''Αυτοί οι επαναστάτες Ευρωπαίοι''. Με αυτό τον τίτλο ο Paul Krugman κάνει ένα πρώτο σχόλιο από τη στήλη του στους New York Times για τις εκλογές σε Ελλάδα και Γαλλία, σημειώνοντας πως ήταν καιρός να εξεγερθούν οι Γάλλοι - αλλά και οι 'Ελληνες.
Ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος, που την Παρασκευή έγραφε ότι ''η Ελλάδα είτε θα αποχωρήσει οικειοθελώς από την Ευρωζώνη, είτε θα εκδιωχθεί βιαίως'', κάνει λόγο για κατ' ουσίαν δημοψηφίσματα σε Ελλάδα και Γαλλία, όπου οι πολίτες καταψήφισαν την ευρωπαϊκή οικονομική στρατηγική.
Το θετικό σύμφωνα με τον Krugman, είναι οτι μπορεί η πραγματική αλλαγή να αργήσει, αλλά μετά τα εκλογικά αποτελέσματα και στις δύο χώρες ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την απόπειρα ανάπτυξης μέσω της σκληρής λιτότητας.
Η νίκη του Ολάντ σημαίνει το τέλος των ''Μερκοζί'', σημειώνει ο Krugman, δηλαδή του γαλλογερμανικού άξονα που επέβαλε το καθεστώς λιτότητας των προγούμενων δύο ετών. ''Αλλά είναι ώρα να προχωρήσουμε''.
Ποιος είναι ο δρόμος;
Σύμφωνα με τον Kurgman, μια απάντηση στο σημείο μηδέν που έχει φτάσει η ευρωζώνη, είναι η διάσπαση του ευρώ, με την Ελλάδα να επιστρέφει στη δραχμή, την Ισπανία στην πεσέτα, κλπ, γεγονός που θα τερμάτιζε τις ανισορροπίες στη νομισματική ένωση, ενώ θα έδινε και χώρο στις προβληματικές οικονομίες για την απαραίτητη για την ανταγωνιστικότητα εσωτερική υποτίμηση. Ωστόσο, αυτή η λύση πέρα από την αμφισβητούμενη αποτελεσματικότητα της, θα συνιστούσε πάνω απ' όλα μία τεράστια ήττα για το ''ευρωπαϊκό πρότζεκτ''.
Υπάρχει όμως κι άλλος δρόμος, σύμφωνα πάντα με τον Krugman. Η Γερμανία, με το εμπορικό ισοζύγιο που έχει αναπτύξει την τελευταία δεκαετία θα μπορούσε να επενδύει τα πλεονασματικά κεφάλαια στις ελλειμματικές οικονομίες της ένωσης και να σώσει έτσι ''την παρτίδα''. Η Γερμανία, ωστόσο, δεν είναι πρόθυμη να επιτρέψει κάτι τέτοιο, ενώ και η ΕΚΤ εμφανίζεται απρόθυμη να σταματήσει να ασχολείται με τον πληθωρισμό και να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Το θετικό σύμφωνα με τον Krugman, είναι οτι μπορεί η πραγματική αλλαγή να αργήσει, αλλά μετά τα εκλογικά αποτελέσματα και στις δύο χώρες ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την απόπειρα ανάπτυξης μέσω της σκληρής λιτότητας.
Η νίκη του Ολάντ σημαίνει το τέλος των ''Μερκοζί'', σημειώνει ο Krugman, δηλαδή του γαλλογερμανικού άξονα που επέβαλε το καθεστώς λιτότητας των προγούμενων δύο ετών. ''Αλλά είναι ώρα να προχωρήσουμε''.
Ποιος είναι ο δρόμος;
Σύμφωνα με τον Kurgman, μια απάντηση στο σημείο μηδέν που έχει φτάσει η ευρωζώνη, είναι η διάσπαση του ευρώ, με την Ελλάδα να επιστρέφει στη δραχμή, την Ισπανία στην πεσέτα, κλπ, γεγονός που θα τερμάτιζε τις ανισορροπίες στη νομισματική ένωση, ενώ θα έδινε και χώρο στις προβληματικές οικονομίες για την απαραίτητη για την ανταγωνιστικότητα εσωτερική υποτίμηση. Ωστόσο, αυτή η λύση πέρα από την αμφισβητούμενη αποτελεσματικότητα της, θα συνιστούσε πάνω απ' όλα μία τεράστια ήττα για το ''ευρωπαϊκό πρότζεκτ''.
Υπάρχει όμως κι άλλος δρόμος, σύμφωνα πάντα με τον Krugman. Η Γερμανία, με το εμπορικό ισοζύγιο που έχει αναπτύξει την τελευταία δεκαετία θα μπορούσε να επενδύει τα πλεονασματικά κεφάλαια στις ελλειμματικές οικονομίες της ένωσης και να σώσει έτσι ''την παρτίδα''. Η Γερμανία, ωστόσο, δεν είναι πρόθυμη να επιτρέψει κάτι τέτοιο, ενώ και η ΕΚΤ εμφανίζεται απρόθυμη να σταματήσει να ασχολείται με τον πληθωρισμό και να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών