορούν να ανοίξουν μακροχρόνια credit lines με τις εταιρείες πελάτες τους.
«Το πρόβλημα δημιουργείται όταν πρέπει να αναχρηματοδοτήσουμε παλιά δάνεια. Όχι μόνο γιατί σε πολλές περιπτώσεις οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αλλά και επειδή το κόστος του χρήματος με τα σημερινά δεδομένα είναι απαγορευτικό γι’ αυτές», τονίζει τραπεζικό στέλεχος.
Στην αντίπερα όχθη, οι ίδιες οι εταιρείες είναι εγκλωβισμένες εκτός κεφαλαιαγορών, καθώς ούτε ομόλογα μπορούν να εκδώσουν (μια και οι αποδόσεις είναι στα ύψη αλλά και η ζήτηση ελάχιστη έως μηδαμινή) ούτε στο χρηματιστήριο μπορούν να προσφύγουν για άντληση κεφαλαίων, μια και οι τιμές των μετοχών αλλά και ο τζίρος βρίσκονται στο ναδίρ.
«Κλειδί» η ανακεφαλαιοποίηση
Η εξέλιξη που είναι ικανή να ανατρέψει τα δεδομένα δεν είναι άλλη από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η οποία –αν ολοκληρωθεί σωστά- θα τους δώσει τη δυνατότητα πρόσβασης σε κεφάλαια έναντι λογικού κόστους. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι την Παρασκευή, κατά τη διάρκεια των γενικών τους συνελεύσεων, οι διοικήσεις των Alpha Bank, Eurobank και Πειραιώς στάθηκαν από κοινού στο θέμα αυτό, τονίζοντας ότι η ανακεφαλαιοποίηση είναι προϋπόθεση για να πέσουν χρήματα στην αγορά και κυρίως στις επιχειρήσεις.
Παράλληλα, ακόμα ένας βασικός παράγοντας είναι το «ξεκλείδωμα» της χρηματοδότησης από την Ευρωζώνη, τόσο μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων όσο και από τα ομόλογα ανάπτυξης, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν κινητήριο δύναμη για την είσοδο χρημάτων στην χώρα και την αναβίωση της ρευστότητας στις επιχειρήσεις.
Δημήτρης Πεφάνης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών