γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Λογιστικά τρικ εξετάζει η Ελλάδα για την βιωσιμότητα του χρέους και όχι ουσιαστική λύση
Σοβαρότατα ερωτηματικά γεννώνται για την εθνική στρατηγική της Ελλάδος όσον αφορά την Τρόικα και την διαπραγμάτευση του χρέους.
Γεννώνται σοβαρά ερωτηματικά καθώς στην εθνική στρατηγική για έξοδο από τα μνημόνια περιλαμβάνονται λανθασμένες συνταγές που δεν καθιστούν βιώσιμο το χρέος, προσεγγίζουν λογιστικά το πρόβλημα και με μια συλλογική να μην «ενοχληθεί η Τρόικα» την οποία για επικοινωνιακούς λόγους η κυβέρνηση….διαρρέει ότι θα αποχαιρετήσει από το 2015.
Η ελληνική κυβέρνηση με δεδομένο ότι στην συνάντηση που θα έχει ο Σαμαράς ο έλληνας πρωθυπουργός με την Merkel στην Φρανκφούρτη, αύριο 23 Σεπτεμβρίου, δεν θα προκύψουν ουσιαστικά οφέλη, χτίζει την στρατηγική της με βασικό στόχο έως τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2015 να έχει επισημοποιηθεί το σχέδιο εξόδου της Ελλάδος από το μνημόνιο με κατάργηση της Τρόικα, ώστε να το χρησιμοποιήσει ως πολιτικό και επικοινωνιακό όπλο ενόψει της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας.
Ωστόσο το σχέδιο αυτό στηρίζεται σε ημίμετρα και μόνο ως εθνική στρατηγική δεν μπορεί να θεωρηθεί όταν στηρίζεται στα 11 δισεκ. (το ακριβές ποσό είναι 11,4 δισεκ) του κεφαλαιακού αποθέματος του ΤΧΣ και όσον αφορά το χρέος….η Ελλάδα σέρνεται στην λύση της επιμήκυνσης και της μετατροπής των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά και μιας μικρής μείωσης των σταθερών επιτοκίων.
Βεβαίως θα διανθιστεί αυτή η εθνική στρατηγική και με έκδοση 7ετών ομολόγων με στόχο να αντληθούν 3 δισεκ. και ίσως και έκδοση ετήσιων εντόκων γραμματίων 1,5 με 1,8 δισεκ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, θα προσπαθήσει επικοινωνιακά να προωθήσει το σχέδιο απεξάρτησης από το ΔΝΤ αλλά οποιαδήποτε πρόωρη απεμπλοκή θα έχει κόστος 26 δισεκ. εκ των οποίων τα 10 δισεκ. είναι το χρηματοδοτικό κενό και 16 δισεκ. η πρόωρη απεμπλοκή από το ΔΝΤ.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αυτή η στρατηγική μπορεί να στηρίξει την ελληνική οικονομία ή απλά αποτελεί εθνική λογιστική στρατηγική που δεν θα έχει επίδραση στην πραγματική οικονομία;
Τα δύο βασικά ζητήματα της Ελλάδος είναι κάλυψη χρηματοδοτικού κενού και η μετατροπή του μη βιώσιμου χρέους σε βιώσιμο χρέος.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να στηρίζεται στα κέρδη από τα ομόλογα των κεντρικών τραπεζών και την δόση των 7,5 δισεκ. που θα λάβει η Ελλάδα στην τελευταία φάση της διαδικασίας του μνημονίου.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να στηρίζεται στο κεφαλαιακό απόθεμα του ΤΧΣ των 11 δισεκ. όταν τα κεφάλαια αυτά θα πρέπει να παραμείνουν ως μαξιλάρι ασφαλείας και για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις καθώς και για την συλλογική αντιμετώπιση των NPLs.
Μην χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού ακόμη και αν οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν με ίδια μέσα μετά τα stress tests της ΕΚΤ στις 26 Οκτωβρίου του 2014.
Το κεφαλαιακό απόθεμα του ΤΧΣ των 11 δισεκ. πρέπει να παραμείνει ως κεφαλαιακό μαξιλάρι, ως μηχανισμός προστασίας των τραπεζών για το μέλλον.
Λογιστικά τρικ εξετάζει η Ελλάδα για την βιωσιμότητα του χρέους και όχι ουσιαστική λύση
Η έννοια βιωσιμότητα του χρέους είναι σχετική όπως αποδεικνύεται.
Ενώ έχει αλλάξει πολλές φορές η επιχειρηματολογία περί της βιωσιμότητας, από το haircut….έχουμε οδηγηθεί στο πιστοποιητικό βιωσιμότητας το πρόβλημα παραμένει.
Σε σύνολο χρέους 322,4 δισεκ. τα 139,9 δισεκ. είναι ομόλογα EFSF για τα οποία μπορεί να υπάρξει μόνο επιμήκυνση και παραμένει ερωτηματικό αν μπορεί να υπάρξει μείωση επιτοκίων.
Ο ESM έχει αφήσει ένα μικρό παράθυρο…για μικρή μείωση των επιτοκίων.
Το διακρατικό χρέος δηλαδή δάνεια που σύναψε η Ελλάδα απευθείας με την ΕΕ είναι 53,9 δισεκ. ευρώ και τα οποία μπορούν να υποστούν και επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων και μετατροπή από κυμαινόμενα σε σταθερά.
Όμως η ουσία παραμένει από τα 322,4 δισεκ. τα 240 δισεκ. είναι χρέος με την Τρόικα και θα χρειαστεί να μετατραπεί από κρατικό σε ιδιωτικό το χρέος δηλαδή τα 240 δισεκ να βρεθούν από τις αγορές για να αποπληρωθεί η ΕΕ και το ΔΝΤ σε βάθος ετών.
Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε βάθος 20 ετών αλλά γι’ αυτά τα 20 χρόνια ο δανεισμός των ιδιωτών θα αποπληρώνει τα δάνεια της Ελλάδος προς την Τρόικα δηλαδή δεν θα περισσεύει τίποτε για ανάπτυξη, κατανάλωση και δημόσιες δαπάνες.
Η προσέγγιση της Ελλάδος ως προς την μετατροπή του χρέους σε βιώσιμο είναι λογιστικού τύπου, δεν ωφελεί την εθνική οικονομία, την καθιστά όμηρο των δανείων της Τρόικα….και διατηρεί την Ελλάδα στο καθεστώς φτώχειας.
Η δομή του ελληνικού χρέους…των 322,4 δισκ. ευρώ
1)Χρέος που δάνεισαν άμεσα τα κράτη της ΕΕ στην Ελλάδα, ύψους 53,9 δισεκ. ευρώ
2)Χρέος μέσω των δανείων του ΔΝΤ στην Ελλάδα στα 30,1 δισεκ. ευρώ.
3)Χρέος μέσω δανείων του EFSF στην Ελλάδα στα 139,9 δισεκ. ευρώ.
4)Ομόλογα έκδοσης Ελλάδος που κατέχουν ξένοι ιδιώτες περίπου 20 δισεκ. σε ευρώ και άλλα νομίσματα και swaps.
5)Ομόλογα έκδοσης Ελλάδος που κατέχει η ΕΚΤ και κεντρικές τράπεζες ύψους 45 δισεκ.
6)Χρέος μέσω εντόκων γραμματίων ελληνικού δημοσίου περίπου 14 δισεκ. που κατέχουν ελληνικές και ξένες τράπεζες.
7) Δάνεια που είχε συνάψει το ελληνικό κράτος με τράπεζες και την ΤτΕ 4,7 δισεκ.
www.bankingnews.gr
Γεννώνται σοβαρά ερωτηματικά καθώς στην εθνική στρατηγική για έξοδο από τα μνημόνια περιλαμβάνονται λανθασμένες συνταγές που δεν καθιστούν βιώσιμο το χρέος, προσεγγίζουν λογιστικά το πρόβλημα και με μια συλλογική να μην «ενοχληθεί η Τρόικα» την οποία για επικοινωνιακούς λόγους η κυβέρνηση….διαρρέει ότι θα αποχαιρετήσει από το 2015.
Η ελληνική κυβέρνηση με δεδομένο ότι στην συνάντηση που θα έχει ο Σαμαράς ο έλληνας πρωθυπουργός με την Merkel στην Φρανκφούρτη, αύριο 23 Σεπτεμβρίου, δεν θα προκύψουν ουσιαστικά οφέλη, χτίζει την στρατηγική της με βασικό στόχο έως τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2015 να έχει επισημοποιηθεί το σχέδιο εξόδου της Ελλάδος από το μνημόνιο με κατάργηση της Τρόικα, ώστε να το χρησιμοποιήσει ως πολιτικό και επικοινωνιακό όπλο ενόψει της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας.
Ωστόσο το σχέδιο αυτό στηρίζεται σε ημίμετρα και μόνο ως εθνική στρατηγική δεν μπορεί να θεωρηθεί όταν στηρίζεται στα 11 δισεκ. (το ακριβές ποσό είναι 11,4 δισεκ) του κεφαλαιακού αποθέματος του ΤΧΣ και όσον αφορά το χρέος….η Ελλάδα σέρνεται στην λύση της επιμήκυνσης και της μετατροπής των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά και μιας μικρής μείωσης των σταθερών επιτοκίων.
Βεβαίως θα διανθιστεί αυτή η εθνική στρατηγική και με έκδοση 7ετών ομολόγων με στόχο να αντληθούν 3 δισεκ. και ίσως και έκδοση ετήσιων εντόκων γραμματίων 1,5 με 1,8 δισεκ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, θα προσπαθήσει επικοινωνιακά να προωθήσει το σχέδιο απεξάρτησης από το ΔΝΤ αλλά οποιαδήποτε πρόωρη απεμπλοκή θα έχει κόστος 26 δισεκ. εκ των οποίων τα 10 δισεκ. είναι το χρηματοδοτικό κενό και 16 δισεκ. η πρόωρη απεμπλοκή από το ΔΝΤ.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αυτή η στρατηγική μπορεί να στηρίξει την ελληνική οικονομία ή απλά αποτελεί εθνική λογιστική στρατηγική που δεν θα έχει επίδραση στην πραγματική οικονομία;
Τα δύο βασικά ζητήματα της Ελλάδος είναι κάλυψη χρηματοδοτικού κενού και η μετατροπή του μη βιώσιμου χρέους σε βιώσιμο χρέος.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να στηρίζεται στα κέρδη από τα ομόλογα των κεντρικών τραπεζών και την δόση των 7,5 δισεκ. που θα λάβει η Ελλάδα στην τελευταία φάση της διαδικασίας του μνημονίου.
Δεν μπορεί η Ελλάδα να στηρίζεται στο κεφαλαιακό απόθεμα του ΤΧΣ των 11 δισεκ. όταν τα κεφάλαια αυτά θα πρέπει να παραμείνουν ως μαξιλάρι ασφαλείας και για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις καθώς και για την συλλογική αντιμετώπιση των NPLs.
Μην χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού ακόμη και αν οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιηθούν με ίδια μέσα μετά τα stress tests της ΕΚΤ στις 26 Οκτωβρίου του 2014.
Το κεφαλαιακό απόθεμα του ΤΧΣ των 11 δισεκ. πρέπει να παραμείνει ως κεφαλαιακό μαξιλάρι, ως μηχανισμός προστασίας των τραπεζών για το μέλλον.
Λογιστικά τρικ εξετάζει η Ελλάδα για την βιωσιμότητα του χρέους και όχι ουσιαστική λύση
Η έννοια βιωσιμότητα του χρέους είναι σχετική όπως αποδεικνύεται.
Ενώ έχει αλλάξει πολλές φορές η επιχειρηματολογία περί της βιωσιμότητας, από το haircut….έχουμε οδηγηθεί στο πιστοποιητικό βιωσιμότητας το πρόβλημα παραμένει.
Σε σύνολο χρέους 322,4 δισεκ. τα 139,9 δισεκ. είναι ομόλογα EFSF για τα οποία μπορεί να υπάρξει μόνο επιμήκυνση και παραμένει ερωτηματικό αν μπορεί να υπάρξει μείωση επιτοκίων.
Ο ESM έχει αφήσει ένα μικρό παράθυρο…για μικρή μείωση των επιτοκίων.
Το διακρατικό χρέος δηλαδή δάνεια που σύναψε η Ελλάδα απευθείας με την ΕΕ είναι 53,9 δισεκ. ευρώ και τα οποία μπορούν να υποστούν και επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων και μετατροπή από κυμαινόμενα σε σταθερά.
Όμως η ουσία παραμένει από τα 322,4 δισεκ. τα 240 δισεκ. είναι χρέος με την Τρόικα και θα χρειαστεί να μετατραπεί από κρατικό σε ιδιωτικό το χρέος δηλαδή τα 240 δισεκ να βρεθούν από τις αγορές για να αποπληρωθεί η ΕΕ και το ΔΝΤ σε βάθος ετών.
Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε βάθος 20 ετών αλλά γι’ αυτά τα 20 χρόνια ο δανεισμός των ιδιωτών θα αποπληρώνει τα δάνεια της Ελλάδος προς την Τρόικα δηλαδή δεν θα περισσεύει τίποτε για ανάπτυξη, κατανάλωση και δημόσιες δαπάνες.
Η προσέγγιση της Ελλάδος ως προς την μετατροπή του χρέους σε βιώσιμο είναι λογιστικού τύπου, δεν ωφελεί την εθνική οικονομία, την καθιστά όμηρο των δανείων της Τρόικα….και διατηρεί την Ελλάδα στο καθεστώς φτώχειας.
Η δομή του ελληνικού χρέους…των 322,4 δισκ. ευρώ
1)Χρέος που δάνεισαν άμεσα τα κράτη της ΕΕ στην Ελλάδα, ύψους 53,9 δισεκ. ευρώ
2)Χρέος μέσω των δανείων του ΔΝΤ στην Ελλάδα στα 30,1 δισεκ. ευρώ.
3)Χρέος μέσω δανείων του EFSF στην Ελλάδα στα 139,9 δισεκ. ευρώ.
4)Ομόλογα έκδοσης Ελλάδος που κατέχουν ξένοι ιδιώτες περίπου 20 δισεκ. σε ευρώ και άλλα νομίσματα και swaps.
5)Ομόλογα έκδοσης Ελλάδος που κατέχει η ΕΚΤ και κεντρικές τράπεζες ύψους 45 δισεκ.
6)Χρέος μέσω εντόκων γραμματίων ελληνικού δημοσίου περίπου 14 δισεκ. που κατέχουν ελληνικές και ξένες τράπεζες.
7) Δάνεια που είχε συνάψει το ελληνικό κράτος με τράπεζες και την ΤτΕ 4,7 δισεκ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών