γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Παραμένουν σε κόκκινο συναγερμό οι ελληνικές βιομηχανίες που πλήττονται απο το υψηλό ενεργειακό κόστος με αποτέλεσμα να ελλοχεύει ο κίνδυνος του λουκέτου.
Παρά το γεγονός οτι οδεύουμε στο μέσον του Αυγούστου καμία ελάφρυνση δεν εχουν δεί οι επιχειρήσεις στα τιμολόγιά τους παρά τις τελευταίες εξελίξεις με τη ΔΕΠΑ και τις ανακοινώσεις της ΔΕΗ τη περασμένη Παρασκευή. Σήμερα η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας πραγματοποιεί έκτακτη συνέντευξη τύπου όπου θα παρουσιάσει τις τελευταίες εξελίξεις για τις 17 μεγάλες βιομηχανίες που εκπροωπεί και καταναλώνουν πάνω από το 50% της συνολικής βιομηχανικής κατανάλωσης ενέργειας. Ταυτόχρονα η διοίκηση θα απαντήσει και στη πρόσφατη ανακοίνωση της ΔΕΗ που μιλούσε για χαμηλότερα τιμολόγια με αναδρομική ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2013.
Ορισμένες μεγάλες βιομηχανικές μονάδες ήδη έχουν προειδοποιησει από τον Μάϊο το ενδεχόμενο
αναστολής της παραγωγικής λειτουργίας τους.Tα πρώτα μαύρα σύννεφα φάνηκαν το 2008 με τη διεθνή κρίση που δεν είχε αγγίξει την Ελλάδα αλλά έριξε τις τιμές, με αποτέλεσμα οι εγχώριες εταιρείες να καταγράψουν ζημιές από την αποτίμηση των αποθεμάτων. Κάτι ανάλογο έγινε και το 2009, για να ακολουθήσουν οι δύσκολες χρονιές 2010, 2011 και 2012, όπου η εγχώρια ζήτηση έφτασε στο ναδίρ λόγω της κρίσης χρέους και της επίπονης δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας που περιόρισε δραστικά την κατανάλωση. Η κάθετη πτώση της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας αλλά και το πάγωμα των μεγάλων αναπτυξιακών έργων, τομείς όπου το ατσάλι και το σίδερο χρησιμοποιούνται κατά κόρον, έπληξαν τα μεγέθη των σιδεράδων των τσιμεντάδων αλλά και των αλουμινάδων, οι οποίοι τις καλές εποχές είχαν προχωρήσει με ίδια κεφάλαια αλλά κυρίως με δανεικά σε επενδύσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ αυξάνοντας την παραγωγική τους δυναμικότητα. Τα εργοστάσια δουλεύουν πλέον βράδυ 12-8 τις καθημερινές με μία βάρδια, όταν παλαιότερα δούλευαν όλο το 24ωρο με τέσσερις βάρδιες και μόνο το Σαββατοκύριακο οι ηλεκτρικοί φούρνοι δουλεύουν σε 24ωρη βάση γιατί έχουν χαμηλότερο κόστος ενέργειας.
Οι εξαγωγές ήταν μονόδρομος. Δυσκολία οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν είχαν για να βρουν αγορές. Οι έλληνες χαλυβουργοί ήταν γνωστοί για την ποιότητα των προϊόντων τους. Αυτό φαίνεται και στους τζίρους των εταιρειών του 2011 σε σχέση με το 2010 που αυξήθηκαν σημαντικά. Οι εξαγωγές αυτές όμως διεύρυναν τις ζημιές των χαλυβουργειών αφού γίνονται σε τιμές ακόμη και κάτω του κόστους. Και αυτό γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν άλλες χώρες, ακόμη και εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χαμηλότερα κόστη στην παραγωγική διαδικασία.
Oι ελληνικές χαλυβουργίες εισάγουν εξ ολοκλήρου την πρώτη ύλη (scrap) για την παραγωγή χαλυβουργικών προϊόντων, άρα την προπληρώνουν. Παράλληλα πληρώνουν από 50 ως και 65 ευρώ τη μεγαβατώρα για ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο λόγω των υψηλών φόρων, όταν άλλες χώρες πληρώνουν από 25 ως 40 ευρώ τη μεγαβατώρα. Στην Ιταλία και στη Γαλλία το κόστος ενέργειας δεν ξεπερνά τα 35 ευρώ, με τη συγκατάθεση μάλιστα της Κομισιόν, που δεν θεωρεί κρατική ενίσχυση την τιμή αυτή. Η ενέργεια αποτελεί το 50% του συνολικού κόστους στη μεταποίηση και το 30% στην παραγωγή του τελικού προϊόντος. Αν στα παραπάνω κόστη υπολογιστούν τα ακριβά επιτόκια με τα οποία δανείζονται οι ελληνικές χαλυβουργίες και τη βαθιά ύφεση που έχει μπλοκάρει την οικοδομή, οι προβλέψεις για το 2013 είναι δυσοίωνες.
Οι 17 εταιρείες-μέλη της ΕΒΙΚΕΝ αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εγχώριας βιομηχανίας και προέρχονται από διάφορους κλάδους με κοινό χαρακτηριστικό την υψηλή ένταση ενέργειας (energy-intensity), δηλαδή μεγάλη κατανάλωση ενέργειας ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος, όπως το τσιμέντο, ο χάλυβας, τα μη σιδηρούχα μέταλλα, το χαρτί, τα λιπάσματα κά.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Ορισμένες μεγάλες βιομηχανικές μονάδες ήδη έχουν προειδοποιησει από τον Μάϊο το ενδεχόμενο
αναστολής της παραγωγικής λειτουργίας τους.Tα πρώτα μαύρα σύννεφα φάνηκαν το 2008 με τη διεθνή κρίση που δεν είχε αγγίξει την Ελλάδα αλλά έριξε τις τιμές, με αποτέλεσμα οι εγχώριες εταιρείες να καταγράψουν ζημιές από την αποτίμηση των αποθεμάτων. Κάτι ανάλογο έγινε και το 2009, για να ακολουθήσουν οι δύσκολες χρονιές 2010, 2011 και 2012, όπου η εγχώρια ζήτηση έφτασε στο ναδίρ λόγω της κρίσης χρέους και της επίπονης δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας που περιόρισε δραστικά την κατανάλωση. Η κάθετη πτώση της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας αλλά και το πάγωμα των μεγάλων αναπτυξιακών έργων, τομείς όπου το ατσάλι και το σίδερο χρησιμοποιούνται κατά κόρον, έπληξαν τα μεγέθη των σιδεράδων των τσιμεντάδων αλλά και των αλουμινάδων, οι οποίοι τις καλές εποχές είχαν προχωρήσει με ίδια κεφάλαια αλλά κυρίως με δανεικά σε επενδύσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ αυξάνοντας την παραγωγική τους δυναμικότητα. Τα εργοστάσια δουλεύουν πλέον βράδυ 12-8 τις καθημερινές με μία βάρδια, όταν παλαιότερα δούλευαν όλο το 24ωρο με τέσσερις βάρδιες και μόνο το Σαββατοκύριακο οι ηλεκτρικοί φούρνοι δουλεύουν σε 24ωρη βάση γιατί έχουν χαμηλότερο κόστος ενέργειας.
Οι εξαγωγές ήταν μονόδρομος. Δυσκολία οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν είχαν για να βρουν αγορές. Οι έλληνες χαλυβουργοί ήταν γνωστοί για την ποιότητα των προϊόντων τους. Αυτό φαίνεται και στους τζίρους των εταιρειών του 2011 σε σχέση με το 2010 που αυξήθηκαν σημαντικά. Οι εξαγωγές αυτές όμως διεύρυναν τις ζημιές των χαλυβουργειών αφού γίνονται σε τιμές ακόμη και κάτω του κόστους. Και αυτό γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν άλλες χώρες, ακόμη και εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χαμηλότερα κόστη στην παραγωγική διαδικασία.
Oι ελληνικές χαλυβουργίες εισάγουν εξ ολοκλήρου την πρώτη ύλη (scrap) για την παραγωγή χαλυβουργικών προϊόντων, άρα την προπληρώνουν. Παράλληλα πληρώνουν από 50 ως και 65 ευρώ τη μεγαβατώρα για ηλεκτρικό ρεύμα και φυσικό αέριο λόγω των υψηλών φόρων, όταν άλλες χώρες πληρώνουν από 25 ως 40 ευρώ τη μεγαβατώρα. Στην Ιταλία και στη Γαλλία το κόστος ενέργειας δεν ξεπερνά τα 35 ευρώ, με τη συγκατάθεση μάλιστα της Κομισιόν, που δεν θεωρεί κρατική ενίσχυση την τιμή αυτή. Η ενέργεια αποτελεί το 50% του συνολικού κόστους στη μεταποίηση και το 30% στην παραγωγή του τελικού προϊόντος. Αν στα παραπάνω κόστη υπολογιστούν τα ακριβά επιτόκια με τα οποία δανείζονται οι ελληνικές χαλυβουργίες και τη βαθιά ύφεση που έχει μπλοκάρει την οικοδομή, οι προβλέψεις για το 2013 είναι δυσοίωνες.
Οι 17 εταιρείες-μέλη της ΕΒΙΚΕΝ αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εγχώριας βιομηχανίας και προέρχονται από διάφορους κλάδους με κοινό χαρακτηριστικό την υψηλή ένταση ενέργειας (energy-intensity), δηλαδή μεγάλη κατανάλωση ενέργειας ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος, όπως το τσιμέντο, ο χάλυβας, τα μη σιδηρούχα μέταλλα, το χαρτί, τα λιπάσματα κά.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών