γράφει : ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ολοένα και πυκνώνουν οι συγκρίσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ντιτρόιτ, στον απόηχο της χρεοκοπίας της πόλης των ΗΠΑ.
Η βρετανική εφημερίδα Financial Times, υποστηρίζει ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ, έγκειται στο γεγονός ότι επιτρέπει στις πόλεις της να χρεοκοπήσουν, σε αντίθεση με την Ευρώπη που επιμένει στη λογική των διασώσεων όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Η βρετανική εφημερίδα Financial Times, υποστηρίζει ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ, έγκειται στο γεγονός ότι επιτρέπει στις πόλεις της να χρεοκοπήσουν, σε αντίθεση με την Ευρώπη που επιμένει στη λογική των διασώσεων όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Λίγα χρόνια μετά τη χρεοκοπία της αυτοκινητοβιομηχανίας General Motors, ήρθε η σειρά της πόλης του Ντιτρόιτ να κηρύξει πτώχευση, αποτέλεσμα συσωρευμένων αποτυχιών δεκαετιών.
Οι χρεοκοπίες αυτές, σημειώνουν οι Financial Times, συμβολίζουν το συγκριτικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι της Ευρώπης, το οποίο δεν είναι άλλο από τη μεγαλύτερη προθυμία να εγκαταλείψουν τους στόχους που δεν έχουν πλέον καμία ελπίδα ώστε να υπάρξει χώρος ανάπτυξης για πιο επιτυχημένες δραστηριότητες.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το δημοσίευμα, η ικανότητα να επιτρέψεις σε καταδικασμένες επιχειρήσεις να πεθάνουν, αποτελεί ένδειξη ισχύος και όχι αδυναμίας. Εάν η Ευρώπη και ιδιαίτερα η ευρωζώνη, επιθυμεί να βγει από την κρίση θα πρέπει να υιοθετήσει την αμερικανικού τύπου «σκληρή αγάπη».
Φυσικό είναι βέβαια να επικρατεί αναταραχή, όταν καταρρέουν κολοσσοί, όπως η General Motors, το παθητικό της οποίας αντιστοιχούσε στα 172 δισ. δολ. Το Ντιτρόιτ, βρίσκεται αντιμέτωπο με χρέη πιθανού ύψους 20 δισ. δολ., σύμφωνα με τον έκτακτο διαχειριστή που ορίστηκε για το Ντιτρόιτ, μεγάλο μέρος των οποίων αντιπροσωπεύουν χρέη προς ανθρώπους που ήταν βέβαιοι ότι οι απαιτήσεις τους θα ικανοποιηθούν.
Ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό, οι ΗΠΑ ήταν προετοιμασμένες, περισσότερο από ότι είναι η Ευρώπη και πρέπει να σημειωθεί ότι δεν ήταν πάντα έτσι, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, θυμίζοντας την περίφημη φράση του Τζέραλντ Φορντ «drop dead» προς το δήμο της Νέας Υόρκης, την οποία βέβαια ποτέ δεν ξεστόμισε στην πραγματικότητα, το 1975 και κατέληξε σε δάνειο στήριξης.
Υπενθυμίζεται άλλωστε, ότι τα τελευταία χρόνια, οι ΗΠΑ έχουν οδηγήσει τράπεζες, όπως η Lehman Brothers ή και μικρότερες, αλλά και τοπικές κυβερνήσεις στη χρεοκοπία.
Από την άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τη χρεοκοπία με διαφορετικό τρόπο, σε ηθικό τουλάχιστον επίπεδο, συνδέοντάς την παραδοσιακά με την αναξιοπιστία, μια ντροπή που πρέπει κανείς να κρύψει.
Σύμφωνα με τους Financial Times, ανάλογη ήταν η περίπτωση της Ελλάδας, με τις πιστώτριες χώρες να επιμένουν ότι η στήριξη ήταν μη αποδεκτή. Ωστόσο, η σκέψη ότι ένα ευρωπαϊκό κράτος θα μπορούσε να μην πληρώσει τα χρέη του ήταν ακόμη περισσότερο μη αποδεκτή. Έτσι, αναβλήθηκε η τελική ημέρα της κρίσης, με τα δάνεια που παρείχαν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο σύμφωνα με τους FT, εκφοβίστηκε για να συμμετάσχει.
www.bankingnews.gr
Οι χρεοκοπίες αυτές, σημειώνουν οι Financial Times, συμβολίζουν το συγκριτικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι της Ευρώπης, το οποίο δεν είναι άλλο από τη μεγαλύτερη προθυμία να εγκαταλείψουν τους στόχους που δεν έχουν πλέον καμία ελπίδα ώστε να υπάρξει χώρος ανάπτυξης για πιο επιτυχημένες δραστηριότητες.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το δημοσίευμα, η ικανότητα να επιτρέψεις σε καταδικασμένες επιχειρήσεις να πεθάνουν, αποτελεί ένδειξη ισχύος και όχι αδυναμίας. Εάν η Ευρώπη και ιδιαίτερα η ευρωζώνη, επιθυμεί να βγει από την κρίση θα πρέπει να υιοθετήσει την αμερικανικού τύπου «σκληρή αγάπη».
Φυσικό είναι βέβαια να επικρατεί αναταραχή, όταν καταρρέουν κολοσσοί, όπως η General Motors, το παθητικό της οποίας αντιστοιχούσε στα 172 δισ. δολ. Το Ντιτρόιτ, βρίσκεται αντιμέτωπο με χρέη πιθανού ύψους 20 δισ. δολ., σύμφωνα με τον έκτακτο διαχειριστή που ορίστηκε για το Ντιτρόιτ, μεγάλο μέρος των οποίων αντιπροσωπεύουν χρέη προς ανθρώπους που ήταν βέβαιοι ότι οι απαιτήσεις τους θα ικανοποιηθούν.
Ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό, οι ΗΠΑ ήταν προετοιμασμένες, περισσότερο από ότι είναι η Ευρώπη και πρέπει να σημειωθεί ότι δεν ήταν πάντα έτσι, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, θυμίζοντας την περίφημη φράση του Τζέραλντ Φορντ «drop dead» προς το δήμο της Νέας Υόρκης, την οποία βέβαια ποτέ δεν ξεστόμισε στην πραγματικότητα, το 1975 και κατέληξε σε δάνειο στήριξης.
Υπενθυμίζεται άλλωστε, ότι τα τελευταία χρόνια, οι ΗΠΑ έχουν οδηγήσει τράπεζες, όπως η Lehman Brothers ή και μικρότερες, αλλά και τοπικές κυβερνήσεις στη χρεοκοπία.
Από την άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τη χρεοκοπία με διαφορετικό τρόπο, σε ηθικό τουλάχιστον επίπεδο, συνδέοντάς την παραδοσιακά με την αναξιοπιστία, μια ντροπή που πρέπει κανείς να κρύψει.
Σύμφωνα με τους Financial Times, ανάλογη ήταν η περίπτωση της Ελλάδας, με τις πιστώτριες χώρες να επιμένουν ότι η στήριξη ήταν μη αποδεκτή. Ωστόσο, η σκέψη ότι ένα ευρωπαϊκό κράτος θα μπορούσε να μην πληρώσει τα χρέη του ήταν ακόμη περισσότερο μη αποδεκτή. Έτσι, αναβλήθηκε η τελική ημέρα της κρίσης, με τα δάνεια που παρείχαν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο σύμφωνα με τους FT, εκφοβίστηκε για να συμμετάσχει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών