Στρατηγική ευφυία Putin - Έθεσε την Ευρώπη «εκτός», τον Zelensky «στα γόνατα», τον Trump «υπό έλεγχο» και οδηγεί σε νέα «Γιάλτα»

Η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση αποπροσανατολισμού και απογοήτευσης, στα πρόθυρα εκτροχισμού της υπομονής τους, καθώς ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Donald Trump δεν έχει ακόμη υλοποιήσει τις απειλές του να εξαναγκάσει τη Ρωσία σε εκεχειρία στην Ουκρανία, ενώ ο Putin παραμένει αλώβητος και προχωρά ακάθεκτος την στρατηγική του, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του Bloomberg.
Η Ε.Ε. εμφανίζεται ιδιαίτερα δυσαρεστημένη από τη στάση της Ρωσίας στις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία, ζητώντας ανεπιφύλακτη κατάπαυση του πυρός.
Το μήνυμα προς τη Μόσχα είναι σαφές: η υπονόμευση της διεθνούς τάξης θα έχει αυξανόμενο κόστος.
Μόνο που δεν... περνάει σαν μήνυμα!

Διπλωματικό θέατρο με την Ευρώπη... εκτός

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ευρωπαϊκές χώρες ιδιωτικά εκφράζουν “απογοήτευση” για την ασταθή και μεταβαλλόμενη στάση του Trump όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η εναλλαγή μηνυμάτων από την Ουάσινγκτον — από σκληρές δηλώσεις έως πλήρη απραξία — έχει φέρει τα διπλωματικά επιτελεία της ΕΕ στα όρια νευρικής κρίσης.
Ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξακολουθούν να ελπίζουν ότι ο Trump θα εκπληρώσει προγενέστερες απειλές για την επιβολή δευτερογενών κυρώσεων και τραπεζικών περιορισμών στη Ρωσία — μέτρα που θα μπορούσαν να πιέσουν αποφασιστικά τη Μόσχα να σταματήσει τις επιθέσεις.

Ο Putin παραμένει «αγκάθι»

Την ίδια στιγμή, Αμερικανοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν πλέον τον Vladimir Putin ως το βασικό εμπόδιο σε οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία.
Παρόλα αυτά, όπως αναφέρει το Bloomberg, στον Λευκό Οίκο υπογραμμίζουν ότι η τελική απόφαση ανήκει αποκλειστικά στον Trump.
Αυτό αφήνει την ευρωπαϊκή διπλωματία παγιδευμένη σε αναμονή, χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική εξόδου από τον πόλεμο, ούτε εγγυήσεις για συντονισμένη πίεση προς τη Μόσχα, πέρα από τις ήδη... αποτυχημένες κυρώσεις σε ένα... ιστορικό πακέτο.

Το νέο πακέτο κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας... το πιο φιλόδοξο στην ιστορία... μέχρι και ολοκληρωτικό εμπάργκο!

Το επόμενο πακέτο κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας αναμένεται να είναι το «πιο φιλόδοξο στην ιστορία», καθώς θα καλύπτει ταυτόχρονα τέσσερις βασικούς άξονες, σύμφωνα με την γερμανική Deutsche Welle και πηγές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Δυτικά μέσα ανέφεραν νωρίτερα ότι εξετάζεται η προσθήκη εμπορικών δασμών επί ρωσικών προϊόντων, αυξάνοντας περαιτέρω το οικονομικό κόστος για το Κρεμλίνο.
Η επιβολή ενός πλήρους εμπορικού εμπάργκο κατά της Ρωσίας βρέθηκε στο τραπέζι των συζητήσεων κατά τη διάρκεια της 6ης Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (EPC), η οποία πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της Αλβανίας, τα Τίρανα.
Τα κράτη-μέλη της EPC εξέτασαν ριζοσπαστικά μέτρα κατά της Μόσχας, συμπεριλαμβανομένου ενός απόλυτου μπλόκου στο εμπόριο, καθώς και την επιβολή νέων τελωνειακών δασμών σε ρωσικά προϊόντα.
Οι κυρώσεις αυτές έρχονται να προστεθούν στα υφιστάμενα πακέτα, όπως το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων, ο αποκλεισμός ρωσικών τραπεζών από το σύστημα SWIFT και οι περιορισμοί στην ενέργεια και τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.

Η συνάντηση στα Τίρανα επικεντρώθηκε σε τέσσερις βασικούς άξονες:

Ασφάλεια και γεωπολιτική σταθερότητα
Η κατάσταση στην Ουκρανία
Οικονομική και ενεργειακή συνεργασία
Διαχείριση μεταναστευτικών ροών

Αμερικανοί γερουσιαστές σε πανικό ζητούν κυρώσεις και δασμούς 500%

Σε αυτό το κλίμα σύγχυσης και γεωπολιτικής παράλυσης, ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Lindsey Graham — γνωστός “γεράκι” της εξωτερικής πολιτικής και συντάκτης του αυστηρού κυρωτικού νομοσχεδίου — προειδοποίησε έντονα για την ανάγκη δράσης.
Το εν λόγω νομοσχέδιο προβλέπει δευτερογενείς δασμούς 500% σε βασικά ρωσικά εξαγώγιμα προϊόντα.
Ο Graham κάλεσε την Ουάσινγκτον να «σταματήσει να παίζει παιχνίδια με τη Ρωσία», σημειώνοντας ότι η διστακτικότητα δίνει πολιτικό και στρατιωτικό χρόνο στον Putin να ενισχύσει τη θέση του.
Τέσσερα μέτωπα επίθεσης

Το νέο πλαίσιο κυρώσεων στοχεύει τη Μόσχα για:
Τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας,
Τις συστηματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
Τις ενέργειες που εμπίπτουν στο πλαίσιο της υβριδικής επιθετικότητας,
Και τη χρήση χημικών όπλων.

Περισσότεροι από 130 νέοι περιορισμοί

Στο τραπέζι βρίσκεται η επιβολή πάνω από 130 νέων περιοριστικών μέτρων.
Οι κυρώσεις θα πλήξουν:
Επιχειρήσεις του ρωσικού αμυντικού τομέα,
Μέλη του λεγόμενου «σκιώδους στόλου» (shadow fleet),
Εταιρείες και μεσάζοντες από τρίτες χώρες που παρακάμπτουν τους ελέγχους εξάγοντας προϊόντα υπό καθεστώς κυρώσεων στη Ρωσία,
Καθώς και δομές και πρόσωπα που εμπλέκονται ενεργά στη διάδοση παραπληροφόρησης.

Ο Putin κρατά όλα τα χαρτιά και μοιράζει την τράπουλα και πέραν της Ουκρανίας

Σε αυτό το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί και παρά τις απειλές φαίνεται πως ο Ρώσος πρόεδρος κρατά όλα τα κλειδιά και η Ουκρανία κινδυνεύει να εγκαταλειφθεί — με το Trump να είναι ίσως το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αντίστασης, οπότε δεν είναι διόλου περίεργο αν ο Volodymyr Zelenskiy περνάει τις νύχτες του άγρυπνος.
Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος ανησυχεί για τις "μάχες" του Donald Trump με το διεθνές εμπόριο, τη δικαιοσύνη, τη μετανάστευση και τα πανεπιστήμια, η Ουκρανία βιώνει έναν πιο άμεσο τρόμο: κάθε πρωί, ο πρόεδρος της χώρας ξυπνά με το ίδιο ερώτημα — θα είναι άραγε αυτή η μέρα που η Αμερική θα του κόψει τη σωλήνα οξυγόνου;
Η συνάντηση κορυφής

Αυτή την εβδομάδα, ο Zelenskiy εξέφρασε την προθυμία του να συναντήσει τον Vladimir Putin στην Κωνσταντινούπολη.
Η απάντηση του Κρεμλίνου;
Ψυχρή απόρριψη και αποστολή αντιπροσώπων — κομματικών πιστών και όχι του ίδιου του Ρώσου προέδρου.
Αμέσως μετά, ο Trump ακύρωσε.
(Η ίδια η συνάντηση των αντιπροσωπειών, σύμφωνα με αναφορές, είναι αβέβαιο αν θα πραγματοποιηθεί τελικά.)

Έτσι, τόσο ο Zelenskiy όσο και ο κόσμος παραμένουν στο σκοτάδι: Θα αυστηροποιήσει ο Trump τις κυρώσεις προς τη Ρωσία; Ή θα εγκαταλείψει πλήρως την Ουκρανία;

Ο Trump έχει δείξει σαφή αδιαφορία για αμφότερες τις πλευρές του πολέμου, αλλά κυρίως για τον Zelenskiy, με τον οποίο κρατάει προσωπική εμπάθεια από τότε που ο Ουκρανός πρόεδρος αρνήθηκε να "σκάψει" για τον Hunter Biden κατά την πρώτη θητεία του Αμερικανού πρώην προέδρου.
Ο τελευταίος "χρυσός" του Trump για την Ουκρανία ήταν το σχόλιο ότι μόνο μια συνάντησή του με τον Putin μπορεί να φέρει ειρήνη. Αν μια τέτοια συνάντηση γίνει ποτέ, η υπερβολική αυτοπεποίθηση του Trump πιθανόν να τον οδηγήσει να υπογράψει οτιδήποτε απλώς και μόνο για να διακηρύξει πως “έκλεισε τη συμφωνία του αιώνα”.

Ο χρόνος τρέχει σε βάρος του Κιέβου

Αν — ή μάλλον όταν — η Αμερική κόψει ξανά τη στρατιωτική βοήθεια, η Ουκρανία μπορεί να συνεχίσει να πολεμά για το πολύ τέσσερις μήνες. Οι αποθήκες της στερεύουν από πυρομαχικά διαμετρήματος 155mm και αντιαεροπορικούς πυραύλους Patriot.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να καλύψει το κενό.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ήδη αδειάσει τα οπλοστάσιά του και τώρα παρέχει ελάχιστα.
Ο Putin, από την άλλη, παραμένει ήρεμος.
Κατέχει το πλεονέκτημα, κάτι που ο ίδιος ο Trump έχει παραδεχτεί δημοσίως.
Οι κυρώσεις, που η Ουάσινγκτον χαλαρώνει αθόρυβα από τον Ιανουάριο, δεν είναι επαρκείς για να τον αναγκάσουν να σταματήσει.

Ο Ρώσος πρόεδρος προμηθεύεται πυρομαχικά με κλάσμα του κόστους που πληρώνει η Δύση: η Βόρεια Κορέα φέρεται να έχει αποστείλει 6 εκατομμύρια βλήματα — περίπου το 40% της ρωσικής κατανάλωσης.
Οι Ρώσοι αναπληρώνουν τις απώλειες τους με μισθοφόρους, ενώ οι Ουκρανοί δυσκολεύονται να στρατολογήσουν — χιλιάδες νέοι έχουν φύγει στο εξωτερικό για να αποφύγουν το μέτωπο.

Όπως μου είπε Βρετανός φίλος που φιλοξενεί Ουκρανούς πρόσφυγες, πολλοί δεν έχουν καμία διάθεση να επιστρέψουν.

Η Ουκρανία σβήνει η Ρωσία απλώνεται

Όπως εύστοχα έγραψε το 2022 το Foreign Affairs, ακόμη κι αν η Ρωσία δεν καταφέρει να κατακτήσει την Ουκρανία, μπορεί να τη μετατρέψει σε έναν τόπο φόβου και αποτροπής για επενδυτές — κάτι που ισχύει απόλυτα και σήμερα.
Ο Putin ποντάρει στο να "ξεφουσκώσει" το ενδιαφέρον της Αμερικής. ν ο Trump ξαναγίνει πρόεδρος, μπορεί να εγκαταλείψει την Ουκρανία επειδή "δεν τον αφορά". Αυτό θα οδηγήσει σε ένα αποτυχημένο κράτος, έρμαιο της ρωσικής επιρροής — όπως ήδη συνέβη με τη Λευκορωσία, και εν μέρει με τη Γεωργία και τη Μολδαβία.
Ο Putin δεν το κρύβει: θέλει να ανασυστήσει τη ρωσική αυτοκρατορία.
Έχει εμμονή με την επιστροφή στο μεγαλείο της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που δυστυχώς συμμερίζεται και μεγάλο μέρος του ρωσικού λαού.

ΗΠΑ σε υποχώρηση, Ρωσία σε επέλαση

Καθώς η Αμερική διαλύει το State Department και απαρνείται τη διπλωματία, η Ρωσία επεκτείνεται σταθερά, κυρίως στην Αφρική.
Ο Putin παρέχει σε ηγέτες χωρών όπως το Μάλι, ο Νίγηρας και η Μπουρκίνα Φάσο Ρώσους μισθοφόρους για ασφάλεια, κλείνοντας τα μάτια σε διαφθορά και αυταρχισμό, σε αντάλλαγμα για πρόσβαση σε φυσικούς πόρους.
Το χειρότερο; Στην Αμερική λίγοι νοιάζονται. Παρά την απέχθεια προς τον Putin, η εχθρότητα προς τη Ρωσία έχει υποχωρήσει — ένα σοκ για μια χώρα που επί δεκαετίες αντιμετώπιζε τη Μόσχα ως τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό.

Ηττημένοι και οι Δύο;

Ο ίδιος ο Dmytro Kuleba, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, είχε πει κάποτε:
“Εσείς στη Δύση θέλετε να κερδίσει η Ουκρανία — αλλά δεν θέλετε να χάσει η Ρωσία.”
Αυτό ειπώθηκε πριν την προεδρία Trump.
Σήμερα, ούτε καν αυτό δεν ισχύει: η Αμερική δεν δείχνει ενδιαφέρον ούτε για τη νίκη της Ουκρανίας.
Το 2023, η αντεπίθεση του Κιέβου απέτυχε θεαματικά — με τεράστιες απώλειες. Κι όμως, η επιχείρηση είχε παροτρυνθεί από Δυτικούς στρατηγούς, όπως ο Mark Milley, τότε επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ.

Η στρατιωτική σοφία πλέον λέει: καμία αντεπίθεση — μόνο άμυνα.

Η Ουκρανία πρέπει να μετατραπεί σε "αχινό", δύσκολη να καταπιεί.
Οι Ουκρανοί σσε έναν ασύμμετρο πόλεμο, πραγματοποιούν σαμποτάζ εντός Ρωσίας και απομακρύνοντας τον ρωσικό στόλο από τη Μαύρη Θάλασσα.
Ωστόσο, κανείς δεν πιστεύει πια σοβαρά ότι το Κίεβο θα ξαναπάρει τις χαμένες του περιοχές — ειδικά όταν είναι κατεστραμμένες και οικονομικά ασύμφορες να ανοικοδομηθούν.
Ο Putin δεν συμβιβάζεται: θέλει όλη την Ουκρανία, αποστρατιωτικοποιημένη, αποκομμένη από τη Δύση και ελεγχόμενη από μαριονέτες του Κρεμλίνου.

Η μόνη ελπίδα αλλαγής στάσης του είναι η πίεση — στρατιωτική και οικονομική, αλλά ούτε αυτή απέδωσε ως ώρας.

Απειλή ατέλειωτου πολέμου: Η Ρωσία προειδοποίησε πως μπορεί να πολεμά για 21 χρόνια και δεν θα σταματήσει

Στις 16 Μαΐου 2025, πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη οι πρώτες απευθείας συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας από το 2022. αρά τις χαμηλές προσδοκίες, η συνάντηση οδήγησε σε μια σημαντική συμφωνία: την ανταλλαγή 1.000 αιχμαλώτων από κάθε πλευρά, τη μεγαλύτερη από την έναρξη της σύγκρουσης.
Ωστόσο, οι συνομιλίες δεν κατέληξαν σε συμφωνία για κατάπαυση του πυρός.
Η Ουκρανία πρότεινε άμεση 30ήμερη εκεχειρία, την οποία η Ρωσία απέρριψε, απαιτώντας την απόσυρση των ουκρανικών δυνάμεων από τέσσερις περιοχές: Zaporizhia, Kherson, Donetsk, Lugansk.
Η Ουκρανία χαρακτήρισε αυτές τις απαιτήσεις "απαράδεκτες".
Ο επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας, Vladimir Medinsky, δήλωσε ότι οι συνομιλίες ήταν "εποικοδομητικές", αλλά προειδοποίησε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεχίσει τον πόλεμο για όσο χρειαστεί, αναφερόμενος στον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο με τη Σουηδία που διήρκεσε 21 χρόνια.

Ο Ουκρανός Υπουργός Άμυνας, Rustem Umerov, τόνισε την ανάγκη για άμεση συνάντηση μεταξύ των προέδρων Volodymyr Zelensky και Vladimir Putin.
Η Ρωσία, αντίθετα, πρότεινε συνάντηση μεταξύ του Putin και του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, παρακάμπτοντας τον Zelensky και τους Ευρωπαίους ηγέτες.
Οι δυτικοί ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων των Keir Starmer, Emmanuel Macron, Friedrich Merz και Donald Tusk, υποστήριξαν την Ουκρανία, ζητώντας αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Ρωσίας εάν δεν συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός.

Ο Trump, αν και υποστήριξε δημόσια την εκεχειρία, απέφυγε να δεσμευτεί σε κυρώσεις, υπονομεύοντας τη συνοχή της δυτικής στάσης.

Παρά την έλλειψη ουσιαστικής προόδου, οι συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη θεωρούνται ένα πρώτο βήμα προς την επανέναρξη του διαλόγου.
Ωστόσο, η απουσία συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός και οι ακραίες απαιτήσεις της Ρωσίας υποδηλώνουν ότι η ειρήνη παραμένει μακρινός στόχος.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ανησυχία, καθώς η απειλή ενός παρατεταμένου πολέμου συνεχίζει να σκιάζει την περιοχή.

«Πόλεμος μέχρι τέλους;» — Πού οδηγούν οι ρωσο-ουκρανικές συνομιλίες και τι αποκαλύπτουν για την επόμενη ημέρα στη γεωπολιτική σκακιέρα

Ιστορικό και γεωπολιτικό πλαίσιο

Η εμπλοκή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που κορυφώθηκε με την Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση το 2022, αποτελεί το αποκορύφωμα μιας παρατεταμένης σύγκρουσης που ξεκινά με την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και τη στήριξη φιλορωσικών αποσχιστικών δυνάμεων στο Donbass, συνεπεία του επεκτατισμού της Δύσης σε ότι θεωρούσε η Ρωσία κόκκινη γραμμή και ακολούθησαν οι συμφωνίες του Minsk που δεν τηρήθηκαν  μονομερώς από την Δύση.
Από τότε, η Ρωσία κατηγορεί τις ΗΠΑ και το NATO για "επεκτατισμό" προς τα σύνορά της, ενώ η Δύση βλέπει τη Μόσχα ως την κύρια απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Στο παρελθόν, η Ρωσία επιδίωξε να "νεκρώσει" την ευρωπαϊκή και αμερικανική επιρροή στην Ουκρανία, διατηρώντας την υπό τη δική της σφαίρα επιρροής.
Αυτό συνδέεται άρρηκτα με το δόγμα Putin, που επιδιώκει την ανασύσταση της ρωσικής ισχύος στον μετασοβιετικό χώρο.

Ο στρατηγικός στόχος της Μόσχας

Στη σημερινή φάση των διαπραγματεύσεων, η Ρωσία δεν αναζητά απλώς εκεχειρία, αλλά έναν νέο τρόπο συνύπαρξης με την Δύση μέσω της Ουκρανίας.
Αυτό είναι κρίσιμο: ο τελικός στόχος του Κρεμλίνου δεν είναι απλώς μια εδαφική νίκη, αλλά η επιβολή ενός νέου status quo ασφαλείας στην Ανατολική Ευρώπη.
Όπως δήλωσε και ο Vladimir Medinsky στη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη, «δεν θέλουμε πόλεμο, αλλά μπορούμε να πολεμάμε για 21 χρόνια όπως με τη Σουηδία» — αναφορά στον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο (1700–1721).
Η δήλωση αυτή δεν είναι μόνο ρητορική, αλλά υπονοεί ότι η Ρωσία είναι διατεθειμένη να παίξει σε βάθος χρόνου, υπολογίζοντας στην κόπωση και διάλυση της Ουκρανίας και της διεθνούς στήριξής της.

Ο ρόλος των ΗΠΑ και η επιστροφή του Trump

Ο Volodymyr Zelensky πριν την εκλογή του Donald Trump ποντάριζε στον προκάτοχό του Joe Biden ιδιαίτερα για συνέχιση της στήριξής του πολέμου, γιατί ο ουκρανικός σχεδιασμός ήταν άμεσα συνυφασμένος με τις εξελίξεις στις ΗΠΑ.
Και τώρα είναι, άλλαξε η ρητορική, αλλά η επιθυμία για τέλος του πολέμου δεν φαίνεται πουθενά, για να συνεχιστεί η στήριξη.
Η Ρωσία φαίνεται να ποντάρει σε αυτό το ενδεχόμενο, κερδίζοντας χρόνο.

Η σύγκρουση μοντέλων ασφαλείας

Η Ουκρανία πίεζε συνεχώς για δυτικές εγγυήσεις ασφαλείας, ιδανικά στο πρότυπο του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, με ειρηνευτική δύναμη ή έστω μια «παγωμένη σύγκρουση» τύπου Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αντιθέτως, η Ρωσία απαιτεί εσωτερική μεταμόρφωση της Ουκρανίας, ώστε να μην αποτελεί πλέον «στρατιωτική ή πολιτική απειλή».
Αυτό φέρνει στο προσκήνιο μια θεμελιώδη σύγκρουση κοσμοθεωριών:
Η Ουκρανία επιδιώκει εγγυήσεις εξωτερικής ασφάλειας,
Η Ρωσία επιμένει σε εσωτερική αλλαγή καθεστώτος ή προσανατολισμού.

Κίνδυνος «πολέμου φθοράς» μέχρι διάλυσης

Η ρωσική στρατηγική στηρίζεται στη φθορά, όχι στην ταχύτητα.
Ο πόλεμος έχει ήδη διαρκέσει πάνω από δύο χρόνια, και η κόπωση στην Ουκρανία, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι εμφανής.
Ωστόσο, και η Ρωσία αιμορραγεί οικονομικά, ενώ υφίσταται τεράστιες ανθρώπινες απώλειες, παρά τη ρητορική του Kremlin για "αιώνιο πόλεμο".
Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να κερδίσει πραγματικά αν συνεχιστεί ο πόλεμος χωρίς πολιτική διέξοδο.
Η τελική διευθέτηση θα πρέπει να περιλαμβάνει συμβιβασμούς και από τις δύο πλευρές – κάτι που προς το παρόν κανείς δεν είναι έτοιμος να παραδεχθεί δημόσια.
Καλό είναι να θυμάται κανείς ωστόσο πως τους όρους επιβάλλουν οι νικητές.
Κάπως έτσι φτάσαμε στις συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης.

Η συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη δεν έφερε ειρήνη, αλλά άνοιξε ξανά τον δίαυλο επικοινωνίας.

Η δήλωση Putin πως η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεχίσει τον πόλεμο για όσο χρειαστεί, και οι συνεχείς εκκλήσεις του Zelensky για βοήθεια από τη Δύση, φανερώνουν ότι ο δρόμος προς την ειρήνη είναι μακρύς και επικίνδυνος.
Και προς το παρόν, δεν έχει καμία ένδειξη ότι η Αμερική θα σταθεί στο πλευρό της Ουκρανίας μέχρι τέλους.
Όμως, όσο υπάρχει διαπραγμάτευση, υπάρχει και πολιτική ελπίδα, όσο εύθραυστη κι αν είναι.
Αν ο Trump διακόψει την υποστήριξη, η Ουκρανία τελειώνει.

Τι σημαίνει αυτό;

- Ο Zelensky, έχει κάθε λόγο να χάνει τον ύπνο του,
- Ο Putin επικρατεί κατά κράτος και ξεκινά ήδη την επέκταση της επιρροής του και στην Μέση Ανατολή με την διοργάνωση στις 14 Οκτωβρίου της πρώτης Ρωσο-Αραβικής Συνόδου Κορυφής, καλώντας και τους 22 ηγέτες του Αραβικού Συνδέσμου.
- Μαζί, ανατρέπεται η πολιτική, οι αξίες και θέσεις των ΗΠΑ που υπερασπίζονται και επιβάλλουν με την ηγεμονική τους στάση εδώ και δύο αιώνες.
- Μια νέα γεωπολιτική τάξη έρχεται.
Τα πάντα θα κριθούν στην συνάντηση Putin - Trump όταν και όποτε γίνει γιατί εκεί δεν θα καθοριστεί μόνο η λύση του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και αυτή η μορφή της νέας γεωπολιτικής τάξης: θα είναι σαν μια «νέα Γιάλτα».
Αν θα μεσολαβήσει και νέος Ψυχρός πόλεμος, μένει να φανεί.
O πρόεδρος Trump είπε στους δημοσιογράφους, κατά την επιστροφή του στις ΗΠΑ με το Air Force One, ότι "ενδέχεται" να τηλεφωνήσει στον Putin.
"Πρέπει να συναντηθούμε (σ.σ. με τον Puti) για να προσπαθήσουμε να βάλουμε τέλος στον πόλεμο", δήλωσε ο Trump.
"Κι αν δεν τα καταφέρουμε... τότε τα πράγματα θα πάρουν πραγματικά ενδιαφέρουσα τροπή".

www.bankingnews.gr