Σχετικά Άρθρα
Στεγαστική κρίση - Αυξήθηκαν κατά 6,8% οι τιμές των διαμερισμάτων το α’ τρίμηνο 2025
Μόλις 260 εκταμιεύσεις στο «Σπίτι μου 2» - Η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτιρίου και η 3μηνη προθεσμία για τη δανειακή σύμβαση
«Σπίτι μου 2»: Μία αισχροκέρδεια των λίγων εις βάρος των πολλών με τη «βούλα» της κυβέρνησης
Με τις τιμές να έχουν φθάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα για την οικονομική δυνατότητα των κατοίκων και την κυβέρνηση να προσφέρει λύσεις για λίγους ψηφοφόρους, η κατοικία για τα νέα ζευγάρια αποτελεί όνειρο καλοκαιρινής νυκτός και ροκανίζει τα εισοδήματα με τα πανάκριβα ενοίκια για «χρέπια».
Τα έχουμε γράψει ουκ ολίγες φορές...
Αυτό που δεν έχουμε εστιάσει ωστόσο, είναι ο τρομακτικός αριθμός των κλειστών κατοικιών που μένουν αναξιοποίητες.
Οι εκτιμήσεις να ποικίλλουν, με πιο απαισιόδοξη αυτή της Blupeak Estate Analytics με δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ:
Από τις περίπου 6,5 εκατομμύρια κατοικίες, πάνω από 2,2 εκατομμύρια βρίσκονται κλειστές, δηλαδή μη κατοικημένες ή μη χρησιμοποιούμενες, ποσοστό που αντιστοιχεί σε περίπου 33 % του συνόλου – ποσοστό θεωρείται από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πάνω από 500.000 από αυτές τις κατοικίες βρίσκονται στην Αττική.
Αυτός ο αριθμός αντικατοπτρίζει διάφορα προβλήματα: κληρονομιές σε νομικό αδιέξοδο, περιπτώσεις εξώσεων λόγω τραπεζών, πολεοδομικούς περιορισμούς και γενικότερη διστακτικότητα λόγω τιμών, συντήρησης ή γραφειοκρατίας.
Για του λόγου το αληθές, έχοντας προσκρούσει στο τείχος της αισχροκέρδειας σε πρόσφατη απόπειρα για αγορά κατοικίας με το αποτυχημένο «Σπίτι μου 2», μέτρησα τα κλειστά ακίνητα περπατώντας στην αγαπημένη μου Νέα Ιωνία.
Σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου, κρίνοντας από ετοιμόρροπα κτίρια ή διαμερίσματα κλειστά και αφημένα στην τύχη τους, μέτρησα περίπου 40 κλειστές κατοικίες... την ώρα που ένας κουτοπόνηρος «νεο-επενδυτής» (στον ύπνο του...) πουλάει λίγα τετραγωνικά αέρα (όντως) για κτίσιμο κατοικίας πάνω από 160.000 ευρώ!
Θα ρωτήσει κάποιος, «κυβέρνηση δεν υπάρχει να καταρτίσει ένα σχέδιο αξιοποίησης;»
Φυσικά και υπάρχει… αλλά όχι για τους περισσότερους κατοίκους της χώρας. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στους επενδυτές – Έλληνες και ξένους – που βλέπουν την κατοικία όχι ως κοινωνικό αγαθό, αλλά ως επενδυτικό προϊόν.
Η τωρινή Νέα Δημοκρατία αποτελεί συνώνυμο αυτής της αντίληψης.
Με σταθερή την προσφορά – ceteris paribus, όπως λέμε στα οικονομικά – τι συμβαίνει όταν αυξάνεται η ζήτηση; Οι τιμές εκτοξεύονται.
Αυτό ακριβώς συνέβη με το πρόγραμμα «Σπίτι μου 2», το οποίο, αντί να ανακουφίσει τους νέους από το βάρος του ενοικίου ή της αγοράς κατοικίας, επιδείνωσε το πρόβλημα.
Όπως και το πρώτο πρόγραμμα, που τουλάχιστον δεν πρόλαβε να επηρεάσει ουσιαστικά την αγορά, το «Σπίτι μου 2» λειτούργησε ως καταλύτης για νέα αύξηση των τιμών.
Οι ιδιοκτήτες και οι εργολάβοι, βλέποντας το δημόσιο χρήμα να "μπαίνει στο παιχνίδι", ανέβασαν τις τιμές, γνωρίζοντας ότι οι αγοραστές πλέον έχουν πρόσβαση σε επιδοτούμενα δάνεια.
Το αποτέλεσμα ήταν η περαιτέρω διόγκωση μιας ήδη υπερτιμημένης αγοράς.
Αντί για κοινωνική πολιτική στέγασης, είδαμε ένα ακόμη εργαλείο μεταφοράς δημόσιου χρήματος προς τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Αντί για πολιτική για τους πολλούς, έχουμε πολιτική για τους λίγους.
Αυτό είναι το "όραμα" για τη στέγαση στην πολύπαθη Ελλάδα του 2025.
Άλλο όμως πόσες προεγκρίσεις δόθηκαν, άλλο πόσοι τελικά βρήκαν να αγοράσουν!!
ΥΓ 2: Κάποιοι δεν πήραν το μάθημά τους από την περίοδο 2005-2008...
Ρ.Τ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών