γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Την ώρα που η Ευρώπη πασχίζει, χωρίς αποτέλεσμα, να δώσει μια πειστική απάντηση στην κρίση που σοβεί εδώ και 3 χρόνια στην Ζώνη, οι Ευρωπαίοι πολίτες δίνουν το δικό τους μήνυμα για το ποιος θέλουν να αναλάβει να τους βγάλει από τα βαλτωμένα νερά της πολιτικής απραξίας και ιδιοτέλειας.
Στις πρόσφατες εκλογές της Αυστρίας το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων κέρδισε τις εντυπώσεις, καθώς ήρθε τρίτο αυξάνοντας τα ποσοστά του στο 20,5% από 17,5% που είχε λάβει το 2008. Στη Γαλλία, το Εθνικό Μέτωπο της Marine Le Pen έβγαλε νοκ-άουτ τους αριστερούς αντιπάλους του και κέρδισε διπλάσιες ψήφους από την συντηρητική Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP) στον πρώτο γύρο μιας τοπικής εκλογής στη νότια Γαλλία, γεγονός ενδεικτικό της αυξανόμενης δημοτικότητας της ακροδεξιάς.
Την ίδια ώρα, μετά το επικοινωνιακό μπαράζ κατά της Χρυσής Αυγής, τις προφυλακίσεις και την διαπόμπευση ως εγκληματική οργάνωση παραμένει δημοσκοπικά τρίτη πολιτική δύναμη μεταξύ 6,9% και 7,8% σε δημοσκοπήσεις με μεθοδολογία και όχι του διαδικτύου που δεν είναι ξεκάθαρο πόσο σταθμισμένο και αντιπροσωπευτικό είναι το στατιστικό δείγμα.
Τα γεγονότα αυτά, σε τρεις διαφορετικές χώρες της ευρωζώνης, οι οποίες εμφανίζουν και ιδεολογικές αποκλίσεις και οικονομικά χάσματα, έχουν θορυβήσει τους Ευρωπαίους αξιωματούχους.
Αυτό είναι κάτι που σαφώς γνώριζαν εδώ και καιρό στις Βρυξέλλες αλλά φαίνεται ότι τα αποτελέσματα στις γαλλικές προεδρικές εκλογές και το ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό στης ακροδεξιάς Le Pen, έκανε τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να θορυβηθούν.
Είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση ενίσχυσε τις κοινωνικές ανισότητες και ότι, μέσα σ' αυτό το οικονομική πλαίσιο, υπάρχει ένα πολιτικό έδαφος για την ανάπτυξη περισσότερο αριστερών ιδεολογιών. Ωστόσο, η ενίσχυση της ακροδεξιάς δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει να αναδιπλώνονται σε περισσότερο εθνοκεντρικές αντιλήψεις απορρίπτοντας στην πράξη την "ευρωπαϊκή ιδέα".
Είναι προφανές ότι περισσότερο η στάση ορισμένων χωρών, και όχι τόσο η πολιτική που ακολουθήθηκε, έδωσε τροφή στην άνοδο ακραίων ιδεολογιών, οι οποίες εμφανίζονται εσχάτως ως «καταφύγιο» στην τεχνηέντως επεκτατική πολιτική των ισχυρών.
Την τελευταία 3ετία, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα εξευτελισμού των αδύναμων χωρών της ευρωζώνης που συνοδεύτηκαν με ωμές παρεμβάσεις στους θεσμούς και στη λειτουργία τους.
Από τον χαρακτηρισμό «γουρούνια» (PIIGS) έως και τους «διορισμένους» εκ Βρυξελλών πρωθυπουργούς (βλέπε Παπαδήμο, Monti), η ευρωζώνη έδειξε το σκληρό πρόσωπο του ολοκληρωτισμού της στα μέλη της. Οι ευρωγραφειοκράτες τροφοδότησαν την εθνοκεντρική αναδίπλωση δίνοντας ερήμην (;) τους ψήφους στην ακροδεξιά.
Χωρίς να κρίνεται η αποτελεσματικότητα ή η ορθότητα της κάθε ιδεολογίας, η διαρκής απογοήτευση και ο εξευτελισμός των αδύναμων από τους ισχυρούς της ευρωζώνης, μοιραία «πριονίζει» κάθε ιδέα πραγματικής σύγκλισης αναιρώντας την όποια προσπάθεια έχει συντελεστεί μέχρι σήμερα για τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Το κλίμα δεν διαφέρει ούτε στη χώρα μας. Το διαδίκτυο κατακλύζεται από τις θεωρίες συνομωσίας για την κρίση στη χώρα μας, η ατιμωρησία έχει αναχθεί σε ιδεολογία και οι επιτελείς της Τρόικα αναγνωρίζουν τα «λάθη» τους χωρίς φυσικά να προσπαθούν να τα διορθώσουν, είναι απόλυτα λογικό ο μέσος πολίτης να κοιτά με σκεπτικισμό τα «συστημικά» κόμματα και να στρέφεται σε κάτι νέο.
Όλοι όσοι «έπεσαν από τα σύννεφα» με την εκλογική στήριξη της Χρυσής Αυγής, προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί την πραγματική σημειολογία των πεπραγμένων και των λεγομένων. Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί ότι η «επιλεκτική» δράση της δικαιοσύνης περισσότερο τροφοδοτεί παρά αφυδατώνει τον καταγγελτικό λόγο των στελεχών μιας απροσδιόριστης «εγκληματικής οργάνωσης».
Και προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί ότι με επικοινωνιακά τρικ η πορεία προς την πλήρη αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας (η οικονομία ήδη έχει καταρρεύσει) δεν αποτρέπεται…
www.bankingnews.gr
Την ίδια ώρα, μετά το επικοινωνιακό μπαράζ κατά της Χρυσής Αυγής, τις προφυλακίσεις και την διαπόμπευση ως εγκληματική οργάνωση παραμένει δημοσκοπικά τρίτη πολιτική δύναμη μεταξύ 6,9% και 7,8% σε δημοσκοπήσεις με μεθοδολογία και όχι του διαδικτύου που δεν είναι ξεκάθαρο πόσο σταθμισμένο και αντιπροσωπευτικό είναι το στατιστικό δείγμα.
Τα γεγονότα αυτά, σε τρεις διαφορετικές χώρες της ευρωζώνης, οι οποίες εμφανίζουν και ιδεολογικές αποκλίσεις και οικονομικά χάσματα, έχουν θορυβήσει τους Ευρωπαίους αξιωματούχους.
Αυτό είναι κάτι που σαφώς γνώριζαν εδώ και καιρό στις Βρυξέλλες αλλά φαίνεται ότι τα αποτελέσματα στις γαλλικές προεδρικές εκλογές και το ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό στης ακροδεξιάς Le Pen, έκανε τους Ευρωπαίους αξιωματούχους να θορυβηθούν.
Είναι προφανές ότι η οικονομική κρίση ενίσχυσε τις κοινωνικές ανισότητες και ότι, μέσα σ' αυτό το οικονομική πλαίσιο, υπάρχει ένα πολιτικό έδαφος για την ανάπτυξη περισσότερο αριστερών ιδεολογιών. Ωστόσο, η ενίσχυση της ακροδεξιάς δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει να αναδιπλώνονται σε περισσότερο εθνοκεντρικές αντιλήψεις απορρίπτοντας στην πράξη την "ευρωπαϊκή ιδέα".
Είναι προφανές ότι περισσότερο η στάση ορισμένων χωρών, και όχι τόσο η πολιτική που ακολουθήθηκε, έδωσε τροφή στην άνοδο ακραίων ιδεολογιών, οι οποίες εμφανίζονται εσχάτως ως «καταφύγιο» στην τεχνηέντως επεκτατική πολιτική των ισχυρών.
Την τελευταία 3ετία, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα εξευτελισμού των αδύναμων χωρών της ευρωζώνης που συνοδεύτηκαν με ωμές παρεμβάσεις στους θεσμούς και στη λειτουργία τους.
Από τον χαρακτηρισμό «γουρούνια» (PIIGS) έως και τους «διορισμένους» εκ Βρυξελλών πρωθυπουργούς (βλέπε Παπαδήμο, Monti), η ευρωζώνη έδειξε το σκληρό πρόσωπο του ολοκληρωτισμού της στα μέλη της. Οι ευρωγραφειοκράτες τροφοδότησαν την εθνοκεντρική αναδίπλωση δίνοντας ερήμην (;) τους ψήφους στην ακροδεξιά.
Χωρίς να κρίνεται η αποτελεσματικότητα ή η ορθότητα της κάθε ιδεολογίας, η διαρκής απογοήτευση και ο εξευτελισμός των αδύναμων από τους ισχυρούς της ευρωζώνης, μοιραία «πριονίζει» κάθε ιδέα πραγματικής σύγκλισης αναιρώντας την όποια προσπάθεια έχει συντελεστεί μέχρι σήμερα για τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
Το κλίμα δεν διαφέρει ούτε στη χώρα μας. Το διαδίκτυο κατακλύζεται από τις θεωρίες συνομωσίας για την κρίση στη χώρα μας, η ατιμωρησία έχει αναχθεί σε ιδεολογία και οι επιτελείς της Τρόικα αναγνωρίζουν τα «λάθη» τους χωρίς φυσικά να προσπαθούν να τα διορθώσουν, είναι απόλυτα λογικό ο μέσος πολίτης να κοιτά με σκεπτικισμό τα «συστημικά» κόμματα και να στρέφεται σε κάτι νέο.
Όλοι όσοι «έπεσαν από τα σύννεφα» με την εκλογική στήριξη της Χρυσής Αυγής, προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί την πραγματική σημειολογία των πεπραγμένων και των λεγομένων. Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί ότι η «επιλεκτική» δράση της δικαιοσύνης περισσότερο τροφοδοτεί παρά αφυδατώνει τον καταγγελτικό λόγο των στελεχών μιας απροσδιόριστης «εγκληματικής οργάνωσης».
Και προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί ότι με επικοινωνιακά τρικ η πορεία προς την πλήρη αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας (η οικονομία ήδη έχει καταρρεύσει) δεν αποτρέπεται…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών