γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Στο ερώτημα «τι σηματοδοτούν οι γερμανικές εκλογές της 22ης Σεπτεμβρίου τόσο για την ευρωπαϊκή οικονομία όσο και για το θεσμικό μέλλον της Ευρωζώνης», επιχειρούν να απαντήσουν οι διεθνείς αναλυτές.
Όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά, οι γερμανικές εκλογές κρύβουν αρκετές εκπλήξεις, καθώς τα αποτελέσματά τους θα δώσουν απαντήσεις σε δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα για το μέλλον της Ευρωζώνης και της παγκόσμιας οικονομίας.
«Το αποτέλεσμα της 22ης Σεπτεμβρίου είναι καταλυτικό για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Το οικονομικό γίγνεσθαι αναμένει μία επικράτηση της A. Merkel, αλλά παρά ταύτα παραμένει επιφυλακτικό. Αυτό οφείλεται σε τέσσερις αστάθμητους παράγοντες: την τραπεζική ένωση, την ανάπτυξη, το μέλλον της Ελλάδας και την νομισματική πολιτική. Το κοινό των εν λόγω παραγόντων είναι το… Βερολίνο, καθώς και τα τέσσερα άπτονται της αρμοδιότητάς τους» αναλύουν χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το βρετανικό hedge funds Brevan Howard και το αμερικανικό Bridgewater, οι γερμανικές εκλογές θα δυσχεράνουν την ευρωπαϊκή κρίση.
«Η νίκη της A. Merkel θα επιβραδύνει το ρυθμό υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων στην Ευρωζώνη, όπως ακριβώς γίνεται και τα τελευταία δύο χρόνια» επισημαίνουν χαρακτηριστικά.
Ωστόσο όπως προειδοποιούν οι αναλυτές, εναπομένουν ακόμα μερικά «ανοιχτά» ζητήματα, όπως για παράδειγμα αυτό της τραπεζικής ένωσης.
Ένα άλλο ακανθώδες ζήτημα αποτελεί η σχέση… ζωής και θανάτου μεταξύ του ευρωπαϊκού πυρήνα και της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
«Το Βερολίνο καλείται να βρει την χρυσή τομή μεταξύ πυρήνα και περιφέρειας, εφαρμόζοντας ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο θα δώσει λύσεις σε προβλήματα, όπως αυτό της ανεργίας» υπογραμμίζουν παράλληλα.
«Έπειτα υπάρχει η Ελλάδα, της οποίας το χρέος αποτελεί χίμαιρα. Το haircut φαίνεται αναπόφευκτο, αλλά αυτή την φορά θα επηρεάσει τους δημόσιους πιστωτές, μεταξύ των οποίων η ΕΚΤ και το ΔΝΤ» υπερθεματίζουν, αναφερόμενοι στο ελληνικό πρόβλημα.
Εν κατακλείδι, οι κορυφαίοι αναλυτές τοποθετούν ένα εύλογο ερώτημα: Πως θα επανασχεδιαστεί η Ευρωζώνη;
«Από την μία πλευρά, η τραπεζική ένωση θα σηματοδοτήσει την επικείμενη οικονομική σταθερότητα. Από την άλλη, υπάρχει ως προτεραιότητα η ανάγκη θεσμικής αλλαγής της Ευρωζώνης, όπου η απώλεια εθνικής κυριαρχίας καθίσταται πιθανή. Όμως, ο Γερμανός φορολογούμενος μετά τα πακέτα διάσωσης σε Ιρλανδία, Ελλάδα και Πορτογαλία δύσκολα θα πειστεί να παραχωρήσει μέρος της αυτοκυριαρχίας του…»
www.bankingnews.gr
«Το αποτέλεσμα της 22ης Σεπτεμβρίου είναι καταλυτικό για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Το οικονομικό γίγνεσθαι αναμένει μία επικράτηση της A. Merkel, αλλά παρά ταύτα παραμένει επιφυλακτικό. Αυτό οφείλεται σε τέσσερις αστάθμητους παράγοντες: την τραπεζική ένωση, την ανάπτυξη, το μέλλον της Ελλάδας και την νομισματική πολιτική. Το κοινό των εν λόγω παραγόντων είναι το… Βερολίνο, καθώς και τα τέσσερα άπτονται της αρμοδιότητάς τους» αναλύουν χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το βρετανικό hedge funds Brevan Howard και το αμερικανικό Bridgewater, οι γερμανικές εκλογές θα δυσχεράνουν την ευρωπαϊκή κρίση.
«Η νίκη της A. Merkel θα επιβραδύνει το ρυθμό υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων στην Ευρωζώνη, όπως ακριβώς γίνεται και τα τελευταία δύο χρόνια» επισημαίνουν χαρακτηριστικά.
Ωστόσο όπως προειδοποιούν οι αναλυτές, εναπομένουν ακόμα μερικά «ανοιχτά» ζητήματα, όπως για παράδειγμα αυτό της τραπεζικής ένωσης.
Ένα άλλο ακανθώδες ζήτημα αποτελεί η σχέση… ζωής και θανάτου μεταξύ του ευρωπαϊκού πυρήνα και της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
«Το Βερολίνο καλείται να βρει την χρυσή τομή μεταξύ πυρήνα και περιφέρειας, εφαρμόζοντας ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο θα δώσει λύσεις σε προβλήματα, όπως αυτό της ανεργίας» υπογραμμίζουν παράλληλα.
«Έπειτα υπάρχει η Ελλάδα, της οποίας το χρέος αποτελεί χίμαιρα. Το haircut φαίνεται αναπόφευκτο, αλλά αυτή την φορά θα επηρεάσει τους δημόσιους πιστωτές, μεταξύ των οποίων η ΕΚΤ και το ΔΝΤ» υπερθεματίζουν, αναφερόμενοι στο ελληνικό πρόβλημα.
Εν κατακλείδι, οι κορυφαίοι αναλυτές τοποθετούν ένα εύλογο ερώτημα: Πως θα επανασχεδιαστεί η Ευρωζώνη;
«Από την μία πλευρά, η τραπεζική ένωση θα σηματοδοτήσει την επικείμενη οικονομική σταθερότητα. Από την άλλη, υπάρχει ως προτεραιότητα η ανάγκη θεσμικής αλλαγής της Ευρωζώνης, όπου η απώλεια εθνικής κυριαρχίας καθίσταται πιθανή. Όμως, ο Γερμανός φορολογούμενος μετά τα πακέτα διάσωσης σε Ιρλανδία, Ελλάδα και Πορτογαλία δύσκολα θα πειστεί να παραχωρήσει μέρος της αυτοκυριαρχίας του…»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών