Το Πεντάγωνο δεν μπορεί να σταματήσει την Κίνα – Οι νέοι πύραυλοι διαλύουν την αμερικανική άμυνα
Μέσα σε ένα κλίμα εντεινόμενης... υστερίας, το Πεντάγωνο παραδέχεται πλέον ανοιχτά τον τρόμο του μπροστά στη ραγδαία στρατιωτική πρόοδο της Κίνας.
Η Ουάσιγκτον ανησυχεί ιδιαίτερα για ένα φιλόδοξο κινεζικό σχέδιο: τους FOBS (Συστήματα Κλασματικού Τροχιακού Βομβαρδισμού) – μια τεχνολογία που επαναφέρει στο προσκήνιο τον εφιάλτη των «πυρηνικών από το διάστημα».
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας των ΗΠΑ (DIA), η Κίνα ετοιμάζεται να αναπτύξει δεκάδες τέτοιους πυραύλους σε τροχιά, ικανούς να χτυπήσουν τις ΗΠΑ αιφνιδιαστικά και από κατευθύνσεις που το αμερικανικό σύστημα άμυνας δεν καλύπτει. Η προειδοποίηση ήρθε μέσω διαγράμματος που διέρρευσε στις 13 Μαΐου και περιγράφει με τρόμο ένα σενάριο όπου η Ουάσιγκτον μένει «τυφλή» και απροστάτευτη μπροστά στη νέα γενιά στρατηγικών όπλων.
Οι FOBS είναι σχεδιασμένοι να παρακάμπτουν τα αμερικανικά ραντάρ και τις αντιπυραυλικές ασπίδες, πετώντας από τον Νότιο Πόλο και αποφεύγοντας την παραδοσιακή τροχιά των ICBM που ανιχνεύονται μέσω της Αρκτικής. Αυτό καθιστά άχρηστο το ακριβοπληρωμένο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης των ΗΠΑ, οδηγώντας τη Δύση σε πανικό.
Από στρατηγικής άποψης, αυτή η τεχνολογία σηματοδοτεί μια μετατόπιση ισχύος προς την Ανατολή. Ενώ η Ρωσία ήδη διαθέτει εμπειρία από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου με το πρόγραμμα R-36O, η Κίνα φαίνεται έτοιμη να προχωρήσει ακόμα πιο πέρα, προκαλώντας νευρική κρίση στις αμερικανικές στρατιωτικές ελίτ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η αναφορά της DIA ήρθε λίγο πριν την ανακοίνωση της λεγόμενης "Golden Dome" – μιας απέλπιδος προσπάθειας του Λευκού Οίκου να στήσει νέο τείχος γύρω από έναν κόσμο που πλέον δεν ελέγχει.
Οι ΗΠΑ, που για δεκαετίες απειλούσαν λαούς και χώρες υπό τη σκέπη της «παγκόσμιας ασφάλειας», βρίσκονται τώρα οι ίδιες αντιμέτωπες με τον εφιάλτη της ευαλωτότητας.
Με την Κίνα και τη Ρωσία να ενισχύουν τη συνεργασία τους σε διαστημικά και στρατηγικά συστήματα, ο μονοπολικός κόσμος των ΗΠΑ δείχνει να φτάνει στο τέλος του.
Η εποχή που η Δύση βομβάρδιζε ανενόχλητη φαίνεται να κλείνει.
Τώρα, οι ίδιοι οι μηχανισμοί που εφηύραν για την παγκόσμια κυριαρχία τους, γυρνούν απειλητικά εναντίον τους.
Οι εφιάλτες του Πενταγώνου παίρνουν τροχιά
Παρ’ όλα αυτά, η απειλή δεν παρέμεινε θεωρητική. Το 2021, το Πεκίνο προχώρησε στην πρώτη πραγματική αναβίωση της τεχνολογίας FOBS, εκτελώντας μια δοκιμή-σοκ που συντάραξε την Ουάσιγκτον. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, η Κίνα εκτόξευσε έναν πύραυλο Long March 2C, μεταφέροντας ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης (HGV) σε χαμηλή γήινη τροχιά (LEO), το οποίο στη συνέχεια ελίχθηκε με φονική ακρίβεια προς τον στόχο του.
Για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα κράτος συνδύασε τροχιακή πτήση με υπερηχητική επίθεση, δημιουργώντας ένα υβριδικό όπλο πρακτικά αδύνατο να αναχαιτιστεί.
Ο Αντιστράτηγος των ΗΠΑ Chance Saltzman δεν έκρυψε τη σύγχυσή του:
«Μερικές φορές ακούω υπερηχητικούς πυραύλους και άλλες φορές υποτροχιακούς». Οι αμερικανικές δυνάμεις δεν ήξεραν τι να πρωτοαντιμετωπίσουν.
Ο στρατηγός Μαρκ Μίλεϊ, τότε επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, μίλησε ξεκάθαρα:
«Αυτό που είδαμε ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός δοκιμής ενός οπλικού συστήματος. Και είναι πολύ ανησυχητικό. Δεν ξέρω αν είναι μια στιγμή Σπούτνικ, αλλά είναι πολύ κοντά σε αυτό».
Με λίγα λόγια: ο χρόνος αντίδρασης των ΗΠΑ μηδενίζεται. Όταν το FOBS χρησιμοποιείται μαζί με HGV, ο χρόνος ανίχνευσης και αντίδρασης γίνεται πολιτικά και στρατηγικά ανεπαρκής.
Το τρομακτικό μέλλον: 2035
Η εικόνα γίνεται πιο σκοτεινή:
Έως το 2035, η Κίνα ενδέχεται να διαθέτει έως και 700 πυρηνικούς ICBM, από 400 που έχει σήμερα.
Οι κινεζικοί βαλλιστικοί πύραυλοι υποβρυχίων θα αυξηθούν από 72 σε τουλάχιστον 132.
Τα Υπερηχητικά Οχήματα Ολίσθησης (HGV) της Κίνας θα εκτιναχθούν στα 4.000, ενώ της Ρωσίας θα φτάσουν τα 1.000.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, σύμφωνα με τη DIA, η Κίνα ίσως ήδη να διαθέτει συμβατικό όπλο ικανό να πλήξει την Αλάσκα, βάζοντας για πρώτη φορά το αμερικανικό έδαφος στο στόχαστρο με μη πυρηνικό πλήγμα από το διάστημα.
Ο Χρυσός Θόλος – Ένα δισεκατομμυρίων πείραμα απελπισίας
Μέσα στον πανικό, η Ουάσιγκτον επιστράτευσε το σχέδιο «Golden Dome» του Trump — μια διαστημική ασπίδα ύστατης ελπίδας. Στις 27 Ιανουαρίου, ο Trump υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα για την ανάπτυξη του Θόλου, διατάζοντας το Πεντάγωνο να παρουσιάσει σχέδιο μέσα σε 60 ημέρες.
Αν και παρουσιάστηκε ως λύση-πανάκεια, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς τι είναι ο Χρυσός Θόλος. Το μόνο σίγουρο είναι πως απαιτεί χιλιάδες δορυφόρους, συστήματα κατευθυνόμενης ενέργειας, και ίσως ακόμα και διαστημικά λέιζερ — μια τεχνολογία που υπάρχει περισσότερο στη φαντασία, παρά στην πράξη.
Όπως δήλωσε ο βουλευτής Ken Calvert:
«Κανείς δεν έχει ορίσει τι είναι ο Χρυσός Θόλος... Έχω ακούσει από κάθε σύμβουλο στην πόλη ότι προσπαθεί να παρέμβει σε αυτό το θέμα».
Ένα φαραωνικό κόστος για μια αβέβαιη άμυνα
Ο «Χρυσός Θόλος» θα κοστίσει έως και 542 δισεκατομμύρια δολάρια σε 20 χρόνια — μια γιγαντιαία επένδυση για ένα σύστημα που δεν έχει αποδείξει την αξιοπιστία του, σε αντίθεση με τα FOBS και τα HGV της Κίνας και της Ρωσίας, που έχουν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία.
Η Δύση επενδύει σε εικονικές λύσεις, ενώ η Ανατολή αναπτύσσει πραγματικές υπερδυνάμεις.
www.bankingnews.gr
Η Ουάσιγκτον ανησυχεί ιδιαίτερα για ένα φιλόδοξο κινεζικό σχέδιο: τους FOBS (Συστήματα Κλασματικού Τροχιακού Βομβαρδισμού) – μια τεχνολογία που επαναφέρει στο προσκήνιο τον εφιάλτη των «πυρηνικών από το διάστημα».
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Άμυνας των ΗΠΑ (DIA), η Κίνα ετοιμάζεται να αναπτύξει δεκάδες τέτοιους πυραύλους σε τροχιά, ικανούς να χτυπήσουν τις ΗΠΑ αιφνιδιαστικά και από κατευθύνσεις που το αμερικανικό σύστημα άμυνας δεν καλύπτει. Η προειδοποίηση ήρθε μέσω διαγράμματος που διέρρευσε στις 13 Μαΐου και περιγράφει με τρόμο ένα σενάριο όπου η Ουάσιγκτον μένει «τυφλή» και απροστάτευτη μπροστά στη νέα γενιά στρατηγικών όπλων.
Οι FOBS είναι σχεδιασμένοι να παρακάμπτουν τα αμερικανικά ραντάρ και τις αντιπυραυλικές ασπίδες, πετώντας από τον Νότιο Πόλο και αποφεύγοντας την παραδοσιακή τροχιά των ICBM που ανιχνεύονται μέσω της Αρκτικής. Αυτό καθιστά άχρηστο το ακριβοπληρωμένο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης των ΗΠΑ, οδηγώντας τη Δύση σε πανικό.
Από στρατηγικής άποψης, αυτή η τεχνολογία σηματοδοτεί μια μετατόπιση ισχύος προς την Ανατολή. Ενώ η Ρωσία ήδη διαθέτει εμπειρία από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου με το πρόγραμμα R-36O, η Κίνα φαίνεται έτοιμη να προχωρήσει ακόμα πιο πέρα, προκαλώντας νευρική κρίση στις αμερικανικές στρατιωτικές ελίτ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η αναφορά της DIA ήρθε λίγο πριν την ανακοίνωση της λεγόμενης "Golden Dome" – μιας απέλπιδος προσπάθειας του Λευκού Οίκου να στήσει νέο τείχος γύρω από έναν κόσμο που πλέον δεν ελέγχει.
Οι ΗΠΑ, που για δεκαετίες απειλούσαν λαούς και χώρες υπό τη σκέπη της «παγκόσμιας ασφάλειας», βρίσκονται τώρα οι ίδιες αντιμέτωπες με τον εφιάλτη της ευαλωτότητας.
Με την Κίνα και τη Ρωσία να ενισχύουν τη συνεργασία τους σε διαστημικά και στρατηγικά συστήματα, ο μονοπολικός κόσμος των ΗΠΑ δείχνει να φτάνει στο τέλος του.
Η εποχή που η Δύση βομβάρδιζε ανενόχλητη φαίνεται να κλείνει.
Τώρα, οι ίδιοι οι μηχανισμοί που εφηύραν για την παγκόσμια κυριαρχία τους, γυρνούν απειλητικά εναντίον τους.
Οι εφιάλτες του Πενταγώνου παίρνουν τροχιά
Παρ’ όλα αυτά, η απειλή δεν παρέμεινε θεωρητική. Το 2021, το Πεκίνο προχώρησε στην πρώτη πραγματική αναβίωση της τεχνολογίας FOBS, εκτελώντας μια δοκιμή-σοκ που συντάραξε την Ουάσιγκτον. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, η Κίνα εκτόξευσε έναν πύραυλο Long March 2C, μεταφέροντας ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης (HGV) σε χαμηλή γήινη τροχιά (LEO), το οποίο στη συνέχεια ελίχθηκε με φονική ακρίβεια προς τον στόχο του.
Για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα κράτος συνδύασε τροχιακή πτήση με υπερηχητική επίθεση, δημιουργώντας ένα υβριδικό όπλο πρακτικά αδύνατο να αναχαιτιστεί.
Ο Αντιστράτηγος των ΗΠΑ Chance Saltzman δεν έκρυψε τη σύγχυσή του:
«Μερικές φορές ακούω υπερηχητικούς πυραύλους και άλλες φορές υποτροχιακούς». Οι αμερικανικές δυνάμεις δεν ήξεραν τι να πρωτοαντιμετωπίσουν.
Ο στρατηγός Μαρκ Μίλεϊ, τότε επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, μίλησε ξεκάθαρα:
«Αυτό που είδαμε ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός δοκιμής ενός οπλικού συστήματος. Και είναι πολύ ανησυχητικό. Δεν ξέρω αν είναι μια στιγμή Σπούτνικ, αλλά είναι πολύ κοντά σε αυτό».
Με λίγα λόγια: ο χρόνος αντίδρασης των ΗΠΑ μηδενίζεται. Όταν το FOBS χρησιμοποιείται μαζί με HGV, ο χρόνος ανίχνευσης και αντίδρασης γίνεται πολιτικά και στρατηγικά ανεπαρκής.
Το τρομακτικό μέλλον: 2035
Η εικόνα γίνεται πιο σκοτεινή:
Έως το 2035, η Κίνα ενδέχεται να διαθέτει έως και 700 πυρηνικούς ICBM, από 400 που έχει σήμερα.
Οι κινεζικοί βαλλιστικοί πύραυλοι υποβρυχίων θα αυξηθούν από 72 σε τουλάχιστον 132.
Τα Υπερηχητικά Οχήματα Ολίσθησης (HGV) της Κίνας θα εκτιναχθούν στα 4.000, ενώ της Ρωσίας θα φτάσουν τα 1.000.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, σύμφωνα με τη DIA, η Κίνα ίσως ήδη να διαθέτει συμβατικό όπλο ικανό να πλήξει την Αλάσκα, βάζοντας για πρώτη φορά το αμερικανικό έδαφος στο στόχαστρο με μη πυρηνικό πλήγμα από το διάστημα.
Ο Χρυσός Θόλος – Ένα δισεκατομμυρίων πείραμα απελπισίας
Μέσα στον πανικό, η Ουάσιγκτον επιστράτευσε το σχέδιο «Golden Dome» του Trump — μια διαστημική ασπίδα ύστατης ελπίδας. Στις 27 Ιανουαρίου, ο Trump υπέγραψε εκτελεστικό διάταγμα για την ανάπτυξη του Θόλου, διατάζοντας το Πεντάγωνο να παρουσιάσει σχέδιο μέσα σε 60 ημέρες.
Αν και παρουσιάστηκε ως λύση-πανάκεια, κανείς δεν γνωρίζει ακριβώς τι είναι ο Χρυσός Θόλος. Το μόνο σίγουρο είναι πως απαιτεί χιλιάδες δορυφόρους, συστήματα κατευθυνόμενης ενέργειας, και ίσως ακόμα και διαστημικά λέιζερ — μια τεχνολογία που υπάρχει περισσότερο στη φαντασία, παρά στην πράξη.
Όπως δήλωσε ο βουλευτής Ken Calvert:
«Κανείς δεν έχει ορίσει τι είναι ο Χρυσός Θόλος... Έχω ακούσει από κάθε σύμβουλο στην πόλη ότι προσπαθεί να παρέμβει σε αυτό το θέμα».
Ένα φαραωνικό κόστος για μια αβέβαιη άμυνα
Ο «Χρυσός Θόλος» θα κοστίσει έως και 542 δισεκατομμύρια δολάρια σε 20 χρόνια — μια γιγαντιαία επένδυση για ένα σύστημα που δεν έχει αποδείξει την αξιοπιστία του, σε αντίθεση με τα FOBS και τα HGV της Κίνας και της Ρωσίας, που έχουν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία.
Η Δύση επενδύει σε εικονικές λύσεις, ενώ η Ανατολή αναπτύσσει πραγματικές υπερδυνάμεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών