γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
(upd2)Το μετεκλογικό τοπίο όπως τείνει να διαμορφωθεί, με κυβέρνηση συνεργασίας και κατακερματισμό των παραδοσιακών μεγάλων κομμάτων λόγω της εισόδου νέων κομματικών μορφωμάτων από τα αριστερά έως τα δεξιά θα περιχαρακώσει τις προοπτικές του τραπεζικού κλάδου.
Είναι πολύ πιθανό ο πολιτικός λαϊκισμός να κυριαρχήσει σε μια χρονική συγκυρία όπου μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες η νέα κυβέρνηση όποια και αν είναι αυτή, θα κληθεί να λάβει ακόμη σκληρότερα μέτρα που θα πλήξουν ακόμη περισσότερο την κοινωνία.
Είναι πολύ πιθανό ο πολιτικός λαϊκισμός να κυριαρχήσει σε μια χρονική συγκυρία όπου μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες η νέα κυβέρνηση όποια και αν είναι αυτή, θα κληθεί να λάβει ακόμη σκληρότερα μέτρα που θα πλήξουν ακόμη περισσότερο την κοινωνία.
Με τα κόμματα της Αριστεράς πιο ενδυναμωμένα, με ισχυρότερη κοινοβουλευτική παρουσία είναι ξεκάθαρο ότι οι αποφάσεις που θα αφορούν το μέλλον των ελληνικών τραπεζών θα περνάει από εξονυχιστικό έλεγχο του κοινοβουλίου.
Είναι πιθανό να κυριαρχήσουν τα λαϊκίστικα στοιχεία.
Είναι απλουστευμένη και προπαγανδιστική η αντίληψη ότι οι κακοί τραπεζίτες πρέπει να πληρώσουν.
Οι τραπεζίτες δεν είναι πάνω από 40-50 στην Ελλάδα.
Πίσω από αυτούς υπάρχουν 55 χιλ εργαζόμενοι και πάνω από 2,3 εκατ πελάτες – καταναλωτές.
Το λάθος στην λαϊκίζουσα επιχειρηματολογία είναι ότι συγχέουν τους τραπεζίτες με τις τράπεζες.
Οι τράπεζες είναι επιχειρηματικές οντότητες με ενεργητική διαχείριση του κοινωνικού πλούτου και με αναχρηματοδοτήσεις στα υφιστάμενα δάνεια.
Οι όψιμοι κρατιστές που εμφανίστηκαν κυρίως στα κεντροαριστερά κόμματα παραγνωρίζουν ότι απέτυχε το κράτος να διαχειριστεί την δημόσια περιουσία.
Αν οι τράπεζες κατέληγαν στο κράτος με μαθηματική ακρίβεια θα κατέρρεαν.
Το μετεκλογικό τοπίο δεν θα ευνοήσει τις τράπεζες και κατ΄ επέκταση και τις τραπεζικές μετοχές.
Χρηματιστηριακά ο κλάδος είναι καταδικασμένος και αυτό αποτελεί μια μικρή μεν αλλά αλήθεια δε….
Όμως οι τράπεζες είναι καταδικασμένες χρηματιστηριακά και για ένα άλλο λόγο.
Οι πολύ χαμηλές τιμές των αμκ που θα υλοποιηθούν προσεχώς, καταδικάζουν χρηματιστηριακά τις τράπεζες.
Ευχολόγια, ότι θα ανέβουν οι τραπεζικές μετοχές μπορεί να γράφονται ή να αναφέρονται.
Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ διαφορετική.
Ενώ χρηματιστηριακά οι προσδοκίες είναι στο ναδίρ, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους όρους ανακεφαλαιοποίησης.
Αν το πολιτικό σύστημα δεν καταλήξει σε λαϊκίζουσες πρακτικές και δώσει ξεκάθαρα κίνητρα στους παλαιούς μετόχους υπάρχει μια ελπίδα ότι την ύστατη στιγμή μπορεί να διασωθεί κάτι.
Αν αυτή η προσδοκία διαψευστεί τότε είναι βέβαιο ότι όλες οι τράπεζες θα δουν νέα ιστορικά χαμηλά στο χρηματιστήριο.
Οι κρίσιμοι όροι…..
Το μείζον ζήτημα του τρόπου εμφάνισης και ανακεφαλαιοποίησης των αποτιμητικών ζημιών δηλαδή των ζημιών που προέρχονται από την Blackrock και τις ζημίες από τα νέα ομόλογα φαίνεται να επιλύεται ως προς το σκέλος του διαχωρισμού και όχι ως προς το σκέλος των τελικών επιλογών, της τελικής λύσης που θα δοθεί μετά τις εκλογές. Η Τρόικα φαίνεται ότι είναι θετική σε αυτό τον διαχωρισμό για τις ελληνικές τράπεζες.
Δηλαδή έχουν συμφωνήσει οι ζημίες από το PSI+ να ανακεφαλαιοποιηθούν με διαφορετικό τρόπο από τις ζημίες που προκύπτουν από τα νέα ομόλογα και την Blackrock.
Η απόφαση που λήφθηκε από το υπουργικό συμβούλιο το ελληνικό κράτος να εγγυηθεί τα νέα ομόλογα και όχι το EFSF μάλλον είναι φιάσκο.
Είναι απορίας άξιο πως το ελληνικό κράτος που επέβαλλε haircut στα ομόλογα θα εγγυηθεί για τα νέα ομόλογα όταν η παγκόσμια επενδυτική κοινότητα εκτιμά ότι θα υπάρξει και νέο haircut.
Θεωρητικά οι τράπεζες θα μπορέσουν να αποτιμήσουν στο 100 και όχι στις 20 μονάδες βάσης που διαπραγματεύονται τώρα τα νέα ομόλογα αλλά γεγονός είναι ότι η διαδικασία αυτή θα είναι έωλη και μόνιμα αμφισβητήσιμη.
Όταν οι πάντες πιστεύουν ότι θα υπάρξει και νέο haircut έχει καμία αξία η εγγύηση του κράτους που θα υλοποιήσει το haircut;
Οι αποτιμητικές ζημίες δηλαδή αυτές που προέρχονται από την Blackrock ύψους 7- 8 δις και από τα νέα ομόλογα λόγω της κατάρρευσης των τιμών των ομολόγων ζημίες ύψους 9 δις να μην ανακεφαλαιοποιηθούν με κοινές μετοχές αλλά με άλλες μορφές άντλησης κεφαλαίων.
Οι εγγυήσεις που δίδονται από το κράτος στις τράπεζες στα νέα ομόλογα αγγλικού δικαίου δεν είναι σε καμία περίπτωση αξιόπιστες;
Τι επιπλέον έχουν ζητήσει οι τραπεζίτες
1)Οι τραπεζίτες έχουν ζητήσει η επιβάρυνση στα κεφάλαια από τις ζημίες λόγω PSI+ και Blackrock να είναι σε μετά φόρων βάση, να εφαρμοστεί ο αναβαλλόμενος φόρος. Αν αυτό συμβεί θα ωφεληθούν οι τράπεζες περίπου 4,2 με 4,8 δις ευρώ, δηλαδή περαιτέρω κεφαλαιακή ελάφρυνση. Για το ζήτημα αυτό φαίνεται ότι έχει υπάρξει συμφωνία.
2)Τα warrants ή put options να μην είναι 3 ή 4 που φέρεται να προτείνουν ορισμένοι αλλά σίγουρα 5 πέραν του 10% της ελάχιστης συμμετοχής. Το ποσοστό των ιδιωτών δυνητικά να φθάνει το 60%. Τα warrants ωστόσο μάλλον θα είναι 3 κατά το πιθανότερο ή 4 κατά το καλύτερο σενάριο.
3)Τα Cocos να μην είναι 10% ή 15% αλλά 20% στο σύνολο της ανακεφαλαιοποίησης. Τα CoCos θα αντιστοιχούν σε 3 με 6 δις ευρώ αν θα φθάσουν στο 10% με 20% της ανακεφαλαιοποίησης
4) Η νέα σημαντική παράμετρος που φαίνεται ότι αποδεχθεί η Τρόικα και δικαιολογημένα προφανώς είναι οι ενέργειες που θα υλοποιήσουν οι τράπεζες ώστε να βρουν κεφάλαια με ίδια μέσα από πωλήσεις θυγατρικών ή άλλων assets.
Είναι προφανές ότι κεφάλαια που θα μπορούσαν να αντλήσουν οι τράπεζες με ίδια μέσα είναι δυνητικά μπορεί να αντληθούν μπορεί και όχι.
Έτσι εξηγείται γιατί αυξάνονται οι κεφαλαιακές απαιτήσεις στις τράπεζες.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Είναι πιθανό να κυριαρχήσουν τα λαϊκίστικα στοιχεία.
Είναι απλουστευμένη και προπαγανδιστική η αντίληψη ότι οι κακοί τραπεζίτες πρέπει να πληρώσουν.
Οι τραπεζίτες δεν είναι πάνω από 40-50 στην Ελλάδα.
Πίσω από αυτούς υπάρχουν 55 χιλ εργαζόμενοι και πάνω από 2,3 εκατ πελάτες – καταναλωτές.
Το λάθος στην λαϊκίζουσα επιχειρηματολογία είναι ότι συγχέουν τους τραπεζίτες με τις τράπεζες.
Οι τράπεζες είναι επιχειρηματικές οντότητες με ενεργητική διαχείριση του κοινωνικού πλούτου και με αναχρηματοδοτήσεις στα υφιστάμενα δάνεια.
Οι όψιμοι κρατιστές που εμφανίστηκαν κυρίως στα κεντροαριστερά κόμματα παραγνωρίζουν ότι απέτυχε το κράτος να διαχειριστεί την δημόσια περιουσία.
Αν οι τράπεζες κατέληγαν στο κράτος με μαθηματική ακρίβεια θα κατέρρεαν.
Το μετεκλογικό τοπίο δεν θα ευνοήσει τις τράπεζες και κατ΄ επέκταση και τις τραπεζικές μετοχές.
Χρηματιστηριακά ο κλάδος είναι καταδικασμένος και αυτό αποτελεί μια μικρή μεν αλλά αλήθεια δε….
Όμως οι τράπεζες είναι καταδικασμένες χρηματιστηριακά και για ένα άλλο λόγο.
Οι πολύ χαμηλές τιμές των αμκ που θα υλοποιηθούν προσεχώς, καταδικάζουν χρηματιστηριακά τις τράπεζες.
Ευχολόγια, ότι θα ανέβουν οι τραπεζικές μετοχές μπορεί να γράφονται ή να αναφέρονται.
Η πραγματικότητα είναι όμως πολύ διαφορετική.
Ενώ χρηματιστηριακά οι προσδοκίες είναι στο ναδίρ, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους όρους ανακεφαλαιοποίησης.
Αν το πολιτικό σύστημα δεν καταλήξει σε λαϊκίζουσες πρακτικές και δώσει ξεκάθαρα κίνητρα στους παλαιούς μετόχους υπάρχει μια ελπίδα ότι την ύστατη στιγμή μπορεί να διασωθεί κάτι.
Αν αυτή η προσδοκία διαψευστεί τότε είναι βέβαιο ότι όλες οι τράπεζες θα δουν νέα ιστορικά χαμηλά στο χρηματιστήριο.
Οι κρίσιμοι όροι…..
Το μείζον ζήτημα του τρόπου εμφάνισης και ανακεφαλαιοποίησης των αποτιμητικών ζημιών δηλαδή των ζημιών που προέρχονται από την Blackrock και τις ζημίες από τα νέα ομόλογα φαίνεται να επιλύεται ως προς το σκέλος του διαχωρισμού και όχι ως προς το σκέλος των τελικών επιλογών, της τελικής λύσης που θα δοθεί μετά τις εκλογές. Η Τρόικα φαίνεται ότι είναι θετική σε αυτό τον διαχωρισμό για τις ελληνικές τράπεζες.
Δηλαδή έχουν συμφωνήσει οι ζημίες από το PSI+ να ανακεφαλαιοποιηθούν με διαφορετικό τρόπο από τις ζημίες που προκύπτουν από τα νέα ομόλογα και την Blackrock.
Η απόφαση που λήφθηκε από το υπουργικό συμβούλιο το ελληνικό κράτος να εγγυηθεί τα νέα ομόλογα και όχι το EFSF μάλλον είναι φιάσκο.
Είναι απορίας άξιο πως το ελληνικό κράτος που επέβαλλε haircut στα ομόλογα θα εγγυηθεί για τα νέα ομόλογα όταν η παγκόσμια επενδυτική κοινότητα εκτιμά ότι θα υπάρξει και νέο haircut.
Θεωρητικά οι τράπεζες θα μπορέσουν να αποτιμήσουν στο 100 και όχι στις 20 μονάδες βάσης που διαπραγματεύονται τώρα τα νέα ομόλογα αλλά γεγονός είναι ότι η διαδικασία αυτή θα είναι έωλη και μόνιμα αμφισβητήσιμη.
Όταν οι πάντες πιστεύουν ότι θα υπάρξει και νέο haircut έχει καμία αξία η εγγύηση του κράτους που θα υλοποιήσει το haircut;
Οι αποτιμητικές ζημίες δηλαδή αυτές που προέρχονται από την Blackrock ύψους 7- 8 δις και από τα νέα ομόλογα λόγω της κατάρρευσης των τιμών των ομολόγων ζημίες ύψους 9 δις να μην ανακεφαλαιοποιηθούν με κοινές μετοχές αλλά με άλλες μορφές άντλησης κεφαλαίων.
Οι εγγυήσεις που δίδονται από το κράτος στις τράπεζες στα νέα ομόλογα αγγλικού δικαίου δεν είναι σε καμία περίπτωση αξιόπιστες;
Τι επιπλέον έχουν ζητήσει οι τραπεζίτες
1)Οι τραπεζίτες έχουν ζητήσει η επιβάρυνση στα κεφάλαια από τις ζημίες λόγω PSI+ και Blackrock να είναι σε μετά φόρων βάση, να εφαρμοστεί ο αναβαλλόμενος φόρος. Αν αυτό συμβεί θα ωφεληθούν οι τράπεζες περίπου 4,2 με 4,8 δις ευρώ, δηλαδή περαιτέρω κεφαλαιακή ελάφρυνση. Για το ζήτημα αυτό φαίνεται ότι έχει υπάρξει συμφωνία.
2)Τα warrants ή put options να μην είναι 3 ή 4 που φέρεται να προτείνουν ορισμένοι αλλά σίγουρα 5 πέραν του 10% της ελάχιστης συμμετοχής. Το ποσοστό των ιδιωτών δυνητικά να φθάνει το 60%. Τα warrants ωστόσο μάλλον θα είναι 3 κατά το πιθανότερο ή 4 κατά το καλύτερο σενάριο.
3)Τα Cocos να μην είναι 10% ή 15% αλλά 20% στο σύνολο της ανακεφαλαιοποίησης. Τα CoCos θα αντιστοιχούν σε 3 με 6 δις ευρώ αν θα φθάσουν στο 10% με 20% της ανακεφαλαιοποίησης
4) Η νέα σημαντική παράμετρος που φαίνεται ότι αποδεχθεί η Τρόικα και δικαιολογημένα προφανώς είναι οι ενέργειες που θα υλοποιήσουν οι τράπεζες ώστε να βρουν κεφάλαια με ίδια μέσα από πωλήσεις θυγατρικών ή άλλων assets.
Είναι προφανές ότι κεφάλαια που θα μπορούσαν να αντλήσουν οι τράπεζες με ίδια μέσα είναι δυνητικά μπορεί να αντληθούν μπορεί και όχι.
Έτσι εξηγείται γιατί αυξάνονται οι κεφαλαιακές απαιτήσεις στις τράπεζες.
Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών