Ρωσία και Δύση συγχρονίζουν το ρολόι της πυρηνικής κρίσης – Μην έχετε αυταπάτες, λίγα λεπτά απομένουν μέχρι την... έκρηξη

«Η ατομική βόμβα τελείωσε τον πόλεμο και πιστεύω ότι δεν θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί».
Τάδε έφη ο Ιάπωνας υπουργός Άμυνας Fumio Kyuma το 2007.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ίδιος γεννήθηκε στο Ναγκασάκι το 1940.
Ήταν λιγότερο από πέντε ετών όταν, στις 9 Αυγούστου 1945, η βόμβα Fat Man έπεσε σε μια πόλη 60 χιλιόμετρα μακριά.
Και φυσικά, αυτή θα μπορούσε να είναι η προσωπική γνώμη αυτού του υψηλόβαθμου αξιωματούχου, ωστόσο η θέση του Τόκιο σε αυτό το θέμα έχει περιοριστεί εδώ και καιρό στη φράση «έτυχε»…
Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να ξεχάσει το παρελθόν μη αναζητώντας υπευθύνους - λες και οι βόμβες έπεσαν μόνες τους στις πόλεις τους και δεν τις έριξαν οι Αμερικανοί.
Στις ΗΠΑ, φυσικά, δεν βιάζονται να μετανοήσουν.
Ενδεικτική ήταν η κυνικότητα του πρώην προέδρου ο Truman κατά την απάντησή του στις τύψεις του Οπενχάιμερ για το γεγονός ότι αυτός και οι συνάδελφοί του φυσικοί είχαν «αίμα στα χέρια τους», απάντησε: «Μην ανησυχείς, ξεπλένεται εύκολα με νερό».
Αν μη τι άλλο, η Ιστορία δείχνει με αδίστακτη πειστικότητα ότι δεν υπάρχει θηριωδία που να μην μπορεί να συγκαλυφθεί με ικανό PR.
Ευτυχώς, από τη ρωσική πλευρά δεν γίνεται λόγος για επανάληψη αυτής της εμπειρίας.
Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε ασκήσεις για τη χρήση μη στρατηγικών πυρηνικών όπλων.
Παρεμπιπτόντως, οι βόμβες «Baby» και «Fat Man», που έπεσαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, θα ταξινομηθούν ακριβώς σε αυτήν την κατηγορία.
Σημειώνεται πως η ισχύς καθεμιάς από αυτές ήταν περίπου δύο ντουζίνες κιλοτόνους TNT.

Ελεγχόμενη κλιμάκωση

Μια τέτοια δήλωση θα πρέπει να ληφθεί ως απάντηση στις προσπάθειες των δυτικών χωρών να ποντάρουν στην ελεγχόμενη κλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης ειδικότερα και στις σχέσεις με τη Μόσχα γενικότερα.
Και αυτές οι προσπάθειες έχουν αυξηθεί σε αριθμό… Περιλαμβάνουν, δε, από τις δηλώσεις του Emmanuel Macron για πιθανή αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στην Ουκρανία μέχρι τις δηλώσεις του David Cameron για ουκρανικό πλήγμα στο ρωσικό έδαφος με βρετανικά όπλα και του προέδρου της Πολωνίας που έκανε λόγο για τοποθέτηση αμερικανικών ατομικών βομβών ή την ανάπτυξη πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς της Ουάσιγκτον στις Φιλιππίνες.
Να επισημανθεί πως οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να αναπτύξουν αυτό το είδος όπλου στο εξωτερικό για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Φυσικά, δεν θα μπορέσουν να φτάσουν στη Ρωσία από εκεί, αλλά υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι ελλείψει σοβαρών αντισταθμίσεων στην Ευρώπη ή την Ιαπωνία, θα υπάρξουν πρόθυμοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μανίλα.
Αυτό εξηγεί την επιθυμία του Κρεμλίνου να παράσχει αυτό ακριβώς το αντίβαρο.
Δημοσίως υπάρχουν ελάχιστες διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τα ρωσικά τακτικά πυρηνικά όπλα - η αναφορά για αυτά δεν καλύπτεται από καμία συμφωνία για την οποία έχει δεσμευτεί να τηρήσει η Μόσχα.
Αλλά είναι γνωστό ότι υπάρχουν εφεδρείες και το εύρος τους είναι πολύ μεγάλο: από βλήματα πυροβολικού και βόμβες μέχρι βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους Κρουζ.
Είναι σημαντικό ότι η ανακοίνωση των σχεδίων διεξαγωγής πυρηνικών γυμνασίων εκ μέρους της Ρωσίας απέδωσε αμέσως καρπούς: ο Macron έσπευσε να κάνει μια δήλωση ότι η Γαλλία δεν είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία ή τους Ρώσους και στο Quai d'Orsay άρχισαν αμέσως να διαβεβαιώνουν ότι τα γαλλικά στρατεύματα δεν θα πάνε στην Ουκρανία.

Η πολιτική ήταν πάντα και παραμένει η τέχνη της επιλογής

Δεν αρκεί η ικανότητα να αποφασίζει κανείς κάνοντας τη σωστή επιλογή, αλλά και το να θέτει στον αντίπαλο το σωστό δίλημμα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, προφανώς, υπέθεσαν ότι θα έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στο «να χάσουν στην Ουκρανία» και «να προσπαθήσουν να διορθώσουν οι ίδιοι την κατάσταση».
Όμως, δυστυχώς για τη Δύση, η επιλογή που αντιμετωπίζει η Ρωσία είναι διαφορετική.
Δεν γίνεται λόγος για πόλεμο με συμβατικά όπλα.
Επομένως, η πλήρης ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων θα σημάνει την εξάλειψή τους με πυρηνικά όπλα.
Άλλωστε, σε περίπτωση ήττας στην Ουκρανία, η Ρωσία θα χάσει δυσανάλογα περισσότερα από τη Δύση.
Αυτή είναι η θέση που προσπαθεί να μεταφέρει η Μόσχα.
Ακριβώς για να μην παραδοθεί κανείς σε αυταπάτες.

Υποχωρεί η Δύση

Καλώς ή κακώς (μάλλον κακώς) οι χώρες της Δύσης έχουν ξεπεράσει όλες τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας, με σκοπό να προκαλέσουν την αντίδρασή της.
Η Μόσχα προειδοποίησε ότι «αυτές και ορισμένες άλλες ενέργειες στην πραγματικότητα δείχνουν ότι οδηγούμαστε συνειδητά σε κλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης» και ότι ο ρωσικός στρατός θα απαντήσει, μεταξύ άλλων, με θερμοπυρηνικά όπλα.
Φαίνεται ότι αυτό λειτούργησε σε ορισμένους, όπως η Γαλλία και η Ιταλία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την πρώτη, καθώς το Παρίσι επιμένει τώρα ότι «δεν βρίσκεται σε πόλεμο» με τη Ρωσία και τον λαό της.
Προφανώς, η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο θέλουν να αποφύγουν παρόμοιες (μη) ευχάριστες καταστάσεις.
Εξάλλου, ακόμη και όταν απομένουν μόνο λίγα λεπτά πριν από έναν πυρηνικό πόλεμο, υπάρχει πάντα η ευκαιρία να συγχρονίσετε τα ρολόγια.
Ίσως δεν είναι πολύ αργά για να γυρίσουμε το ρολόι πίσω.

www.bankingnews.gr