Η οικονομική διπλωματία –και όχι το συνεργατικό, ελεύθερο εμπόριο υπό την επιτήρηση του ΠΟΕ– είναι πλέον ο νόμος της ζούγκλας: ή τρως ή σε τρώνε.
Η ολλανδική τράπεζα Rabobank προειδοποιεί ότι η εκρηκτική άνοδος της τιμής του χρυσού δεν είναι απλώς αποτέλεσμα επενδυτικών στρατηγικών ή βραχυπρόθεσμων κινήσεων αγορών.
Αντίθετα, αποτελεί ισχυρό σήμα ότι το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα, το οποίο διατηρούσε τη σταθερότητα και χαμηλό πληθωρισμό επί δεκαετίες, έχει αρχίσει να καταρρέει.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι αγορές εισέρχονται πλέον σε μια φάση όπου ισχύει ο «νόμος της ζούγκλας»: ή τρως ή σε τρώνε, με τη γεωπολιτική, την οικονομική δύναμη και τις νομισματικές στρατηγικές να καθορίζουν ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν σε ένα νέο, απρόβλεπτο περιβάλλον.
Γαλλικό χάος
Σύμφωνα με την ολλανδική, τράπεζα, η Γαλλία βρίσκεται και πάλι βυθισμένη σε πολιτική κρίση, έπειτα από την παραίτηση του πρωθυπουργού Lecornu, μόλις λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του υπουργικού του συμβουλίου.
Ο Lecornu παρέμεινε στη θέση του λιγότερο από έναν μήνα - μια θητεία που κάνει τη Liz Truss να μοιάζει με τον λόρδο Λίβερπουλ.
Ο Jordan Bardella, πρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, κάλεσε τον πρόεδρο Macron να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει νέες εκλογές.
Η κυβέρνηση Lecornu είναι η τρίτη που καταρρέει στη Γαλλία μέσα σε 12 μήνες.
Ο πρώην διαπραγματευτής της ΕΕ για το Brexit, Michel Barnier, έχασε την πρωθυπουργία τον Δεκέμβριο, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να περάσει μέτρα για τον προϋπολογισμό, ενώ ο Francois Bayrou έχασε ψήφο εμπιστοσύνης τον περασμένο μήνα, όταν τα σχέδιά του για περιορισμό του ανεξέλεγκτου δημοσιονομικού ελλείμματος απορρίφθηκαν τόσο από τα κόμματα της αριστεράς όσο και της δεξιάς.
Οι αποδόσεις των 10ετών γαλλικών ομολόγων (OAT) αυξήθηκαν κατά 6 μονάδες βάσης, στο 3,57%, ενώ τα 10ετή γερμανικά Bunds κινήθηκαν καλύτερα, με αύξηση μόλις 2 μονάδων βάσης στο 2,72%.
Το spread των 10ετών OAT έναντι των Bunds έφτασε τις 85 μονάδες βάσης -2 μονάδες περισσότερο από το spread μεταξύ των 10ετών ιταλικών ομολόγων και των αντίστοιχων γερμανικών- αναδεικνύοντας την Ιταλία ως μια νησίδα (σχετικής) πολιτικής σταθερότητας στην Ευρώπη.
Οι αγορές μετοχών αντέδρασαν εξίσου αρνητικά στα νέα που επιβεβαιώνουν ότι η Γαλλία στερείται την πολιτική ικανότητα να αντιμετωπίσει τη δημοσιονομική της κατρακύλα.
Ο δείκτης Euro Stoxx 50 υποχώρησε κατά 0,41%, υποαποδίδοντας έναντι όλων των βασικών αμερικανικών δεικτών αλλά και των Nikkei, KOSPI, CSI300, ASX200 και TAIEX.
Η εικόνα ήταν ακόμη πιο ζοφερή για τον γαλλικό CAC 40, ο οποίος κατέγραψε πτώση 1,36% μέσα στην ημέρα, ενώ ο γερμανικός DAX έκλεισε σχεδόν αμετάβλητος.
Το ευρώ υποχώρησε κατά 0,26%, στο 1,1711, ενώ η στερλίνα -λειτουργώντας, προφανώς, βάσει της θεωρίας του «λιγότερο λερωμένου πουκαμίσου» (παρά το γεγονός ότι τα δημόσια οικονομικά και το πολιτικό σύστημα της Βρετανίας δεν είναι πολύ καλύτερα από της Γαλλίας)- σημείωσε ελαφρά άνοδο, κλείνοντας στο 1,3485. Το δολάριο και ο χρυσός ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι της Δευτέρας.
Ο δείκτης DXY ενισχύθηκε κατά 0,39%, ενώ ο χρυσός σημείωσε άνοδο 1,92%, κλείνοντας σε νέο ιστορικό υψηλό στα 3.960 δολάρια ανά ουγγιά.
Το ζεύγος USD/JPY ενισχύθηκε απότομα μετά την είδηση ότι η Sanae Takaichi, στενή συνεργάτιδα του Shinzo Abe, κέρδισε την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος LDP στην Ιαπωνία.
Ο δείκτης S&P 500 σημείωσε επίσης νέο ιστορικό υψηλό, κλείνοντας στις 6.740 μονάδες, καθώς η μετοχή της AMD εκτινάχθηκε κατά 24% μετά την ανακοίνωση μιας πολυδισεκατομμυριακής συνεργασίας με την OpenAI για την κατασκευή κέντρων δεδομένων AI με επεξεργαστές της AMD.
Η συμφωνία προβλέπει ότι η OpenAI θα αγοράσει chips ισχύος 6 γιγαβάτ, ενώ θα λάβει και δικαιώματα προαίρεσης (warrants) για έως και 160 εκατ. μετοχές της AMD, εφόσον επιτευχθούν συγκεκριμένα ορόσημα στην ανάπτυξη των chips.
Αυτή η «κυκλικότητα» αρχίζει να γίνεται χαρακτηριστικό της φρενίτιδας γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη, με την NVIDIA (ηγέτιδα στην αγορά AI chips και κύριο ανταγωνιστή της AMD) να έχει ανακοινώσει επένδυση ύψους 100 δισ. δολαρίων στην OpenAI, τα έσοδα της οποίας θα χρησιμοποιηθούν, όπως ήταν αναμενόμενο, για την αγορά chips της NVIDIA.
Με δεδομένα τα γεγονότα και τη συμπεριφορά των τιμών του χρυσού και των μετοχών τη Δευτέρα, ίσως κάποιοι Ευρωπαίοι επενδυτές να διάβασαν το Bloomberg και να υιοθετούν πλέον το λεγόμενο «τουρκικό χαρτοφυλάκιο» των 50% χρυσός – 50% μετοχές, καθώς οι πρώην ανεπτυγμένες αγορές τους μοιάζουν όλο και περισσότερο με αναδυόμενες οικονομίες.
Οι σκεπτικιστές της τεχνητής νοημοσύνης (ανάμεσά τους και ο γράφων) έχουν επανειλημμένα συγκρίνει τη σημερινή φρενίτιδα με την «παράλογη ευφορία» που χαρακτήρισε την άνθηση και κατάρρευση της φούσκας του dotcom.
Υπάρχουν πολλές ομοιότητες — όπως η κλασική νοοτροπία της «νέας εποχής» (συνήθως προάγγελος επερχόμενης κρίσης), η τεχνο-αισιοδοξία και οι εκρηκτικοί δείκτες P/E. Υπάρχουν όμως και διαφορές.
Αυτήν τη φορά, οι εταιρείες που οδηγούν το κύμα της ανόδου έχουν πράγματι κέρδη, και ίσως έχει κάποια λογική να πληρώνει κανείς υπέρογκες αποτιμήσεις για ένα μερίδιο αυτών των κερδών, εάν φοβάται ότι η χώρα του έχει περάσει το «δημοσιονομικό σημείο χωρίς επιστροφή» και η μοναδική διέξοδος είναι ο γενικευμένος πληθωρισμός μέσω της υποτίμησης του νομίσματος, που θα εξαϋλώσει την αξία των μισθών και των αποταμιεύσεών του.
Η τιμή του χρυσού
Η τιμή του χρυσού (και πιθανώς των μετοχών, και πιθανώς των τιμών των κατοικιών σε πολλές αγορές) εκπέμπει το μήνυμα ότι ένας γενικευμένος πληθωρισμός βρίσκεται ήδη σε διαδικασία αύξησης.
Κάποιοι μπορεί να διαφωνήσουν με αυτήν τη διαπίστωση, υποστηρίζοντας ότι η κύρια αιτία της ανόδου της τιμής του πολύτιμου μετάλλου είναι οι αγορές των κεντρικών τραπεζών των αναδυόμενων αγορών.
Όμως, γιατί αυτές οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν χρυσό εξαρχής;
Μήπως η κατάρρευση του φιλελεύθερου, παγκοσμιοποιημένου εμπορικού συστήματος, που συνέβαλε στη διαρκή μείωση του πληθωρισμού επί δεκαετίες, προμηνύει χαμηλότερο ή υψηλότερο πληθωρισμό στο μέλλον;
Ίσως η απάντηση σε αυτό το ερώτημα να εξηγεί γιατί η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου ξεπέρασε την κορυφή ενός καθοδικού καναλιού 40 ετών το 2022 και έκτοτε παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Τα σημάδια της διάλυσης του παγκοσμιοποιημένου εμπορικού συστήματος δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν.
Στην Αυστραλία έχουν προκληθεί ανησυχίες μετά την απόφαση της κρατικής κινεζικής εταιρείας China Mineral Resources Group να απαγορεύσει τις αγορές σιδηρομεταλλεύματος από την αυστραλιανή BHP σε δολάρια ΗΠΑ.
Οι Αυστραλοί πολιτικοί επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός χαρακτηρίζοντάς το ως «εμπορικό ζήτημα» που σχετίζεται με τις τιμές, αλλά το πραγματικό στοιχείο που αποκαλύπτει τις προθέσεις είναι ότι οι αποστολές σιδηρομεταλλεύματος που τιμολογούνται σε γιουάν συνεχίζονται κανονικά.
Η διεθνής αγορά σιδηρομεταλλεύματος είναι μονοπωλιακή – η Κίνα είναι ο μοναδικός αγοραστής μεγάλης κλίμακας, καθώς παράγει περίπου το 54% της παγκόσμιας παραγωγής χάλυβα.
Η αγορά υπήρξε επίσης ολιγοπωλιακή, με την Αυστραλία και τη Βραζιλία να είναι οι δύο βασικοί προμηθευτές που μπορούσαν να ικανοποιήσουν τη σχεδόν ακόρεστη κινεζική ζήτηση για την πρώτη ύλη.
Ωστόσο, αυτό αλλάζει, καθώς η ζήτηση της Κίνας σταδιακά υποχωρεί και οι πηγές προμήθειας διαφοροποιούνται μέσω του μεταλλείου Simandou στη Δυτική Αφρική, το οποίο υποστηρίζεται από την Πρωτοβουλία Belt and Road (κάθε άλλο παρά τυχαία).
Αυτοί οι παράγοντες έχουν επιτρέψει στην Κίνα να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ έναντι της Αυστραλίας, και φαίνεται πως τώρα χρησιμοποιεί αυτή την ισχύ για να πιέσει την Καμπέρα να αποδέχεται πληρωμές για το –κατά πολύ– σημαντικότερο εξαγώγιμο προϊόν της σε γιουάν, αντί για δολάρια.
Το επεισόδιο αυτό πιθανότατα υπερβαίνει μια απλή εμπορική διαφωνία μεταξύ μιας μεταλλευτικής και μιας εισαγωγικής εταιρείας (ας μην ξεχνάμε ότι η τελευταία είναι κρατικά υποστηριζόμενη).
Ο Xi Jinping δήλωσε ρητά στη σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης τον περασμένο μήνα ότι επιθυμεί να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του γιουάν, διαβρώνοντας σταδιακά τη θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Μια τέτοια εξέλιξη θα περιόριζε την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να χρησιμοποιούν το δολάριο ως όπλο μέσω κυρώσεων, αύξησης του κόστους δανεισμού σε δολάρια ή αποκλεισμού χωρών από το σύστημα πληρωμών SWIFT.
Ένα λογικό επόμενο βήμα θα ήταν οι Κινέζοι εξαγωγείς να απαιτήσουν από τους Αυστραλούς εισαγωγείς να πληρώνουν για τα κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα σε γιουάν, αντί για δολάρια.
Η αξιοποίηση της κινεζικής αγοραστικής δύναμης ως κορυφαίου εξαγωγέα αγαθών θα δημιουργούσε πρόσθετη ζήτηση για το νόμισμα που προσφέρεται σε αντάλλαγμα για τις αυστραλιανές εξαγωγές, απομακρύνοντας έτσι την Αυστραλία ακόμη περισσότερο από το δολάριο.
Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιθυμούν ένα τέτοιο σενάριο — ούτε και η Αυστραλία, η οποία χρειάζεται δολάρια για να πληρώνει τις εισαγωγές της από άλλες χώρες αλλά και για να χρηματοδοτήσει την αγορά των υποβρυχίων AUKUS που έχει δεσμευτεί να προμηθευτεί από τις ΗΠΑ.
Άραγε η Κίνα ετοιμάζεται να πει στη χώρα της Ωκεανίας πως ήρθε η ώρα να διαλέξει πλευρά;
Εδώ και χρόνια προειδοποιούμε για τέτοιους κινδύνους.
«Η οικονομική διπλωματία –και όχι το συνεργατικό, ελεύθερο εμπόριο υπό την επιτήρηση του ΠΟΕ– είναι πλέον ο νόμος της ζούγκλας: ή τρως, ή σε τρώνε» καταλήγει η Rabobank.
www.bankingnews.gr
Αντίθετα, αποτελεί ισχυρό σήμα ότι το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα, το οποίο διατηρούσε τη σταθερότητα και χαμηλό πληθωρισμό επί δεκαετίες, έχει αρχίσει να καταρρέει.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι αγορές εισέρχονται πλέον σε μια φάση όπου ισχύει ο «νόμος της ζούγκλας»: ή τρως ή σε τρώνε, με τη γεωπολιτική, την οικονομική δύναμη και τις νομισματικές στρατηγικές να καθορίζουν ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν σε ένα νέο, απρόβλεπτο περιβάλλον.
Γαλλικό χάος
Σύμφωνα με την ολλανδική, τράπεζα, η Γαλλία βρίσκεται και πάλι βυθισμένη σε πολιτική κρίση, έπειτα από την παραίτηση του πρωθυπουργού Lecornu, μόλις λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του υπουργικού του συμβουλίου.
Ο Lecornu παρέμεινε στη θέση του λιγότερο από έναν μήνα - μια θητεία που κάνει τη Liz Truss να μοιάζει με τον λόρδο Λίβερπουλ.
Ο Jordan Bardella, πρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, κάλεσε τον πρόεδρο Macron να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει νέες εκλογές.
Η κυβέρνηση Lecornu είναι η τρίτη που καταρρέει στη Γαλλία μέσα σε 12 μήνες.
Ο πρώην διαπραγματευτής της ΕΕ για το Brexit, Michel Barnier, έχασε την πρωθυπουργία τον Δεκέμβριο, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να περάσει μέτρα για τον προϋπολογισμό, ενώ ο Francois Bayrou έχασε ψήφο εμπιστοσύνης τον περασμένο μήνα, όταν τα σχέδιά του για περιορισμό του ανεξέλεγκτου δημοσιονομικού ελλείμματος απορρίφθηκαν τόσο από τα κόμματα της αριστεράς όσο και της δεξιάς.
Οι αποδόσεις των 10ετών γαλλικών ομολόγων (OAT) αυξήθηκαν κατά 6 μονάδες βάσης, στο 3,57%, ενώ τα 10ετή γερμανικά Bunds κινήθηκαν καλύτερα, με αύξηση μόλις 2 μονάδων βάσης στο 2,72%.
Το spread των 10ετών OAT έναντι των Bunds έφτασε τις 85 μονάδες βάσης -2 μονάδες περισσότερο από το spread μεταξύ των 10ετών ιταλικών ομολόγων και των αντίστοιχων γερμανικών- αναδεικνύοντας την Ιταλία ως μια νησίδα (σχετικής) πολιτικής σταθερότητας στην Ευρώπη.
Οι αγορές μετοχών αντέδρασαν εξίσου αρνητικά στα νέα που επιβεβαιώνουν ότι η Γαλλία στερείται την πολιτική ικανότητα να αντιμετωπίσει τη δημοσιονομική της κατρακύλα.
Ο δείκτης Euro Stoxx 50 υποχώρησε κατά 0,41%, υποαποδίδοντας έναντι όλων των βασικών αμερικανικών δεικτών αλλά και των Nikkei, KOSPI, CSI300, ASX200 και TAIEX.
Η εικόνα ήταν ακόμη πιο ζοφερή για τον γαλλικό CAC 40, ο οποίος κατέγραψε πτώση 1,36% μέσα στην ημέρα, ενώ ο γερμανικός DAX έκλεισε σχεδόν αμετάβλητος.
Το ευρώ υποχώρησε κατά 0,26%, στο 1,1711, ενώ η στερλίνα -λειτουργώντας, προφανώς, βάσει της θεωρίας του «λιγότερο λερωμένου πουκαμίσου» (παρά το γεγονός ότι τα δημόσια οικονομικά και το πολιτικό σύστημα της Βρετανίας δεν είναι πολύ καλύτερα από της Γαλλίας)- σημείωσε ελαφρά άνοδο, κλείνοντας στο 1,3485. Το δολάριο και ο χρυσός ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι της Δευτέρας.
Ο δείκτης DXY ενισχύθηκε κατά 0,39%, ενώ ο χρυσός σημείωσε άνοδο 1,92%, κλείνοντας σε νέο ιστορικό υψηλό στα 3.960 δολάρια ανά ουγγιά.
Το ζεύγος USD/JPY ενισχύθηκε απότομα μετά την είδηση ότι η Sanae Takaichi, στενή συνεργάτιδα του Shinzo Abe, κέρδισε την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος LDP στην Ιαπωνία.
Ο δείκτης S&P 500 σημείωσε επίσης νέο ιστορικό υψηλό, κλείνοντας στις 6.740 μονάδες, καθώς η μετοχή της AMD εκτινάχθηκε κατά 24% μετά την ανακοίνωση μιας πολυδισεκατομμυριακής συνεργασίας με την OpenAI για την κατασκευή κέντρων δεδομένων AI με επεξεργαστές της AMD.
Η συμφωνία προβλέπει ότι η OpenAI θα αγοράσει chips ισχύος 6 γιγαβάτ, ενώ θα λάβει και δικαιώματα προαίρεσης (warrants) για έως και 160 εκατ. μετοχές της AMD, εφόσον επιτευχθούν συγκεκριμένα ορόσημα στην ανάπτυξη των chips.
Αυτή η «κυκλικότητα» αρχίζει να γίνεται χαρακτηριστικό της φρενίτιδας γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη, με την NVIDIA (ηγέτιδα στην αγορά AI chips και κύριο ανταγωνιστή της AMD) να έχει ανακοινώσει επένδυση ύψους 100 δισ. δολαρίων στην OpenAI, τα έσοδα της οποίας θα χρησιμοποιηθούν, όπως ήταν αναμενόμενο, για την αγορά chips της NVIDIA.
Με δεδομένα τα γεγονότα και τη συμπεριφορά των τιμών του χρυσού και των μετοχών τη Δευτέρα, ίσως κάποιοι Ευρωπαίοι επενδυτές να διάβασαν το Bloomberg και να υιοθετούν πλέον το λεγόμενο «τουρκικό χαρτοφυλάκιο» των 50% χρυσός – 50% μετοχές, καθώς οι πρώην ανεπτυγμένες αγορές τους μοιάζουν όλο και περισσότερο με αναδυόμενες οικονομίες.
Οι σκεπτικιστές της τεχνητής νοημοσύνης (ανάμεσά τους και ο γράφων) έχουν επανειλημμένα συγκρίνει τη σημερινή φρενίτιδα με την «παράλογη ευφορία» που χαρακτήρισε την άνθηση και κατάρρευση της φούσκας του dotcom.
Υπάρχουν πολλές ομοιότητες — όπως η κλασική νοοτροπία της «νέας εποχής» (συνήθως προάγγελος επερχόμενης κρίσης), η τεχνο-αισιοδοξία και οι εκρηκτικοί δείκτες P/E. Υπάρχουν όμως και διαφορές.
Αυτήν τη φορά, οι εταιρείες που οδηγούν το κύμα της ανόδου έχουν πράγματι κέρδη, και ίσως έχει κάποια λογική να πληρώνει κανείς υπέρογκες αποτιμήσεις για ένα μερίδιο αυτών των κερδών, εάν φοβάται ότι η χώρα του έχει περάσει το «δημοσιονομικό σημείο χωρίς επιστροφή» και η μοναδική διέξοδος είναι ο γενικευμένος πληθωρισμός μέσω της υποτίμησης του νομίσματος, που θα εξαϋλώσει την αξία των μισθών και των αποταμιεύσεών του.
Η τιμή του χρυσού
Η τιμή του χρυσού (και πιθανώς των μετοχών, και πιθανώς των τιμών των κατοικιών σε πολλές αγορές) εκπέμπει το μήνυμα ότι ένας γενικευμένος πληθωρισμός βρίσκεται ήδη σε διαδικασία αύξησης.
Κάποιοι μπορεί να διαφωνήσουν με αυτήν τη διαπίστωση, υποστηρίζοντας ότι η κύρια αιτία της ανόδου της τιμής του πολύτιμου μετάλλου είναι οι αγορές των κεντρικών τραπεζών των αναδυόμενων αγορών.
Όμως, γιατί αυτές οι κεντρικές τράπεζες αγοράζουν χρυσό εξαρχής;
Μήπως η κατάρρευση του φιλελεύθερου, παγκοσμιοποιημένου εμπορικού συστήματος, που συνέβαλε στη διαρκή μείωση του πληθωρισμού επί δεκαετίες, προμηνύει χαμηλότερο ή υψηλότερο πληθωρισμό στο μέλλον;
Ίσως η απάντηση σε αυτό το ερώτημα να εξηγεί γιατί η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου ξεπέρασε την κορυφή ενός καθοδικού καναλιού 40 ετών το 2022 και έκτοτε παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Τα σημάδια της διάλυσης του παγκοσμιοποιημένου εμπορικού συστήματος δεν είναι δύσκολο να εντοπιστούν.
Στην Αυστραλία έχουν προκληθεί ανησυχίες μετά την απόφαση της κρατικής κινεζικής εταιρείας China Mineral Resources Group να απαγορεύσει τις αγορές σιδηρομεταλλεύματος από την αυστραλιανή BHP σε δολάρια ΗΠΑ.
Οι Αυστραλοί πολιτικοί επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός χαρακτηρίζοντάς το ως «εμπορικό ζήτημα» που σχετίζεται με τις τιμές, αλλά το πραγματικό στοιχείο που αποκαλύπτει τις προθέσεις είναι ότι οι αποστολές σιδηρομεταλλεύματος που τιμολογούνται σε γιουάν συνεχίζονται κανονικά.
Η διεθνής αγορά σιδηρομεταλλεύματος είναι μονοπωλιακή – η Κίνα είναι ο μοναδικός αγοραστής μεγάλης κλίμακας, καθώς παράγει περίπου το 54% της παγκόσμιας παραγωγής χάλυβα.
Η αγορά υπήρξε επίσης ολιγοπωλιακή, με την Αυστραλία και τη Βραζιλία να είναι οι δύο βασικοί προμηθευτές που μπορούσαν να ικανοποιήσουν τη σχεδόν ακόρεστη κινεζική ζήτηση για την πρώτη ύλη.
Ωστόσο, αυτό αλλάζει, καθώς η ζήτηση της Κίνας σταδιακά υποχωρεί και οι πηγές προμήθειας διαφοροποιούνται μέσω του μεταλλείου Simandou στη Δυτική Αφρική, το οποίο υποστηρίζεται από την Πρωτοβουλία Belt and Road (κάθε άλλο παρά τυχαία).
Αυτοί οι παράγοντες έχουν επιτρέψει στην Κίνα να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ έναντι της Αυστραλίας, και φαίνεται πως τώρα χρησιμοποιεί αυτή την ισχύ για να πιέσει την Καμπέρα να αποδέχεται πληρωμές για το –κατά πολύ– σημαντικότερο εξαγώγιμο προϊόν της σε γιουάν, αντί για δολάρια.
Το επεισόδιο αυτό πιθανότατα υπερβαίνει μια απλή εμπορική διαφωνία μεταξύ μιας μεταλλευτικής και μιας εισαγωγικής εταιρείας (ας μην ξεχνάμε ότι η τελευταία είναι κρατικά υποστηριζόμενη).
Ο Xi Jinping δήλωσε ρητά στη σύνοδο του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης τον περασμένο μήνα ότι επιθυμεί να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του γιουάν, διαβρώνοντας σταδιακά τη θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Μια τέτοια εξέλιξη θα περιόριζε την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να χρησιμοποιούν το δολάριο ως όπλο μέσω κυρώσεων, αύξησης του κόστους δανεισμού σε δολάρια ή αποκλεισμού χωρών από το σύστημα πληρωμών SWIFT.
Ένα λογικό επόμενο βήμα θα ήταν οι Κινέζοι εξαγωγείς να απαιτήσουν από τους Αυστραλούς εισαγωγείς να πληρώνουν για τα κινεζικά βιομηχανικά προϊόντα σε γιουάν, αντί για δολάρια.
Η αξιοποίηση της κινεζικής αγοραστικής δύναμης ως κορυφαίου εξαγωγέα αγαθών θα δημιουργούσε πρόσθετη ζήτηση για το νόμισμα που προσφέρεται σε αντάλλαγμα για τις αυστραλιανές εξαγωγές, απομακρύνοντας έτσι την Αυστραλία ακόμη περισσότερο από το δολάριο.
Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιθυμούν ένα τέτοιο σενάριο — ούτε και η Αυστραλία, η οποία χρειάζεται δολάρια για να πληρώνει τις εισαγωγές της από άλλες χώρες αλλά και για να χρηματοδοτήσει την αγορά των υποβρυχίων AUKUS που έχει δεσμευτεί να προμηθευτεί από τις ΗΠΑ.
Άραγε η Κίνα ετοιμάζεται να πει στη χώρα της Ωκεανίας πως ήρθε η ώρα να διαλέξει πλευρά;
Εδώ και χρόνια προειδοποιούμε για τέτοιους κινδύνους.
«Η οικονομική διπλωματία –και όχι το συνεργατικό, ελεύθερο εμπόριο υπό την επιτήρηση του ΠΟΕ– είναι πλέον ο νόμος της ζούγκλας: ή τρως, ή σε τρώνε» καταλήγει η Rabobank.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών