Πρώτη φορά τριπλό σοκ χτυπάει τον τραπεζικό κλάδο με τέτοια σφοδρότητα και μάλιστα σε διάστημα 8 μηνών.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την αλλοπρόσαλλη πολιτική που έχει ακολουθήσει έχει προκαλέσει σοβαρό πλήγμα στον τραπεζικό κλάδο ο οποίος σε διάστημα περίπου 8 μηνών δέχθηκε τριπλό σοκ πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά.
Η κυβέρνηση φέρει τεράστια ευθύνη για το γεγονός ότι οι τράπεζες ενώ ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 13,8 δισεκ. έχοντας χάσει τα 25 δισεκ. της ανακεφαλαιοποίησης του 2013 λόγω των capital controls και της ύφεσης, έχουν υποστεί τεράστιο πλήγμα αξιοπιστίας στην ρευστότητα τους ενώ εσχάτως καταστράφηκαν και οι μέτοχοι.
Πρώτη φορά τριπλό σοκ χτυπάει τον τραπεζικό κλάδο με τέτοια σφοδρότητα και μάλιστα σε διάστημα 8 μηνών.
Η καταστροφή του τραπεζικού κλάδου βέβαια δεν πραγματοποιήθηκε εν μια νυκτί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός υπαίτιος της τραπεζικής τραγωδίας, ξεκίνησε από το αυτοκτονικό λάθος του 2012 με το haircut που δεν επέτρεψαν τις τράπεζες στην Ελλάδα να πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ.
Αν οι τράπεζες τότε είχαν καταφέρει να πουλήσουν τα 24 από τα 48 δισεκ. ομόλογα που κατείχαν θα χρειάζονταν πολύ λιγότερα κεφάλαια.
Αυτό είναι παρελθόν, έγκλημα όμως που δεν λησμονείται.
Με ανευθυνότητα οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τις τράπεζες ως εταιρίες διαχείρισης και όχι ως μηχανισμούς εμπιστοσύνης καθώς το εργαλείο για μια τράπεζα για να επιβιώσει είναι η εμπιστοσύνη με την κοινωνία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε να ζημιωθεί το ελληνικό κράτος 39-40 δισεκ από τα κεφάλαια και την ρευστότητα του 2013 με στόχο να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες δίνοντας κίνητρο στους ξένους μετόχους να αγοράσουν τις τράπεζες στο μηδέν.
Το εντυπωσιακό είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες από 12 δισεκ. έχουν υποχωρήσει στα 5 δισεκ. – βρέθηκαν και στα 3,8 δισεκ. ενώ πολλές μετοχές έχουν υποστεί λογιστική ζημία έως -70%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι για το μαύρο χάλι στο χρηματιστήριο δεν ευθύνεται η αναβλητικότητα στην αξιολόγηση αλλά οι διεθνείς αγορές.
Η συμμετοχή της διεθνούς χρηματιστηριακής κρίσης στην πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου είναι το 30% του προβλήματος το υπόλοιπο 70% ήταν η αναβλητικότητα στην αξιολόγηση.
Δεν θέλουμε να καταλήξουμε σε κοινότυπα συμπεράσματα.
Αλλά έχουν συμβεί τα εξής.
Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
1)Χάθηκαν 40 δισεκ. τα οποία θα πρέπει να αποπληρώσουμε όλοι εμείς οι πολίτες
2)Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν αλλά χρηματιστηριακά βρίσκονται έως 70% χαμηλότερα από τις ιστορικά χαμηλές τιμές τους δηλαδή – χρηματιστηριακά – καταστροφή.
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα σε όσους πουν ότι αν έπεσαν οι μετοχές....μπορεί να ανέβουν...θα τους πούμε το εξής.
Η Eurobank μια σοβαρή τράπεζα με σοβαρό management λόγω όλης αυτής της άθλιας συγκυρίας έπεσε στο χρηματιστήριο από την έσχατη τιμή της αύξησης το 1 ευρώ περίπου 75%.
Για να ξαναπάει από τα επίπεδα που βρίσκεται στο 1 ευρώ χρειάζεται άνοδο +233%....
3)Οι καταθέσεις παραμένουν στάσιμες στα 120-123 δισεκ. και ας μην τρέφονται αυταπάτες οι καταθέσεις που χάθηκαν και φθάνουν τα 118 δισεκ. δεν θα ανακτηθούν ποτέ.
Ορθώς υποστηρίζει η Morgan Stanley ότι οι ελλιπείς καταθέσεις θα είναι ένα μακροχρόνιο πρόβλημα για τις ελληνικές τράπεζες.
4)Τα NPLs τα προβληματικά δάνεια δεν μπορεί να πιστωθεί ως πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται από το παρελθόν και απλά η κυβέρνηση μαζί με τις τράπεζες προσπαθούν να το διαχειριστούν ανεπιτυχώς.
Τι πρέπει να αλλάξει
Για να μπορέσουν οι τράπεζες να ξεφύγουν από το μόνιμο σπιράλ θανάτου θα πρέπει να συμβούν τα εξής
1)Θα πρέπει για κάθε νέα κατάθεση που εμφανίζεται στο σύστημα να μην ισχύουν τα capital controls.
Κάθε νέα κατάθεση θα πρέπει να κυκλοφορεί ελεύθερα χωρίς περιορισμούς.
Τα κίνητρα για να έρθουν καταθέσεις από το εξωτερικό είναι τελείως λάθος.
Ακόμη και να εξήγγελλε η Ελλάδα ότι αποδέχεται καταθέσεις από εμπόριο ναρκωτικών, καταθέσεις δεν θα έρχονταν στην Ελλάδα.
Στο παρελθόν οι καταθέσεις αυξάνονται με ρυθμό και 15 δισεκ. τον χρόνο γιατί πολλές εξ αυτών έρχονταν από το εξωτερικό ειδικά τους εφοπλιστές.
Στο μέλλον ο ρυθμός αύξησης των καταθέσεων θα είναι από 70% έως 80% χαμηλότερος σε σχέση με το παρελθόν και εφόσον η οικονομία έχει ανακάμψει.
Οι προσδοκίες ότι με την ΕΚΤ, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και τα collaterals οι τράπεζες θα αρχίσουν να αυξάνουν τις καταθέσεις τους απλά θα διαψευστεί.
Οι ελληνικές τράπεζες θα είναι μονίμως εξαρτημένες από την ΕΚΤ όχι από το ELA αλλά από την ΕΚΤ και ναι μεν το κόστος δανεισμού είναι μηδέν από την άλλη όμως επειδή είναι δανεική ρευστότητα οι τράπεζες δεν θα χρηματοδοτούν την οικονομία.
2)Θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με την ΕΕ και την ΕΚΤ οριστικά να ξεκαθαρίσει το θέμα του αναβαλλόμενου φόρου.
Δηλαδή ρητά να ανακοινωθεί ότι ο αναβαλλόμενος φόρος για τα επόμενα 5 χρόνια θα λογίζεται ως κεφάλαιο και η ΕΚΤ δεν θα απαιτήσει αντικατάσταση του.
Οι τράπεζες θα πρέπει να παράξουν κέρδη για να μπορέσουν να μειώσουν τον αναβαλλόμενο φόρο.
Λέμε ότι οι Γερμανικές τράπεζες έχουν σχέση αναβαλλόμενου φόρου προς ίδια κεφάλαια 9% και στην Ελλάδα είναι 55%.
Όμως οι γερμανικές τράπεζες – πλην της τρέχουσας περιόδου λόγω Deutsche bank – επί μακρό χρονικό διάστημα λόγω ανάπτυξης κατέγραφαν σημαντικά κέρδη άρα εύλογα ο αναβαλλόμενος φόρος ήταν χαμηλός.
Το 2007 οι ελληνικές τράπεζες είχαν 3 δισεκ. αναβαλλόμενος φόρο και το 2016 έχουν 19,5 δισεκ. σε σύνολο 36 δισεκ. ευρώ.
3)Η στρατηγική με τα NPLs θα αποδειχθεί λάθος.
Στην Κύπρο το πρόβλημα χρονίζει όπως θα χρονίσει και στις ελληνικές τράπεζες.
Η καλύτερη λύση είναι η συλλογική λύση.
Οι τράπεζες σε ένα φορέα θα μπορούσαν να μεταφέρουν 40-50 δισεκ. προβληματικά δάνεια και αυτομάτως οι ισολογισμοί θα εξυγιαίνονταν πυροδοτώντας ράλι στις μετοχές.
Και λιγότερα προβληματικά δάνεια και υψηλότερους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας και ράλι στις μετοχές.
Οι μεμονωμένες λύσεις, μπορεί να βολεύουν τις τράπεζες βραχυχρόνια αλλά στρατηγικά η ορθή λύση είναι η συλλογική λύση.
Αν περάσει η Ιταλική πρόταση....η ΕΚΤ να αγοράζει NPLs σίγουρα θα είναι θετική είδηση αλλά μάλλον είναι απίθανο.
www.bankingnews.gr
Η κυβέρνηση φέρει τεράστια ευθύνη για το γεγονός ότι οι τράπεζες ενώ ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 13,8 δισεκ. έχοντας χάσει τα 25 δισεκ. της ανακεφαλαιοποίησης του 2013 λόγω των capital controls και της ύφεσης, έχουν υποστεί τεράστιο πλήγμα αξιοπιστίας στην ρευστότητα τους ενώ εσχάτως καταστράφηκαν και οι μέτοχοι.
Πρώτη φορά τριπλό σοκ χτυπάει τον τραπεζικό κλάδο με τέτοια σφοδρότητα και μάλιστα σε διάστημα 8 μηνών.
Η καταστροφή του τραπεζικού κλάδου βέβαια δεν πραγματοποιήθηκε εν μια νυκτί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός υπαίτιος της τραπεζικής τραγωδίας, ξεκίνησε από το αυτοκτονικό λάθος του 2012 με το haircut που δεν επέτρεψαν τις τράπεζες στην Ελλάδα να πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα στην ΕΚΤ.
Αν οι τράπεζες τότε είχαν καταφέρει να πουλήσουν τα 24 από τα 48 δισεκ. ομόλογα που κατείχαν θα χρειάζονταν πολύ λιγότερα κεφάλαια.
Αυτό είναι παρελθόν, έγκλημα όμως που δεν λησμονείται.
Με ανευθυνότητα οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν τις τράπεζες ως εταιρίες διαχείρισης και όχι ως μηχανισμούς εμπιστοσύνης καθώς το εργαλείο για μια τράπεζα για να επιβιώσει είναι η εμπιστοσύνη με την κοινωνία.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε να ζημιωθεί το ελληνικό κράτος 39-40 δισεκ από τα κεφάλαια και την ρευστότητα του 2013 με στόχο να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες δίνοντας κίνητρο στους ξένους μετόχους να αγοράσουν τις τράπεζες στο μηδέν.
Το εντυπωσιακό είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες από 12 δισεκ. έχουν υποχωρήσει στα 5 δισεκ. – βρέθηκαν και στα 3,8 δισεκ. ενώ πολλές μετοχές έχουν υποστεί λογιστική ζημία έως -70%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι για το μαύρο χάλι στο χρηματιστήριο δεν ευθύνεται η αναβλητικότητα στην αξιολόγηση αλλά οι διεθνείς αγορές.
Η συμμετοχή της διεθνούς χρηματιστηριακής κρίσης στην πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου είναι το 30% του προβλήματος το υπόλοιπο 70% ήταν η αναβλητικότητα στην αξιολόγηση.
Δεν θέλουμε να καταλήξουμε σε κοινότυπα συμπεράσματα.
Αλλά έχουν συμβεί τα εξής.
Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
1)Χάθηκαν 40 δισεκ. τα οποία θα πρέπει να αποπληρώσουμε όλοι εμείς οι πολίτες
2)Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν αλλά χρηματιστηριακά βρίσκονται έως 70% χαμηλότερα από τις ιστορικά χαμηλές τιμές τους δηλαδή – χρηματιστηριακά – καταστροφή.
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα σε όσους πουν ότι αν έπεσαν οι μετοχές....μπορεί να ανέβουν...θα τους πούμε το εξής.
Η Eurobank μια σοβαρή τράπεζα με σοβαρό management λόγω όλης αυτής της άθλιας συγκυρίας έπεσε στο χρηματιστήριο από την έσχατη τιμή της αύξησης το 1 ευρώ περίπου 75%.
Για να ξαναπάει από τα επίπεδα που βρίσκεται στο 1 ευρώ χρειάζεται άνοδο +233%....
3)Οι καταθέσεις παραμένουν στάσιμες στα 120-123 δισεκ. και ας μην τρέφονται αυταπάτες οι καταθέσεις που χάθηκαν και φθάνουν τα 118 δισεκ. δεν θα ανακτηθούν ποτέ.
Ορθώς υποστηρίζει η Morgan Stanley ότι οι ελλιπείς καταθέσεις θα είναι ένα μακροχρόνιο πρόβλημα για τις ελληνικές τράπεζες.
4)Τα NPLs τα προβληματικά δάνεια δεν μπορεί να πιστωθεί ως πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται από το παρελθόν και απλά η κυβέρνηση μαζί με τις τράπεζες προσπαθούν να το διαχειριστούν ανεπιτυχώς.
Τι πρέπει να αλλάξει
Για να μπορέσουν οι τράπεζες να ξεφύγουν από το μόνιμο σπιράλ θανάτου θα πρέπει να συμβούν τα εξής
1)Θα πρέπει για κάθε νέα κατάθεση που εμφανίζεται στο σύστημα να μην ισχύουν τα capital controls.
Κάθε νέα κατάθεση θα πρέπει να κυκλοφορεί ελεύθερα χωρίς περιορισμούς.
Τα κίνητρα για να έρθουν καταθέσεις από το εξωτερικό είναι τελείως λάθος.
Ακόμη και να εξήγγελλε η Ελλάδα ότι αποδέχεται καταθέσεις από εμπόριο ναρκωτικών, καταθέσεις δεν θα έρχονταν στην Ελλάδα.
Στο παρελθόν οι καταθέσεις αυξάνονται με ρυθμό και 15 δισεκ. τον χρόνο γιατί πολλές εξ αυτών έρχονταν από το εξωτερικό ειδικά τους εφοπλιστές.
Στο μέλλον ο ρυθμός αύξησης των καταθέσεων θα είναι από 70% έως 80% χαμηλότερος σε σχέση με το παρελθόν και εφόσον η οικονομία έχει ανακάμψει.
Οι προσδοκίες ότι με την ΕΚΤ, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και τα collaterals οι τράπεζες θα αρχίσουν να αυξάνουν τις καταθέσεις τους απλά θα διαψευστεί.
Οι ελληνικές τράπεζες θα είναι μονίμως εξαρτημένες από την ΕΚΤ όχι από το ELA αλλά από την ΕΚΤ και ναι μεν το κόστος δανεισμού είναι μηδέν από την άλλη όμως επειδή είναι δανεική ρευστότητα οι τράπεζες δεν θα χρηματοδοτούν την οικονομία.
2)Θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με την ΕΕ και την ΕΚΤ οριστικά να ξεκαθαρίσει το θέμα του αναβαλλόμενου φόρου.
Δηλαδή ρητά να ανακοινωθεί ότι ο αναβαλλόμενος φόρος για τα επόμενα 5 χρόνια θα λογίζεται ως κεφάλαιο και η ΕΚΤ δεν θα απαιτήσει αντικατάσταση του.
Οι τράπεζες θα πρέπει να παράξουν κέρδη για να μπορέσουν να μειώσουν τον αναβαλλόμενο φόρο.
Λέμε ότι οι Γερμανικές τράπεζες έχουν σχέση αναβαλλόμενου φόρου προς ίδια κεφάλαια 9% και στην Ελλάδα είναι 55%.
Όμως οι γερμανικές τράπεζες – πλην της τρέχουσας περιόδου λόγω Deutsche bank – επί μακρό χρονικό διάστημα λόγω ανάπτυξης κατέγραφαν σημαντικά κέρδη άρα εύλογα ο αναβαλλόμενος φόρος ήταν χαμηλός.
Το 2007 οι ελληνικές τράπεζες είχαν 3 δισεκ. αναβαλλόμενος φόρο και το 2016 έχουν 19,5 δισεκ. σε σύνολο 36 δισεκ. ευρώ.
3)Η στρατηγική με τα NPLs θα αποδειχθεί λάθος.
Στην Κύπρο το πρόβλημα χρονίζει όπως θα χρονίσει και στις ελληνικές τράπεζες.
Η καλύτερη λύση είναι η συλλογική λύση.
Οι τράπεζες σε ένα φορέα θα μπορούσαν να μεταφέρουν 40-50 δισεκ. προβληματικά δάνεια και αυτομάτως οι ισολογισμοί θα εξυγιαίνονταν πυροδοτώντας ράλι στις μετοχές.
Και λιγότερα προβληματικά δάνεια και υψηλότερους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας και ράλι στις μετοχές.
Οι μεμονωμένες λύσεις, μπορεί να βολεύουν τις τράπεζες βραχυχρόνια αλλά στρατηγικά η ορθή λύση είναι η συλλογική λύση.
Αν περάσει η Ιταλική πρόταση....η ΕΚΤ να αγοράζει NPLs σίγουρα θα είναι θετική είδηση αλλά μάλλον είναι απίθανο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών