γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Οι τράπεζες μετεξελίσσονται σε ζόμπι – Πιθανή κρατικοποίηση τους θα μεταβάλλει άρδην επί τα χείρω την σχέση χορηγούμενων δανείων προς νέες παραγόμενες επισφάλειες και θα οδηγήσουν εκ νέου σε κεφαλαιακή ανεπάρκεια το τραπεζικό σύστημα.
Γιατί όμως;
Ο Έλληνας το διάστημα 2000 με 2009 εξελίχθηκε βελτιώνοντας το βιοτικό του επίπεδο καθώς οι τράπεζες συμμετείχαν ενεργά στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Γιατί όμως;
Ο Έλληνας το διάστημα 2000 με 2009 εξελίχθηκε βελτιώνοντας το βιοτικό του επίπεδο καθώς οι τράπεζες συμμετείχαν ενεργά στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Δημιουργήθηκε ένα καταναλωτικό μοντέλο το οποίο μας άρεσε ειδάλλως δεν θα κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα 5,5 με 6 εκατ κάρτες ούτε 1 στους 2 έλληνες θα είχε συνάψει δάνειο.
Παραδόξως τα επισφαλή δάνεια, τα προβληματικά δάνεια δεν ακολούθησαν τον φρενήρη ρυθμό της πιστωτικής επέκτασης.
Εξαιρώντας τα προβληματικά δάνεια που δημιούργησε η κρίση χρέους και η κατάρρευση του διαθέσιμου εισοδήματος, ο ρυθμός αύξησης των προβληματικών δανείων σε σχέση με την πιστωτική επέκταση ήταν φυσιολογικός.
Στο α΄ τρίμηνο του 2009 τα NPLs ήταν 6,7% ή 16,5 δις ευρώ.
Στο α΄ 6μηνο του 2010 τα NPLs έφθασαν στο 10,5% ή 26 δις ευρώ.
Δηλαδή σε σύνολο 250 δις ευρώ τα προβληματικά δάνεια το 2010 ήταν 26 δις ευρώ αυξημένα μεν αλλά διαχειρίσιμα ως πρόβλημα δε…
Το 2012 ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης θα ξεπεράσει το 18% ή 45 δις ευρώ με προοπτική τα 50 δισ.
Όμως είναι ξεκάθαρο ότι ενώ στο διάστημα 2003 με 2007 δόθηκαν πολλά δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά κατά την φάση της ωρίμανσης τους μετά από 2 με 2,5 χρόνια ο ρυθμός αύξησης των επισφαλειών ήταν αυξητικός μεν αλλά ανεκτός έως φυσιολογικός θα μπορούσε να ειπωθεί.
Το σημείο καμπή ήταν τα τέλη του 2009 όταν αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα είναι τεράστιο και έκτοτε ξεκίνησε η μεγάλη μείωση της πιστωτικής επέκτασης και η αύξηση των προβληματικών δανείων που πλέον έχουν ξεπεράσει τα ανεκτά επίπεδα.
Όμως αν το τραπεζικό σύστημα κρατικοποιηθεί η εθνικοποιηθεί τότε συντρέχει ο εξής σοβαρότατος κίνδυνος.
Σε μια καταρρέουσα οικονομία θα προσπαθούν οι κρατικές τράπεζες να τονώσουν με ενέσεις ρευστότητας δηλαδή χορηγούμενα δάνεια την οικονομία.
Όμως οι γενεσιουργές αιτίες που δημιουργούν τις επισφάλειες όχι μόνο δεν θα έχουν μειωθεί αλλά αντιθέτως θα έχουν πολλαπλασιαστεί.
Στην προσπάθεια της η κρατική τράπεζα να στηρίξει την οικονομία θα παράγει νέα προβληματικά δάνεια και ο φαύλος κύκλος θα διακοπεί βίαια όταν θα έχουν εκ νέου καταρρεύσει κεφαλαιακά.
Σε αυτή την περίπτωση η Τρόικα θα έχει χάσει τα 40-42 δις ευρώ που θα επενδύσει στις τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση τους και ο τραπεζικός κλάδος θα έχει μετεξελιχτεί σε ζόμπι χωρίς παρέμβαση, πλήρως αποδεκατισμένος.
Μια τέτοια εξέλιξη θα αυτοτοφροδοτήσει την ύφεση και ο κίνδυνος χρεοκοπίας θα κάνει εκ νέου την εμφάνιση του όχι πλέον στην θεωρία αλλά στην πράξη.
www.bankingnews.gr
Παραδόξως τα επισφαλή δάνεια, τα προβληματικά δάνεια δεν ακολούθησαν τον φρενήρη ρυθμό της πιστωτικής επέκτασης.
Εξαιρώντας τα προβληματικά δάνεια που δημιούργησε η κρίση χρέους και η κατάρρευση του διαθέσιμου εισοδήματος, ο ρυθμός αύξησης των προβληματικών δανείων σε σχέση με την πιστωτική επέκταση ήταν φυσιολογικός.
Στο α΄ τρίμηνο του 2009 τα NPLs ήταν 6,7% ή 16,5 δις ευρώ.
Στο α΄ 6μηνο του 2010 τα NPLs έφθασαν στο 10,5% ή 26 δις ευρώ.
Δηλαδή σε σύνολο 250 δις ευρώ τα προβληματικά δάνεια το 2010 ήταν 26 δις ευρώ αυξημένα μεν αλλά διαχειρίσιμα ως πρόβλημα δε…
Το 2012 ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης θα ξεπεράσει το 18% ή 45 δις ευρώ με προοπτική τα 50 δισ.
Όμως είναι ξεκάθαρο ότι ενώ στο διάστημα 2003 με 2007 δόθηκαν πολλά δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά κατά την φάση της ωρίμανσης τους μετά από 2 με 2,5 χρόνια ο ρυθμός αύξησης των επισφαλειών ήταν αυξητικός μεν αλλά ανεκτός έως φυσιολογικός θα μπορούσε να ειπωθεί.
Το σημείο καμπή ήταν τα τέλη του 2009 όταν αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα είναι τεράστιο και έκτοτε ξεκίνησε η μεγάλη μείωση της πιστωτικής επέκτασης και η αύξηση των προβληματικών δανείων που πλέον έχουν ξεπεράσει τα ανεκτά επίπεδα.
Όμως αν το τραπεζικό σύστημα κρατικοποιηθεί η εθνικοποιηθεί τότε συντρέχει ο εξής σοβαρότατος κίνδυνος.
Σε μια καταρρέουσα οικονομία θα προσπαθούν οι κρατικές τράπεζες να τονώσουν με ενέσεις ρευστότητας δηλαδή χορηγούμενα δάνεια την οικονομία.
Όμως οι γενεσιουργές αιτίες που δημιουργούν τις επισφάλειες όχι μόνο δεν θα έχουν μειωθεί αλλά αντιθέτως θα έχουν πολλαπλασιαστεί.
Στην προσπάθεια της η κρατική τράπεζα να στηρίξει την οικονομία θα παράγει νέα προβληματικά δάνεια και ο φαύλος κύκλος θα διακοπεί βίαια όταν θα έχουν εκ νέου καταρρεύσει κεφαλαιακά.
Σε αυτή την περίπτωση η Τρόικα θα έχει χάσει τα 40-42 δις ευρώ που θα επενδύσει στις τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση τους και ο τραπεζικός κλάδος θα έχει μετεξελιχτεί σε ζόμπι χωρίς παρέμβαση, πλήρως αποδεκατισμένος.
Μια τέτοια εξέλιξη θα αυτοτοφροδοτήσει την ύφεση και ο κίνδυνος χρεοκοπίας θα κάνει εκ νέου την εμφάνιση του όχι πλέον στην θεωρία αλλά στην πράξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών