Ποιος είναι ο κακός οιωνός; - Ότι η νέα τραπεζική κρίση ξέσπασε εν μέσω προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ
Βραχυπρόθεσμα εκτονώνεται η τραπεζική κρίση καθώς τόσο στην Γερμανία, όσο και στην Ιταλία και Ελλάδα… έχουν ενεργοποιηθεί οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί ώστε να αποτρέψουν τα χειρότερα.
Η Deutsche bank δεν θα καταρρεύσει, διαθέτει 1,8 τρισεκ. ενεργητικό και 43,5 δισεκ. κεφάλαια και μόλις 14 δισεκ. κεφαλαιοποίηση.
Η Deutsche bank εφόσον συμβιβαστεί με τις ΗΠΑ και αντί 14 πληρώσει 5,4 δισεκ. δολάρια θα σταθεροποιηθεί και οι κερδοσκόποι δεν θα καταφέρουν να οδηγήσουν σε χρεοκοπία την μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα.
Όμως ενώ η Deutsche bank με ρεαλιστικούς όρους, έχει πολλά κεφαλαιακά αποθέματα – μπορεί να πουλήσει πολλά περιουσιακά στοιχεία και να βρει κεφάλαια – και δεν κινδυνεύει, διαθέτει ισχυρή ρευστότητα έχει δάνεια 433 δισεκ. και καταθέσεις 557 δισεκ. δολάρια και στήριξη από την ΕΚΤ…υπάρχει ένας κακός οιωνός που δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Στην Ιταλία… οι τράπεζες έχουν βυθιστεί χρηματιστηριακά αλλά αναζητείται μια φόρμουλα ανακεφαλαιοποίησης αλλά και στην Ιταλία παραμένει ο κακός οιωνός.
Ποιος είναι ο κακός οιωνός;
Ότι η νέα τραπεζική κρίση ξέσπασε εν μέσω προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ που επιβεβαιώνει και αποδεικνύει την απόλυτη αποτυχία της ΕΚΤ με την ποσοτική χαλάρωση.
Αυτός ο ο κακός οιωνός δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.
Αν με τέτοια ρευστότητα και τέτοια στήριξη οι τράπεζες στην Ευρώπη κινδυνεύουν τότε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα.
Κεφαλαιακή δομή της Deutsche bank
Έκθεση της Deutsche bank σε παράγωγα
Η 4η φάση ανακεφαλαιοποίησης στις ελληνικές τράπεζες
Αν θα υπάρξει 4ο μνημόνιο θα υπάρξει και 4η ανακεφαλαιοποίηση και αυτό θα το ξέρουμε μετά τα μέσα του 2017 αναφέρει πηγή στους θεσμούς.
Η 4η φάση ανακεφαλαιοποίησης στο ελληνικό banking δεν θα πραγματοποιηθεί με bail in δεν θα πληγούν οι καταθέτες.
Η πιθανότητα επιβεβαίωσης αυτού του σεναρίου είναι καταλυτική – συντριπτική και δεν στηρίζεται σε εικασίες.
Έχουν υπάρξει πολλές αναλύσεις για τα κόκκινα δάνεια, τα NPLs και τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Αυτό που αναλύσουμε σήμερα είναι
1)Η κερδοφορία σε προ προβλέψεων βάση καλύπτει τις μεγάλες διαγραφές δανείων που θα πραγματοποιήσουν οι τράπεζες έως το 2019;
2)Υπάρχει κίνδυνος οι τράπεζες σε ένα κακό σενάριο να εμφανίσουν ζημίες και αυτές οι ζημίες να συμψηφίζονται με μετοχές που θα πάρει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας DTA- DTC;
3)Μήπως υπάρχει μια άριστη λύση στο banking, να διαγράψει μεγάλο μέρος του προβλήματος που ονομάζεται κόκκινα δάνεια, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κίνδυνος για bail in;
Οι ελληνικές τράπεζες είναι μη επενδύσιμες.
Αυτό είναι το μήνυμα των διεθνών επενδυτών.
Είναι μη επενδύσιμες όχι μόνο γιατί η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια ζοφερή κατάσταση αλλά και γιατί οι ξένοι δεν ξέρουν αν το μοντέλο – λύση που προτείνεται για την εξυγίανση των προβληματικών δανείων θα έχει κεφαλαιακές επιπτώσεις στις τράπεζες.
Το πρώτο και ουσιαστικό πρόβλημα λοιπόν στις τράπεζες είναι ότι οι ξένοι αγνοούν αν η προτεινόμενη λύση αναδιάρθρωσης των δανείων θα έχει κεφαλαιακό αντίκτυπο.
Το δεύτερο και σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν μπορούν να πωλήσουν δάνεια.
Οι διαφορές μεταξύ των προσφορών για αγορές προβληματικών δανείων και τα τιμήματα που ζητούν οι τράπεζες για πωλούμενα δάνεια είναι χαοτικές.
Η τράπεζα θέλει να πουλήσει στο 40% της ονομαστικής αξίας και οι ξένοι αγοράζουν στο 20% ή χαμηλότερα της ονομαστικής αξίας.
Οι ελληνικές τράπεζες δεν μπορούν να πωλήσουν γιατί απλά δεν μπορούν.
Τα βασικά ερωτήματα
Οι τράπεζες στην Ελλάδα σε ένα σενάριο όπου θα υπάρξει μια υποτυπώδης ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2017 έως το 2019 θα εμφανίσουν στο διάστημα 2017 με 2019 δηλαδή 3 χρόνια περίπου 14 δισεκ. προ προβλέψεων έσοδα.
Τα 14 δισεκ. σημαίνει πρακτικά ότι μπορούν να διαγράψουν περί τα 30 δισεκ. προβληματικά δάνεια και σε ένα ευνοϊκότερο σενάριο περί τα 35-36 δισεκ.
Πάνω σε αυτό το σενάριο λοιπόν οι τράπεζες χτίζουν την αισιόδοξη εκτίμηση ότι μεταξύ 2017 και 2019 θα διαγράψουν 40 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Τι θα γίνει όμως αν η κατάσταση στην οικονομία εξελιχθεί χειρότερα από τις προβλέψεις άρα και οι τράπεζες υποχρεωθούν να μειώσουν τους στόχους κερδοφορίας σε προ προβλέψεων βάση ή εμφανίσουν ζημίες;
Εάν οι τράπεζες δεν έχουν προ προβλέψεων κέρδη πως θα προχωρήσουν σε εκτεταμένες διαγραφές;
Υπάρχει ένα σενάριο έσχατης ανάγκης που αποκλείει το bail in δηλαδή διασώζονται οι καταθέτες αλλά διασώζονται οι τράπεζες με ένα κόστος…. ζημιώνονται με μεγάλο dilution οι μέτοχοι.
Ως γνωστό οι τράπεζες διαθέτουν 19,8 δισεκ. ευρώ αναβαλλόμενο φόρο DTA και περίπου 15,5 δισεκ. DTC αναβαλλόμενες απαιτήσεις.
Εάν οι τράπεζες δεν πετύχουν κέρδη και εμφανίσουν μια ή περισσότερες χρονιές ζημίες τότε η ζημία θα συμψηφίζεται με την αναβαλλόμενη φορολογία και αυτομάτως η τράπεζα θα εκδίδει μετοχές που θα αποκτάει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Πρόκειται για μια διαδικασία όπου μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας οι τράπεζες θα καλύψουν τις ζημίες τους, θα αντιμετωπίσουν τα προβληματικά δάνεια σε πολύ εκτεταμένη μορφή και δεν θα ενεργοποιηθεί το bail in.
Το dilution η απίσχναση των μετόχων θα είναι μεγάλης κλίμακας αλλά το ΤΧΣ σε ένα τέτοιο σενάριο θα έχει αποκτήσει μετοχές στις τράπεζες – δηλαδή κρατικοποίηση – αλλά οι τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και οι καταθέτες δεν θα κινδυνεύουν.
Εν συνεχεία το ΤΧΣ μέσω placement θα πουλάει πακέτα μετοχών των ελληνικών τραπεζών και οι μεν τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και το ΤΧΣ θα ανακτήσει μέρος των κεφαλαίων που επένδυσε στις τράπεζες.
…και το πολύ κακό σενάριο
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί μέχρι τώρα 3 φορές και έχουν συγκεντρώσει 25 δισεκ το 2013, περίπου 8,3 δισεκ. το 2014 και 13,8 δισεκ. το 2015 συνολικά 47 δισεκ. ευρώ.
Αν συμπεριληφθεί και το funding gap που πήραν οι τράπεζες λόγω των εξαγοραζομένων καλών τραπεζών τότε έλαβαν συνολικά 61 δισεκ. ευρώ.
Τα 61 δισεκ. ευρώ κεφάλαια και funding gap είναι η μεγαλύτερης κλίμακας ανακεφαλαιοποίηση στην ιστορία του ελληνικού banking.
Για μεγάλο μέρος αυτών των αναγκών δεν ευθύνονται οι τράπεζες.
Το haircut στα ομόλογα που επιβλήθηκε ουσιαστικά μόνο στις ελληνικές τράπεζες που δεν μπορούσαν να πουλήσουν το 2011 και 2012 τα ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ ήταν η απόλυτη καταστροφή….και σίγουρα δεν ευθύνονται οι διοικήσεις.
Ακόμη και για τα προβληματικά δάνεια το 2006 στην Ελλάδα είχαμε 250 δισεκ. δάνεια και NPLs προβληματικά δάνεια 18 δισεκ. ευρώ.
Το 2016 τα δάνεια έχουν συρρικνωθεί στα 223 δισεκ. και τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα έχουν εκτοξευθεί στα 116 δισεκ. ευρώ.
Όλες αυτές οι ζημίες λόγω της πολιτικής προβλέψεων – η πολιτική προβλέψεων ήταν εις βάρος των μετόχων αλλά απέτρεψαν τον κίνδυνο για τους καταθέτες – αλλοίωσαν την ποιότητα των κεφαλαίων των τραπεζών.
Το DTA ο αναβαλλόμενος φόρος αποτελεί ένα λογιστικό τέχνασμα που αλλοιώνει την ποιότητα και την καθαρότητα των κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών.
Στην ανάλυση μας πήραμε δύο παραδοχές
1)Μια ριζική αντιμετώπιση των NPLs των προβληματικών δανείων με τις τράπεζες να εγγράφουν άμεσα και προκαταβολικά ζημία που υπερβαίνει τις σωρευτικές προβλέψεις που αγγίζουν τα 60 δισεκ. ευρώ.
2)Μια ριζική αντιμετώπιση του DTA και DTC στην λογική των μέσων ευρωπαϊκών όρων προσμετρώντας ειδικά την περίπτωση των Ιταλικών τραπεζών που εμφανίζουν την δεύτερη χειρότερη επίδοση και των Ιρλανδικών τραπεζών.
Με βάση αυτές τις δύο παραδοχές, οι 4 συστημικές τράπεζες και η Attica bank για να καθάριζαν πλήρως και οριστικά από τα κακώς κείμενα στα χαρτοφυλάκια τους και να αποκτούσαν πραγματική υγιή κεφάλαια θα έπρεπε να βρουν 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια.
Τα 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια αποτελούν το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών των ελληνικών τραπεζών στην ΙΔΑΝΙΚΗ περίπτωση που αποφάσιζαν να εξυγιάνουν οριστικά και αμετάκλητα τα κεφάλαια τους.
Τα 17,9 δισεκ. δεν σημαίνει ότι σήμερα οι τράπεζες είναι κεφαλαιακά ανεπαρκείς αφού η ΕΚΤ π.χ. δέχεται – ακόμη – την υψηλή αναβαλλόμενη φορολογία.
Οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν είναι κεφαλαιακά ανεπαρκείς αλλά αν θέλουν να εξυγιανθούν οριστικά χρειάζονται 17,9 δισεκ. ευρώ.
Μόνο με νέα κεφάλαια οι τράπεζες θα μπορούσαν να αποκτήσουν διεθνή αξιοπιστία και κύρος και το σημαντικότερο να στηρίξουν επαρκώς την ελληνική οικονομία.
Αν δεν υπάρξει αυτή η επιλογή οι τράπεζες θα είναι παγιδευμένες για πολλά χρόνια θα φυτοζωούν χωρίς παρέμβαση, τα κεφάλαια των καταθετών δεν θα κινδυνεύουν αλλά εμπρός δεν θα πάρουν.
Το ερώτημα είναι ποιος θα βάλει 17,9 δισεκ. νέα κεφάλαια;
Δεν είναι πολλά και δεν πρέπει πάντα να θεωρούμε ότι οι καταθέτες άρα bail in θα πρέπει να υποχρεωθούν σε haircut.
Αν θέλουμε να μην τσαλακώσουμε τους ιδιώτες μετόχους άλλο θα πρέπει να υπάρξει νέα ανακεφαλαιοποίηση με όρους στρατηγικής εξυγίανσης.
Αν νομίζουμε ότι με ενεργητική διαχείριση των NPLs θα διασωθεί το ελληνικό banking απλά θα τιμωρήσουμε τους εαυτούς μας που ενώ ξέραμε δεν αντιδρούσαμε.
Δυστυχώς χρειάζεται μεγάλη τόλμη και αποφασιστικότητα για να ξεκαθαρίσει το ελληνικό banking από τους σωρούς των προβλημάτων.
Για να υπάρξει νέα ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να υπάρξουν δύο δεσμεύσεις
1)ότι δεν θα υπάρξει bail in στις καταθέσεις κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ
2)ότι δεν θα αγγίξουν τις διοικήσεις αλλά αυτές οι διοικήσεις θα πάρουν την γενναία απόφαση της μεγάλης κάθαρσης στο ελληνικό banking.
Κεφαλαιακή δομή ελληνικών τραπεζών
Επεξεργασία στοιχείων www.bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Η Deutsche bank δεν θα καταρρεύσει, διαθέτει 1,8 τρισεκ. ενεργητικό και 43,5 δισεκ. κεφάλαια και μόλις 14 δισεκ. κεφαλαιοποίηση.
Η Deutsche bank εφόσον συμβιβαστεί με τις ΗΠΑ και αντί 14 πληρώσει 5,4 δισεκ. δολάρια θα σταθεροποιηθεί και οι κερδοσκόποι δεν θα καταφέρουν να οδηγήσουν σε χρεοκοπία την μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα.
Όμως ενώ η Deutsche bank με ρεαλιστικούς όρους, έχει πολλά κεφαλαιακά αποθέματα – μπορεί να πουλήσει πολλά περιουσιακά στοιχεία και να βρει κεφάλαια – και δεν κινδυνεύει, διαθέτει ισχυρή ρευστότητα έχει δάνεια 433 δισεκ. και καταθέσεις 557 δισεκ. δολάρια και στήριξη από την ΕΚΤ…υπάρχει ένας κακός οιωνός που δεν πρέπει να υποτιμηθεί.
Στην Ιταλία… οι τράπεζες έχουν βυθιστεί χρηματιστηριακά αλλά αναζητείται μια φόρμουλα ανακεφαλαιοποίησης αλλά και στην Ιταλία παραμένει ο κακός οιωνός.
Ποιος είναι ο κακός οιωνός;
Ότι η νέα τραπεζική κρίση ξέσπασε εν μέσω προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ που επιβεβαιώνει και αποδεικνύει την απόλυτη αποτυχία της ΕΚΤ με την ποσοτική χαλάρωση.
Αυτός ο ο κακός οιωνός δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί.
Αν με τέτοια ρευστότητα και τέτοια στήριξη οι τράπεζες στην Ευρώπη κινδυνεύουν τότε υπάρχει μεγάλο πρόβλημα.
Κεφαλαιακή δομή της Deutsche bank
Έκθεση της Deutsche bank σε παράγωγα
Η 4η φάση ανακεφαλαιοποίησης στις ελληνικές τράπεζες
Αν θα υπάρξει 4ο μνημόνιο θα υπάρξει και 4η ανακεφαλαιοποίηση και αυτό θα το ξέρουμε μετά τα μέσα του 2017 αναφέρει πηγή στους θεσμούς.
Η 4η φάση ανακεφαλαιοποίησης στο ελληνικό banking δεν θα πραγματοποιηθεί με bail in δεν θα πληγούν οι καταθέτες.
Η πιθανότητα επιβεβαίωσης αυτού του σεναρίου είναι καταλυτική – συντριπτική και δεν στηρίζεται σε εικασίες.
Έχουν υπάρξει πολλές αναλύσεις για τα κόκκινα δάνεια, τα NPLs και τα NPEs τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.
Αυτό που αναλύσουμε σήμερα είναι
1)Η κερδοφορία σε προ προβλέψεων βάση καλύπτει τις μεγάλες διαγραφές δανείων που θα πραγματοποιήσουν οι τράπεζες έως το 2019;
2)Υπάρχει κίνδυνος οι τράπεζες σε ένα κακό σενάριο να εμφανίσουν ζημίες και αυτές οι ζημίες να συμψηφίζονται με μετοχές που θα πάρει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας DTA- DTC;
3)Μήπως υπάρχει μια άριστη λύση στο banking, να διαγράψει μεγάλο μέρος του προβλήματος που ονομάζεται κόκκινα δάνεια, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κίνδυνος για bail in;
Οι ελληνικές τράπεζες είναι μη επενδύσιμες.
Αυτό είναι το μήνυμα των διεθνών επενδυτών.
Είναι μη επενδύσιμες όχι μόνο γιατί η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια ζοφερή κατάσταση αλλά και γιατί οι ξένοι δεν ξέρουν αν το μοντέλο – λύση που προτείνεται για την εξυγίανση των προβληματικών δανείων θα έχει κεφαλαιακές επιπτώσεις στις τράπεζες.
Το πρώτο και ουσιαστικό πρόβλημα λοιπόν στις τράπεζες είναι ότι οι ξένοι αγνοούν αν η προτεινόμενη λύση αναδιάρθρωσης των δανείων θα έχει κεφαλαιακό αντίκτυπο.
Το δεύτερο και σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν μπορούν να πωλήσουν δάνεια.
Οι διαφορές μεταξύ των προσφορών για αγορές προβληματικών δανείων και τα τιμήματα που ζητούν οι τράπεζες για πωλούμενα δάνεια είναι χαοτικές.
Η τράπεζα θέλει να πουλήσει στο 40% της ονομαστικής αξίας και οι ξένοι αγοράζουν στο 20% ή χαμηλότερα της ονομαστικής αξίας.
Οι ελληνικές τράπεζες δεν μπορούν να πωλήσουν γιατί απλά δεν μπορούν.
Τα βασικά ερωτήματα
Οι τράπεζες στην Ελλάδα σε ένα σενάριο όπου θα υπάρξει μια υποτυπώδης ανάπτυξη του ΑΕΠ το 2017 έως το 2019 θα εμφανίσουν στο διάστημα 2017 με 2019 δηλαδή 3 χρόνια περίπου 14 δισεκ. προ προβλέψεων έσοδα.
Τα 14 δισεκ. σημαίνει πρακτικά ότι μπορούν να διαγράψουν περί τα 30 δισεκ. προβληματικά δάνεια και σε ένα ευνοϊκότερο σενάριο περί τα 35-36 δισεκ.
Πάνω σε αυτό το σενάριο λοιπόν οι τράπεζες χτίζουν την αισιόδοξη εκτίμηση ότι μεταξύ 2017 και 2019 θα διαγράψουν 40 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Τι θα γίνει όμως αν η κατάσταση στην οικονομία εξελιχθεί χειρότερα από τις προβλέψεις άρα και οι τράπεζες υποχρεωθούν να μειώσουν τους στόχους κερδοφορίας σε προ προβλέψεων βάση ή εμφανίσουν ζημίες;
Εάν οι τράπεζες δεν έχουν προ προβλέψεων κέρδη πως θα προχωρήσουν σε εκτεταμένες διαγραφές;
Υπάρχει ένα σενάριο έσχατης ανάγκης που αποκλείει το bail in δηλαδή διασώζονται οι καταθέτες αλλά διασώζονται οι τράπεζες με ένα κόστος…. ζημιώνονται με μεγάλο dilution οι μέτοχοι.
Ως γνωστό οι τράπεζες διαθέτουν 19,8 δισεκ. ευρώ αναβαλλόμενο φόρο DTA και περίπου 15,5 δισεκ. DTC αναβαλλόμενες απαιτήσεις.
Εάν οι τράπεζες δεν πετύχουν κέρδη και εμφανίσουν μια ή περισσότερες χρονιές ζημίες τότε η ζημία θα συμψηφίζεται με την αναβαλλόμενη φορολογία και αυτομάτως η τράπεζα θα εκδίδει μετοχές που θα αποκτάει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Πρόκειται για μια διαδικασία όπου μέσω της αναβαλλόμενης φορολογίας οι τράπεζες θα καλύψουν τις ζημίες τους, θα αντιμετωπίσουν τα προβληματικά δάνεια σε πολύ εκτεταμένη μορφή και δεν θα ενεργοποιηθεί το bail in.
Το dilution η απίσχναση των μετόχων θα είναι μεγάλης κλίμακας αλλά το ΤΧΣ σε ένα τέτοιο σενάριο θα έχει αποκτήσει μετοχές στις τράπεζες – δηλαδή κρατικοποίηση – αλλά οι τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και οι καταθέτες δεν θα κινδυνεύουν.
Εν συνεχεία το ΤΧΣ μέσω placement θα πουλάει πακέτα μετοχών των ελληνικών τραπεζών και οι μεν τράπεζες θα είναι εξυγιασμένες και το ΤΧΣ θα ανακτήσει μέρος των κεφαλαίων που επένδυσε στις τράπεζες.
…και το πολύ κακό σενάριο
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί μέχρι τώρα 3 φορές και έχουν συγκεντρώσει 25 δισεκ το 2013, περίπου 8,3 δισεκ. το 2014 και 13,8 δισεκ. το 2015 συνολικά 47 δισεκ. ευρώ.
Αν συμπεριληφθεί και το funding gap που πήραν οι τράπεζες λόγω των εξαγοραζομένων καλών τραπεζών τότε έλαβαν συνολικά 61 δισεκ. ευρώ.
Τα 61 δισεκ. ευρώ κεφάλαια και funding gap είναι η μεγαλύτερης κλίμακας ανακεφαλαιοποίηση στην ιστορία του ελληνικού banking.
Για μεγάλο μέρος αυτών των αναγκών δεν ευθύνονται οι τράπεζες.
Το haircut στα ομόλογα που επιβλήθηκε ουσιαστικά μόνο στις ελληνικές τράπεζες που δεν μπορούσαν να πουλήσουν το 2011 και 2012 τα ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ ήταν η απόλυτη καταστροφή….και σίγουρα δεν ευθύνονται οι διοικήσεις.
Ακόμη και για τα προβληματικά δάνεια το 2006 στην Ελλάδα είχαμε 250 δισεκ. δάνεια και NPLs προβληματικά δάνεια 18 δισεκ. ευρώ.
Το 2016 τα δάνεια έχουν συρρικνωθεί στα 223 δισεκ. και τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα έχουν εκτοξευθεί στα 116 δισεκ. ευρώ.
Όλες αυτές οι ζημίες λόγω της πολιτικής προβλέψεων – η πολιτική προβλέψεων ήταν εις βάρος των μετόχων αλλά απέτρεψαν τον κίνδυνο για τους καταθέτες – αλλοίωσαν την ποιότητα των κεφαλαίων των τραπεζών.
Το DTA ο αναβαλλόμενος φόρος αποτελεί ένα λογιστικό τέχνασμα που αλλοιώνει την ποιότητα και την καθαρότητα των κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών.
Στην ανάλυση μας πήραμε δύο παραδοχές
1)Μια ριζική αντιμετώπιση των NPLs των προβληματικών δανείων με τις τράπεζες να εγγράφουν άμεσα και προκαταβολικά ζημία που υπερβαίνει τις σωρευτικές προβλέψεις που αγγίζουν τα 60 δισεκ. ευρώ.
2)Μια ριζική αντιμετώπιση του DTA και DTC στην λογική των μέσων ευρωπαϊκών όρων προσμετρώντας ειδικά την περίπτωση των Ιταλικών τραπεζών που εμφανίζουν την δεύτερη χειρότερη επίδοση και των Ιρλανδικών τραπεζών.
Με βάση αυτές τις δύο παραδοχές, οι 4 συστημικές τράπεζες και η Attica bank για να καθάριζαν πλήρως και οριστικά από τα κακώς κείμενα στα χαρτοφυλάκια τους και να αποκτούσαν πραγματική υγιή κεφάλαια θα έπρεπε να βρουν 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια.
Τα 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια αποτελούν το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών των ελληνικών τραπεζών στην ΙΔΑΝΙΚΗ περίπτωση που αποφάσιζαν να εξυγιάνουν οριστικά και αμετάκλητα τα κεφάλαια τους.
Τα 17,9 δισεκ. δεν σημαίνει ότι σήμερα οι τράπεζες είναι κεφαλαιακά ανεπαρκείς αφού η ΕΚΤ π.χ. δέχεται – ακόμη – την υψηλή αναβαλλόμενη φορολογία.
Οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν είναι κεφαλαιακά ανεπαρκείς αλλά αν θέλουν να εξυγιανθούν οριστικά χρειάζονται 17,9 δισεκ. ευρώ.
Μόνο με νέα κεφάλαια οι τράπεζες θα μπορούσαν να αποκτήσουν διεθνή αξιοπιστία και κύρος και το σημαντικότερο να στηρίξουν επαρκώς την ελληνική οικονομία.
Αν δεν υπάρξει αυτή η επιλογή οι τράπεζες θα είναι παγιδευμένες για πολλά χρόνια θα φυτοζωούν χωρίς παρέμβαση, τα κεφάλαια των καταθετών δεν θα κινδυνεύουν αλλά εμπρός δεν θα πάρουν.
Το ερώτημα είναι ποιος θα βάλει 17,9 δισεκ. νέα κεφάλαια;
Δεν είναι πολλά και δεν πρέπει πάντα να θεωρούμε ότι οι καταθέτες άρα bail in θα πρέπει να υποχρεωθούν σε haircut.
Αν θέλουμε να μην τσαλακώσουμε τους ιδιώτες μετόχους άλλο θα πρέπει να υπάρξει νέα ανακεφαλαιοποίηση με όρους στρατηγικής εξυγίανσης.
Αν νομίζουμε ότι με ενεργητική διαχείριση των NPLs θα διασωθεί το ελληνικό banking απλά θα τιμωρήσουμε τους εαυτούς μας που ενώ ξέραμε δεν αντιδρούσαμε.
Δυστυχώς χρειάζεται μεγάλη τόλμη και αποφασιστικότητα για να ξεκαθαρίσει το ελληνικό banking από τους σωρούς των προβλημάτων.
Για να υπάρξει νέα ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να υπάρξουν δύο δεσμεύσεις
1)ότι δεν θα υπάρξει bail in στις καταθέσεις κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ
2)ότι δεν θα αγγίξουν τις διοικήσεις αλλά αυτές οι διοικήσεις θα πάρουν την γενναία απόφαση της μεγάλης κάθαρσης στο ελληνικό banking.
Κεφαλαιακή δομή ελληνικών τραπεζών
| Τράπεζα |
Κεφάλαια Σεπτέμβριος 2016 Tangible BV |
DTA – DTC |
Κεφάλαια χωρίς DTA χωρίς προνομιούχες και χωρίς cocos |
| Εθνική |
6,9 δισ |
5 - 4,9 δισ |
1,9 δισ |
| Πειραιώς |
7,74 δισ |
5 - 4,1 δισ |
2,85 δισ |
| Eurobank |
5,15 δισ |
4,8 - 4,1 δισ |
540 εκατ |
| Alpha bank |
8,32 δισ |
4,47 – 3,4 δισ |
3,81 δισ |
| Attica bank |
497 εκατ |
389 εκατ |
108 εκατ |
| Σύνολο |
28,6 δισ |
19,6 – 16,5 δισ |
9,2 δισ |
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών