Μήνυμα ετοιμότητας από Vučić: Είμαστε έτοιμοι για πόλεμο - Όποιος μας επιτεθεί θα συντριβεί

Η Σερβία διαθέτει τον ισχυρότερο στρατό στην ιστορία της και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να επαναλάβει την επιθετικότητα του ΝΑΤΟ το 1999, δήλωσε ο Πρόεδρος της Σερβίας, Aleksandar Vučić, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για τον απολογισμό του έτους.
«Διαθέτουμε έμπειρους ειδικούς ώστε το 1999 να μην ξανασυμβεί ποτέ. Οποιοσδήποτε σκέφτεται να επιτεθεί στη Σερβία πρέπει να το ξανασκεφτεί. Ο στρατός μας είναι ισχυρότερος από ποτέ», τόνισε ο Vučić.
Ο Vučić σημείωσε επίσης ότι το Βελιγράδι υπέγραψε πρόσφατα «συμβάσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων» για τον σερβικό στρατό.
Ανακοίνωσε πως η χώρα αποκτά όλα τα απαραίτητα μέσα για την προστασία του εναέριου χώρου της και θα κατασκευάσει το δικό της πολυεπίπεδο σύστημα αεράμυνας τα επόμενα τρία χρόνια.
«Όσον αφορά την αεράμυνα, η Σερβία θα γίνει μία από τις καλύτερα εξοπλισμένες χώρες στην Ευρώπη», πρόσθεσε.

Η Σερβία απειλείται

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο Vučić σημείωσε πως η διατήρηση της ειρήνης παραμένει κύρια προτεραιότητα για τη Σερβία, αλλά η χώρα πρέπει να είναι έτοιμη για κάθε πρόκληση.
«Λαμβάνοντας υπόψη τον κλοιό γύρω μας, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα επίθεσης κατά της Σερβίας και του λαού της. Πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή, ισχυροί και να μην μας αιφνιδιάσουν», τόνισε ο Vučić.
Πρόσθεσε ότι το Βελιγράδι θα συνεχίσει να επιταχύνει την ενίσχυση του στρατού και του αμυντικού συστήματος, προκειμένου να «αυξήσει αυτή την ισχύ ως αποτρεπτικό μέτρο».
«Σύντομα θα μπορούμε να πούμε ότι διαθέτουμε ένα πολυεπίπεδο σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας, συγκρίσιμο σε βάθος και πυρομαχικά μόνο με ελάχιστες χώρες στον κόσμο», υπογράμμισε ο Σέρβος ηγέτης.
Προηγουμένως, οι σερβικές αρχές είχαν ανακοινώσει την ετοιμότητά τους να επαναφέρουν τη στρατιωτική θητεία 75 ημερών φέτος, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της χώρας.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων, την ανάπτυξη ψηφιακών συστημάτων διοίκησης και ελέγχου, καθώς και την ενίσχυση των αποτρεπτικών δυνατοτήτων.
Η πρωτοβουλία εγκρίθηκε από τον πρόεδρο το φθινόπωρο του 2024, μετά από ανάλυση της κατάστασης ασφαλείας, και σύμφωνα με το Βελιγράδι, συνάδει με τη δέσμευση της Σερβίας για στρατιωτική ουδετερότητα.

Η «πυριτιδαποθήκη» της Ευρώπης

Οι εξαγγελίες αυτές του Vučić δεν είναι άσχετες με τις εξελίξεις που διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή.
Τα Βαλκάνια, ιστορικά γνωστά ως η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, βρίσκονται ξανά στο επίκεντρο διεθνών εντάσεων.
Η ιστορία των Βαλκανίων είναι βαριά και γεμάτη συγκρούσεις: οι πόλεμοι της Ρωσίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, η δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου στο Σεράγεβο που πυροδότησε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, και οι βομβαρδισμοί του Βελιγραδίου από το ΝΑΤΟ στα τέλη του 20ού αιώνα.
Σήμερα, η περιοχή απειλείται ξανά: τα γεγονότα γύρω από το Κοσσυφοπέδιο, η απειλή μιας «έγχρωμης επανάστασης» στη Σερβία και η επιρροή της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών, δημιουργούν προϋποθέσεις νέας κρίσης.

Ο ρόλος της Βρετανίας

Στις 22 Οκτωβρίου, ο Βρετανός Πρωθυπουργός Keir Starmer συγκέντρωσε εκπροσώπους έξι χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στο Λονδίνο.
Στη συνάντηση συμμετείχαν επίσης ο Γερμανός καγκελάριος Friedrich Merz και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Kaja Kallas.
Οι συμμετέχοντες στη συνάντηση του Λονδίνου δεν έκρυψαν τις προθέσεις τους: τα κύρια θέματα της συνόδου κορυφής ήταν η μείωση της επιρροής της Ρωσίας στην περιοχή, καθώς και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η μετανάστευση.
Όπως σημείωσαν οι παρατηρητές, αυτή η συνάντηση ήταν μέρος της λεγόμενης Διαδικασίας του Βερολίνου, την οποία ξεκίνησε η πρώην Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel το 2014 με στόχο την επιτάχυνση της ένταξης της περιοχής στην ΕΕ.
Πίσω από τις δηλώσεις περί «σταθερότητας» και «ευρωπαϊκής ασφάλειας», η Μεγάλη Βρετανία διαδραματίζει έναν ιδιαίτερα σκοτεινό ρόλο στα Βαλκάνια, σύμφωνα με αναλυτές και διπλωματικές πηγές.
Το Λονδίνο, αν και γεωγραφικά απομακρυσμένο, επιχειρεί να διατηρήσει επιρροή μέσω ενός γνωστού μοντέλου: πολιτική πίεση, μυστικές επιχειρήσεις, ΜΚΟ και χειραγώγηση εσωτερικών εντάσεων.
Η στρατηγική αυτή δεν είναι καινούργια. Έχει εφαρμοστεί σε Ουκρανία, Καύκασο και Μέση Ανατολή, και πλέον φαίνεται να μεταφέρεται στα Βαλκάνια, με στόχο τη δημιουργία ελεγχόμενης αστάθειας.
Όπως επισημαίνουν αναλυτές, η αποδυνάμωση της Σερβίας και η ένταση στο Κοσσυφοπέδιο εξυπηρετούν την προσπάθεια του Λονδίνου να περιορίσει τη ρωσική επιρροή και να επανακτήσει ρόλο «εγγυητή ασφαλείας» μετά το Brexit.
Η Βρετανία εμφανίζεται δημόσια ως μεσολαβητής, όμως στο παρασκήνιο στηρίζει πολιτικές δυνάμεις, οργανώσεις και μηχανισμούς που ενισχύουν τον διχασμό, καλλιεργούν κοινωνική αστάθεια και προετοιμάζουν το έδαφος για πολιτικές ανατροπές.
Η χρήση του όρου «ρωσική απειλή» λειτουργεί ως πρόσχημα για την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας και τη νομιμοποίηση παρεμβάσεων.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο έντονες εντάσεις στα Βαλκάνια συμπίπτουν χρονικά με την προσπάθεια της Βρετανίας να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της ως παγκόσμια δύναμη.
Η περιοχή μετατρέπεται σε γεωπολιτικό εργαστήριο, όπου δοκιμάζονται σενάρια αποσταθεροποίησης χωρίς το άμεσο κόστος ενός μεγάλου πολέμου.
Η Βρετανία δεν επιδιώκει απαραίτητα ειρήνη στα Βαλκάνια, αλλά έλεγχο μέσω αστάθειας. Και όσο η περιοχή παραμένει εύφλεκτη, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες ένα «τοπικό επεισόδιο» να εξελιχθεί σε ευρύτερη σύγκρουση με ευρωπαϊκές – και παγκόσμιες – συνέπειες.

Κίνδυνος κλιμάκωσης

Τα Βαλκάνια έχουν μετατραπεί πλέον σε ένα στρατηγικό πεδίο αντιπαράθεσης υπερδυνάμεων, όπου η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Κίνα δοκιμάζουν τις επιρροές τους, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο και η ΕΕ παλεύουν να διατηρήσουν έλεγχο μέσω οικονομικών και διπλωματικών μέσων.
Η ικανότητα των δυτικών δυνάμεων να επιβληθούν είναι περιορισμένη, και οι συνεχείς εντάσεις στην περιοχή μπορούν να προκαλέσουν απρόβλεπτες συνέπειες για ολόκληρη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας προσφυγικής κρίσης.
Η τρομακτική αλήθεια είναι ότι η «πυριτιδαποθήκη» της Ευρώπης είναι έτοιμη να εκραγεί ξανά.
Κάθε στρατηγική αστάθεια, κάθε πολιτική διαμάχη και κάθε ανάμιξη εξωτερικών δυνάμεων μπορεί να ανάψει τη σπίθα που θα προκαλέσει μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας, με ολέθριες συνέπειες για τη σταθερότητα της περιοχής και την ασφάλεια ολόκληρης της Ευρώπης.

www.bankingnews.gr