Οι τράπεζες παγκοσμίως και ειδικά μετά το 2008 δεν αυξάνουν τα κεφάλαια γιατί θέλουν να χρηματοδοτήσουν τις οικονομίες αλλά γιατί το απαιτούν οι κεντρικές τράπεζες.
Το πρόβλημα ρευστότητας είναι το νούμερο ένα πρόβλημα παγκοσμίως υποστηρίζει ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος Paul Krugman.
Σε άρθρο του στους New York Times ο Krugman αναφέρει ότι σύμφωνα με τους FT, διεθνώς τον μεγαλύτερο φόβο δεν τον προκαλεί η Ελλάδα, ή ο πληθωρισμός ή οτιδήποτε από τα άλλα πράγματα πράγματα που αποτελούν εμμονές των αγορών.
Το μεγαλύτερο παγκόσμιο πρόβλημα είναι η ρευστότητα.
Είμαστε επεσήμανε πρόσφατα ο Stephen Schwarzman, κοντά στην φάση όπου ο κίνδυμος της έλλειψης ρευστότητας θα είναι ορατός παντού. Είναι ακριβώς όπως όταν ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία.
Το πρόβλημα ρευστότητας μπορεί να προκαλέσει οικονομική κρίση;
Ο Nouriel Roubini συμφωνεί.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η λέξη "ρευστότητα" χρησιμοποιείται για να περιγράψει δύο διαφορετικά τα πράγματα.
Η μία έννοια της ρευστότητας αφορά την συνήθη έννοια της μεγάλης και βαθειάς αγοράς.
Όταν κάποιος θέλει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία γρήγορα βρίσκει άμεσα αγοραστές σε καλές τιμές.
Αυτό οφείλεται στην ρευστότητα της αγοράς.
Υπρχει και μια άλλη έννοια της λέξης ρευστότητα.
Οι επενδυτές λόγω των πολλών κεφαλαίων προβαίνουν σε αγορές περιουσιακών στοιχείων χωρίς να υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ των τιμών και των θεμελιωδών αξιών.
Αυτές οι δύο έννοιες της ρευστότητας θα μπορούσαν να σχετίζονται, αλλά δεν είναι το ίδιο.
Σε μια αγορά ένας μεμονωμένος επενδυτής μπορεί να πουλήσει 10 δισεκατομμύρια δολαρία σε ομόλογα χωρίς να προκαλέσει κλυδωνισμούς αλλά ταυτόχρονα θα μπορούσε επίσης να είναι μια αγορά στην οποία κανείς δεν θέλει να παρέμβει για να αγοράσει ομόλογα μετά μια ισχυρή διόρθωση.
Σχεδόν 20 χρόνια πριν, μεγάλες επενδύσεις έγιναν από τους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που ειδικεύονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και οι οποίοι αδυνατούν να προσελκύσουν κεφάλαια όταν οι τιμές των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων πέφτουν απότομα.
Να σκεφθεί κανείς, ότι οι μεγάοι διεθνείς παίκτες απομακρύνονται από τις αγορές σε περιόδους μεγάλων κρίσεων όχι λόγω του φόβου της πτώσης των τιμών αλλά της έλλειψης ρευστότητας και με τις δύο έννοιες.
Οι τράπεζες δεν θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες των πελατών σε μια οικονομική κρίση όπως θα έπρατταν στο παρελθόν.
Οι τράπεζες παγκοσμίως και ειδικά μετά το 2008 δεν αυξάνουν τα κεφάλαια γιατί θέλουν να χρηματοδοτήσουν τις οικονομίες που δραστηριοποιούνται αλλά γιατί το απαιτούν οι ρυθμιστικές αρχές, οι κεντρικές τράπεζες.
www.bankingnews.gr
Σε άρθρο του στους New York Times ο Krugman αναφέρει ότι σύμφωνα με τους FT, διεθνώς τον μεγαλύτερο φόβο δεν τον προκαλεί η Ελλάδα, ή ο πληθωρισμός ή οτιδήποτε από τα άλλα πράγματα πράγματα που αποτελούν εμμονές των αγορών.
Το μεγαλύτερο παγκόσμιο πρόβλημα είναι η ρευστότητα.
Είμαστε επεσήμανε πρόσφατα ο Stephen Schwarzman, κοντά στην φάση όπου ο κίνδυμος της έλλειψης ρευστότητας θα είναι ορατός παντού. Είναι ακριβώς όπως όταν ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία.
Το πρόβλημα ρευστότητας μπορεί να προκαλέσει οικονομική κρίση;
Ο Nouriel Roubini συμφωνεί.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η λέξη "ρευστότητα" χρησιμοποιείται για να περιγράψει δύο διαφορετικά τα πράγματα.
Η μία έννοια της ρευστότητας αφορά την συνήθη έννοια της μεγάλης και βαθειάς αγοράς.
Όταν κάποιος θέλει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία γρήγορα βρίσκει άμεσα αγοραστές σε καλές τιμές.
Αυτό οφείλεται στην ρευστότητα της αγοράς.
Υπρχει και μια άλλη έννοια της λέξης ρευστότητα.
Οι επενδυτές λόγω των πολλών κεφαλαίων προβαίνουν σε αγορές περιουσιακών στοιχείων χωρίς να υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ των τιμών και των θεμελιωδών αξιών.
Αυτές οι δύο έννοιες της ρευστότητας θα μπορούσαν να σχετίζονται, αλλά δεν είναι το ίδιο.
Σε μια αγορά ένας μεμονωμένος επενδυτής μπορεί να πουλήσει 10 δισεκατομμύρια δολαρία σε ομόλογα χωρίς να προκαλέσει κλυδωνισμούς αλλά ταυτόχρονα θα μπορούσε επίσης να είναι μια αγορά στην οποία κανείς δεν θέλει να παρέμβει για να αγοράσει ομόλογα μετά μια ισχυρή διόρθωση.
Σχεδόν 20 χρόνια πριν, μεγάλες επενδύσεις έγιναν από τους ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που ειδικεύονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και οι οποίοι αδυνατούν να προσελκύσουν κεφάλαια όταν οι τιμές των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων πέφτουν απότομα.
Να σκεφθεί κανείς, ότι οι μεγάοι διεθνείς παίκτες απομακρύνονται από τις αγορές σε περιόδους μεγάλων κρίσεων όχι λόγω του φόβου της πτώσης των τιμών αλλά της έλλειψης ρευστότητας και με τις δύο έννοιες.
Οι τράπεζες δεν θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες των πελατών σε μια οικονομική κρίση όπως θα έπρατταν στο παρελθόν.
Οι τράπεζες παγκοσμίως και ειδικά μετά το 2008 δεν αυξάνουν τα κεφάλαια γιατί θέλουν να χρηματοδοτήσουν τις οικονομίες που δραστηριοποιούνται αλλά γιατί το απαιτούν οι ρυθμιστικές αρχές, οι κεντρικές τράπεζες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών