Η ηλεκτρονική ψήφος προσφέρει μια ενιαία και δίκαιη λύση
Η δημοκρατία δεν είναι μουσειακό έκθεμα, ούτε τελετουργία που επαναλαμβάνεται μηχανικά κάθε λίγα χρόνια.
Είναι ζωντανός οργανισμός που αντλεί δύναμη από τη συμμετοχή και αποδυναμώνεται όταν ο πολίτης απομακρύνεται από την πράξη της ψήφου.
Όταν η αποχή αυξάνεται σταθερά, δεν πρόκειται για ιδεολογική κόπωση αλλά για τεράστια αδυναμία.
Ένα σύστημα που δεν προσαρμόζεται στις πραγματικές συνθήκες ζωής των ανθρώπων, καταλήγει να υπηρετεί τον εαυτό του και όχι το Έθνος και τη λαϊκή κυριαρχία.
Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι ο υπουργός Εσωτερικών Θεόδωρος Λιβάνιος επέδειξε ιδαίτερη πολιτική τόλμη, θέτοντας ανοιχτά το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψήφου στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2028.
Ως θεσμικά υπεύθυνος για την εκλογική διαδικασία επέλεξε να μιλήσει με σαφήνεια και ρεαλισμό για μια αλλαγή που αγγίζει την καρδιά της δημοκρατικής λειτουργίας.
Η πρόταση για προαιρετική και συμπληρωματική χρήση της ηλεκτρονικής ψήφου, δείχνει σεβασμό στην παράδοση αλλά και επίγνωση των σύγχρονων αναγκών.
Ανοίγει έναν δρόμο προσαρμογής χωρίς να διαρρηγνύει τη θεσμική συνέχεια.
Η ουσία όμως υπερβαίνει τα πρόσωπα.
Η ηλεκτρονική ψήφος αποτελεί απάντηση σε ένα βαθύ δημοκρατικό έλλειμμα.
Χιλιάδες πολίτες εργάζονται σε ωράρια που δεν επιτρέπουν μετακινήσεις.
Άλλοι ζουν μακριά από τον τόπο εγγραφής τους.
Άλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας ή κινητικότητας.
Όλοι αυτοί δεν απέχουν από επιλογή αλλά από αδυναμία.
Η Δημοκρατία οφείλει να είναι προσβάσιμη και όχι να απαιτεί υπερβάσεις για να λειτουργήσει.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η συζήτηση για τους Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό. Ο δημόσιος λόγος συχνά μιλά για δικαίωμα ψήφου της Διασποράς ενώ το δικαίωμα είναι αυτονόητο για κάθε Έλληνα πολίτη.
Το πραγματικό ζήτημα είναι η δυνατότητα άσκησής του, με τρόπο καθολικό και αξιόπιστο. Οι λύσεις της επιστολικής ψήφου ή των καλπών στα προξενεία είναι αποσπασματικές, κοστοβόρες, και εύκολα αμφισβητήσιμες.
Δεν δημιουργούν ισοτιμία, ούτε ενισχύουν ουσιαστικά τη συμμετοχή.
Η ηλεκτρονική ψήφος προσφέρει μια ενιαία και δίκαιη λύση.
Δεν αντικαθιστά την παραδοσιακή διαδικασία αλλά τη συμπληρώνει.
Η πρόοδος στην κρυπτογραφία, στην ψηφιακή ταυτοποίηση, και στα πληροφοριακά συστήματα επιτρέπει σήμερα υψηλά επίπεδα ασφάλειας και διαφάνειας. Το αντεπιχείρημα περί αδιάβλητου δεν είναι πια τεχνικό, αλλά προσχηματικό.
Ο πραγματικός δισταγμός είναι πολιτικός.
Περισσότερη συμμετοχή σημαίνει περισσότερη ισηγορία και λιγότερη εξάρτηση από μηχανισμούς.
Αυτό όμως είναι η ουσία της Δημοκρατίας.
Να ενδυναμώνει τον πολίτη και να ανανεώνει το Έθνος μέσα από τη συλλογική βούληση. Μια πατρίδα ελεύθερη και ισχυρή, δεν φοβάται την εξέλιξη, αλλά την επιλέγει συνειδητά.
Απόστολος Κρητικόπουλος
www.bankingnews.gr
Είναι ζωντανός οργανισμός που αντλεί δύναμη από τη συμμετοχή και αποδυναμώνεται όταν ο πολίτης απομακρύνεται από την πράξη της ψήφου.
Όταν η αποχή αυξάνεται σταθερά, δεν πρόκειται για ιδεολογική κόπωση αλλά για τεράστια αδυναμία.
Ένα σύστημα που δεν προσαρμόζεται στις πραγματικές συνθήκες ζωής των ανθρώπων, καταλήγει να υπηρετεί τον εαυτό του και όχι το Έθνος και τη λαϊκή κυριαρχία.
Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι ο υπουργός Εσωτερικών Θεόδωρος Λιβάνιος επέδειξε ιδαίτερη πολιτική τόλμη, θέτοντας ανοιχτά το ζήτημα της ηλεκτρονικής ψήφου στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2028.
Ως θεσμικά υπεύθυνος για την εκλογική διαδικασία επέλεξε να μιλήσει με σαφήνεια και ρεαλισμό για μια αλλαγή που αγγίζει την καρδιά της δημοκρατικής λειτουργίας.
Η πρόταση για προαιρετική και συμπληρωματική χρήση της ηλεκτρονικής ψήφου, δείχνει σεβασμό στην παράδοση αλλά και επίγνωση των σύγχρονων αναγκών.
Ανοίγει έναν δρόμο προσαρμογής χωρίς να διαρρηγνύει τη θεσμική συνέχεια.
Η ουσία όμως υπερβαίνει τα πρόσωπα.
Η ηλεκτρονική ψήφος αποτελεί απάντηση σε ένα βαθύ δημοκρατικό έλλειμμα.
Χιλιάδες πολίτες εργάζονται σε ωράρια που δεν επιτρέπουν μετακινήσεις.
Άλλοι ζουν μακριά από τον τόπο εγγραφής τους.
Άλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας ή κινητικότητας.
Όλοι αυτοί δεν απέχουν από επιλογή αλλά από αδυναμία.
Η Δημοκρατία οφείλει να είναι προσβάσιμη και όχι να απαιτεί υπερβάσεις για να λειτουργήσει.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η συζήτηση για τους Έλληνες που διαμένουν στο εξωτερικό. Ο δημόσιος λόγος συχνά μιλά για δικαίωμα ψήφου της Διασποράς ενώ το δικαίωμα είναι αυτονόητο για κάθε Έλληνα πολίτη.
Το πραγματικό ζήτημα είναι η δυνατότητα άσκησής του, με τρόπο καθολικό και αξιόπιστο. Οι λύσεις της επιστολικής ψήφου ή των καλπών στα προξενεία είναι αποσπασματικές, κοστοβόρες, και εύκολα αμφισβητήσιμες.
Δεν δημιουργούν ισοτιμία, ούτε ενισχύουν ουσιαστικά τη συμμετοχή.
Η ηλεκτρονική ψήφος προσφέρει μια ενιαία και δίκαιη λύση.
Δεν αντικαθιστά την παραδοσιακή διαδικασία αλλά τη συμπληρώνει.
Η πρόοδος στην κρυπτογραφία, στην ψηφιακή ταυτοποίηση, και στα πληροφοριακά συστήματα επιτρέπει σήμερα υψηλά επίπεδα ασφάλειας και διαφάνειας. Το αντεπιχείρημα περί αδιάβλητου δεν είναι πια τεχνικό, αλλά προσχηματικό.
Ο πραγματικός δισταγμός είναι πολιτικός.
Περισσότερη συμμετοχή σημαίνει περισσότερη ισηγορία και λιγότερη εξάρτηση από μηχανισμούς.
Αυτό όμως είναι η ουσία της Δημοκρατίας.
Να ενδυναμώνει τον πολίτη και να ανανεώνει το Έθνος μέσα από τη συλλογική βούληση. Μια πατρίδα ελεύθερη και ισχυρή, δεν φοβάται την εξέλιξη, αλλά την επιλέγει συνειδητά.
Απόστολος Κρητικόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών